Horti medici Amstelodamensis rariorum tam orientalis, quam occidentalis Indiae, aliarumque peregrinarum plantarum magno studio ac labore, sumptibus civitatis Amstelodamensis, longa annorum serie collectarum, descriptio et icones ad vivum aeri incisae

101쪽

Anonymos Guimensis Aloes foliis geminatis e viridi et' atro undulatim variegatis , floribus rubicundis Apo ni floriabus Lilii Convallium Dotarii simillibus ab eodem Κiggelario in Catalogo horti instructissimi Beau montiani vocatur. Θ veta in het register man den sterhaeden hos man den Edele Here Beammond Gor dense e Muelaar genaami metian nam Can Αnonymos Guineensis loes soliis geminatis e viridi & atro undulatim variegatis , floribus rubicundis , apo ni floribus Lilii Convallium dodarti simillimis.

C A P. Diqitigod by

104쪽

C A P. XXI

VARIEGATIS PARATI BAT PRO D.

RAdicem habet exterius rubentem,

interius albicantem , crassam , vix infra telluris superficem reptantem, quae fibras primo albicantes post modum rubentes e parte inferiore emittit plurimas. Folia ipsi radici innascuntur multa in orbem posita magnitudine & latitudine di versa , quum exteriora sint breviora , &latiora , lata enim sunt , plana & in i

tum mucronem exeunt ue interiora autem

longiora & angulΙiora , parte enim postica gaudent convex1 , anteriore nonnihil excavat1 , atque in mucronem angustiorem exeunt , folia omnia ab utraque parte maculis notantur nunc triste, nunc laete viridibus. Hactenus planta haec nec stores nec semina produxit, etiamsi in per aliquot annos in Batavorum hortis viguerit. Propagatur tamen facillime, quum undique nova germina ex radice reptante producuntur , quae avulsa facillime & citissi

me crescunt.

Clar : Breynius hanc in Prodromo suo rariorum plantarum secundo vocat Alo pumilam serpentariam 'lanicam.

D mer Brynen noemi deest plant in An t eede prodromus plantarum rariorum Aloes pumila Zeylanica. Hactenus de Aloes speciebus i nemine plene descriptis , quas possidet , Amste-

laedamensis Hortus medicus ; nunc autem

de succo , quem Aloen vocant Medici, ejus colligendi methodo , viribus , &c. non est quod longa verborum serie lectoaris patientia abutar, haec enim non hu- Tot nota toe San de Dorten van Aloe, die Mor nismand vol omen isaaren beschr et en , en Mor den Amflerda che Medio hos vetam beselen maar nu balbet nisi morigh ron, dat i iubet ophalen der .rachim van het sis , dat de G neesseeren oloe noemen, oste met hei ve x Malen,

105쪽

jus sunt temporis , & ab aliis satis si1 perque indigata existimo, addidisse sufficiet,

inter Africanas Aloes quum etiam e istant , quae sucum sundunt amarum &viscidum instar Aloes Vulgaris C: B: , me nullam invenire rationem , qua , illarum succum easd3m possidere vires & vita tutes , negari posset. haaten , hoe dat het Izel me iseia vergaaderi , des Desers geduid sude misbrυς en , want dit en is uu den Dd nisi , eni meene dat sulcb al door anderen volti

108쪽

C A P. XXII.

ANEMO NOS PERMOS AFRICANA FOLIIS CARDUI

BENEDICTI FLORUM RADIIS INTUS SULPHUREIS. Novas hasce plantas descripturo necesse fuit novum aliquod nomen e cogitare , quo novum hocce genus a quibuς libet generibus distinguatur, quum nulli Classi, nulli generi hactenus cognito alungi queat aut debeat, nam etiamsi hujus generis speciem aliam C L: Hemmannus in Catal: Horti Acad: Lugd: Bat: pag: 42 ad calcem Anemona ad-juxerit primo, ob semina capitulis rotundis , nuciis, &tomentosis involuta, atque hinc Anemona Unem vocaverit, florem tamen cum ab Anemonae speciebus habeat diversum, discoideum radiatum vidilicet, non autem rota in modum dispositum sui verbis utar viri C L : Gum ori & s mina cum longe diversia sint ab aliis pia tis flore gaudentibus discoideo radiato, harum enim semina sunt vel solida vel in Pappum exeuntia , non autem capitulistomentosis in voluta ) nec discoideis radi tis cognitis adjungi potest , sed ad discola dearum radiatarum finem hoc genus ain mandandum puto: hinc optime meo quidem judicio C L: Hemannus nomen illius plantae in catalogo plantarum , qui post editum Paradisum Batavum reperi

tur, mutavit, Vocavitque Anemonospermon

Africanam foliis re floribus tararici in

canis , quod nomen , quo cum dignoLcatur ab omnibus hactenus notis tamdiu servabo , donec quis aptius , & ipsi ge

neri convenientius excogitarit

109쪽

Radix hujus plantae longa crassa, &su flava est , quae fibris albicantibus emissis semet telluri in sinuat. Caulis fungosiis , rotundus , viridis , veis albicantibus notatur , quem nullo habito ordine duabus quasi alis ample tuntur solia longa crassa & incisa , quae ab ima parte lanuginosa , a superiore viridia , per quorum medium nervus excurrit crassus. Ex soliorum alis ab ima parte ad supremam usque ramuli producuntur ejusdem

cum caule structurae. . Ramulorum summitatem exornat e capitulo squamoso flos unicus discoideus radiatus , disco & radiorum petatis interne sulphureis, externe ex luteo purpurascentibus. Florem sequuntur plurima semina oblonga , susca , & tomento obsta. Tota haec planta hirsuta &aspera, saporem habet amarum instar Cardui Benedicti. Mensibus aestivis floret & aurumno se mina perficit.