Epicedivm in obitvm ... principis Christiani Tertij Daniæ etc. Regis, Cvi adjivnctvm est Carmen gratulatorium de victoria Ditmarsica ad ... Regis Christiani filium Regem Fridericum secundum. Item historia de coronatione ... Regis Friderici versibus h

발행: 1559년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

Promite pierides lachrymas, proferte querela Lugubre lumenti fundite ab ore melos. Plangant laurigeri communi in clade poetae, Tristia nam vester fata Patronus ob )t. Plangat doctiloquiplaebs nata vacare Minerus, Et quibus est verbum cura sonare Dei. Cessit enim terra, superas et migrauit ad arces, Qui vere columen relligionis erat. Et perque mihi isti doctrinam habet ultimus orbis, Vt, quo vix radios sol iacit, illa micet. Vos quocu coniundiim ciues per anica rura, Quos mouit studium pacis, Salma quies, Iam proῆul amotis epulis, fastu.Prophano Plangite luctifica pectora nuda manu. Re etenim di vita reserens, ut nomine Chriuum, Sub quo securae copia pacis erat, Sub quo soliun quos munera larga fluebant,

e viduam abcedens ille reliquit humum. Imprimis inopes, patriis e finibus acti

Plangite sublatum nocte, di, patrem.

Quid multis opus est, si, i quicunc per ortem

Christiadum sacri dogmata fontis amant, S usuerint humili de plebe, ducesue potentes, Eximium doleant occubuisse caput. Eius enim sancta dulcis concordia cura Ritibus in facris, dogmatibus auit.

Danorum id pariter Populos per oppida constat, Id memor auxilii Saxonis ora Prob t. Idec minus hoc ut rosi diues Misini clamat.

12쪽

Exemplo saliena licente perutili sanxit Pacis, quod seruet, foedus,uteri, status. Pacisci ostensio studio labentia solus

Fulsit in extremo secula nostra mala. Me miserum, quam nunc celerabunt illa ruinam, Si potnunt ferri mole reli sta sita, Horribilem certe minitantur pendula calum, Cernis enim passim tristia hella fore. Fallor, an ex veterum terrent nos carmina vatum, i sore iam clades concinuere graues rse. Quando idi fatidicis dixere hos versibus annos, sibi in quibus a quouis sint metuenda mala. ho Iamis tremas id adesse nouos orbata monarchas Cum tanta hic illic poscere regna vides. Terreor imprimis, hominum dum turpia specto Crimina, tis nunq inquit inulta Deus. At pater omnipotens inopum miserere tuoium, Poenitet ali leges transiliis tuas. Nec tua nequicu duris vindi si minatur: Parce, Precamur enim GPPlice mente,Piis. Reproba quid faciat, iam noli querere, turba, in in sit apud manes aspera poena manet, Assu his animis commissa piacula flemus Nos filiem, Popultis, quem tua verba mouenti Accensam nos iure tuam trepidamus ad iram, Funera nos Regis flemus acerba pii. ilicet haud ullo desicrit, carmine possit Ex merito, vates ut Linus ipse foret. Nos tamen, exhibite moti Pietatis amore, Cogimur ex multi dicere pauca bonis,

13쪽

Clar Φ, qu dedit, ista, foris p domiti, referre

Redditur Hero hec gratia iureo libet. Sis Deus auxilio, nec nostrum hunc desere nisum

Te cano nunc etiam, dum tua dona cano.

Nunc age sim gratus, magnast exponere laudes Egreg digno Principi ore si uram. Si genus illius Lee tor studiose requiris, Non est ex humili, Regibus ortus auis. Quin etiam Reges antiqua in stirpo fuerunt Ex Oldenburgs finibus armiger S. Id probat e Saxo uedehinducti eius ab alto Sanguine progenitus qui Regebertus erat. At post eximi, ataui virtutibus omn Halsalics terrae praenituere duces. Dum dux Daniaco Fridericus Rege creatus, Fcelicie Rex post ipse creandus aut, Progenuit, cuius canimus Praeconia, Regem, Annus in hoc saeclo tertius ille fui. Mater eum partu venerabilis edidit Anna orta electorum stemmate Harchiadum. Natum solliciti primaeuo in flore parentes Moribus, dic studiis excoluere bonis. Ido opera uoluange tua successit, o arte, Tanta tibi siquidem tradita cura fuit. Vnde etiam factus post cancellarius, illi

Sublimi officio consociatus eras. Quando gubernaras teneros prius illius annos, Ingenuo instillans omnia recta duci.

Sic necu fastus eum, net dira superbia mouit, Que plerum,solet pectora celsis equi.

