De titulis magnesiis commentatio

11쪽

σποντου καὶ των περὶ τον καθhγεμόνα Λιονυσον) in honorum Cratonis Lotichisi ii tibicinis in Dolo insula et Tei in theatro positum s C. I. Gr. n. 3067J, quo cum Boeckhius composuit alia quaedam decreta ibid. n. 3068 ol 3096i qui bus idem vir publicis honoribus asscitur ab eodem collegio et a collegiis

Synagoni Starum τω κοινω των Ουναγωνιστων , artificum Isthmi et Nemea o τ ἐν και Νεμεα τεχνιτων) et Attalistarum ίτων 'Aτταλιστων); ad haec vero proxime accedit titulus nuper Argi S repertu S quo continetur decretum collegii artificum Dionysiacorum ex Isthmo et Nemea Argos congregatorum

εν 'Ἀργει συναγωγῆς) in honorem Zenonis Hecat odori filii Argivi v. Annal. in St. 3rCh. Vol. XXXIII, p. 17 .dam ut de singulis tituli Demetriaci verbis a me restitutis dicam primus eius VerSUS coniectura expleri nequit quia patris M. Stati nomen quod sinu dubio ibi positum erat nescimus. V. 4 num Scriptum suerit id quod ego po Sui ιερωσυνιὶ an quod et propter Sensum et propter literarum numerum eodem iure locum obtinet ιερητεία v. C. I. Gr. n. 26b6, v. 5 et de verbo quod est ιερητευειν ibid. n.

1603 v. 6; 172b v. 2; 1775; Utriclis Buis en und Fors chlangen II, p. 125 ss. aliis diiudicandum relinquo. V. 6 id quod dedi σπουδῆς sumpsi e C. I. Gr.

n. 3069 v. 75 ubi legitur σπουδῆς καὶ φιλοτιμίας ουθεν ελλειπων ' , neque vereor ne quiS malit Scribere δαπάνης o C. I. Gr. n. 3068 v. 9 ubi QSt ουτε δαπάνης Ουτε φιλοτιμίας Ουθεν ελλείπων. V. 7 certa ut mihi videor coniectura id quod apographum sexhibui ΕΛΛΕΙΠΟΝ mutavi in ἐλλειπων, quemadmodum et v. 8 restitui θεραπευσας et μεγαλομερως quod adverbium et apud Polybium aliosque scriptores aevi Romani et in titulis nonnullis legitur cs. Rangabis ant. heli. n. 812, V. 19; n. 813, V. 38, n 2276, v. d. V. 9 id quod dedi προαιρεσιν non prorsus certum OSSe ii Seintellego: Sed praetuli hoc ei quod sententia pariter admittit διάθεσιν tum propter literarum numerum tum propter similem eius vocis usum in titulis haud infrequentem cuius exempla contulit C. Κoilius in commentatione quam de tribus inscriptionibus Thessalicis edidit p. 11 at nisi obstitissent litora ozIm initio v. 10 servatae scripsissem καλοκἀγαθίαν, quemadmodum in de-

'i Λliud exemplum usus litorae xi latius patontis praebet id quod est ἀνηλωμα in titulo Demetriaco altero V. 1. 'J Cf. etiam Ratigabis ant. heli. n. 703. V. 9 s. : σπουὁῶς καὶ φιλονικίας si Ort. φιλοτέ - μιας )-ἐU είποντες, et Ussing inscriptio nos graecae in editae n. 17 quem titulum iterum exscripsit M. Barth, Rei se durch das Innere dor Europa ischen Τui hei p. 176 V. 9 : il πουδῆς και φιλοτιμιας φιλοξενιας Bariti -ελλείπων .

