장음표시 사용
1쪽
4쪽
Erenissimos P incipes nostros, Duces saxonia,
ordinem suam trahere ex illa familia, quae apud Dismarum Episcopum Merseburgensem in Chronico suo, circa finem Seculi X. scripto de Imperatoribus primis Germanieis vel Saxonicis Tribus Buzici dicitur, jam alii viderunt; quae autem Tribus illa Buzici fuerit, & quis in ista celeberrimus ille Niedricus, paterque D donis Merseburgensis Comisis, adhuc in quaestione positum est. At deficientibus in hac nobilissima historiae Saxonice materia rivulis, nihil aliud opus est erga Serenissimam gentem Saxonicam devotione ardentibus, genuinamque veritatem sitientibus, quam ut ipsbs hi storiae illius fontes primos quaerant, ac inde suae cupidini satisfaciant. Ex V Diumdi Annatibus Dismaro jam laudato, ex autore Chronici Montis Sisenis. Lauterbergici, atque variis diplomatibus veritas hauriri potest ac debet. Hinc clare liquet, Nied eum illium fuisse Saxonica geniis ciarissime Ducem a Tribum Buzici etiam illius Thiiarici castro Bu ico nomen, originem vero suam Thied coesidenridebere. Primam thesin absque longiore digressione statim probabo ; idque ex verbis cujusdam epistolae Imperatoris Ottonu I. apud miliamdum Lib. II. Annal. p. 6s. edit. Meibomiana, in Tomo L. Scripti Germ. Data est haec epistola in Italia, ac quidem in Campani uxta Capuam XV. Kal. Febr. annos u. adDuces re Praefectos Saxon. ut Wiarichindus explicat ita incipiens: Oito diriim nutu Imperator Augustus
5쪽
Omma amasilia &c. Cons. Meti mii not. ad Milichinae p. zor. n. I. & Seonium Lib. VII. de regno Italia p. 173. Hic expresse noster Theodericus Dux dicitur, & quidem, quod bene notandum, ab ipso Osione L. Imperatore, ut eo minus de illius dignitate dubitari possit. Saxoniae autem Ducem suisse, perinde, ut Hermannus Billingus, id nos docet VVitichindus iste historicus coaevus ac Saxonicus omni exceptione major, verbis jam adductis. Idem patet ex Dit-maro, qui in Chronico suo tib. II. p. ar. de exercitu Saxonico, quia. 913. ad adjuvandum otionem I. Imp. contra filium Ludolphum proficiscebatur, ita loquitur: Thiedricum insuper Ducem ae Wigmanis num Comitem in prosaeum ad Moguntiam denuo possidendam arma c. mmoventes , patre se sevequente, Recunia per legatos amovere tenatans s Niedrico nequaquam aspirante , Wigmannum blanditis delini sum celeriter corrupit. Nec quicquam iacit, quod noster Theoderiacus interdu7 Comitis nomine insigniatur; id enim frequentissimum illis temporibus erat, quod Duces etiam Comites dicerentur, licet' ab his maxime differrent. Hinc non mirandum, quod in diplo mate Ottonis I. Imp. dato a. 966. IX. Kal. Maj. QMdlinburgi, cuiadam Comiti Mamaconi, inveniatur: Theoderisus Comes noster fidolis, item Theoderdus Comes &c. vid. Meibomium Tom. I. Script. German. p. 7Fo. Plura ejusmodi exempla proferri, si requireretur de aliis Ducibus, iacili negotio possent. Hic igitur Theodericus Dux Saxoniae fuit ille pater ψComitis; id enim non solum temporis ratio postulat, verum etiam reliquae circumstantiae requirunt: Inter causas enim intumescentiae Deianis Comitis filii Theoderici refert Dismarus Lib. n. p. Uti seq.-natuitias origines ac familiam , inpendix Chronici Montis - sereni p. aor. edt. Maden dicit, indebus primi Ottonis Imperatoris fuisse quendam Tidericum egregia ita bertat s Mirum , qui genuisset duos filios Dedonem N Fridericum omniis &c: Haec satis Theoderici nostri dignitates Ducales confirmant.
