C.S. SchurzfleischI Disputationes historicae civiles, collectae, et vno volumine coniunctae, antea publice habitae, nunc denuo editae, cum additamento, ac duplici indice De eo, quod interest abdicationis principum, exponet publice disputaturus, praes

11쪽

XLIV DISPUTATIO,

fr.rm ag ι .ibunt Lotharium I. Saxones Henricum II. le natae , a scationis documentum. Iam spira purpur.rmq e positurus rat, cum Pr.r sit, citius apud eum .r a aue oritas erat, sis'. rdetis titutum. seni Agnetem Imperatruem dicent, de qua si apud Vrs det Chroti ad A. Io . . . Multi forte II ricum LV. Imper torem ipsium, ut et i statu rerum D. trum assistissimo perimm orr.idi siet. IIuid ι hus stati u Chron. lib. M Sed mentus Eo cuit, co. Ilum magis, ram et olantarium hoc .cdicam si opus fui e Nec moramur hic se nugas sive adulationes Monachi ut is P.M. Chri Beli inro toK. Haud multum diversa Leonis L inter Constantinopontanos fortuna fuit M.trtinus Polon si in Chrω.

posse in exemplum iderunt a Regno, riboliare desierunt,

proprie se non ab icarunt. Minime hoc obscurum. Ob icitis r nunciando iuri, 'od is in inporto habet, ni ne indu Ion e s. M nri se nis iure ab i. .rbit, qui ius non .rbuit ' ac se bellair ait quem Imperatori Nolum: .re 'rincipem P ttaurus occupase civitates Di b. r. im primari.u regni, aberam quo e eius sedem. Rede.it non uis post a sua, et Imperium fraudibus a scelere partum ponat. I .. etur pulo abdiciare proprie non a diea it et dem abdicandi .itiones, 'ae in morum aestimatione versatur secius, neque repugmini me de a Vella d ceres , si conscientia facitorum desineret molari dominationem , nec Africam sibi contra ius Ias7lla desinaret, poneretri)e adeo Imper um, inter vim ac rebella ' ni diu duratum m Sed vero

Ea ante oculos es. . i. an. se Dictaturae se abdicari tamen,

si '. sit. Mmulacrum forte .abdicationis est Vera abdicati ni mensu .im non implevis forte evenerit, ut purgetur cor' ruptela, et vitium, po haeserat, raelu temporis amove.rtur. moreri autem conpentionibus orbi. Et satis de exemplis. Dor.

12쪽

Drro, INTER TARDI A II PRINCIP. 13

tione non attinet laborare , Licet Imperiitori ab arare. Et ramis obm V. texit o eoussu intelligitur valere, dum nono Let cause, ro mini non licear Desum vero haec iam a Lege iam ij.rtio pol si Extant f. me Imperatori. e Sanctiones. H

rum in icienda vis, harum indagandus sensu, ex his iudicandum, qri lici .rt in hac causa ratori, puta non liceat Demus a Liam esse sanctionem ficta autem hae fenu non es insem rum esse caput, de non concedenda abdicationis libertate. Recipi tur, 'probetur ab Augusto. Cessabit facisas abdicandi, et impedietur pacti, conrentis Sed eius nidum hactenus in Germania exemplum esset, reperirentur, iri vellent sis cari, si fortean muniri viam ad successonem. At nolgem hi assentiri, Tanto misnu resiem ita subpicari. Metu quoque illa, ne metuendi causa est.

Supat sibi Polonia electionis libertatem. Non secus, atqre Germa nia ' Legem tamen de non abricando proxime tulit. Dicere septilius mallem, non praesumere Electores, eum velis abdicare, cuius falute omnium saltu continetur si ale ussicium, talem exitura

configium, etiam ubi nec ita poscit, auxinum addunt. ἡ ro nihilominus contingeret abdicare reddenda abdicationis formulis Elet foribus est, per EDAtores Ordinibus Imperii universis. Sed h. re nota omnia, eoque nec Ao indigent , neque nostra cur . Saltem expediamus quod restat, quaesitum. Res suo, od dic tur, o cre aegretio ri m.tu Tempus, tempora alia ex sedon ne iam ab excissu Henrici IV. mutatus Imperii flatus est Ner eadem, rae Ottonis tempore, cies durabat. Ibi succeses o rasit , certe pro maiori iuris augusti parte. sit successio esuccersit eles is successioni. Nempe est quidam rerum orbis est con per 'sicut serum , ita irilium rerum Primum liberae Hr Iionis is .Pι. N. . in Henrico V. eaque hodie in usu nosri aeri, et tot mala Augustorum sacramentis , ac tot Gyetitis Imperii legibus fundata, egentis roque nostrae ingenio maxime consentions. ετ nunc facile intectas, quid dicto opus sit 'matur purpura I peratori posteris non datur. Pro quibus non habet, pro iis non potes abdicare. Nil enim habet, qvod eorum ratione μὰν

13쪽

XLIV. DISPUTATIs,

cellum. Nil ergo abdicabit pro iis, pro quibus nil accepit. Si q'Pid accepit, ut certe accepit ricus in orbe .lximum, pro se accepit. Eitu, qui accepit, personam non egreditur. Nulti heredes, ubi me eae iv elei lionis, ubi dantur succusores, non afuntur.