12쪽

Sereto verbosissimo probulorum Eretriensium in honorem Theopompi facto quod se dido runt Bau me istor in Philol. vol. X, p. 300 s s. et Rangabis ant. holl. n. 689 v. 14 ss.l legitur: βουλομενος τε τῆς εαυτου καλοκἀγαθίας τε καὶ ευνοίας

εχει προς τὸν δῆμον ἀθάνατον υπομννημα καταλείπειν εἰς τον ἄπαντανον. V. 10 quin recte correxerim ἀείμνη υτον, SuppleVerim καταλειπειν neminem fore puto qui dubitet; es. C. l. Gr. n. 3068 b, v. 11: αἰείμνηστον τοῖς επιγινομενοις κατελιπεν τλὶν ἀοχην. V. si id quod est τὴν atque v. 20 τῶν num lapicidae an describentis errore omissa sint nescio; utrumque omitti non debuisse scio. Porro certum est primam literam v. 13 esse M non Ν et V 14 pro eo quod apographum praebet ΚΑΙ restituendum esse ALIO, incertum vero num in fine eiusdem vorsus restituendum sit διαφόρου an aliud verbum quod Sortem sive pecuniae Summam significat, velut πλή θους sive κεφαλαίου sive ἀρχαίου. id quod est πλήθους commendare videtur locu Stituli Eretriensis quem supra commemoravimus etiam per orationi S sormam huius de quo agimus loci simillimus v. 19 Ss. εινεκεν του δανειζομενου

habemus etiam verbum quod ost διάφορον v. 54. 61, 64, ita ut inter haec duo pr0i Sus libera Sit optio, cum ea quae sunt ἀρχαῖον et κεφάλαιον Atticorum m3giS propria esse videantur.'ὶ Εἰκιον γραπτὴ qua hSpostoli honorandum esse censent Critonem v. 19 intellegenda est imago in tabula picta, sila de re accurato exposuit Boockhius C. I. G. II. p. 662 ss. ' cui in eo

quoque 3SSentior quod εἰκονα γραπτην τελείαν sive πίνακα τελειον interpretatur stabulam pictam quae totam unius vel plurium Staturam mon Str3retq, non imaginem ipsam hominis staturam magnitudine exue qu3ntem quae Sen'

tentia est Ottonis Jahni in commentatione quam de imaginibus a Polygnoto Delphis in pariotibus luschae Cnidiorum pictis scripsit p. 62 SS. ; nam πίναξ ille τελειος ab Ismenia Chalcidensi pictus quum Habron Lycurgi Oratoris filius in Erochthoo do dicavit svit. X orati. p. 843 ein cum totum Stemma gene') id quod est αρχαios legitur tamen etiam in testamenti, Epictetae C. I. Gr. n. 2448, VlII. v. 8 et in titulo Lampsaceno ibid. ti. 3641 b, V. 77. Idem significat εἰκων ἐμ πίνακι in decreto ab Orgeonibus Matris Magnae Piraeensibus in honorem Hermaei Hormogenis filii Paeonidae facto iv. Archaeolog. An Zeiger 1855, n. 82. 83. p. 83 ' n. 1) atque eodem reserendi esse videntur εμνικοι πίνακες in altero titulo Attico valde lacero quem odidit Ε. Curti A Inscription Ps Λlticae uti per repμrtae XII. n. 1 T, tit. VI, V. 8 .

13쪽

ris Lycurgi inde ab eo Lycurgo qui OlTmp. 76, 1 exercitum Atheniensium in Thraciam duxerat ibique mortem occubuerat v. A. Schaeser, Demosthenes und seino Leit II, p. 299) usque ad LTcurgi oratoris filios hoc est per

