Epistola pastoralis ad clerum populumque Guastallensem Petrus Rota

발행: 1855년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

EPISCOPUS

Voluit si maro studiibus iam detumescentibus, et quiescente

iam vento placidum prosternat nautis iter, et posica subito dira insurgens tempestas in summum illos deducat periculum, et insueta concutiat formidine pectora, quae nimium credula insido sese dederunt olemonio, hinc abyssi profunda aequore dehiscente re- eludens, illinc navim ad scopulos singulis prope momentis allidere mini lando: non aliter ego, qui navim et mare deserens, insignis nempe Corrigiensis Civitatis Paraeciae gubernacula pericula fugiens dimiseram, et ad portum libens me receperam, optimi et amatissinii mei Praesulis ac patris Petri Rassaellii Regiensis Antistilis vocem prompto ac hilari animo Sequens, qui me licet immeritum ad sacri sui Seminarii regimen advocaverat, inter quieta et tranquilla huius muneris ossicia inopinuta voce pediterritus sui, quac ita auribus meis intonuit: surge, iam tibi longa restut vis. Heul quis est, qui me a tam dulei cura abstrahit, quia meis iam caris alumnis dividit, qui a praeclarissimis maximi Regiensis templi Consacerdotibus, et in Canonicali ossicio collegis me tam acerbe dissociat' filii Domine, Gudiri auditionem tuam et timui: a verbis tuis trepidavit cor meum. Deus, Deus ipse, ut mihi credere unice solatii est, Deus ipse, o Fratres et Filii carissimi, qui infirma mundi, eι ignobilia eligit, ut portum relinquerem, ei Diuitiaco by Gorale

3쪽

iterum me mari committerem verbo Suo, cui resistere nefas est,

imperavit. Et corte nonnisi Dei verbum et nutum mihi fas est agnoscere in illo inopinato praecepto, quo ad Urbem statim vocabar, et statim nulla interiecta mora, quia itιssio Regis umebat. Ergo ne iterum mari me credam' iterum pericula navigationis subibo nec amplius parvae piscatoriae navis cura mihi gerenda, sed magni navigii, et primi navicularii partes assumendo temOnem regam per maris fluctus sorsan his temporibus suriosius debacchantes Ita quidem, quia summus Eeclesiae nector primi mystici huius navigii ductoris successor et haeres, Etsi meam respicorct humilitatem et inhabilitatem hanc mihi curam demandaro decrevit. Qui mihi nunc sensust qualis et timor et tremori Iam repudiata sarcina Episcopatus sugiens me elongare voluissem; sed

suasionibus amicorum, quos patres appellaro magis mihi convenit, erucius, et praeSertim ante supremum animarum Pastorem

sub sacramento degentem anima prius etasa, et consilio ct ope enixe implorata .... quid dicam' ego non honoribus allectus, nec nova Principis humanissimi benignitate in superbiam elatus, nec satis forsan periculis perpensis, iam me divinae tradidi Providentiae quocumque Vellet deducendum, una hac cogitatione recreatus, quod, cum mihi hunc honorem ipso non sumpserim, credere inde firmius liceret me vocatum ab Illo, cuius est mittere operarios in vincam suam, a quo unico eligendi qui mittendi sunt, qui nobis serentibus et rigantibus unus potest nostris dare incrementa laboribus, sine quo nihil nos servi inutiles facturi sumus, cuius gratia e contra sussulti valemus cum Apostolo exclamare: Omnia possum in eo qui me confortat. Utinam ergo det virtutem qui contulit dignitatem, ut gradus elevatio non impellat ad ruinam, sed vires potius augendo gratiam conserat cursum solicitor consummandi, fidem servandi, labores omnes, qui pro animarum salute necessarii fuerint, hilariter suscipiendi; ut possimus cum eodem Apostolo aequali fiducia in extremo vitae momento dicere: in reliquo reposita est mihi eorona iustitiae, quam reddet mihi Dominus iustus itιdeae. Et certo non alia mens mihi nune est, non alius animus ad vos me perducit, o fratres ct silii dilectissimi, quam ut omnes cogitationes meas vestrae dicem Sa-Diuitiaco by Corale