14쪽

Sed facilem semper se prstitit, at segnignum Cuilibet, abiests qui quoi sextis erat,

Nec fugit civis thalamos ornare iugales Accedens inopis larga dona ferens. Imprimis agilis puer otia lenta cauebat, Membra exerciti s limpidiora petens. Ianal adeo celeri iuuenum frustrahat inanem Conatum, ventis Ocyor ipse fuga Iam concurrenteς protensia cominus hasta Deturbabat equo fortior ipsus eques. Haecce frequentantem iuuenem forentibus annis Fertilibus diues Malchia vidit agris. Clarus ubi gestor Ioachimus auunculus eius Sceptra vacillantis muniit imperii. Huius enim emissus famosa vixit in aula, Virtutes s viri cernere iussus erat.

is Vnde etiam fausto comitatur deinde petentem Vuormatis celebris moenia celsi pede. Annos offodecim tum natus ephebus, ut alti Carolus imperii nomen, onusis tulit, Quando palam infir usto diuinitus ore Lutherus Uera fatebatur dogmata iussus ibi. Turbati proceres illum tacuisse volebant, Prs reliquis iram Caroliis ipse sotiet lasentemu Dei famulum proscribit inique Cur adeo pape Carole diue faues, Dux autem iuuenis cor nondum afles thus atris Praeclusum, quos dat ruga senilis habens, Haurit ibi furtim diuines semina lucis, Que cito ec excrescunt ubere iacta solo.

15쪽

Quod anachus quo. clare at hi dum verba peror

Mystica detento surgere lane nequitis crans At minus insanum, peregrinos edere gestus, Et iuuenis,decuitsollicitare iecur. Idis ducem terrere quidem, non laedere Vero, Caesari enim placido sistitur inde, potest. Ast ubi archiaca dein e regione recessit, Patria Holsaticae tecta revisit humi: Aggreditur mira iuuenis pietate Parentem, Que secum attularat, sura docere sacra. Et nouus AEneas gestando horrentibus illum Eripuit tenebris, in quibus orbis erat. Nec pater indocili Fredericus corde diserti Contempsit iuuenis grande ministerium. Sed cito pcrmotus patria in ditione doceri Dogma renascentis curat Euangelia. Quo magis pietas excresceret orta, Peritos Aduocat, ut spargant semina sanista, Viros. Misit Johannem celebris Cosaria lauum, Holiatico ut Cereret verba salutis agro. Iami pio sudore viri seges extitit ingens, Et prest vepres occuluere caput. Cum Deus applausu grato ad maiora vocavit Munia spe statum sedulitate ducem Exul enim occiduas ubi Rex accessetat urbes, Danorum Proceres te Friderice legunt. In te quandoquidem virtus heroica fullit, Quae mouit Procercs vestibi sceptra darent Ergo statim turmas equitum peditumi cohortes Extitit ingentes cogere cui tibi,

16쪽

lami exercitibus collinis undi. natum

Pacis amans senior prefici ipse ducem Q satuor is viridis tum lustra exegerat aeui, Cum iussus forti est regna domare manu. Nec mora,rostrata transii freta halthica classe, Tel adit sequories aphnia cinista vadis. Aij resilientes electi principis armis Tristifica ciues obsidione premit Nec potuere ducem tam fortem arcere, sed ipsi Urbs rursus decimo mense coa ista patet. hi, Victor, in laeto tunc occupat ille triumpho,

die Epipha Advocata patrem,quo diedema ferat, Qui simul aduenit, regniis accepit habenas,

Ipse quieturus patria rura Petit. Ati suam Spartam, quam iure tulisset auorum, Exornare parat legibus, allide. Tunc O foemine decus admirabile sexus Duxit Saxonico stemmate Dorotheam.

QuiR gina uisio i clementissima nota est, Et cum Rege pio vixit S ipsa pie

Donec in hunc patriae communem lapsa dolarem Lachrymat,heu, summo nunc viduata viro. Viue tamen Delix,humana 3 fata triumphans, Heroinarum nobile vive decus. Non oblita unicessabit Dania nomen, Non via natos tot celebrare tuos.

Quin pilo siquidem peperisti pignora Regi,

Quorum posteritas nomen ad astra feret. Anna tibi primo Deliciter aedita partu

Crcuit, ea magnis Pulchra petita procis.

17쪽

obtinuit vero septemvir saxo cupitam, In suam vine ius duxit amore thorum. Deinde duci Regem Fridericum gratior Xor, Qui patris excipiat sceptra relicta, Paris. Viue diu auste. ec tu mitissime princeps, Et rege viistrici regna paterna manu. Sit Deus, o, tecum, tua omnia dirigat acta,

Et tecum vera nos pietate heet.