sex hominum aetates continuo Ordine deductum exhiberet quantae tandem magnitudinis suisse putandus est, Si tot hominum imagines ad veritatem ex pressas complectebatur' non unum hercle templi parietem sed totam collam Omnesque porticus tali S pictura occup3SSet velut ea qua Neronis liber tus publicas porticuS occupavit gladiatorum miniStrorumque Omnium veris imauinibus redditis, ut ait Plinius n. h. XXXV, 7. 52. Aeliani autem verba var. hist. IIII. 3 quibus multum tribuit Jahnius mihi ad hanc quaestionem solvendam nullius sere momenti eSSe Videntur quemadmodum enim τα μεγάλα quae Polygnotum pinxisse dicit Scriptor non ad externam ut ita dicam magnitudinem quae Sub SenSuS cadit Sed ad argumenti gravitatem spectant ita etiam τα τέλεια ἐν τοῖς τελείοις εἰργάζετο τα αθλα) non de veris hominum figuris sed de eis quae in Suo genere persecta Sunt omnibuSque numeris absoluta - Ideat gestalion vocant no StrateS intellegenda esse puto. Sod ut 0x hac digressione in viam id est ad titulum Demetriacum rogrediar, ibi in sinu v. 20 dubitanter lantum et sere invitus restitui et aro τωνεπιτροπων, quod si verum est οἱ ἐπίτροποι in sano Sarapidis Demetriaco eodem sero munere sungebatur quo aliis in templi S ei qui vocantur οἱ επιμεληταί, hoc dico, ut reditus sacros admini Strarent, praecipue vero ut diebus se-stis hypostolos lautis dapibus excipiendoS curarent. Sed grammatica totius enuntiati ratio et aliorum titulorum analogia mihi sere persuadent prorsus aliud quid olim hic scriptum fuisse quod facillima coniectura una litora ex eis quae in apographo Servatae Sunt mutata quaSi Sua sponte es scitur παντων των τοῖς υποοτολοις διδομενων φιλανθρώπ Dν, quae est formula dicendi in titulis honorariis usitatissima; cs. C. I. Gr. n. 2270, V. 33 S. συνεπιχωρη- σαι τοῖς ἐψηφισμένοις βουλ' φιλανθρωποις; ibi d. n. 3045, V. 21 SS. καετα τε εἰς τον θεον τίμια καὶ τα εἰς υμας φιλάνθρωπα πειρασόμεθα συνεπαυ- ξειν; ib. n. 3046 v. 7 S. ι τα ψαφίσματα τα προτερον γεγονοτα αυτοῖς περιπάντων των φιλανθρώπων καταμονα εἶναι; R3ng3biS Bnt. heli. n. 503. v. 8 Ss. καὶ υπαρχειν αυτω παντα τα καὶ φιλανθρωπα καθαπερ καὶ τοῖς ἄλλοις

προξενοις. De reliquis tituli Demetriaci verbis nihil habeo quod addam nisi hoc v. 25 S. non proi Sus certa esse quae dedi αυτου δὲ et επιγραφεσθω quippe quorum in locum substituere liceat ἐν ' et επιγραφῆναι.

14쪽

Λd urbem Demetriadem procul dubio etiam reserendi sunt alii duo titulivol potius titulorum si agmenta eodem loco reperta quorum Apographa inve

καὶ ἀναγραφῆναι τοδε τὸ ' εἰναι δε προεδριαν ἐν πασαις ταῖς κατὰ Μαγνησίαν πολεσιν ' π90νογηθῆναι- οπως συντελεσθῆ τὰ ιμένα τους κοινους αρχοντας, τὸ δε εσόμενον εἰς ταυτα ἀνήλω χα δουναι τους

ταριέας γράχναι δε κιὰ πρὸς τὰς πολεις τὸ ἀντίγραφον του η ηφισματος Σ μον τὸν γραμματεα. 'Εδοξεν τοῖς τε - εδοξεν καὶ τῆ εκκλησία. Clausula est decreti quo honoratur vir quidam cuius nomen latere Suspiceris in littoris AsZIΚΥTAI v. 1 quae haud dubie in lapide sero evanuerunt et propterea male redditae Sunt in apographo; Sed haud scio an in istis nihil aliud insit nisi αυτω καὶ . Ea verba quae nunc prima Sunt proxime praecessisse puto adverbium loci quale est ου: nam cum locus in quo inscribendum sit decretum non amplius designetur apparet eum iam in antecedentibus ubi statuae eidem viro publicis sumtibus erigundae mentio facta esse videtur ses. v. 4 τὸ δε εύομενον εἰς ταυτα ἀνηλωμαὶ suis Se deSignatum. Auctores decreti suerunt οἱ συνεδροι, quorum nomen certa coniectura reStituiSSemihi videor v. T. i. e. ut Livi XXXXV, 323 verbis utar, senatoreS quorum consilio res publica administrabatur, quales in multis Graeciae civitatibus suisse nuper exempliS docuerunt G. Vischer Epigraphiscitu und archaol O-

