Johannis Deckherri, ... De scriptis adespotis, pseudepigraphis, et supposititiis conjecturae, cum additionibus variorum

61쪽

M. 3O: DE C ΚHER R Us Oseq. Nam, sicut obfrmandae: fidei Christianae in Flavio Iosepho mihi semper insufficiens habitus , enunciando enim hi storiam frigidius fatur, quam ut Christianus censeri posthi)ita nondum me hercle id neceGsitatis deprehensiim, ut testimonium Viri alias cordati, stat' sitatis nec ab adversa parte rite damnatum, protinus foras proturbemus 3 Christianos, interpolati operis, admissi salsi, .usurpatarumque piarum fraudum veloci praejudicio incusan tes. Rita ergo & firma sit loci singularis authoritas 3 non semel in salutem, in solatium , in authoritatem advocandalSed obsignanda est tractatio, quae proliXos Commentarios,

non Epistolam , sibi postulat ;paucis , aliena & peregrina fide

reddendis: m Ex GAs.sENDO: Pluris

nihil .

62쪽

de Scriptis Adespotii. qs nihil fecit Petreskius, inquithsi. V. pag. 438. quam Volu- με men quatuor Euangelistarum Eleuphtice seu Coptice --

scriptum, Arabiceque declaratum; & maxime propter Rppositos annos, quibus sin- μguli Euangelistae scripserunt. με Quippe tametsi initio defuit -- praefatio in Matthaeum, qua annUs Contineri debuit, δί praeiatio in Iohannem men- ῆς lose visa est se habere, scri- ptam historiam anno sexto --

minicae Ascensionis triges1- --mO ; quod tamen spectat ad μduas alias, altera in Lucana, ς- planum fecit, scriptam ab eo -- Antiochiae, anno Claudii *ς duodecimo, dc Adscensionis *vigesimo: altera vero, quae μμ in Marcum, scriptum ab ipso -- Euangelium anno quarto

63쪽

,, scensionis,&c. quam animadversionem nollem neglectam iEx Philosophorum ultimo, di ejus pag. I 3 i. An scriptura eatenus D tantum sacra sit, quatenus per ,, ipsam intelligimus res in eadem significatas, at non qua D tenus verba, sive linguam dea, Orationes, quibus res signimis Cantur, intelligimus: & praeis terea libri , qui res optimas,, docent, ic narrant, qUmun ,, que demum lingua, qua- is Cunque natione scripti su D rint, aeque sacri sint λEx hu)us ANTECESSORE, cap. XXXIII. pag. 18O.

se An Libri Testamenti Novi

, , ab altiore tempore derivari, , non possint, quam ab eo, quo is Rectores Ecclesiarum illosis Collegerunt, probaverunt, &,

,, ut seriptos ab Apostolis &,, Discipulis Christi, quorum ,, nominibva inscribuntur , no

64쪽

de scriptis adespotii. 4 bis commendaverunt 3 4 Ex CovARRU v d.I.pag. O' An aliunde quis scire non possit, scripturas esse Diuinas ες aut Canonicas , quam eX Ec- Clesia , quae traditionibus Apostolicis, magisterio Spi- ritus Sancti Hulque lumine ' edocta decrevit & professa ες est Z cum Canonicum sit Eu- angelium MI ci, qui Christum non vidit, nec tamen ad- Mimissum Euangelium Nicode- mi, qui Chri1tum vidit dc au- divit Θ dcc. Sed haec omnia , ut Zc ex ve teri novoque Foedere hic non recensita ue ab allegatis Scriptoribus in dubiam ancipitemque Censuram trusa ; & generalia

jam proposita Philosophorum

attentata exequantur Theologi. SECTIO

65쪽

BLI o R u M in Linguas cuique Genti vernaculis Theologi, ut solent, proliXe commen tantur; Conferente rei absolvendae lectu dignistima Gerhardo,,Confess. Cathol. d. l. cap. 2o. Hic ex nostris privatis lectionibus, adsequendo Epistolari scopo, salvis quorumcunque opinionibus nostrae meditationi intentis,dermo faciendus est. Celebriores sunt Latinae, Graeca, Syriaca, Dalmatica, Gothica, M.

de quibus stricte:

-buta, sed male, ut ostendit

66쪽

de Scriptis ad potis. 49Gerhard. d. Ioc. pag. Ilo. o seq- quam acriter per satyram perstringit Ioli. Himmel. in apolo Disp. quast. q. pag. 69. Et, Contra,

splendide defendit Albericus Gentilis, in Epistola ad filium

de Latinitate versionis veteris Bibliorum Hanoviae Anno 16O6. edita ; quamque emendare ausa est, quae

mine Basileae Anno superioris seculi L X XIII publicata: de qua ita censet Illustrissi Thua

nus tom. II. Hi q. libr.3 3. pag. 212.

