Disputatio juridica inauguralis de jure emigrationis et detractionis quam ... praeside Dn. Joh. Martino Brandes, ... pro summis in utroque jure honoribus ac privilegiis doctorum legitimè capessendis publicæ & placidæ doctorum censuræ subjicit Henricu

발행: 1664년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류:

2쪽

Isquirenti mihi, quam ad rite ambiendos ex consilio Amicorunu Honores Doctorales pro more Academico elaborandam sumerem materiam, jamque quo me fata Vocant, migraturo commodum occurrebat iis ML GR ATIONIS, quae vox latina latis est, nec minus usu frequens, quam unde descendit, i

psa vox Migratio.

Alexit enim migrare emigrare proprie nihil aliud lignificat,

quam discedere, loci im loco mutare alid se conferre n tumque satis interdictum de Afrani , quod inquilino migraturo adversus loca torem res ab inquilino ita,ut pigriori est aut non debeant, aut nequeant,illatas, alienas se. I. I. s. s. de Ur ne ut ibi perpetuo sint inductas. .7. . I ginqui ea pign. vel poth. aut etiam extra hos casus tacice obligatas soluto vel oblato locationis pretio 7 interro

3쪽

integro detinentem datur in strictiori autem significatu domicilium Plane mutare, jur1bus prioris civitatis ves amissis vel renunciatis seu volentem seu invitum alio se conserre Ita migratio seu emigratio late denotat omnem discessum strictiori autem sensu, minore nodaernis JCtis usitatiore ignificat domicilii translationem, civitatisque ut

tionem, diciturque Mias jus migrandi Germanacesi replugi iii iit gl

I. Addidi autem inscriptioni ius detractionis, quod secun dum consuetudines fere totius Germaniae non nisi cum Oncro detractionis hae emigrationes permittantur : natam iisnam ii ren delu

s6. n. Io. Idemque de Galliae Italiae mo bus ex Decian. re p. q. n. s. Rauch b. I, is tur Myler de ur Princip. sar. Imper. e. ς qua restat ulula equent in ma, ita in rebus agendis non unam parit si ultatem, adeoque aecuratiorem portissimamque hic moretur tractationem 'mP. I. Antequam ulterius progrediar de stitia utriusque,&quomoda baec jura aequitati naturali rectaeque conveniant rationi, dispicere operae erit pretium. Hominem natura ad hoc, ut sit sociabilis creatum, in homine,etiam aliud agente,non tantum illa prae ca teras animantibus soli data rationis interpres oratio, quippe societati humanae contrahendae Tervandae aptissimum extraque eam plane inutile instrumentum,sed cingenita ad eam inclinatio satis loquit . Quam eandem inclinationem ad vitam socialem, qui ab ipso cum caeteris animantibus homini communi affectu, ut se amet, Omnique ratione servare studeat, deri vant, non male mihi agere videntur. Vita humana enim perpetua in solitudine nihil crastius, indigentius, imbecillius, quam eadem societas hominum jucundissimo convictu omnico pia ope&praesidio solatur&sublevat. Ut ergo cuivis recta ratio per affectus aut vitiosos habitus non corrupta debitum amorem con servationem sui απρωτα δε φύσεω secuta, non prohibet, sed praecipit Minculcat magis adeoque ad societatem humanam Se civilem , sine

4쪽

qua illam polliceri sibi nemo possit manu velut ducit sic contra cusram sui ita temperandam, ne cum aliis convictu insociabilistiat,aut so cietas per eum turbetur, imperat, Ex quo enim I reus Ter Opi. Mara homini, ita somnavit naturam . ut ad societatem colendam ipsum es ac destinatum satis appareat, censetur, eundem quoq e volu ille ut limmo huie fini societati scilicet civili ejusque bono publico probes at tempei et,ci; in quem fini alicui destinarit. eundem quoque ad usurpat da illa . quae fini huic obtinendo neeessaria cant, obligasse censeatur. V e Pusendor felem. ri prud.un. vers b. rae 4 . . Sunt legesna tirra, inquit, ex uibin reoqua utini, set . ut quilibet vitam es membra sisa quantum potesty tueatur,seque ac siua conservet, a Post ne proturbet societatem humanam, neoefaciat aliquid quo ministranquilla in te hominessocieta esse queat quae ita inter se cons rare est invicem τι-

