Chilidúǵu: lachrymae salutares

11쪽

Nemo quicquam meditatur Dulce neque modulatur Mulcente testudine. Nec dolore molliuntur, Ne moerore leniuntur Alternante Carmine. Hic clamoreS, HulatuS, Plangores, ululatuS, Atque stridor dentium. Caelum, mundum detestari, Deum ipsum execrari Hic est furor omnium. Non hic ullus honoratur, Nec honore Rex laetatur:

Quis memor imperii: Non se jactat gloriosuS, Non ostentat speciosus:

Quis fastus suppliciiΘ

HI majestas imperantum,

Et potestas dominantum aequatur servitiis. Jacet fastus superhorum Atque mundi eatorum Permixtus mancipiiS. Illa quondam sic formosae, Illa pulchras tam jΟCosae, Ius mundi VenereS,

12쪽

Hic informes, horrendae Nulli tamen miserandae, Esse monstra diCereS. Non hic auro laqueatae Domus neque delicatae, Non est aula regia. Nullum stratum est cubile Ubi nec cernas sedile: Totum est angustia. Lecto nullus latiore Dormit neque molliore:

Somnus omni exulat.

Nulli datur peragrare CampoS, Vel prata lustrare: Non unus deambulat. Ubi dies genialeS; Ubi noctes convivaleSAmantum deliciae PUbi dulces amatorum Castus' fabulatorum Jucunda facetiae;

Quicquid potest oblectare,

Deus jussit exulare Hac e mundi CaVea. Locus totus est tormentis Praeparatus, Clamentis Haec impletur OVea. Hac e specu miserorum Et cavem damnatorum Nulli patet exituS. Volent

13쪽

Volent omne semper mori, Nunquam tamen huic dolori Erit ullus transituS. Frustra vult qui hinc exire, Vel conatur interire, Semper pati cogitur. Semper erit id quod nolet, Nunquam erit id quod volet; Moriendo ViVitur. Heu quis in hunc me dolorum Locum trusit, .malorum Isto mersit gurgite Θ me nimis infelicem: Nemo meam dolet vicem: Hic sunt prece irritae. Ah qualis est isthaec vitai Moesta nimis, nec finita

Annorum temporibuS. Vellem nunquam essem natuS: Non fuissem reserVMuSTantis cruciatibuS.

Sed quid ego perpetraVi, Vel quod scelus cogitavi

His dignum suppliciis ΘFrustra queror re acta, Mea luam prava facta aeterni incendiis.

14쪽

Damnatus ob impuros amore foedasque

voluptates lamentatur.

EG quondam delicatus

Exultabam ut eatuS: Quando diu concupitis Per fas nensque quaesitiSFruebar amoribuS. Sed cur vocem hos amoreSyAn non magi sunt errores ΘNec hoc satis quid vocabo; Vera loquar, si aeqvsibo Insanis furoribuS. An non est insanientis Vel furentis ardor mentiS, Velle frui voluptate Quam scias aeternitate Puniri miserim ΘAh momento delectarit Et sternum cruciarii Annon est hoc insanire, Stillam unam 1 1sitire Inanis laetitias ΘOblivisci castitatis, Gutta captum suavitatis; Et hanc poenas formidandae Nullis sectis terminandae Mercari supplicio λAn

15쪽

An haec loca tormentorum Nesciebam aeternorumὸ Ecquis ergo me secarat, Quis tam crasso fascinarat Illudens mendacio λEcce flamma Circima-undant: Eheu nullam culpis mundant: Haustus igne circundante Totus uror si Vorante, Nec purgantur scelera. Ardent ignes adurenteS,

Haeret intus peccatorum Vermis semel patratorum Et depascit viscera. Antra fumant sulphurata Ardent quae sunt concremata: Nulla coelo gutta Orat, Flamma furit, edit, orat: Nec arden consumitur. Intus urit ignis rapax Sempiternas flammae Max, Rogo nunquam lentescente Nec ardore remittente Damnatus hic Coquitur.

amantum landimenta Sic transitis in tormenta λQuicquid olim dulcescebat, Atque sensus demulcebat,