Patrem imitare libens, patris ad vestigia regna, Nec dubito, saluum esp, tuosue voles. Interea, qua nu Holiatica Dux otia terra Coniuge cum chara pacis alumnis agit, Quae tamen in toto Fridericus lucida Regno A et pater vera pro pietate gerit, Non minus ad nati spectare videntur honorem, Cuius ea instinctu caepta fuere Pio. Per natum pater edo fius veracia passim

Erilli, extingui dogmata falsi iubet. Sic magis alis magis lucem Haddersevi spirat,

Et secum e tenebris oppida uneia leuat. Sic etiam Ripae, sic lucis Othonia sensu Emicat, di veras Haphni discit opes. Verum ubi lux radios ea carpit spargere, morte Deserit, heu, pulchrum Rech ridericus opus. Illiusu fluens gelido de corpore sanguis Ciuibus orbatis horrida bula notat. Nec fuit id frustra, nam tristia protinus arma

Christophorus veteri clarus ab arce mouet. Nec minus orbatis insensi sisti minantur

18쪽

Dan ibi, dux sit Rege,quia hos vir sortis in hostes

Emittendus erat, sceptra dedere tibi. Nec subito nimis illa tibi tu missa putahas. Arripienda tumens ambitione leui, Sed vix addulius causis urgentibus, ampla Tutari siurgis regna paterna manu, Quando tibi cregni proceres, o Danica virtus Venit opem l manu bellipotente tulit, Holaticis, suas coniunxit amica Ohol te Et studuit placitum fida iuuare ducem. Nam multae hoc Regnum firmant ornant. columnae Maiorum insignes nobilitate viri

Qui simul α leges defune o Rege tueri,

Cuis relista velint reddere sceptra queunt.' Quippe viros hos non armat modo bellica virtus, Quae toto quondam sparsit in orbe minas, At magis exornat rerum experientia doe Os, Et sapiens animus,consilii,decus.

Quare ubi Christophorus peditum duo millia ducens,

Meierus ferox ciue Litheca tuo, Non ex more Prius missis fecialibus, at cesHolsiatis capiunt, O populantur agros. Tum princeps ivlie sumptis sortissimus armis Trito uium rursus, te quoi Othina capit. Terga pr vertentem sequitur non eminus hostem Ad muros properans alta Lubeca tuos. At comes interea, Tra mundae classe reperta, Selandos intrat depopulator agros

Et subito Haphniacam conspeeius territat urbem, Captiui 3 subit nomine Regis eam. Tu

19쪽

Tu Regi elee o vires Melere superbe

Nequicu opponis, dum Deus armat eum, Traiiciens ital Holsatica cum pube Trauenum Clade Lubecenses afficit, ait fugat. Nec pramae obstantem potuere excindere pontem, Uerum di eae forti sunt data praeda duci. Quin ad Slucopium quoi diuitis urbis adeptus Gaudet opes, e cum nauibus arma capit.

Territa tum Pacem venit exorare Luheca,

Quam quo supplicibus non grauis illa dedit. Nec minus ec, capto si quid pro Rege valexent,

Concedit, quoniam spes Deus eius erat. Ergo reuertentem non aegre Cimbrica tota

U Suscipit, dic Regem prsdicat esse suum Rumpere nec potuit Clementis factio na uis Consilium, voluit quod Deus esse ratum. Verum ubi progressum sibi mo sta Phionia vidit A letum Holsatica surripuisse manu:Haphni deseritur, surgitj amor omnihus idem Lecti terrificas frangere Regis Opes, Sed nihil abs 3 Deo cedit italiciter, ille

Cui tribuit regni m tollere ncm Poteli. Quare ubi committunt latio impia prati marte, Otius ohs antem contremuere Dcum. Fulmina attoniti subito iaculantis ab alto Axe per Holsiaticas ingemuere mari S. Protinus omne stimul Danorum Vulgus es omnis Christophoro miles cum duce SaX fugit. Cuius S e sociis duo Tecceinburgius alter, Alter Hous,comites ambo labieIe neccm.

iii Stat

20쪽

Stat quos nemo tuis de ciuibus alta Lubeca, Contra propositum dum geris arma Dei. Sed fugiunt, partim et aspersi vulnere membra

Tardantur, partim tristia fata trahunt. Ponite se sapitis, iam viisti ponite saltem Bella, magis duros ne grauis ira Premat. Ah mentem leuitas u caecis fascinat ultra

Conspe sto fugitis subdere colla Deo, Non bene defendet, celsis licet, Haphnia, muris, Quos domini sentes vitio dura manet Nam profugis posta trepidantibus illa receptis, Arcuit Oppositis vestihus aegra ducem, Ipse sequens urbem vi stricibus obsidet armis, Sollicitat4 fame mensibus o fiodecim.

Interea Oc uarbergensem simul occupat arcen: Nec Meiere tibi tutum erat isse foras. Quattuor in partes,nes Praeter iura, secaris, Supplicio tanto crimina digna tuo Turbaras misero tu cum extore Lubecam, Cui similem inflixit Brema seuera necem. Porro ubi dura fames portas aperire coegit Haphniam, O admista dedere cunecta duci. Ciuibus is, meritis licet asperiora, pepercit, Et vitam vistis, e bona salua dedit. Et cum Christophorus fit supplex, ante tametsi Praestantem tumido spreuerat ore ducem, Ipse tamen deui fium animis ingentibus hostem Incolumem ad patrios iussit abire lares. Nec minus hac meruit Rex mansu tudine laudis, Quam vir tute micans qua fera regna domat.

Ergo

SEARCH

MENU NAVIGATION