implexae ess debent, ut minam coalestant legem obcet Ita se qui

que conservare studeat,ne cietas inter homines turbetur. V. Haec ergὼ ut in viam demum redeamus,natura nos ad vi vendum in ei et a te civili invitari de duci, satis evincunt, non tamen huic vel illi civitati, quam dein relinquere nequeamus, addicunt, ad quod ut omnes uinguli cives eorumq; poster adstringantur sequemadmodum apud Volchos obtinere autor est Grol. Assur. Berm GLb. c. num. 24 non jure naturae praecipit ur, sed pactis demtam,qua. que vim illorum accipiant, moribus ut perficiatur, opus est modia nihil ea de re convernium, non quidem gregatim a civitate discedi posse, recte monet Gro di ex nec imitate finis, quae ius, ut supra demonstr. tum,facit in moralibus Civilis enim societas insigni hoc de Omento, veluti subita qu.idami ob id periculosori mutatione magia

commovctur& turbatur, rerum agendarum multa commoditates

nervi uno quasi actu ei sit btrahuntur in tercidunt, reliqua civium turba oneri publico sereri do, an impar aut eius pertaesa in idem praeceps ruit aut exemi iam, alit omnimodam sui dissolutionem. Id quod iniquissimum, si et in gratione, nae parti civitatas commoda sat, caeteros, tu ibus quam maxime iii commoda, praegra vari, reliquaeque partia exit una Procurari. Imo etiamia absque ruina civitatis, quaeda-

5쪽

mnum tale surtinere queat, oret .non parvi tamen saltem interessep eest ne simul multitudo quaedam discedat, adeoq; regula naturalis a quitatis,quamRomam etiam in privatis foetetatibus dirimendis secuti sunt, ut id non liceat si societatis intersit .s cis δ' prosec. Illa servetur. De singulorum autemdiscessione, de qua hae agere dissertatione an ismus est, alia res videtur,sicut aliud est ex flumine aquam haurire, aliud rivum diducere,ut loquitur Grot.d Civitas enim est ex eo corporum revere,quod ex distantibus constat, unique nomini subjectum est, ut

spiritu inque unum spiritum illum vitalem quem tot millia trahunt, Seu. lib. de ciem .c. q. Grot.ῶJur. P. B.sib. 2.c. Quemadmo dum autem personae singulae eaedem manent etsi successu temporis per varias particularum acccssiones de decessiones corpus insignes subierit mutatione prout ex Philosophis disserit Alfenus in L s. dejuale. per necessarias evacuationes, insensibilesque exspirationes tantum abest, ut corpori male sit ut ejus saluti potiusquam maxime consulatur: sic nec per particulares individuorum aut singularum familiarum emigrationes, aliorumque successiones alia fit civitas , sed eadem manet, nisi non per vices, sed uno ingruant tempore ejusmodi,quae pri. oris eorporis seu societatis rationem prorsus tollant quin dummodo tempestive recitra injuriam Reipublicae fiant, de quo infra libertas illa migrandi non sine Reipubi commodo aliorum saepeditiorum nobiliorumq;civium,qui libertatis plerumq; sunt tenaciores, alloctione, maior q commerciorum frequentia pensitur.Quod igitur Reipublicae saltem non nocet, sic n. jus illud emigrandi restringendum, emigraturoque quam maxime prodest, cur crintra aequatatem naturalem Li. g. in fisaaructaqu. plum huic invidebimus' quodque ideo intentione vel sua vel parentum cum concivibus in civitatem coalue-νit ut bene ei sit, si non ex voto succedat,alibique ei melior fortuna arrideat,an in odium ejus detorquebimus ' Unde Cicero pro Bassi laudatius illud, nequis incιυitate maneat inutim, fundamentum vocat libertatis sui quemque Juru es retinen sis dimittendi esse Dominum.