atas Andania p. 32 S.). Senatus consultum ratum esse iuSSit contio populi, ut apparet ex ultimis tituli verbis: εδοξεν τοις τε Ουνεδροις, εδοξεν καὶ τλῆ εκκλησία. Similem ut ita dicam ratiliabitionem senatusconsulti legimus in titulo Amorgino alias quoque ob res huius de quo agimus simillimo Rangabis antiq. heli. n. 750 B) cuius in sine postquam Critobulus scriba senatu Sila SSUS est Rhodum transmittere exemplar ἀντιγραφον Senatusconsulti saeti

15쪽

in honorem Nicolai Rhodii additur: διαχειροτονήσαν τιJ τω κα τατὸν νομονJ si δεῖ αποστελλειν εἰς Ῥοδον εδοξεν αποστελλειν. Senatum autem illum populique contionem non eSSe urbiS Demetriadis sed totius civitatis Magnetum του κοινου των Μαγνητων) ex eo apparet, quod ei qui hoc decreto honoratur inter alia ius praesidendi i. e. in prirmis Spectatorum ordinibus se dendi in omnibus Magnesiae urbibuS προεδρια εν πασαις ταῖς κατα Μαγνησιαν πόλεσιν consertur quodque communeS magiStratus οἱ κοινοὶ αρχοντες) hoc decretum exequendum curare iubentur. Itaque etiam Simus scriba cui mandatur ut exemplaria huius decreti ad SingulaS urbes mittat, et quaestores quibus impensae imperantur οἱ ταμία communeS Sunt Magnetum magistratus quorum concilium cum Demetriadem plerumque convocaretur v. Liv.

XXXV. 31) sacile ost intellectu cur in hac potissimum urbe et hic ut is de quo statim dicemus titulus positi suerint. Alterius scilicet tituli fragmentum Megiores l. l. exhibuit hoce

Fragmentum est decreti cuius non initium tantum et finis, sed singul0' rum etiam versuum quoS hic quoque non eundem Iiterarum numerum ContinuiSSe apparet clausulae perierunt. Laudantur ibi ob rem publicam bene administratam tres praetores στρατηγοί v. 9ὶ et tres alii viri quos quae e muneriS eorum nomine restant literae OO AK v. 10 in mihi persuadent

' Id quod Rangabis dedit διαχειροτονήσαντος τω δημω neque literis in apographo tra' ditis neque sermoni quo utitur hic titulus conVenit.