4쪽

luti. Non honoris ambitio, non census augendi cupiditas, cuius exiguitatem cum usque adhuc passus fuerim, imposterum aequo animo patiar, imo ct diligentius custodiam, non propriis commodis indulgendi amor, aut quietam ac beatam vitam ducendi motangit; sed ardens studium xestrae salutis, pro qua nec periculis territus, nec laboribus parcens, nec ulla ossicia, licet abiectiora,

respuendo, diu noctuque vires meas Omnes impendam, et superimpendur ipse. En ego mo totum ad Dei gloriam curandam et pro viribus augendam trado, me totum pro Ecclesiae meae incremento addico, inc totum pro Vestris commodis, pro aeterna

vestra beati lato sacrifico. Ex quo per impositionem manuum Εmi Principis venit super me, ut sperare licet, gratia Spiritus Sancti, et Episcopali characlero sum auctus et insigni lus, iam non amplius Sum meus. Iam meis commodis, meae quieti valedixi, et lotum divino servitio et vestrae saluti me mancipavi, gravi latomoneris Λngelicis humoris oliam formidandi iam perpendens, sed

non detrectans.

Quod si ego hunc animum gerens ad vos venio, quid est quod a vobis oplo, imo enixo pcto, fratres et filii carissimi Hoc

unum, hoc unum: non ut obsequia servitutis, quasi dominari velim in clerum, a vobis exquiram arroganter, quia non veni ministrari sed ministrare; sed ut Christi personam in me, licet indigno cius ministro, agnoscentes eius vocem per me vobis IO-quentem promptis auri hus audientes, firmi in fido ot diloctione

Dei et proximi vestram salutem oporomini: hoc unum, ut ad salutis portum, quo Vos addueero omni nisu et conatu curabo, vos quoque contendere studeatis. Oh si daretur vos omnes, quos

iam ex hac hora in corde porto et vehementi diligo assectu, quos videre et amplexari quam primum cupio, et os ad os loqui, et vobiscum de laclis gaudere, de tristibus robus vestris tristari, et his pro posse mederi, sin autem ad minus vos solari; oh si daretur vos omnes una simul aliquando, ubi fletus omnis abest et dolor, videre et amplecti, et perpetua simul post huius saeculi turbas persectaque paco gauderet Quod ut iuxta vota seliciter eveniat, ad vos in primis mea verba dirigam, vos alloquar Ecclesiae iam meae lumen decus elDiuiti reo by Corale

5쪽

gloria, meus iam suturi senatus, quorum consilia et opera maximi mihi erunt in regenda Dioecesi et auxilii et solatii, vos Dignitates et Canonici Cathedralis Ecclesiae Guastallensis, qui sicut coeteriso Clero dignitate praestatis, ita etiam scientia virtutibus et aliis ecclesiastico ordini congruentibus dotibus iam omnes superatis. Non Qgo vos hortabor, ut decorem domus Dei magis ac magis diligatis

ac curetis, non ut Dei laudes et cultum et attentius celebretis et studiosius augealis, non ut reminiscamini vos esse lucem mundi et sal terrae. Iam scio id nunquam ex monte vestra exeidisse et nunquam Excessurum. Eia agite ergo, et Semper meliora charismata Remulantes, ascensiones in corde vestro disponentes ite iam do virtute in virintem, donec videatis Deum Deorum in Sion. O Vos selices et solix Ecclesia Guastallensist O me heatum, si talium semperero fratrum corona circumdatus, cum quibus et communia inire

consilia, et labores partiri et saluti animarum toto corde ct totis viribus incumbere liceat. Cui rei cum illorum opera mihi in primis necessaria sit, qui in partem pastoralis sollicitudinis sunt acelli; hinc est quod ad Vos verba mea diriguntur, qui Pastoris ossicio erga gregem vobis

commissum, quem ex hoc momento meum etiam appellare et dulce et necessarium erit, tanto gelo persuncti iam estis, et in praesens fungimini. Vos pascentes oves vostras non coacle sed

spontanee, Arma facti gregis ex animo, ad salubria semper coelestis doctrinae pabula constanter et in saligabiliter ducitis. O utinam semper illarum utilitati, non vestris commodis prospiciatis, non lac et lunam ovium quaeratis. sed spiritualem earumdem Saluium pro viribus curetis. Veniet, Veniet tempus, nec multum, ut spero, distabit, quo mihi licebit vestrae meam adiungere sollicitudinem et curam; veniet, veniet tempus, quo nihil ob id elatus quod me rectorem posuerint, sed quasi unus ex Vobis communium siliorum simul modehimur infirmitatibus, sollicitis in via Domini stimulos adiiciemus, ut currant, remorantes ei Pigr0Se Somno excitabimus, ut propriae saluti ovigilent, et divini verbi tuba excutiemus, ut iter aggrediantur et ambulent, dum adhuc sol splendet, antequam illos tenebrae comprehendant: simul consolabimur nimietos, paseemus egenos, vestiemus nudos, in omnibuS, Distrigod by GOrale

