De ingressu summi pont. Leonis 10. Florentiam descriptio Paridis de Grassis civis Bononiensis Pisauriensis episcopi

발행: 1793년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

m fman in opere, quod inscribitur: Novg

Scriptorum, ac monumentorum &c. collectio m. I. pag. 3 o. opus rarissimum, appellat, multoriimque votis hactenms expetitum, breviter pertingam. Diarii huius Auctorem esse Paridem de Grassis, qui inter eos, qui de R mana Curia seripto aliquid tradiderunt, iure nactus est, a nemine inficiatur. Is Bononiae

ex Patre Ralthasgarre de Grassis, O M M tre Orsina de Bucchis ortum habuit. A pueri libus annis in Divi Petronii Ecclesia anno MCCCCLXXV. Canonisatum Obtinuit, quem . anno MCCCCLXXXIV. ut ad alium in eius dem Crustatis Maiori Deserata promoveretur, abdieavit. Romam profectris, a Sam. Pontis. Iulio II. VII. Kal. Iunia MDIV. Caeremonia. rum Magister, ut ipsemet testatur, fuit de clararas . Studiam , diligentia , ct alacritas , qua Caeremoniarum Antistitis ofeio defunctus est, tanta fuit, ut a Leone X. anno MDXIII. die IV. Aprilia renunciari Episcyptis Pisaurien sis prome uerit referente Unellio T. II. Italiae Sacrae pag. 863. qui addit eum inaugurarum

12쪽

suisse M Aelesia S. Laurentii in Lucina, ab Aehille Fratre de Grassis, assistentibus Episcopo Trevistino , Rcimae Gubernatore, O rrachinensi Episcopo Ponti is Sacrista sexta die Maii, altera post Pentecosten die, Osolemni demum risu, pompaque possessionem iniisse die XVIIL Ianuarii MDXV. Praefuisse etiarn Melesiae Tiphernati perperam Alidosius iri Historia Episcop. Bonon. adfirmat, ast iure ab Ughellio loco eis. reflatitur.

- . - Auctor noster nonnullas vices amare su

biit, quas, cum silentis praeterire nequeam, leviter pertingam. Cum Christopharus Marcerulus Archim. Core ensis Electus Venetiis anno XVI. in iacem emisisset Rituum Ecclesiasticorum , sive Sacrarum Caeremoniarum

S. R. E. Libros tres, ct quidem cum Pontifici Leonis x privilegio dato sub finem eiusdem

anni, hane editionem adeo graviter tulit Paris , ratus arcanos eiusmodi Ecclesiae ritus non esse proferendos in.vulgus, ne in contaemptum tandem venirent, ut querelas de hac editione deposuerit apud Pontificem, apud quem ac u-

13쪽

sauit plagii Archiep. cor rensem , p Dpterea puta. Augustini Patricii Piecolaminei Episcopi Plemini opus de neris Cae moniis sub suo nomine vulgasset. Rem primo tetulit ad Cardinales , ex quibus plures, commini Sunt, quod Caeremoniae Sacrae, & mysteria eorum divulgata

fuerint si . Deinde querelae ad Pontificem delatae , qui prima facie turbatus dixit , se facturum , quod Cardinalibus placeret. At quia

Cardinalis S. Crucis sorsan fuerat causa, quod imprimeretur Liber ille, dixit non malum esse. Sed tamen cavit, ne virus eius exemplar divenderetur , dum in proximo Consistorio super hoe negotio statutum fuisset. Haec facta sunt anno MXVII. die XI. Martii. Mense sequenti post festum S. Marci Paris prolixam hae dere Epistolam a se scriptam legit in Consistorio , in qua eorum sententiam refellere conatur, qui existimant Religionis Christianae caeremonias ad publicam mortalium utilitatem esse divulgandas; aitque, si haec semel licentia invalu rit ν

IJ Quae signantur verba ex Diario Paridis sunt deprompta .

14쪽

fit, Summi Pontificis .enerationi magnopere detractum iri, quem, cum ut Deus aliquis interris ob haec arcana Sacra, quae tum rerum magnitudine, tum varietate divinitatem quamdam praeseserre videantur , existimetur, σcredatur, iis publieatis mox hac opinione cadore necesse sit, reducique in caeterorum m natium classem. Gravi itaque poena dignum esse Electum illum Core rensem, qui Librunt Caer moniarum S. R. E. furto surripuisset , atque in lucem emisisset temere, suppresso etiam veri auctoris nomine; immo ad mille, O supra cor ruptiones admisisset in editis libris. Ad extremum petiit Paris Librum Caeremoniarum numnimpressum omnino comburi simul cum falso Auctore , aut saltem ipsum Auctorem corrigi& castigari. Pontifex vero Paridis petitiones iussit communieari tribus cardinalibus . ut eas expenderent. At ipsius postulario pro eius v tis non suceessit, cum neque liber editus, neque eius edis ignis p enam non substinuerint; immo frequentiores Libri editiones, tanti non habitas fuisse Paridis querelas, us reus.

15쪽

supprimeretur, facile restantur. Forte ei deerat opportunum consilium , cum non facile damnari potuerit libri editio, quae cum amplissimo Pontificis privilegio inis emissa erat. Ast de hoc satis , cum plura, quae contra 'Auctoris nostri audaciam faciunt, legi po sunt apud Apostolum rinum, virum numqua Isine elogio nominandum, in Dissertat. Vossianis 'Tom. II. pag. Io8. O seqq.

Singulare, O lepidum est, quod ex Minbillonii Itinere Italico pag. et . retulit Bolius in

Dictionario sub voce Grassis, acerba admodum censura contra Auctorem nOStrum usus, quem inter eruditos imposiores referre non dubitat,

quamvis Paridis factum , prout observat -- billonius, magis ad iocum accedat, quam rudecipiendi, aliisque imponendi animum referat. Res ita narratur. Confinxerat ipse epitaphium Mulae inscriptum, quod sic incipiebat: Dis pedibus saxum &c. Sculptum illud ex marmore in quadam eius vinea sepultum fuit; postea simulans se velle quasdam arbores Plantare,

i sit foveam, se scrobem eo in loco fieri, ubi

16쪽

m ubi marmor abditum erat. Cum iero fodiendo illud esset invensum , id de sua Mula pra dictum fuisse dixit. Addit Mabillonius, mammor illud multos annos ut derelictum ibidem restitisse, cum res per Deum acta fuisset; deinde autem antiquitatis vecte multos decepisse, opinantes, id esse antiquum marmor, O a Paride Mulae suae inscriptum Thomam Porchacchium inter alios hoe Epitaphium progenuino , ct antiquo habuisse in Libro Funeralium: immo Alexandrum VII. in Adversariis

suis ut fertur notasse, id repertum fuisse

prope S. Petrum. Quae tamen omnia citra mentem , O votum Paridis de Grassis acen

dere potuerunt. . . . l . :. . . t ὶ

Tandem XII. GL Lilii MDXXVIII,

cum Se antea munere guo Caeremoniarum Maagistri abdiecisset, visam cum morte commutavit . Eius corpus Romae apud S. Petfures conditum est, ubi praetereuntes nullam legunt Inscriptionem. Bononiae vero in Eoclesia in

thedrali haec habetur:

17쪽

COLLEG. RVIus CAPELLAE

Hactenus de Diarii Auctore , modo quaedam de eius scriPtia, quae . sequuntur, dicenda

sunt:

De Caeremoniis Cardinalium, & Episcoporum in eorum Diaeces. Libri duo. Romao apud Antonium Bladum 157φ O I58o. in in Aedibus Populi Romani. Iterum Venetiis r58e. ct tandem Romae I 587. i . ordo Romanus. Prostat in Tractatu de Antiqua Ecclesiae Disciplina in Divinis omciis . EM. Martem c. Lugduni Izω. F-595, indo Regum, & Principum Christian rumi ny ISII. sub Iulio II. m. De Concilii Later. indictione,, materialia quo Eructura , paratu, & porcinentiis universis'. Prostat ψ. in Bibl. PP. Canonici S. Salvaiuri

Bononiae.

Utra

18쪽

vrra ex Statuis Apostolorum Potri , &Pauli in Capella Palatina, altera sit alteri pite

praeserenda, qualiter, & locanda. apου

Diarium Curiae .Romanae. Mn. quinque distinctum Voluminibus in Bibliora. MVIiab . Christi Gotofretas m fman in opere superiuscit. Tom. I. pag. 363. Θ μqq. edidis Excerpte ex Paridis de Grassis Episcopi Pisaurensis,& Magistri Caeremoniarum sub Leone X. S. P. Diario Curiae Romanae ab anno MDXVIII. usque ad MDXXII. quo se ab hoc munere abdicavit. opus quod plerumque sub titulo

Caeremonialis Romani citatum nunc primum de Manuscripto editum. Et Mabillonius T. II.

pag. 387. Musaei Italici aliud Diarii huius fragmentum, quod ad ann. MDXVII. referendum, edidit, in quo recensetur actio a Paride contra Marcellum, Electum Corcyrensem, instituta, de qua superius. me in opere Auctor noster adeo memoratu digna prodidit, ut huius usus saepe saepius insignis in illustribus de Caeremoniis, atque in primis Prin-

19쪽

espum inter se de praeredentia coni versiis agnitus fuerit ι O . Zacharias ZWandu in Theatro praecedentiae frequenter istud provocat, eiusque auctoritate fulcitur. Notandum, quod, prout iacent in Ma-yliabeeh. Codice verba, etiamsi vel amanuen sis incuria , vel auctoris imperitia error aliquis scateat, hie adamuMim referuntur. . t .

20쪽

DE INGRESSU

FLORENTIAM. CUm per diversa loca Agri Florentini Pom

tifex solatianter spatiatus esset ), & denique in Villa, quae de Marignolle permansisset, tandem die S. Andreae inde venit ad Monasterium Suburbanum Μonialium dictum A San-

IJ Antequam Pontifex Florentiam ingrederetur sexto Kal. Decemb. i5I5. Ecclesiam S. Mariae Virginis , vulgo Gu'Improneta. quam maxima a puerilibus annis veneratione prosequebatur , cuique pretiosa munera elargitus est, adire voluit. Sed ipsummet Pontificem audiamus; ait igitur in quodam suo Brevi datum Florentiae anno Incarn. Dom. Is 15. VII. Kal. Februarii : Cupientes ut Parrochialis Ecclesia Plebs nuu-cupata S. Marte in Pruneta Hor. Diec. ad quam nos iu minoribus constituti etiam ab ipsa ineunte etate maximas reverentiam , cdi devotionem semper habuimus , prout habemus . concedimus oec. Ne tanti Viri venerationis , & elargitatis monumentum perirer, cum stemma gentilitium cum Epigraphe Leo X. Pont. Max. extra Ecclesiae fores positum esset, & iam temporis iniuria pene laberetur, Antonius Beniventus Vicarius

in spiritualibus Card. Archiep. Flor. Alexandri de Me dicis decrevit, quod Insignia sel. Rec. Leonis X. Sum. Pontis de ilia Ecclesia optime meriti , quae vix conviciuntur adhuc extra, di supra Porram maiorem

SEARCH

MENU NAVIGATION