16쪽

suis Se πολιτοφυλακας, quo nomine Summo S m3gi Stratus Larisae appellatos

esse constat ex AriSto t. polit V, 6 p. 136, 25 Bel k. edit. min. quoque otiam alias civitates magiStratu S quo Silam militares appellasse ex eis colli gas quae idem Aristoteles scripsit p0lit. II, 8 p. 41. 24 SS.): ἀναγκλ; γαρ εκτων τὰ οπλα ἐχοντων καθίσzασθαι καὶ στρατηγους καὶ ποDτοφυλακας καὶ τὰς κυριωτάτας ἀρχὰς ως Eπειν. mili magistratuum nomine etiam Thessalonicen Ses utebantur, apud qu0S Sex πολιτάρχαι rei publicae administrandae praeerant: v. C. I. Gr. n. 1967 cs. addenda vol. II, p. 990); Acta apost. 17. 6; 8. Iam cum nomen unita S ex his . custodibus urbis. Demetrii Nicolai filii; his legatur in titulo Demetriaco v. 2 et v. 10 apparet reliquorum qu0que qui hoc decreto laudantur virorum nomina bis posita suisse: primum in fronte tituli; praemisso tantum nomine civitati S 3 qua honores conseruntur, iterum ipsis decreti verbis interpo Sita. Cum Vero per Se veriSimile Sit, utroque loco nomina eodem ordine sui S Se po Sita, apographum quod accurate imitatus sum indicaro videtur rem aliter Se habuiSSe; nam cum eiuS qui nunc primus eSPvursus dimidia parS vacua relicta Sit . nullis literarum vestigiis notatis, De motrius qui infra v. 10) alterum inter polito phylacas locum obtinet. Supra v. 23 agmen eorum duxi SSe StatuenduS est; nisi sorte conicere licet, vacuum illud spatium ex errore eius qui titulum e lapide exserip Sit ortum e SSe, quod si sumimus, ante Demetrium v. 1 Archedemi Cratini filii nomon o v. 10 ro stitui potest. Censuerunt autem honores illis conserendos sacerdos Iovis Acraei 3 cuius templum in summo vertice montis Pelii supra Demetriadem situm ab huius urbis incolis singulari religione colebatur cs. de Script. Graeciae quae volgo Dicaearchi nomen prae se seri fragm. II, 8 in Geograph. Gr. minor. ed. C. Mulier Vol. I. p. 107), communis praetor ὁ κοινος στ9ατληγος i. e. Summu S totius Magnetum gentis dux, cuius munus idem e S Se puto at

'in Iovis Acraei nomen ex hoc et altero do quo deinceps dicam titulo restituendum esse otiam in Dicaearchi qui dicitur fragmento pro eo quod codex praebet Bιος ἀκταίου intellexit iam MeZieres me moire p. 118 archives p. 266), pluribus verbis exposuit B. Stai k in Gerhardi Diarii archaeolog. anni 1859 n. 128, 129, p. 89 SS., neque Ullam Veri Speciem habero mihi videtur Wolckeri opinio qui in eiusdem diarii a. 1860 n. 133. 134 9. 14 s. deum in vertice montis Pelii cultum cum olim Λctaeus appellatus fuerit posteris demum temporibus antiquo sacrorum ritu mutato Λcraeum cognominatum esse statuit. Equidem Iovem Λctaeum usquam Graeciae cultum esse non magis mihi persuadere possum quam Actaeonem cuius Simulacrum Chironem ad canum rabiem sodandam consocisse tradit Apollodorus ΙΙΙ, 4, 4) ad Pelium montem pertinere, sed hoc ipsum simulacrum diVersum non eSSeputo ab eo quod Orchomeni in Boeotia vidit Pausanias ΙΙΙΙ, 38, 5).

17쪽

que eius quem Magnetarchen vocatum esse tradit Livius XXXV. 31; 39 et collegium magistratuum quod η συναρχία appellatur sv. b) de cuius nominis significatione exposuit G. Vischer in libello qui inscribitur 'Epigraphi i scho und archaeologische Bettrage aus Griechenianil' p. 14 s. et p. 44. Magnetum ST narchiam e Septem ViriS compositam suisse docent tituli Demetriaci

Iam ex his quae adhuc disputavimuS Sponte apparere putamus laudari hoc decreto summos urbis Demetriadis magistratu S a communi M3gnetum, serentibus ad synedros sacerdote Iovis Acraei Summisque totius Magnetum gentis magistratibus, quia non Solum urbi Demetriadi bene praefuerint sed etiam de tota gente optime meruerint. Itaque totum titulum quoad licet ita sere restituendum putamus Στρατηγουντος του δεῖνος Φιλοι γηλου τὸ κοινον των Μαγνλὶτων ετίμησεν Ἀθηνιππου ), δαν a r/οκρατου, Βαμοξενον Φιλίππου στραlτλὶγλησαντας καὶ - ΚρατίνουJ, Aus λὶτριον