6쪽

Deo ipso dante, sideles nos exhibebimus Christi ministros, hac tantum inter me et vos disserentia interiecta, quod si quid durum, si quid asperum, si quid dissicile in tam laborioso ministerio occurrerit, ego pro mea parte, cum meos humeros imprimis pastorale gravet onus, iure ac merito sumam, lotum me futurum promittens in oneribus vestris levandis, in vestris afflictionibus solandis, socius laboris, ut vestrae particeps coronae tandem es-sciar. Ρcrgite , pergite in munere vestro iam laudabiliter sungendo , ut ad iustitiam multos erudientes quasi stellae fulgeatis in perpetuas aeternitates. Eia, macti animo estote, quia princeps pastorum Iesus ministros suos, ubi ille est, et illos se illuc ad- dueturum promisit, et iam pro exanitatis laboribus, pro doloribus et morte tolerata in gloria Patris sui scitis illum perpetuo

nunc triumphantem regnare. Macti animo estote , servi boni et fideles, quia Dominus super multa vos constituendos esse RSSeruit , et in gaudium suum Vos intraturos iuramento affirmavit. Quid ergo timebitis' laboresne non raro incassos, sudoros frustra non semel essusos, malorum repugnantiam , iniquorum persecutiones Non haec limere nos docuit dux princeps imperator noster Christus Iesus: cum vos oderint homines, inquit ille, et persecuti vos fuerint, gaudete et eaeultate. Sed quomodo gaudebimus, cum videamus Verba nostra contemni, imo verbum Dei, quod deplorabilius est, aspernari; ct similes sint homines generationis huius iis, quos pueri sedentes in soro sic olim alloquebantur: ean-ιavimus vobis, eι non saltastis; lamentavimus, et non plorastis Gaudete nihilominus, gaudete, quoniam his non obstantibus merces vestra multa iam erit in coelis; cum Dominus noster assectum Potius penset, quam opus, et quantum quisque laboris in vinea sua impenderit, non quantum retulerit fructus. Et huius iam abundantissimae mercedis, huius aeterni gloriae ponderis, cum in domo Patris nostri mansiones multae sint,

participes vos etiam eritis, o venerabiles Christi Sacerdotes, qui Pastoribus in cura gregis opem et auxilium praestalis, qui peccatoribus Deo per poenitentiam reconciliandis ministris estis, qui e vita decedentibus cxtrema subsidia praebctis, qui ad litteras et scientias, et maxime ad pietatem iuventutem sedulo informa- Distrigod by GOrale

7쪽

lis, vos omnes qui in domo Dei aliqua, augusta omnia et sublimia , licet imparia , ossicia exercetis, si fideles in ministrando, operosi in laborando, patientes in tolerando usque in finem pei severabitis. O pergite etiam in vinea hac excolenda, quia largus

et profusus est Dominus eius in retribuendo. Pergite, ct vestra solertia, vestra indefessa cura adolesccntibus erit exemplo, qui vel clericali militiae iam nomen dederunt, vel hinc inter socculi curas ol illinc sanctuarii servitutem portionem suam sunt electuri, ut cognoscant se non ad otium adsumi, non ad commodiorc multae rationem, non ad parentum utilitatem, sed ad labores pro Dci gloria et animarum salute alacriter suscipiendOS, constanter Perserendos, Vir S omnes suas, vitamque ipsam, si necesse suerit, pro tam sancta et nobili causa profundere non abnuentes. O utinam multi hac pia et sancta ducti intentione nostrae coelestis

militiae vexilla ampleetentur ' O utinam plurimi acri praediti ingenio, sanctisque moribus ornati, foeculi vanitatibus vale dicto, in domo Dei eligant habitare, abiecti, si placol, iuxta insipientium

