C. Plinii Caecilii Secundi Epistolae et Panegyricus

31쪽

IV. PLIN. POMPEIAE CAEL DRI NAE , SOCRUI S.

QVantum copiarum in oerieulano , in

Narniensi , in Carsulano, in Perusina tuo , in Narniensi vero etiam balineum ex epistolis meis s nam jam tuis opus non est una illa brevis & vetus sufficit. Non, me hercule , tam mea sunt quae mea sunt , quam quae tua . Hoc tamen differunt , quod solicistus & intentius tui me, quam mei excipiunt. Idem fortassie eveniet tibi , si quando In nostra diverteris. quod velim facias: primum ut perinde nostris rebus, aς nos tuis, perfruaris: deinde , ut mei expergiscantur aliquando, . qui me secure ac prope negυgenter eVe ctant . Nam mitium dominorum apud teria vos ipsa consuetudine metus eXOlescit: novitatibus excitantur , probarique dominis per alios magis quam per seipsos laborant. Vale.

V. C. PLINIUS UOCONIOR O ΜΛNO SUO S.

T Idistine quemquam Mareo Regulo ti V midiorem humilioremqub post Domitiani mortem sub quo non minora flagitia commiserat, quam sub Nerone , so tectiora . Coepit vereri, ne sibi irascerer e nee salie hatur . irascebar. Rustici Aruleni periculum severat, exultauerat morte: adeo ut libium recitaret publicaretque , in quo Rusticum insectatur, atque etiam Stoicorumsimiam appellat . Adjicit, Vitelliana cicatrice stigmo- 1 sum.

32쪽

rat Herennium Senecionem tam intemperanter quidem , ut dixerit ei Metius Carus , fiat tibi cum meis mortuis λ nunqώid ego anx Crasso aut Camerino molestissum λ quos ille sub Nerone accusaverat . Haec me Regulus dolenter tulisse credebat , ideoque etiam quum recitaret librum,non adhibuerat. Prς terea reminiscebatur , quam capitaliter irium me apud Centum viros lacessisset. Ad .ram Λrionillae, Timonis uxori, rogatu Aru

. leni Russiet , Regulus eontra Nitebamur nos in parte eauste sententia γ Metti Modesti , optimi viri Distunc in exilio erat , a Domitiano relegatus . Ecce tibi Regulus , . Iuero i inquit) Secunde, quid de Moriso fem' sias. Vides, quod periculum, si respondissem , Bene: quod flagitium, si, Male. Non possum dicere aliud tune mihi quam deos ase uisse. Respondebo in quam, quid sentiam , ' si de hoc Centum viri judicaturi sunt . Rusesus ille, Quaero quid de Modesto sentias. Iteorum ego, Solebant testes in reos, non in domnatos , interrogari. Tertio ille, Non jam

quid de Modesto, sed quid de pietate Modesti 8 sentias. Quaeris inquam, quid sentiam 3 At ego, ne interrogare quidem fas isto, de

quoPronuntiatum est: Conticuit: me lausti gratulatio sequuta est ; quod nee famam meam aliqua responsis, utili sortasse, inhonesto tamen , laeseram: nec me laqueis tam insidiosae interrogationis involveram. Nunc ergo conscientia exterritus apprehendit Ca- ' cilium Celerem mox Fabium Iustum rogat, ut me sibi reconcilient. Nec contonius, per

