De versuum Ionicorum mensura commentatio

12쪽

quem ipsum n0 l0ga0edice, ut quartu Ver8u Strophae Alcaicae, sed ionice pr0nuntiandum fuisse etiam ex . 656 intellegitur:

in qu vocis ἔσκεν pronuntiati praecedenti V0ci κεκλησκ ετ adcurate re8p0ndebat namque Darium Θεομνηστορα et 0catum esse et re Vera fuisse a ch0r sic significabatur:

Ne quis autem in una syllaba longi0re ionicis puris sive anael0menis praemissa flandat, alioqu0que rem sibi explicare potest 040. etenim ut anapaestus aliquand0 0niet a min0ri mensuram habebat, sic etiam dactylus ionici a maiori

itaque si cui h0c magis placet versum eschyleum: η φίλος νι ρ, φίλος χθος ionicum a mai0ri trimetrum catalecticum vocare p0terit:

Huius trimetri catalectici ἀνακλασις est:

altera:

13쪽

Iam indignati0nem vere Aeschyleam sentimus qua in Str0pha Helenae n0men introducitur: iς

In milibus quae huc usque adtuli exemplis una syllaba pr0ducta duas arse ita amplectebatur ut thesis sive bisyllaba sive monosyllaba Sequeretur. Sed 0g 0n necessarium est, ubi ad graViorem etiam singul0rum verb0rum quibus h0 aptum erat pr0nuntiati0nem syllabam longam dua arse c0ntinentem, nulla thesi interp0sita, tertia arsis Sequeretur, ita ut una syllaba du0rum pedum patium compleret. Si quae in Aeschyl. Ch0eph. v. 32 Seqq. leguntur: οτοτυ εται θ' ὁ γνί σκ 0ν, αναφαίνετa θ' ὁ βλαπτέων,

Sic ubique syllabarum temp0ribus l0ngius productis, servata rhythm0rum c0ncinnitate, Vi verb0rum augebatur neque h0 80li ionicis pr0prium erat, sed in omni versuum genere Sum habebat. qu0 paucis certe hic indicare liceat. Sicut enim v. c. tu exordi Systematum i0nicorum membrum pentaSyllabum reperimus sic pr0nuntiandum I προ cisa δ' Idy GTονοεν λει c κε χωρα), et pro anagl0men qui equi s0let etiam Versum du0s anapaest08 0ntinentem τις α ευπατρις os βλαστοι), si idem membrum etiam ante plure anapaest08 idem temp0ris patium explentes p08itum reperitur, ut in par0d Oedipi 0phoclei v. 186 grata de λάμπει στονοεσσα τε θρυς staυλος. quae Vulgo quidem sic pr0nuntianda praeeipiunt:

mihi semper hunc edebant s0num et numer0si0rem et splendidi 0rem: qui cum tr0phae qu0que verbi egregie c0ncinit:

14쪽

si audit0ris menti v0ces in quibus summa sententiae versatur splendidius adm0vebantur et auribus duorum membr0rum in quattu0 arsi urn 0ngitudinem extensorum aequabilitas. Nec dubitandum mihi videtur, quin qu0d in Here fur. V. 1184 seqq. Θησ. o παῖδες id τινες, εφ' οἱς δακρυρροεῖς;

νυμφίους φρενωλεις inter evibra ad sex sive quattuor arsium longitudinem extenta unum p0Suit 0 nisi tribus 1 Sibu praeditum, ut harum arsium scilicet unam quae in V0eem cadit propter sententiam gra-ViS8imam gravi0re etiam distingueret pr0nuntiati0ne sic enim illa S0nabant:

15쪽

inter membra catalectica et catalectica ad dimetr0rum l0ngitudinem extenta unum fuit, quod eam n0 assequebatur, sed et sententiae et concinnitati rhythmicae praesto erat haec pr0nuntiatio σκοττ φάος ἀντίφιotoo C χαρίτες δ' sιοίως -ταφος δ' κετα δέδεκται φυγάδας θ' stoicως.

ultim0rum verb0rum rhythmus sic pr0grediebatur:

Quae in S0ph0el. Oed tyr. v. 896 post tr0chaicum trimetrum Sp0ndeis neratum εἰ γαρ αἱ τοιαίδε grραξεις τίμιαι, Secuntur verba τι δε si χορευειν et quae his in antistr0pha resp0ndent:

16쪽

Nec dubit quin quae in cantici Euripide Suppl. v. 778 seqq. initi leguntur:

Nusquam autem pulcrius significantiu8que hae pr0nuntiandi rati adhibita est, quam a S0ph0ele in Oedipi 0l0 ei l0c0, in qu Oedipus a ch0r de nomine interrogatus Sie resp0ndere tardat:

Trium dactylorum in quattu0 arsium l0ngitudinem distenti0ne haesitati0 cretic animi demissi0 significatur, Simulque singulari trium dactyl0rum eum creti e et par0emiacis c0niuncti explicatur.