sic Theodericus Dux mortuus est circa annum 97s. postea enim nihil de eo invenietur, nisi quis eum cum Theoderico Marchione ex orienare ut Ditmarus Lib. IV. p. o. eum appelnit qui post annum toti 'eundum He oldi Chronicon Moon mortuus est, confundere, sicalie adver omnesraiam sentire velit. Ex hoc emortuali anno
6쪽
Ducis videmus, cur filius ab infantia serviit agnato suo Ri ago Marchionio Dismarus i. c. habet quia scilicet Comes mox
patrem Theodericum amiserit. In eo etiam consentiunt circumstantiae, quod Theoderisus Dux Sax. aeque, ac noster Theodericus, nostrais
que familia Budsecta habuerit terras ac Comitatum suum in pago Smxonico, v. ae oma Fue bustam Papa Leonis IX. a. Io δ. dat anc mona serio Nimburgensi, faebusiam Lucii Papa d. a. rr ψ. apud Becmannum in Hist. Anhali. vel in illa parte Saxoniae, quae Nortinuringia dicebatur, ubi nunc Magd urgum, terra Anhallinae, AH que Sala sunt. Probant id duo diplomata Imp. Ottonis I. alterum apud Dn. Leuc fiatam in Antiquit. Ganderah. R. Ioo. d. d. XI. Mel. Maj. a. ys f. in UVerlahus datum carnobio Godersheimensi, ubi sequentia leguntur : In ρMσNortiourivia HED, in Comitatu Theoderici, in loco, qui dicitur Vranet leba est. Alterum habet Meibomius in Tomo II. Scrist. German. ρ. s. in Sunt mate Bodonis de conseructione coenobii Ganrisiani , δε- tum a. stra. III. Novembr. Palathe , ibi est: In pago Notoringia in Comitatu Theoderici in loco Metzeleve nuncupato &c. Familiae etiam Budsectae ibidem pertinebant castrum Budieco, Heca , aliaque, ut ex sequentibus patebit. Haec de Theoderico nostro. Nunc de originibus Familia Buzici agam : Budiere, Buditico, Budaico Buzici eadem sunt, nec differunt a se, perinde, ut in ali-'is nominibus Stavicis fit, e. g. Pagus Nuritui etiam Nudices, Nus iaci disiui dicitur, de quo Iuncherus in Geographias media aetatis R. a1F.' conserri potest 3 ut de pluribus exemplis taceam. Ex d Amarisus Nimburgensis monasterii ad Salam fluvium intra Bernburgum siti, c
sHIung ethcher in Bec manvs Anhaol. Historie be Enchen Irruumeri P. I . 11. patet, fuisse Buditico nomen Stavicum castelli cujusdam, quod Teutonice Grimerrime vel Grimsuben dii tum, caeterum in ripa Salae fluvii ex adverso castri antiquissimi Northringen, infra Bernbuetrasem civitatem, ubi Buda Harzicum flumen cum Sala laconjungit, ubi etiam a. I64 . durante bello tricennali Germanico
eastra exercitus Suecorum metabatur contra Caesareos in altera ripa constitutos, situm erat. Sciendum autem Budetico lingua Slavonica vel Venedorum, locum & castellum limitaneum significare, v.
7쪽
emeia Nomentiat. utriusque satia ; hinc suspicari licet, nomen Teutonicum corruptum esse ex Grantie n, locum ii. taneum indicante. Videtur quoque, fluvium Bude hinc suam appellationem accepisse, ita, ut sit aqua in sinibus vel limitibus contra Luiticios vel SIavos, fluens. Certe ab hoc castella Bud co nomen accepit Trisus Buzici, ut dicitur a Dumaro hisoriso familia προ- derici Ducis. Iam enim incipiebant Comites aliique nobiliores persenae a locis, ubi plerumque commorabantur, dici; sic Siseidum de