33쪽

quum timet, abjectissimus) Rogo mane videas Plinium domi: sed plano mane ἰ neque enim diutius serre solicitudinem possum , &quoquo modo efficias , ne mihi irascatur. Evigilaveram. Nuntius k Spurinna; Venio ad te Ιmo ego, Ad te. Coimus in porticum . Liviae, quum alter ad alterum tenderemus . Exponit Reguli mandata, addit preces suas, ut decebat optimum virum pro dissimillimo, Parce , inquiens. Cui ego, Dispicies ipse quid renuntiandum Regulo putes. Te deci pi a me non oportet. Expecto Mauricum nondum enim ab exilio venerat in ideo nihil alterutram in partem respondere tibi possum facturus quidquId ille deereverit. Illum enim esse huius conlilit ducem, me comitem, de cret. Paucos post dies ipse me Regulus coa- venit in praetoris ' officio: illuc me persequum us secretum perit. Ait, timere se ne animo meo penitus haereret quod in centum virali iudicio aliquando dixisset, quum responde rei mihi&Satrio Rufo , Satrius cui os crem - erone emulatio , o qui contentus non est es quentiuscuis nostri. Respondi, nune me intelligere maligne dictum , quia ipse confiteretur I ceterum potuisse honorifieum exist mari. Est enim, inquam, mihi cum Cicerone aemulatio, nec sum contentus eloquentia seculi nostri . Nam itultissimum credo, ad Mimitandum n6n optima quaeque Proponere.

Sed tu, qui hujus iudicii memini lii, cur iἱlius oblitus es , ii, quo me interrogasti quid de Metti Modesti pietate sent rem Expalluit 'notabiliter, quamvis Palleat semper. Haesia

34쪽

ν tabundus, inquit is Interrogaevi, non ut tibi nocerem, sed ut Modesto. Vide hominis er delitatem , qtai se non dissimulet exuli noς re voluisse, Subjunxit egregiam causam,Seripsit , inquit , in epistola quadam quae apud Domitianum recitata est, Regulus omnium. bipedum nequissimus, quod quidem Modestus verissime seripserat . Hic sere nobis sedimonis terminus. Neque enim volui progre di longius , ut mihi omnia libera servarem dum Mauricus venit . Nec me praeterit esse Regulum οδυσκα-ρεπν . Est enim locu ples, saeliosus; euratur, multis, timetur - , pluribus, quod plerumq ; sortius amore est. Potest tamen fieri ut concussa labantur. Nam gratia malorum tam infida est , quam ipsi. . verum, ut idem saepius dicam,expecto Mau ricum. Vir est gravis, prudenε , multis expinxi mentis eruditus, es qui futura possit ex pro teritis providere . Mihi & tentandi aliquid di quiescendi illo auctore ratio constabit. . ' Haec tibi scripsi , quia aequum erat te pro amore mutuo non solum omnia mea iam dictaque, verum etiam eonflia cognoscere.

VI. C. PLIN. CORNELIO T CITO S V O S. '

Ridebis, di, licet, rideas. Ego Plinius il-

le, quem nossi, apros tres, & quidem pulcherrimos, cepi. Ipse inquis. Ipse: non tamen ut omnino ab inertia mea & quiete dis Rederem, ad retia sedebam: erant in proxi mo, non venabulum aut lancea, sed Hylus

35쪽

quM ut,si manus vacuas , plenas tamen ceras teportarem . Non est quod contemnas hoc studendi genus . Mirum est, ut animus agita tisne motuque corporis excitetur. Iam undi- ,

que silvae & solitudo , ipsumque illud silen- ,

tium quod venationi datur , magna cogita tionis incitamenta sunt . Proinde quum vinnabere, licebit auctore me, ut panarium re Iagunculam, sic etiam pugillares seras. Eraperieris non Dianam magis montibus, quam Minervam inerrare. Vale.

VII. C. PLIN. OCTAVIO R

mihi idem potestatis idemque regni dederis, quod Homerus Iovi opta maX. Τύ δ' ετερον su εδωκε πατηρ , ετ ρογ

Nam ego quoque simili nutu ac renutu res a Pondere voto tuo possum . Etenim sicut fagest mihi , piaesertim te exigente , eXcusare Baeticis contra unum hominem advocatio nem: ita nec fidei nostrae, necaeonstantiae , quam diligis, convenit adesse contra provinciam quam tot officiis , tot laboribus , tot etiam periculis meis aliquando devinxerim. Tenebo ergo hoc temperamentum , ut eae duobus, quorum alterum petis , eligam id potius in quo non solum studio tuo , verum etiam judicio satisfaciam.. Neque enim tantopere mihi considerandum est, quid vir ore citimus in praesentia velis, quam quid semper