17쪽

Pr0nuntiati0nis syllabarum longarum variatae usus et vi maxime et Spicuus est in versibus iambicis tr0chaicisque. Et iambicorum ver8uum Vi gradatim augetur Suppre8S inter arses thesi una τανυν δ' ἀκουειν i do Loότερος ;

vel duabus

18쪽

n0 ni Si du0bus m0dis explicari ferrique p0ssunt aut enim Senarii syllaba decima tertia -zει,-σιν sequentis membri arsis fuit:

aut qui senarius hypercatalecticus esse videtur revera tetrameter catalecticus fuit Sic cum reliquis pr0nuntiatus

Quae qu0m0d se habuerint, de h0 dubitari nequit, etiam duarum arsium et thesium temp0ra in unam Syllabam l0ngam inclusa esse, velut in eschyl. VII, v. 737. 745:

qui VerSu pentapodiae iambicae v0cari s0lent, sed revera senari0rum longitudinem exaequabant. Η0 per Se intellegitur, huiusm0di 0n0s 0ngiores n0 ubique neque quibuslibet 0eibu aptat0Se8Se, Sed ubi adhibiti sunt n0n 0ssunt n0n agn0sci. Est, ubi p0etae consulto membri quadripartiti praeter d0chmi 0 etiam alia metra tripartita interp0suerint, ut insigni curSus rhythmici c0mmutati0ne Sententias ingulare singulari distinguerent m0d0, velut Aesehyl. VII, 81 83. 80ph. Oed tyr. V. 208-10. V. 466 68. iac. v. 401 4. Electr. v. 24 seqq. Eurip. h0en. V. 1023 Seqq. Orest. V. 992 seqq. al. A quibus l0 eis disserunt versus singuli, in quibus quam rhythm0rum euph0nia p08tulat Syllabarum producti0nem, ea ipsis sententiis c0upr0batur. In l0e0 Aeschyle m0d mem0rat0: παλαιγενν γα λίγ' u

quem iugit in quari membr aut vulgaris descripti0nis A inter reliqua membra quadripartita κακοφωνία, aut gravita vere Aeschylea, qua ait in deum peccatum n0tatur, unumer08 quam m0d indicavi pr0nuntiatione In Persarum v. 575:

19쪽

i. e.

ipsa v0ce explicatur S0ni pr0ducti0, quae in antistr0pha in eandem v0cem cadit quam supra in Ch00ph. v. 33l τ παν , φιλαφγὴς ταραχθείς e0dem m0d pr0nuntiatam deprehendimus:

Similiter in Eurip. Suppl. V. 804:

lamentati per urbem pervadens diserte significatur. 0 mirum hanc pr0nuntiati0nem interiecti0nibus qu0que vehementi0ribus adhibitam esse, ut in S0ph. ed. 0lon. V. 1670:

egregie desiderii ard0rem exprimi sentis Verisimile est, sic eschylum v0lui 88 pr0nuntiari eiulatum Persicum in tr0pha tr0ghaica c0nl0catum ers. V. 16:

20쪽

leguntur membra tr0chaica brevi0ra, vix dubitandum mihi videtur quin haec per primae arsis pr0ducti0nem dimetri catalectici spatium expleverint:

in quibus pr0 0dicum lectione μωμ' ἴσον φρονιῶν, quam n0 intelleg0, μητε συντροφος eripSi, adstipulante interpretati0ne in e0dicibus servata ὁμοδίαιτος i. e. συντροσος Sic igitur hae qu0que pronuntianda arbitr0r:

quibuScum c0nferri quodamm0d0 0test sp0nde0rum par inter versus dactylic08 0nl0eatum, qu0det ipsum quattuor arsium tempus adsequebatur, cf. Eurip. h0en. V. 795 aρτουν γενναν i. e. Sed de his et aliis multis eiusm0di alias plura et adcurati0ra.