hominum sententiam , sed summo habendi honoro apud Deum ipsum, in quo uno nos oportet gloriari. Quod ut ad nostrae Ecclesiae decus et animarum meae curae commissarum bonum citius quam fieri possit oveniat, sacras aedes ad . ostituendam in littoris et pietate iuventutem , quae ecclesiasticis muneribus Semancipare peroplat, iam, ut accepi, resectas et amplificatas, aperire primae meae curae crit, et ut sacrosanti Tridentini Concilii decretis quam primum obsequar, et ut iuniores clerici a teneris

annis si ita vitam moresque suos omnes componant, ut cum ahu Secreto hoc recessu ad mysticos Ecclesiae agros translati sucu rint habitu gestu incessu sermone, aliisque omnibus rebus nil si nisi grave moderatum, ac religione plenum prae se serunt ... st et eorum actiones cunctis usserant venerationcm v Trid. S. 22

Sed cum non omnia omnes possint, nec omnes verbum illud capiant quod ad persectius vitae institulum invitat, reliqui non erunt negligendi iuvenes, qui aliam vitae rationem non abdicatis saeculi negotiis ingrediuntur. Non illi inquam negligendi, imo sedulo curandi, omni arto ac studio ad pietatem alliciendi, Diuiligod by COOste

8쪽

quia lota vitae ratio a iuvenili notate non raro dependet, cum

adolescens iuxta viam suam, etiam eum senuerit, non recedat ab ecl.

Igitur et vos iuvencs utriusque sexus, quos iam ex hac hora ut filios meos carissimos amo et diligo, vehementer hortor ut animae munditiem et innocentiam perquam diligentissime custodientes , cito ad virtutcm et picta tem assuescatis; quia bonum est viro, eum portaveriι iussum ab adolescentia sua. Vos autem, qui tam delicatum , tamque Deo carum munus suscepistis informandae ad virtutem iuventutis, hoc semper mente cogitate, hoc prae oculis semper habeto, quanta benignitate Salvator noster pueros exceperit, quanta promiserit illis, qui curam tu Venum gerunt, cum pollicitus sit se tamquam sibi factum habiturum quidquid minimis ex illis eius intuitu praestiterimus. Mementote dissicilem vos intrasse palaestram, cum Chrysostomus dicat: si quid maius quama animis moderari, quam adolescentulorum singere mores Omniu certe pictore, omni certe statuario, caeterisque huiusmodi omni-u bus cxcellentiorem hunc duco, qui iuvenum animos sngerou non ignorat n. Quapropter ulli ne parcite studio, ut aptiora media ad tam nobilissimum finem assequendum eligatis, semper in animo habuntcs, non ut elegantiores pueri, sed ut moratiores evadant, non ut prudentia torrena, sed ut christiana sapientia polleant, qua si bene instructi fuerint et ornati, nulla eis deerit res, quominus omnibus ollam urbanitatis ossiciis, quantum discreto viro Opus est, satisfaciant. Cloro saeculari veluti auxiliares copias scio iam totis viribus suppetias serro Familiam Minoriticam ab observantia nuncupatam; scio, et mihi et gregi meo laetor quam plurimum, firmiter toncias eius operam nunquam mihi imposterum defuturam. Quare vos etiam, etsi corpore absens, spiritu tamen praesens dilatalis caritatis visceribus intra meum sinum amplector, O seraphici Patris obsequentissimi Filii, meque et gregem meum vestris Orationibus commendo. O quam pergratum mihi erit, cum curis Pastoralibus distentus laboribusquo sessus, si inter vos mihi licebit spirituali recreari solatio et ad maiora aggredienda Sanctissimi Patris exoniplis in filiis continenter renovatis excitatus , animum et viros sumeret Orate, orate interim, ut Deus et Dominus, sin

9쪽

duplicem spiritum, cuius tamen necessitatem pro tam gravibus muniis obeundis haberem, sallem portionem aliquam perquam abundantem illius Zcli, quo praeditus suit vester ille Pater Seraphicus, ut et ego sin stigmata, saltem mortificationem Iesu ineorpore meo iugiter circumferam, ut unice scire aveam Christum et hune erueinum, ut mihi mundus erucifixus sit, et ego mundo.