Quod jus itidem exas . f. ad munic constat, quamvis in originariis

6쪽

hoe ita restrictum,ut mutare quidem possint domicilium Ged non eo minus tamen municipii sui oneribus obligentur. l. 29.f. ad municip. ι

di saeuitate, tum ad eoercendas creberrimas multorum emigrationeu remigrationes, proque cessandis a tempore migrationis penstationibus&muneribus publicis , tum inmemoriam Sc redhostimentum praestitae defensionis publicae habitique domicilii ubi vis sermel locorum migraturis certum aliquod vectigal munusve pro modo aut a cultatum, aut bonorum alio transferendorum imperatur, sua non caret ratione Eleganter enim Hispanus, cujus nomen jam non succurrit, loquitur Loimuidados a Medicos 3 purg. s, saririas, sono c mo et que destierritos naturasses de litterea, ita uebia de frangero, adeoque utrique censi, riam inseri notam, qui corpus Phyii- eum nimiis conflatat balneis, venarum scitionibus, aliisque medieamentis exoti eis internam ακμην vigorem destruat, qui mysticum Reipubi negIecti indigenarum, allectione advenarum debilitet magis,quam firmet. Hinc providi Rerum publicarum Rectores hoc ipso inconsultam erronum abiturientium levitatem coercitiari,aut Ve- Iut pretio quodam libertate migrandi futuramque a functionibus publicis vacationem redimendam, aut commoditatem bonorum sub evra tutela ReipubI acquis torum .posses rum aestimandam esse voluerunt. Et quin tale quid vel pcrsonae emigraturi, vel bonis alio transferendis indici, haeque detractiones introduci, vimque juris obtinere possint, non vestigia tantum juris Romani cse vigesima haereditatum .ult. C. Hed EP. Divi Adrian. tor de asi gnata perlegcs patronis portione in bonis libertorum s. 3. I .isucces tiberi quarta item parte, quae ex bonis curialis ad non curialem delatis, curiae detratienda debetur. tot tit. C quand. quib. quar'.pars ostendunt; sed ipsi Recet fias Imperii Rathbon. Hanuo is 4. s. undistrici de August. deauno g. mo a ter approbanti notante Magni f. m. Maev ad δει becens pari. 2rit. r. art. 4.n. I a Rauchb. quaest. 1 .n

7쪽

V I. Est ergo us emigrationis facultas domicilium ivit

te inque mutandi, Ac se suaque alio conserendi, jure vel communi vel locali oncessa aut limitata. Dividique potest tum in necessariam Sevolunt.niam, tum in plane liberam. certo detracti, is Onere affectam, de quibus mira lat: Dr distet endi campus se aperiet. VII. Facultas autem illae migrandi, prout calibera magis aut restricta est, accepto serenda permitationi juris vel communis natu rati silicivilis, quo nemo impeditur, quo minus ubi velit, habeat d micili tum quod ei inrerdictum non sit. I.; r. f ad municip. l. s. f.

Henr. Kloch de it r. vectu hii tam de Iur. super territor. c. c. th. 8 . datissime .ina inici Palat. Neoburg. qua'. 8. tot nec nim nimis inestum videntur differrea specie servientium,quibus recodendi facultas non datur .rd deliber exhil ita ut conditio legati ut quis in civitate quadam perpetuo maneat, in liberto quidem locum faciat cautioni Mutianae, in libero autem pro non scripta habeatur. I. Ia

statutarii, quod certo prius praenum ei it pretio aut detracta porti ne migrationem permittit adeoque eam hactenus limitat.

VIII. Exserit u em illa se facultas per ipsus mitraturi iti

perpetuum,non temporariam a I. Iris . LAR.J.II. incol re Iemque&facto declaratam domicilii mutationem. Re enim de facto domicilium transferturino nuda contestatione. . t O. f. ad municip. Debetque insuper fieri vera expressa, Sc apertamentis declaratione.