Sebastianus Castalio Allo. brox, cum puriorem linguarum cognitionem ad Theologicam scientiam adjunxisse se putaret, impuras manus, multorum judicio, ad sacra

tractanda attulit, cum a rebus ad tantum opus necessa

riis , homo imparatissimus,

cccccccccccccccccc di i a

67쪽

SQ PO. DE CXHERRUS D novam Bibliorum interpreta- ,, tionem insolenti temeritate ,, molitus est, a Gallicis & Hel- ,, veticis Ecclesiis, quarum a- γ,, lioqui doctrinam amplecte- ,, batur, in quibusdam dissidens&c. Uersio certe, quam habeo, quam vidi ego, legique non indecora est; omnia Hebraeae limguae aenigmata solvere, non est hujus neque futuri seculi; neC magis hominis Latine, & non Prophetias aut mysteria, scribere volentis. Haec ut necesssaria scitu monituque per transitumi GRAECA versio publicis manibus exposita, & Anno MDXXVI Argentinae CXCu-sa hoc enim unum eXemplar

post Roberti mihi contigit

quod ab imperitioribus male LXXII Interpretum labor

Credatur, eleganter vulgus CO

68쪽

de Scriptis ad potis. st Obversionem SYRIACAM Emanueli Tremellio subtractam, justeiae, an injuste plagii a quibusdam postulatus fuerit

Guiti Fabritius Boderianus, Peregrinarum Linguaium Interpres , Autographum Parisiis Anno MDLXXXIV editum docebit ; nec sane sine successul Si enim ille Versionis,

vel solus, vel cum aliis Author, ut certe ex Historia Editionum in praef. pag. I 6. 17 probabile es quid in Clariss. Viro culpae, vel reatus Z Si non est, neque hunc Fabritium se venditasse, probari potest , in fronte etenim libri nulla penitus Fabritii mentio : in laudata autem ad Henricum III. Galliae & Poloniae Regem praefatione ipse sibi soli socius enim laborum erat Nicolaus Fabritius frater, dc alii: nihil adscripsit meriti, quamvis

iteratam suam editionem com-C 2 men

69쪽

s1 3ο. DEC THERR smendet ; in utrumque casum criminali judicio eximendus. Quis enim crederet Professorem Regium , non solum in praesentia tot illustrium censorum furari, sed dc rem furtivam in sinu tanti Principis abscondere ausum p quidni restem vel petiisset, vel metuisset pInde & de Interprete Bibliorum Paraphrastu s, Sahadia Gao- ne di tersca, Jacobo Tavasio, vel Pavone: itemque Chaldaicis , Arabicis, AEthiopicis, Armenicis vers1onibus nobilissima notitia, publico profutura usui,

comparanda.

Testamentum donasse ULPHILAM; quem alii Gul lam; alii musiani, Gothorum Episco-

pum, vocant, author est Herm. Conring. de Const. Disc. Germ. ib. s. circ.fη. Verum scriptores

alii de gente Gothica, Isidorus

etiam

70쪽

de Scriptis adespotii. 33 etiam & Jornandes universae

scripturae versae meminere. Franciscus Iunius pure Gothi-Cam versionem esse putat: Iό-hannes Loccentus .eX veteri

Gothica & Teutonica Lingua miXtam: ipsum autem Ulphi

lam, qui post Christum Anno 37O, Vel 38o, vel is docuit

Gothicarum litterarum inveniorem V Ulphilta litteras curn veteribus Runis, vel quoad ch racterem, vel quoad ipsum i- dioma dc linguae genium Convenire , prorsus negat. antiq.Sueco-Gothic. lib. II. cap. X I V. pag. 7o.

D ALMAΥICA, sive Scia-vonica, Versio auctorem egConjectura Petri Galedini, in