Quod ut Deus mihi pro sua benignitato concedere dignetur, VUStras quaeso adiungite preces, altera Assisinatis Legisori familia Monialium Capuccinaruin, cuius bonus virtutis odor tam longe lateque Dagrantiam suam ditandit. Vere hortus conclusus et sons signatus domus vostra dici potest, hortus ubi tam lubentissimo moram lacit ille Agnus, qui puseitur inter lilia. O utinam emissionis huius hortus sint semper emissiones paradisii Et ita prosecto erit, si vigor diseiplinae numquam lentescat, si severa custodia

prosanas novitates saecularesque rumores semper arceat, si Velut

Apos industriosae ad mel et favum devotionis elaborandum unice intentae poteritis omnes cum veritate exclamare cum Sponsa :Dileelus meus mihi, et ego illi in ego dileelo meo, eι ad me conver- Sio eius in poma nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi. Et ita odor saltem vestimentorum vestrorum, sicut odor thuris perstanto Austro hortum vestrum, extrinsecus etiam siuet, cum indo exient optimis imbutae moribus, et adhuc primaeva ornatae innocentia

selices illae puellae, quibus contigit intra istius coenobii septa,

inter tot virtutum exempla adolescere, et ad omnem pietatem enutriri. O utinam multis ita contingeret in infantia sua ali et institui l Sed quia non omnibus tale ac tantum beneficium impeditiri potest, saltem vestris precibus enixe a Deo postulate, ut ea quae pro utriusque Sexus adolescentibus ad illorum educationem aggredi est in animo, ad selicem etiam exitum perducere

valeam.

Sed ad haec exequenda opus est parentum opera et auxilio, quibus in primis gravissimum hoc onus prolis educandae incumbit. Quapropter Vos obtestor in Domino, quotquot estis quos Pater Domini nostri Iesu Christi, eae quo omnis paterniιas in eoelis et in terra nominatur, suo in procreandis hominibus ossicio consociavit, ni tenella hace germina iterum iam diligenter parturire gestiatis Diuitigod by Corale

10쪽

donee formetur Christus in illis, sine quo parum illis nasci profuisset. Filios quoque, Apostoli vestigiis inhaerendo, moneo, ut

parentibus suis obediant in Domino. Omnes tandem vos uno verbo, quos meae curae divina Providentia commisit, omnes hortor et oro, ut sirini in fide, quam a patribus vestris accepistis, Semper manealis, numquam praebentes aures magistris illis, qui pediversa loquuntur docentes quae non oportet, semper constanter adhaerentes columnae et firmamento veritatis, Ecclesiae nempe illi catholicae, quae universum dispersa per orbem uni Petri Cathedrae ex omnibus terrae partibus consociatur, aedificata supersundamentum Apostolorum et Prophetarum, praeeipue super illam petram, contra quam portae inferi nunquam praevalebunt. Stesιate in Domino semper, Carissimi, Ecclcsiae praeceptis quam diligentissime obtemperantes, memoria frequenter illud revolventes : qui vos audit, me audit; qui vos spernit me spernit; qui autem me sperniι, sperniι eum qui misiι me: nec non et illud: qui Delmsiam non audierit, sit tibi sicut Ethnicus eι Publicanus. Hoc unum vobis commendatum volo ab hac prima vice, qua vos paterna alloqui caritato ut filios mihi concessum est, hoc unum, quod si fiat susscit. Ecclesiae enim vocem audientes Omnia etiam peragetis quaecumque Dominus et Redemptor noster servari mandavit nobis.

Igitur non leges tantum et praeco pia Dei diligenter custodietis, si Ecclesiae monitis facilem praebueritis auditum, sed hominum etiam leges, illorum scilicet, qui in sublimitato sunt positi, prompto ac hilari animo observabilis, cum Ecclesia ipsa Apostoli

verba usurpando omnibus inclamet: omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit: non est enim potestas nisi a Deo: quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt. Itaque qui resistit potestati, Dei ordinaιioni resistit: qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem aequiarunt . Ideo necessitate subditi estote non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam. Quae cum ita sint utinam saperent, et intelligerent omnes, qui iudicant terram, utinam persuasum haberent maiorem legibus suis firmitatem conciliare non posse, quam si divinam Ecclesiae potestatem propria sulcire auctori lute, et populis venerabiliorem reddere reverentia et observantia sua Diqitigod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION