장음표시 사용
141쪽
SHu ipse taedium, quod sint sane Sami minimum, tolerare cogebar. Durum proxime ex lustro discedendi vehomem te memineat iam exoptatis mum tempus istud D ulinquat; i me Tuum vererem fidumque amiculimsmaerrimo capiti reducet dies aure . o qui complexus, qualia erunt nostra gaudia Quin iucundos sermones, s 's praecide', praemiibu anima mpo'itanorum fortunas secure spreue
142쪽
.ras Sibi suo babeam rega reges sibi diu, tias diuit ei, Sibi horares,sbi Wrtutes sibi pugnat, sibi praelia, Dum mihi abstineant inuidere, Issi i que habeat. - suum es.
Hures tunc Tibi ciuium ineptias coram
narrabo, quas partim, ne in librum e cresceret epistola, omisi, partim chartae committere, ut grauioris momenti, nolui. Hanc ipsam, si qui fuerint, qui legant, forte ut malignam, carpent nomnulli quos ego, recti conscientia fretus, ne Dustra tumuliventur, tranquil-Ios sedere iubeo. mane enim in diacendo libertatem meam, quam si alia
143쪽
'quoque cuncta, natura mihi certe haud denegauit, dignitati potissimunaliter 'rum nostrarum pro virili vindicandae dia care constitui, pergamque porro inu
pidus , et homineri iugenuum decet. Tu vale et faue.
144쪽
sapei bis vitio, et fisi increuit opti
Pingui caret culpa, nescit, quid perdat, et alto Demersus, summa rursus non ussit in
146쪽
Quinto me dolore affecerit liber,
quem nuper edidisti, criticus, quam grauite animum perturbauerit, quiadem verbis satis exprimere nequeo. Itane spes praeclarissima, quam semper ego et patrui de te habebant, sibi prorsus euanuit Z Itane, qui optima quaeque de industria tua mihi spondebam, tam male templis et mmos in disperdere intelligo O me Infelicem parentem Modo conuiuium annuum ex more agebam , cui dimICti nostrae ciuitatis celeberrimi, tum alii veteres amici plurimi intererant. Laeti omne*
147쪽
conuiuae accumbebamus, risus inter i cosque lautis epulis fruebamur cum ecce, litterae tuae nec opinanti mihi afferuntur. Mirari ego quid esset, quoiutam spissas ad me praetex morem miti res, et ceteris volumen obsignatiunoctendere. Beatiun Te, Callistratus ex
clam at quanta Te pietate colit filius egregius Solidam procul dubio Remihinem in cisie, practio aborauit; hane et ibi offert, re gaudeas. Perea nisi rem acu tetigi. - Gaudens interea sigillum detraho. at proli in Dunmt Iesi quis tunc omnium horror, cum fa,cerrimas chartas adspicerenti Quanta indignatio ι Cuncti statem meam iniis
149쪽
midio insuper habito, Criticorum numero te adiungas Iam puer quidem, memini, signa huius dementiae non obstara
dedisti, cui maturius, fateor, em rere debueram mem sic tum ego mecum , solet interdum fieri, ut ad
sescentuli libris, quos a magistris unica continendari audimat, impensius des sentur. Melius id saltem, quam n 'cibus aut fritillo ludere. Veniet mox tempus, cum nugas istas restiuet, cum
minora triatiue assuescet ' Mini vero nihil insanus ardor, procedente tempore, elanguit, immo, augescere quoque vutus est. Frustra te a consistudine gra corum librorum arcebam, ustra, ne
150쪽
tales tibi comparare posses, auctam
K in deerant quippe homines malevoli, commodare tibi pestifera volumina non erubescerent. Sic te trepidus Ac demiae committebam, multum prius 4dhortatus , ut tandem indigna tuis natalibus stridia relinquere, iuraque str iis ad Rhendo, in rem tuam sapere 'inies. - iam te res uisse augurabar, quamuis, ne te pungere viderer, aetiati in dissimularem, iam te Canidatum Iuris in Bonte inearum epistolarum i
bentissime appellabam munc me ne . quissimis lister tuus plane occidit, quem'