36쪽

Romae futurum , eademque haec praesentem quoque tua meaque fide Gallo confirmat rum I cui tamen nunc jam licet spondeas de animo meo , Η uu κυανε ιν - φρυσι γευ Κρονἰων. Cur enim non usquequaque Homerieis ver-sbus agam tecum quatenus tu me tuis agere non pateris : quorum tanta eupiditate aredeo , ut videar mihi hac sola mercede posseeorrumpi, ut vel contra Baeticos adsim. Pene pretierit quod minime praetereundum fuit , accepisse me careotas optima,quae nunc eum seis & boletis certamen habent. Vale.

VIII. C. PLINIUS POMPEIOsATURNINO SUO S. ,

ΡΕropportune mihi redditae sunt literae tuae, quibus flagitabas ut tibi aliquid exscriptis meis mitterem, quum ego id ipsum destinassem . Addidisti ergo calcaria sponte Currenti, pariterque & tibi ven iam recusandi ιaboris, & mihi exigendi verecundiam sustulisti . Nam nec me timide uti decet eo quod oblatum est: nec te gravari quod depoposcisti. Nec est tamen quod ab homine desidio maliquid novi operis expectes . Petiturus sum enim , ut rursus vaces sermoni quem apud municipes meos habui , bibliothecam dedicaturus. Memini quidem , te jam quaedam adnotasse, sed generaliter: ideo nunc rogo ,

ut non tantum universitati ejus attendas, Ve

rum etiam particulas qua soles lima persequaris . Erit enim di post emendationem li-

37쪽

herum nobis vel publicare vel continere..se in imo sortasse hane ipsam cunctationem no- lstram in alterutram sententiam emendatio- .nis ratio deducet , quae aut indignum editi ne, dum saepius retractat, inveniet: aut disgnum , dum id ipsum experitur , essiciet .. Quanquam h usus cunctationis meae causae non tam in scriptis quam in ipso materiar g nere consistunt . Eit enim paulo quasi gloriosius& elatius . onerabit hoc modestiam nostram , etiamsi stylus ipse fuerat pressus demissusque , propterea quod cogimur cum de munificientia parentum nostrorum, tum de nostra disputare . Anceps hic & lubricus locus est,etiam quum illi necessitas lenocinetur . Etenim si alienae quoque laudes parum aequis auribus accipi solent, quam dissicile est obtinere ne molesta videatur oratio de se aut

de suis disserentis ὸ Nam eum ipti honestati

tum aliquanto magis gloriae ejus praedicationique invidemus: atque ea demum redie fa cta minus detorquemus di carpimus, , quae in obscuritate di silentio reponuntur. Qua eκ causa saepe ipse mecum , nobisnu tantum

quicquid illud eit, composuisse,ari & aliis de beamus, ut nobis λ Admonet istud quoque ,

quod pleraque quae sunt agendae rei necessa-ria, eadem peracta nec utilitatem parem nec gratiam retinent. Ac , ne longius exempta repetamus , quid utilius suit quam munificentiae rationem etiam stylo prosequi ρ Per hoc enim assequebamur. , pi imum ut honestis cogitationibus immoraremur: deiade ut pulchritudinem illatum longiqre M tractatu

pervideremus: postremo, ut subitae largitio. nisi

38쪽

Li ν I. IInis eo mitem paenitentiam caveremus . Naisseebatur ex his exercitatio quaedam contemnendae pecuniae. Nam quum omnes homines ad custodiam ejus natura restrinxerit, nos contra multum ac diu pensitatus amor liba-ralitatis communibus avaritiae vinculis eximebat : tantoque laudabilior munificentia nostra sere videbatur, quod ad illam non immpetu quodam sed consilio trahebamur. Accindebat his causis, quod non ludos aut gladiam tores , sed annuos sumptus in alimenta ing*nuorum pollicebamur . oculorum porro &aurium voluptates adeo non egent commen datione ; ut non tam incitari debeant oratione quam reprimi . Ut vero aliquis libenter educationis taedium laboremque suscipiat , non praemijd modo , verum etiam exquisitis adhortationibus impetrandum est . Nam si medici salubres , 34 sed voluptate carentes cis bos , blandioribus alloquiis prosequuntur , quanto magis decuit publice considente mi, utilissimum munus, sed non Perinde popula re, comitate orationis inducere Praesertim quum enitendum haberemus,ut quod paren tibus datur, & orbis probaretur, honorem