παντὸς παρεύγιευJα καν τῆς τε ἰδίας καλ0καγαθιας καὶ τῆς τῶν προ γόνων αυ- , των ἀ9ετὴJς των τε της πολεως ἀγαθοὶ προστάται γεγον ασιν καλως καὶ δικαίως ποJλιτευόμενοι ἐν πασιν εν τε τοῖς ἄλλοις

De Singulis pauca addam: primum hoc errores Sive a lapicida Sive ab eo qui titulum exscripsit commissos ubi correxerim literis minoribus notatum esse; ex quibus id quod v. T legitur Παυσα υνιου ne quis antiquioris Thessalorum dialecti indicium potius quam errorem esse Opinetur collato eo quodeSt. ἀρχιδαυχναφ09εισας C. Ι. Gr. n. 1766, 4 , meminerit, quaeSO, neque in his titulis ullum exstare dialecti Thessalica se vestigium et in ipsis titulis Thessalica dialecto conscriptis hoc nomen volgarem sormam quae eSt IΠαυσανίας SerV3re: V. exempla a C. Keilio collecta in commentatione quam de tribus

inscriptionibus Thessalicis odidit p. 14, quibus addo e titulis a L. Heu ZeFexscriptis Le mont Olympe et i Acarnanie, p. 467 S. . n. 4 v. 32 S. : ταγὸς ς Φιλοξενος II αυσανίου et ibid. p. 470, n. 7 v. 8) ... γων IΠαυσανίου. Met3-

18쪽

plasmi quem vocant casus genetivi nominum in -ος exeuntium cuius hic titulus duo exhibet specimina v. 7 Ἀριστοκρατου et v. 9 Σενοκρατου) plurima exempla collegit USsing Inser. gr. ine l. p. 14 ad quae haud pauciora accedunt e titulis Atticis nuper repertis. Patri Asclepiodori num revera Eugenippi nomen fuerit, quod solum e literis γενιππου in apographo servatis elici posse mihi videbatur, valde dubito, cum nullum huius nominis mihi notum sit exemplum suspicorque primam v. 11 literam non Γ sed aut M aut aresse, ut Menippi aut Euxenippi cuiusdam filius suserit Asclepiodorus. Sub finem eiusdem versus quod reStitui παρεοκευακαν simili aliorum titulorum dicendi ratione commendatur; os decretum Orgeonum Matris Magnae Piraeensium editum in Nuntiis archaeologicis sarchaeolog. Angeigor 1855 n. 82.83, p. 83 11. 1 ευχρηστον εαυτον παρασκευάζων et iterum εμ πασιν ευνουν

εαυτον παρασκευάζων; decretum in honorem Phaedri a Kltibero . oditum in Actis soc. philol. Vircob. p. 100 V. 20 S. διατετελεκεν ωυτον ἄξιον παρασκευάζων τῆς προς τὸν δῆμον ευνοίας; G. Ι. Gr. n. 2271, V. 27 S. ινα Ουν καὶ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ἀπαρακλητον ἐαυτὀν παρασκευάζη, ibid. n. 2347 c

quae est παρεσκευακαν Si cui scrupulum iniciat is evolvat Butim anni gratiam. gr. ampl. Ι, p. 345 ed. ait.') Denique v. 12 αυτων et v. 13 καὶ δικαίως qui bus propter Sententiam facile caremuS, ad eorum qui praecedunt versuum

literarum numerum exaequandum addidi.

mentum tituli ad litus sinus Pagasaei repertum prope vicum qui a sontibus aqUBrum Sulpuratarum nunc Catanera τὰ καλὰ νερὰ i. e. aquae bonae) dicitur, Servatum in domo viri cui Dimos nomen est habitantis in vico qui appellatur Milia es Μηλιαῖς quae est volgaris forma pro eo quod vetere S dicebant 1ιηλεαι)Supra Catanera in monte Polio sit . Apographum Galli hoc est:

) Similes sunt formae tertiae personae singularis persecti in ε ι desinentes, quarum plura exempla praebent titulus Carpathius nuper a C. Weschero exscriptus V. Reviae archeologique, D. S. VIII, p. 470), ubi V. 4 et 17 est διατετελέ κεῖ, V. 11 γεγονει et V. 36 τετιμάκει ita enim ibi legendum καθι τετιμάκει, non καθότε τιμα ηει quod dedit Wescher), et titulus Cnidius a Newtonio expressus Λ history os discoveri es at Halicarnassus, Cnidus and Branchidae, Vol. I, tab. XCIII, n. 52: Vol. II, p. 7663 ubi V. 11 Iegitur ἔστακει, V. 19

19쪽

earum publice venum dandiS ex quibuS quae redibant pecuniae sτο δερματικον quod vocant Attici; V. BOCLli StantShavshali der Athenor II, p. 120 ss.)procul dubio templo vel Sacerdoti eiuSdem dei adcreScebant. Ea legis pars quae satis integra in lapide extat, hiS verbis est concepta

συναχθειση

V. 4 nomen mensis Artemisit restituere malui quam Artemisionis, quia prius nomen MacedonibuS cum multiS aliis Graeciae civitatibus commune alterum Ionicarum sere urbium proprium eSt: V. C. I. Gr. n. 2954, V. T SS. et quae de mensium Graecorum nominibus Scripsit C. F. Hermarinus Uoborgriochiscitu Monatskunde p. 47 ' . V. T in literis ε -αστων inter quas lacu nam septem literarum indicavit MegiereS nomen Sacerdotum quorundam vel ministrorum Sacrorum latere mihi persuasum est, sed quale fuerit hoc nomen non prorsus liquet. Si Sex tantum literas in lacuna illa perisse statuimus restituere licet επιμηνιαστων quae sorma pro eo quod est ἐπιμηνιοὶ sive ἐπι-

in Non recto Hormannus Calaureae insulae mensem Λrtemisium abiudicandum esse censuit; v. C. Keil in Philol. Suppl. II, p. 623 Ss.

20쪽

μηνιευοντες V. HeSTCh. S. V. επιμηνιοι; C. I. Gr. n. 2448 et n. 3641 b passim) dosendi posse videtur anal0gia nominum quorundam gentilium Macedonicorum . qualia sunt Λιασται et Πιασται V. Steph. BFZ. S. V. Λιον et Πιασται

Paus. VIIII. 30 8 et nominum quibus collegia sacra in insula Rhodo appellantur veluti 'ADασταί, At ονυσιασται , LIανιασταί sv. C. I. Gr. n. 2525 b ;cs C. Fr. Hermania Gottes dion silicho Alterilitimor dur Griechen 7, 11. 10 ed. ali. ; C. Keil Schedae epigraphicae p. 40J. Sin septem literarum vestigiis in apographo indicatis insistimus, ea quae lacunam proxime praecedit litora in

Ι mutata nanciscimur nomen τῶν ἱερομηνιαστων, quod ab eo quod eSi ἱερομηνία prorSuS eodem modo ducitur quo νουμηνιασταί ab eo quod est νουμηνία v. Athen. XII. p. 551 f De ultimis versibus nihil omnino dicam ne cui hariolari magis quam coniectare Videar. Restat ut breviores titulos componam quos in variis libelli sui locis publici iuris socii Mogiores. Sunt vero hi omnes sepulcrales et levissimi sere momenti praeter unum iam a Leahio editum Traveis in northerii Greece IV,

reperisse testatur cuiusque fidem vanius ille quam consultius in dubium revocat. Repertus est teste Leahio inter rudera substructionis viae antiquae propo vicum Castri in orientali Boebeidis lacus plaga situm . his verbis con

) Dii urbis alacedonicae incolas etiam Λιίστας appellatos esse testatur Steph. BFZ. S. V. Πιασται cuius testimonium confirmat subscriptio statuas a Diensibus imperatori Hadriano Athenis positae ex Sponi apographo non satis accurato edita a Boeckhio ad C. I. Gr. n. 331, quare hic eam repeto qualem Athenis anno 1853 exscripsi