Bionem Comites Mersesurgenses, ac Brunonem Comitem Harnebur msem apud eundem mimarum, paulo post autem a. ro37, Pomonem Comitem de Henne et testem in d=plomate Ger bardi Epyc. Herbipo dato Eccles in Oeringen V. Du. Lungium Archis. IN, Para. Speciinvenimus. In Theoderico etiam Dare Saxoniae familiae suae nomen Antici tributum esse arbitror, eam ob caussam potissimum, ut discerneretur ab illa gente , quae in iisdem partibus ac regione erat celebris Marchionum Lusicensium, Oseesu ensis familia dicta, cujus sator erat Dismarus Maruso qui min solum agnatus, verum etiam frater Neoderici Ducis ob patrem Chri aisum March. videtur, ita tamen , ut ex alia Hatre natus fuerit. Hinc videmus, quod Gero Archia impus Coloniensis & Dismarus Marchio Lusici ubique non solum fratres, sed etiam fratres fleranari, scit. ex matre Hidda sorore Gaeroris Duris ac Marob. in diplomatibus vocantur . scilicet, ut sic distinguantur a fratribus consanguineis , vide Geronis Archi-υ. Colon. Di mari mychionis fratrum germanorum diploma dat ran Hagen rodensi caenobio IV. Cal. Sept. a. pro. s. Becmannum hist. AnhAED. III. IV. r. item dplomata Nimburgensis monasteriι ab Oraone II. I IV. CH. DI. a. sas. Ma eburo; XV. Cal. Mas a. y δ. Ataietataria; loc. cst. Diplomata ab Henrico II. Imp. XI. Cal. Apri a. lov. M deburgi, ab Henrico HL L . XL. Cal. Aug. a. Io I. Tussiis data s v. Becmannum l. e. Conserri potest quoque Chronicon Montis Sereoi a. IIII. Confirmat eandem cognationem , quod M-trarumque familiarum terrae prorsus commixtae essent, quodque Dismarus hsoricus Lib. VI. ρ. sa. scribat Theodorici Ducis filium D donem Z-biei Burginardum , quem antecessores sui in bexesicium pos-
sed enι , sibi cs confratri fuimet Friderico rim Fcasse. Nam scieridiam
8쪽
dum est Zorberam, antequam illam stibi propriam vindicaret suisse pertinentiam Feudi Imperialis ac castelli Budfici, qnod ex diplomate Ottonis II. Imp. videmus, dato Nimburgensi bus monachis V. Non. Maj. a. saeo. in Nornburg, ubi pertinentiae illius castelli Bud- desiignantur, & duae Zorbeca reperiuntur, vicus ac burg ardus scilicet; Extat diploma alleg. in Hist. Anhale. Becmanis III. IV. a. Castellum autem Budsi co cum Zoiaeca antea habuit Theodericus Dux pater Dedonis, quippe a quo ipsius stemmati nomen Buzici tribuistum i ante Neodericum vero dietiam castellum habuit Christianus Maruio quidam , ut patet ex diplomate intonis L IN. dato Archie piscopatui Magdebo . XL. Cal. a. ny. ap. Meibomium, Tom. I. Scriptis German. p. 7 I. ubi : In Comitatu Christiani tu Grimhecesseba &c.
Euoico autem & Grissuben idem est, ut supra ostendimus , Igitur Chrisianus aeque ac Theodericus suerunt antecessores Egi , qui callelli Budfici beneficium sive seu dum possederunt, quod Dedo propriumbi vendicavit. Notandum vero hos non simplices, sed consanguineos antece res vel progenitores fuisse, cum jure consanguinitatis Dedo non solum sibi, sed etiam fratri Friderico vendicaverit seu- dum Zorbera bur Cardii, dum post mortem patris illorum Theoderici castellum Budfico & reliquae pertinentiae ceu mera Imperii lauda per donationem Imperatoris Ottonis II. ad monasterium Nienbum gense venissent: Idem enim jus habebat Friderisus frater ac Dedo ex sanguine. Nec dubium est de Zornea, in loco Dismari allegato, quod non fuerit nostra, quae pertinuit ad castellum Eud sco, nam posthaec in diplomatibus Nimburgensibus non nisi unam Zorbecam scit. viIIam, non vero burg ardum invenimus inter appertinentias Buosci, monachis attributas. Probat id Bulga confirmationis quedam Lucii Pontifici Rom. super bona monasterii Menburgensis, psi data a. υδ . ubi in recensione bonorum istius non nisi una Zorbeca existit,ap. Eecmon. l. c. p. a. Idem fit in Bulga Innocentia Pone. Romdata eidem coenobio a. 1a11. Perussi II. Non. Junii c. cujus verba maxime huc facientia ex Becmanno, qui I. c. p. I. istam totam bullam habet, afferam: Ex dono Oitonis II. Imperatoris Hazisen rothe virum es forum in ea cum omnibus per ennis suis; Burrinar