que Paucorum ceteri patienter expectarent di mererentur. Sed ut tunc communibus ma

gis commodis quam private jactantiae studebamus, quam intentionem effectumque muneris nostri vellemus intelligis ita nunc in ratione edendi veremur, ne forte non aliorum

utilitatibus, sed propriae laudi servisse videamur . Praeterea meminibus, quanto majore

animo honestatis fructus in conscientia quam in fama reponat ut . Sequi enim gloria,

39쪽

12 C. Plin. Epiuolarum non appeti, debet: nec , si casu aliquo non lsequatur, idcirco quod gloriam non meruit, minus, pulchrum est. Ii vero qui benefacta sua verbis adornant, non ideo praedicare quia secerint, sed ut praedicarent, fecisse creduntur . Sic , quod magnificum reserente alio lsu i sset, ipso qui gesserat recensente , vanescit Homines enim quum rem destruere non possunt, jactationem ejus incessunt. Ita si silen- ida seceris , factum ipsum : si laudanda , I squod non lileas, ipse, culparis. Me vero pe culiaris quaedam impedit ratio. etenim hune ipsum sermonem non apud populum , sed apud de euriones habui ; nec in propatulo , sed in curia . Vereor ergo ut sit satis congruens, quum in dicendo assentationem vulgi acclamationemq; defugerim, nunc eadem illa editione semiri; quumque plebem ipsam cui consulebatur, limine curiae parietibusque discreverim, ne quam in speciem ambitionis

inciderem , nunc eos etiam ad quos ex mu nere nostro nihil pertinet praeter exemplum , velut obvia ostentatione conquirere . Habes cunctationis meae causas : obsequar tamen

consilio tuo, eujus mihi auctoritas pro ratio ne lassicit. Vale.

MΙrum est , quam singulis diebus in urbe ratio aut constet aut constare videatur, pluribus 16 cunctisque non constet.

Nam , si quem interroges, Hodie qDi risi e respondeat ue incio togae virilis interfui ,3 spon-

siis ra

40쪽

Libis I. 13 Ialia aut nuptias frequemaτι ; ἰIIo me adsimumaeum res amentum, iue in advocationem, His in ninium rogavit. Haec quo die seceris,necessaria; eadem, si quotidie secisse te reputes , inania videntur, multo magis quum secesse ris. Tune enim subit recordatio, quot dies quam frigidis rebus absumpsi λ Quod eveniemihi postquam in Laurentino meo aut lego aliquid, aut scribo, aut etiam corpori vaeo , cujus fulturis animus sustinetur Nihil audio quod audisse , nihil dieo quod dixisse poenis Mati Nemo me apud quemquam sinistris sermonibus carpit s neminem ipse reprehendo , nisi unum me, quum parum commode scri- bo: nulla spe , nullo timore solicitor, nullis rumoribus inquietor. Mecum tantum & eum libellis loquor. O rectam sinceramque vitam: o dulce otium, honestumque, ac pene omni negotio pulchrius o maret o littus, verum secretumque μουσωον l quam multa in venitis, quam multa dιctatis λ Ptoinde tu quoque strepitum illum inanemque distursum , &multum ineptos labores , ut primum fuerit occasio, relinque, teque studiis vel otio tra- de . Satius est enim , ut Attilius noster eruditissime simul & saeetissime dixit, otiosum esse, quam nihil agere Valo .

X. C. PLINI USi ATRIO CLEMENTI SVO S.

Si quando urbs nostra liberalibus studiis

floruit, nunc maxime floret. Multa claraque exempla sunt. Suffecerit unum, Eu

Phrates philosophus . Hunc ego in Syria ,

quum