VIII. Ac summa quidem illa potestas, qua Principes se abdicant, redditur Deo, et repetitur suae stirpi Si capit succestar, Dei beneficio capit. Neque tutius ori

go a mortali manu. Altius extenditur, eoque nascitur in coelo, et inde deducitur in terras. Auspicium ultra mortales habet. Inter mortales solum exercetur. Ne mo mortalium hanc auferre potest, ' quia nemo potest

conferre. Recte appondam Aoriae notae sua Iacobu VI iudicabat, omnem Dei honestatuque reverentiam exuisse , qui statuerent de capite D.re matris. Recitat verba prudenti simiti scriptor i lielmus Cimbdente . . Dur .ri rer. n. p. σύ. causabatur, nerve id abhorre . verri in sinum est ferre sontentiam de re ina ferre de legitima regni herede , ripare insuper eam su cessioni iure , et pro regnandi onere cruent.im mercedem .rci LAMulto disertius Carolus I. Angliae ex os oculosque intuentis Praesidi, in iudicio capitati Brad h.rvi dixi, regiam potestatem Dei Anum esse, nec pendere ab Ordinibu regni, nedum erip ab ipsis pose Piget Verre, quia elum fuerit cum Eoardo II. Male habitur a suis, nec uiso post regno pulsu fuit Ioannes Laetus ut Depe alias, ita hic tipidum .irrat ab id et certe fabulosum, um ponte abdicasse refert Eduartam. Autorius rationis de oppign.rnda Anglia hinc arripuit causim insultandi unipersae nationi , et exprobrandi studium rerum novarum neque deus hure instituto voluit rei mus scriptor de besi det entu inter Brat. . Ratav. Sed id percensere alienum his , neque idoneum argu menta est Satis es nobis, tueri sanctitatem regi nominis, tuerι ori ginem divinam supremae potestatis Refert tamen annotari, senatum Britonita regni rapilegiis cumulatissimum esse , et vindicaro partem curarum regni, et bessi una facisque res cum rege modera'

14쪽

DE EO, UOD INTERES ABDICANONIS PRINCIP. 3

mare diiudicat accurate. As rei causam Cis. Vrgat, ovi tris estimonia. mia satis pie m. odo satis ex riste EI Anglia regnAm, sed non patrimonii iure, aut herili ret adam ratione aes

mandum. Conferunt cum Rege Ordine et deci unt: iudicant n- cimi que In arduis rebus omnibu consenseum interyonunt sunmtas. Placeat, an liceat, is Concilio refertini r regem. Temper mentum ubiqpve P exerit, et nexus ridem rotissimus in ration bus interioribi regendi. Sed ex his existimari non debet, datum effeta ordinibω Imperium in Reges, aut saeviendi in eos potesatem. Si

id defensionis causa possint, flant intra os sines, is abstineant,

egeniqre en rentur, ut Numen, et colant, ut Patrem. Atyιχ

lorare excusere superiorum temporum Di Apronii ilia ex Latro abunde possunt In eadem causi noto Polonos ob ladistatim L cticum, de quo Oid Neugeb. His PQ lib. I. garos item ob Cr-rolum Pa et Am, quicqria molliat pure in re Peret a Revriccnt. ror Ion erum σν si limites in iιruti sumus. Iam sario arctioribus spatiis ambulandum est, i se intra meta nostrae gentis auctorati stes Imperatores et fastigio Hiecti. Iiare, ausecus, ambiguum etiam inter prud=res nostri aer Venit hia Da

mentem Noons Arilphi asseris ' Victo eo fere se insolentiiM ALbertus, iratoque vultu exceptum Pehementis an uac tratiar , adeo Fraeter moderationis legem. vo accepisti, iuris, Imperimum, hu dimittis Sed ferre ille iniquitatem fati paratus, et Θ mdere ingenue ad hunc mo meas id frum in Dei manu me Paris ad Vr 'g. . idya De Vencola remat ex mira iasMonMhuι Nus ensis in magno Chronis omit p. yax nesve Pocatum, neque conniatum regno Germaniae privatum fuisse. ormula diplomatis extat apud Christianum Vrsiissum part ais e Chronico nerishoriano desumpta. Paulo tamen aliter eam redd, ex Goiadasti ilis sub persona Francisci Denu serisARAEG. I. F. S. censetqre

insuper, si censet tamen, n dubitat VI encestium forsan noni is rei dero tum 'Sed et ero cum dare sunt, eoque non dant m uria

15쪽

ix XLIV DISI UT DE EO, et OD INTER ARDII PRINC

testatem, mus ιν nignitate conbus i et fuit, nec moti tunc, quum uni concelsa soli atque adeo ex a se , sed etiam dum concessa pro parte es corde ex semi se, et notiora habendi disti num a di, quo pertinet ad detegHionem Ousistra exempli. Dedit hoc negotium Gregorius VI In proiectissi nar rudaciae, et itigendae obstin. ritu M. . Is ut strueret ad dominatum vi.im , diploma pror sis execr.etbile fecit, et si iis diris fulminibus in Henricum IV. Verba bugie, quam excors iste Pontifex vul .ipit, plena malignita

tis atque iniuriarum. Huic tantummodo, inqνit, communionem reddit, non tamen in regnum, ex qro eum in Romana Synodo de

puleram, restitui. Vid. V p. et . Muti: ex eo in Chronis lib. 'ottiterae, tot selerum not.re Hanc gratiam rependit Pontifex D MINO suo BENEFICIARIO, Domino Rom.re, Domino Pon rificum Romanorum indicate hoc nefas, Caesare , et instaurate ius antιqvum. Patuit Italia Carolo V. Neque Vobis interclisa est dam Pontificιbu Henricus V. buv. er/-tecessor Sed non in praeiudicium supremi uim iam s. aDum id vobis etiamnum. Minimum cli ns bendificiariisque repor Ponti fex est Cetera , quae intersunt Philosophiae, P.te versatur circa mores, repeti aliunde ptisunt Multus in hoc argumento si Ioannes Henrui Loeci rus. Nos de eo differemus alio loco, id re separatim, et adeo

cum ura.