5 Abierunt

16쪽

Ahiemin voluptateSEt mendaces honestates Instar umbra vanescentis Instar somni mentientis: Sed punitur somnianS. Ubi nunc quo delectabar Et insanus amplexabar ΘSpectrum fuit a spectrorum Tales sunt a somniorum Tam tristes reliquiae l

Foedae carnis titillatus, Joci risus blandioreS, Et amplexus mollioreSBrevosque deliciae ΘEheu caeca me libido Lus1t, duxit cupido Ubi molles amatoreSInter mille sunt tortores Interis supplicia. Nullus sperat hic levamen Ubi nemo fert solamen, Ardent nunquam extinguenda Neque sectis minuenda Quae torquent incendia. Dira saevit vis ardoris Nulla par expers doloris Nulla caret sua poena

Fibra, nervuS, atque Vena Suas flamma sentiunt.

17쪽

A leves hilaritates lAh breves jucunditates lIntoleranda tormenta, Amara cruciamenta

Una hora pariunt. Eheu Venus impudica Casta mentis inimica,

Oulim fallaci decepisti Et mendaci delusisti

Amoris imagine. Nun agnosco quod amavi: Nunc detestor quod laudavi Hoc in antro damnatorum Atque terra miserorum Demersu Voragine.

Um calentis me et o Carni ac ren prurigo

Molli frictu delectabat, Lentos ignes suscitabat

Intimis visceribuS. Non sperabam has fornaces Nec has flammas qua VeraCeSΜillo testes nunciabant Et paratas praedicabant Meis voluptatibuS. Nocte queror sempiterna, Flamma vorans est aeterna: Clamo frendens prae dolore Ringor ardens prae furore Dum invitus patior.

18쪽

Ecquos dicam hos dolores ΘΡlusquhm mortis sunt angoreS, Uror quasi morituruSEt dolorem finituruS,

Ah nil juvat lamentari Nihil prodost detestari:

Inter turbas desperataSE 1 Deo condemnatRS Sera poenitentia. Manet judex obduratuS, Tortor urget efferatuS, Urit ardor furialiS, Restat moeror immortaliS, Vana querimonia. si tandem miseratuS, Longo cernen CruciatuSIras suas sic leniret Votum unum ut audiret, Votum lamentabile. Ego nollem beatorum Sedes, nec sortem sanctorum: Tale nihil mens optaret, Quicquid mea Vox sonaret,

Id est miserabile. Quicquid restat mihi vitae

Tollat, dabo non invith: Ibo lubens in inane, Ne aeternum Cimmane Duret hoc supplicium. Sed heu nescit miserari, Vult nos semper mCiari:

Esse

19쪽

Esso nihil stat negare Quando potest hoc optare Miser beneficiumὸ

Negat omne levamentum, Vetat omne lenimentum, Sic damnatus odit menteSUt in rogos hos torrenteSNolit gutta pluere.

Et hoc ipse juramento

Rato sanxit, n momento His in antris inferorum Atque locis damnatorum Liceret quiescere. Ah si1 reos Deus feriS, Atque poenis tam severis Risum noctis vel unius

Just punis, vel solius Culpam desiderii ΘΑ hoc vocas judicare ΘΑ hoc dicis vindicare Quum pro fluxa voluptate

Mulctas nos aeternitate

Crudelis supplicii ΘTantum detur Tormentorum Quantum datum est amorum Jocis nostris: non recuso Dura pati non accuso Te caelestem vindicem. Ah amore avolarunt: Una hora vix durarunt: NunC

20쪽

Nunc in poenis sempiternis Ac tormentis seviternis Clamo contra JudiCem. Omnes mundi voluptates Mille durent in aetateS, Hic momento compensantur Nec duarum exequantur Horarum doloribuS. Quicquid illic est poenarum Durum licet Camarum, Stilla non est cruciatuSQualem pendo Condemnatus His clausus C CeribuS. Sed heu frustra disputabo: Quicquid querar, aut jactabo: Deus fatum non mutabit, Nec vis ulla superabit: Hoc ineluctabile. Frustra voce lamentantis Frustra questus indignantis, Vm ae legi contemptori: Vae a Dei desertori: Vae vae lachrymabile l*-3.

Edem ore rabioso

Vellem morsu furioso Carne mea laCerare, Si sic possem satiare Inflammatam rabiem. Sed quid sic incassum Certo λ