Nam alias cum quis pluribus locis incolae se, Si domicilium habere queat. l. ad municip. c. de epuli tu . .c mbo coae 1 nun .cr. Tiraq.de nobio c. . n. LI. recte ab que ea sit contestatione, ex Let 3 .g. a. de V. S. colligit Alcitat addi eum, maxime Cur in patria a- Dave civitate, qua domicisum habuit, agrum domun habeat, si eis retenti, alo Ie conserat, incol. qne fiat, nihilominus domicilium quoque antiquius retinere, viderique novum aliud in luper acquisivisse,

non autem vetus perdidise,sicque ex facto responsum testatur.

8쪽

I X. Jus ergo illud emigrandi ab illis exerceri deque illi praedicara potest, qui sunt I homines liberi. Servi enim qui pro

mortuis reputantur, nec in Republica caput habent, aut pe Ionam ex se sustinent Ity. s. a. riondit. demonstr. l. t. de haered instit tum quod libertate agendi et p. I. Inst. de u .person destituantur, tum quod a Dominis possideautur, ac eatenus pecudibus comparentur . a. f.ad L. Istic emigrare sua voluntate non possunt, nec sub statuto, quod de personis emigrantibus, sed de rebus migratura loquitur,eomprehcndantur vid etiam Pus endoas elem Dru ud universu b. r. g. - D

Qui α ita liberi sunt ut nec pacto iuri emigrationis re nunciarint, quod fit ab hominibus propriis,glebaeve adscriptis, ce qui

bus infra,nec facto suo, ob quod incarcerari aut arrestari possint eo uti demeruerint sint item Dahas sui juris. Qui enim suo tutela aut cura sunt,& qui sub patria vivunt potestate, libere omni modos .i voluntate emigrare non possunt. Nam liberi sicut ab aliis detenti, non quidem rei vindicatione, sed praejudiciis, interdictis aut cognitione Praetoria per parentes petuntur ita ipsi a parentibus adjecta causa ex ure Quiritium vindicantur. l. r. p. a. f. de R. V. cum ratione patriae potestatis fitium pater, ne vi vat extra domum Eamiliam suam compellere queat. Anget con 8 n. 3. EBald. Noveli tr. erit. T. pari. privit. q. hinc concludat, quod filius cum patre habitare cogatur,scut uxor cum

viro. Quamvis Pirael l .a l. l. v. lia de bon. materv. n. s. hoc ita limiter,

ut si filius, inprimis pubertatem qui jam excellerit, ac majorennis vel majorennitati proximus ad annos discretionis, ut loquitur e i 4. X do regular satis pervenerit, nolita patre alimenta, honestumque vitaex rus quaerere velit, non possis sine iusta causa a patre,filii opera non adeo indigente, impediri. Contrarium enim legibus videretur, hominem Iiberum ita si non servilis reddere quasi conditionis, certo tamen v Iut loco addicere, a I. r. f si aparent.quis manum.arg. l. et f.deLb.hom.

exhib. ut contra si honesta lucri acquirendi, seque duos alendi

gratia alio migret, aut moretur , ubi liberam abeundi vel remanendi

habeat facultatcID, sine causati patre retrahi vix debeat. Σ. .sin. f. δε

9쪽

Lb. exhibend. quae limitatio Pinelli eo in casu obtinere maximi potest.

quando statuto aut consuetudine per permissas aratre nuptias de araotionemi, a laribus paternis exitur e Patria Poteitate, Cet radmodum de generali ea fere Germaniae totiusque Europae consuetudine te tu D' Hah n. ad me . de adopt. n. . I. Sunt s3 illi,qui alicubi rerum Sc sortunarum suarum eonstituerunt sedem inde cum profecti sunt, peregrinari videntur, quos redielae, peregrinari desinunt. 7. de incol ut sunt Cives Se