9쪽
mari Marchionis., Comitatum enim Merle burgensem, quem Ggfridus Gero statres Hiddae, matris Ditinari March. gubernaverant, accepit Dedo I. filius Neoderici Duc. Sax. ut ex Di an historici Chronico Lib. VI. p. rsa. liquet. Marchiam vero Lusicensem post mortem Oianis qui nepos Diimari March. erat adeptus est De-do II. nepos Dedonis I. Comitis i vide Chron. Mont. Seren. p. v. &aoa. Imo Dedonis II. pater Neoderisus licet non plenariam Marchionis Lusicensis dignitatem, tamen ejusdem Marchiae administra tionem videtur habuisse ac ideo Comes Orientalium di hii suisse, ut insta in titulis ' videbimus. Qitiamvis enim dignitates illae tunc temporis non essent mere haereditariae, Glebat tamen respectus haberi consanguinitatis. Perinde autem, ut Aamilia Theoderici Ducis a Bu ico castello Budsecta appellabatur , ita Dismari Maria. Lus nominabatur aut ab antiquo Geronis Ducis & March. castello Osiem burg, apud Gem de sit., in ditione Anhaltina, aut a clivitate Ofle burg veteris Marchiae, Osreburgenssis, sic enim exprimitur per diploma Ottonis L IN. datum V. Calend. Aug. a. na. 'aluus, Ge - roni March. & Duc. ap. Meibomium Tom. I. p. 7- . & Enteest in Chronico Vet. Maria. p. 88. ibi enim: quod es si tum in pago Zermund in Comitatu Theomari Cirit alis Osersurgensis &e. quae saltem illustrationis caussa hic apponere volui. Haec satis sint de Theodericinostri Ducis Saxonia atque Tribus vel Familia Budsica ori ne. Jam de posteris Theoderici agendum erit 3 Cumque maximam confusionem scriptores recentiores Albinus , Pecensteinius, Fabricius, aliique commiserint in attribuendis Titulis vel Characteribus cujusque, dum conjecturis non satis firmis nixi fuerint, ita, ut saetissime ac pessime historia obscuretur , nunc hic curabimus, certiora
10쪽
ex diplomatibus Imperatorum, Marchionum, Comitum, aut tem ex scriptoribus coaevis & fidei probatae, qui instar diplomatum sunt, proserre. Numeri hic praemii cuililiat peti ae, se reserunt ad Tabulam Genealogicam quam illustrationis ac perspicuitatis gratia addidi supra. n. I. THEODERICVs et c. a. 97s Ire ab Ottone I. Imp. in . diplomate quodam dato Mamaeoni Comiti, Ouidelinburgi, IX. Kal. λβ a. 966. dicitur The-risus
mes noster His 3 ap. Mei mium Tom. I. Scripta German. p. 7so. Theodericus Comes, appellatur ibid. Dux celebratur, perinde ut Hemmannus Billingus, non istum in Chronico Dimari Merseb. Episci Lib. II. c. a. 9s, verum etiam ab ipis otione I. Imperatore in litteris suis ad Duces & Praesectos Saxoniae ut ollicti us Annal. Lib. III. explicat datis in Campania juxta Capuam, XV. Kal. Febr.
a. 968. Milichindus loc. citi eum Ducem SaxonM nominat 3 Autor vero appendicis ad Chronicon Montis sereni regia ibertatis 'viriam eundem praedicat. n. 2. DEDo, inre sed . a. Iooy.
Theoderici Ducis filius, v. Dimarus Lib. H. p. 383. Tom. I. Scriptor. Brunsvic. Leibnitii. Comes dicitur ibidem, qui Comitatum Bionis Comitis Merseburgensis mortui adeptus est 3 erat ille Comitatus inter VVipperam, Salam, Saltam & VUilter ch fluvios situs, vid. l. c. Interfectus est Dedo a Vrimizone Marchione; uxorem vero habuit filiam Theoderici March. v. l. c. & Appenae Chronici Montis sereni.
Dedonis frater ue Comes, qui habuit Comisatum ae civisatem
neburg ac potestatem super pagum Seuμα, v. Dimarum Lib. VI. p. 388. Lib. VIL p. 412.
n. 4. THEODERICUS inters. a. Io34. Dedonis filius 3 v. Di arus Lib. VI. p. 388. Dictus comes Orientalium ab autore Annal. Hildesh. a. a. Iom. Non scium enim Comitatum patris a Rege Henrico II. accepit, sed etiam comitatum