Incolae Cives apud Romanos faciebat Origo manumissio, allectio Scadoptio. I. 7. de incol incolas autem domie ilium . l. . Putat a te Briar m .de tur. nniversi h .l'. eo ipso differre incolas a civibus, quod jura trivit eoia civitatis non habeant,aperegrinis autem,quod illi larem domicilium cum omnibus habitationis commodis in civitate habeant,lii vero praeter transeundi Sc hospitandi libertatem nihil. Sed quamvis incolae scivibus re ipsa differant. 7. C. deince deque Iure Civili haec sit differentia potissima , quod qui proprie eives facti sunt, id est, qui ext i pr. st admunicip. vel originales, vel inanii missit, vel adoptivi,adde Se qui ex L .C.demcot solenniter allecti die das mira

pract. in voce Q urgeriRecht quos Galli dicunt, aut son naturali ea.

quique in genere originarii &originales dicuntur,ac incolis opponianis tur. 4.l. C. de incol mutatione domicilii& colatus occas ne, ritatem originis mutare non possint l. 6 pr. r Fadmumcip. .ubC. eod. Incolae autem,cum domicilii Sc ineolatus ratio tota dependeat ex voluntate,adeoque temporaria sit. 47. s. III ad municipi pro lubitu incolatui renunciare queant. l. ro.LI i. egeod inaeque GIius sequatur originem,non domicilium patris. 6.f. i. i N. II. eod. Colleg.Argentor tit admume. b. . est9. Nam translatio domicilia

non quidem αρχαι γονία. sed μετρίitaci mutat, ut ex Ino Basil notat Gothois ad i. t. C de incoimpr. Revera tamen ine lae ut ad munerat Lentur, ita aeque cum civibus gaudent civitatis privilegiis. l. r. I. s.c.de Meteol eum inter civitatem incolam tacite hic contractus ultro citro

10쪽

X Ii amvis hoc diffiteri nequeam, usu quorundati ho

dier rotae aequivocam esse. Com enim ex C. Linuatione in prirni Initolii sertiter contra quemvis prae tu matur, quod sit incola proprie dictus adeoque ad munera civitatis teneatur, privilegii que ejus gaudeat: Fieri tamen speciali pacto, praeseriptione aut privi. legio potest, ut quis absque omni agnitione muneris usoque privile torum , nudum jus ibi secure etiam in perpetuum eo minorandi sc

a inter asse ser qui sunt,ae dicuntur incolae precarii Pit pactitii seu inquilini, solamque tuitionem a Magistratu, non jus ciuita is liabene.

tem,cuius ius nunqua ha erunt, hoc sensu mutare non censebuntur. XIII. Minu=que illud adhuc dubii babetin peregrinis,qui nil nisi ius commeatus feci innoxiu transitus ac holpitii regulariter habent. Auth omne'peregrini C. commvn. desiccss. nipschild. dei ribis privileg.civit. tib. 2.c. 26. r. i. adeoque ut juribus trivilegii getvitatis minime gaudent ita nee ad onus munusve quoddam recte adstringuntur. Ut male ergo contra aequitatem d. urb. omnes peregrini mortuorum alienigenarum Sc peregrinorum bona,exelusia eorum proximis cognatis, fiscus in Gallia occupet ure, ut vocant, Alobinagii aut Albinatus, quasi Alibigenarum, seu alibi natoruin, de quo nos prolociores eme, instituti non patitur ratio vide de eo jure Gothose ad. 7 de est 2 postum revers. crina. eum omnesperetrani. ΚIoch. i. consa 9.n.87I. Odin. de Lep. lib. I .c.6 fol. 97. XIV. Cui autem per mores nostri Irri perii sunt, qui in territoriis aliorum statuum, civitatibusque quibusdam cum omnis milia non ad tempus sed per vitam deguat,adeoque ibi secundum l. 7. Criuncol peregrinari non videntur, a territorio tamen seu civitate, omnique ejus subiectione exempti, nec praesentes imperium aliquod pati aut muneribus subjici possunt, nec recedentes civitatem propriὰ mutare censentur,aut aliquo detractionis onere gravari debent. Hinc ut quis sensu Eo nostro migrare credatur subditum ejus, aqua recedat,civitati sese oportet. Subditum autem moribus nostri s

B cit

SEARCH

MENU NAVIGATION