De Taciti fontibus in libro I Annalium: Dissertatio historica Bonnae

2쪽

Barbari Colline Libra

3쪽

QUAM

UA CUM SENTENTIIS CONTROVERSIS DIE O A NSIS MARTu A. MD GLOIM HORA IPVBLICE DEFENDET

7쪽

Taciti sontes recludere eo dissicilius est, quod omnium, qui inter Livii et aciti tempora aequalem memoriam literis

mandavere, scripta interciderunt, plurimorum ne nomina quidem extant quodsi ita est, iis rebus quae apud ceteros, qui supersunt auctores, et Τacitum iisdem sere verbis scriptae e communi fonte fluxisse cognoscuntur accurate collatis, hac demum ratione, quam artem et auctoritatem historiae aditus praestiterit, dilucidum aciemus constat imperatorum Galbae et Othonis vitas allutarcho descriptas cum primo et secundo libro c. 1-50 Historiarum mirum in modum consentire quem consensum acriter examinantes nuper doctissimi viri omm-

sen: Cornelius Mitus und Cluvius usus in Hermes IV et Nissen: Die Historie des linius in Rhein Museum XXVIΤacitum cum pauca e diversis auctoribus tum pleraque ex uno tanquam e principali fonte hausisse haud dubiis argumentis confirmarunt et tale quidem iudicium Ρlutarcho aditoque inter se compositis contigit, ut de Historiis statueretur. at si quis Annalibus peram dederit, tam continuo auctorum consensu non ducetur sunt ver singula Suetoniana vel Dionea, quae si aciteis contuleris, etiam in Annalibus componendis acitum e primariis sontibus non hausisse intelliges. unum ut afferam exemplum, in primis iberiani principatus rebus Dio haud parvam cum acito similitudinem prae se

seri quem consensum cum nemo adhuc tractaverit, ne diutius in eculi maneret, equidem in quaestionem vocavi quaeque

ipse de primo Annalium libro diiudicavi, iis qui cunctorum

sorte sex priorum librorum sontes requisierint, percensenda

tradam.

8쪽

De iis rebus, quae post excessum divi Augusti apud Ρannonicas et Germanicas legiones gestae sunt, prima quaestio nobis instituenda est quas res Τacitus a I 16-52 latius explicavit, Di LVI 4 6 ita in angustum deduxit ut cum summa tantummodo attingeret, tum quae et in Chaucis Τac.

a. Ι 8 et Castris Veteribus 45, 48, 9 et Romae 46, 7 i

acta sunt, omnino praetermitteret attamen mirum in modum utrique consentiunt de quo consensu ita nobi agendum est, ut exceptis nonnullis, de quibus insta disseretur, cuncta Dione cum acitet conseram 18.16-30. 16 Hic rerum urbanarum statu erat, cum annonicas

legiones seditio incessit, nullis novis causis, nisi quod mina-- rinees licentiam turbarum et ex civili bello spem praemiorum ostendebat.

αποπτεεναι serεχειρησαν, τους τε δουλους αυτου συλλαχβόντες ἐβασανισαν. το, τε συμπαν Ουθ' υπερεκκῶδε- ετη στρατευεσθαι

l8 postremo eo iuroris Venere ut tres legiones miscere in unam agitaverint. 23: haud multum

ab exitio legati aberant paulo

Supra): . . . . ut pars militum gladiatores qui e servitio Blaesi erant, pars ceteram ejusdsm samiliam vincirent . . . . et servos adhibitis cruciatibus

17: ut singulos denarios mererent, sextus decimus stipendii annus finem ad-

9쪽

τος σωσιν λαραχθησαν μεν, ἐπεὶ sisyἐν ουτοὶ βεβαιονε γετο,

αλλον τροπον ἐφθάρησον, καὶ οἱ λοιποὶ κατεστησαν, ἴστε καὶ προς τιμωρεαν τινὰς ς καὶ μέ ς τῆς στάσεως πο-

serret ne ultra sub vexillis tenerentur, sed isdem in viris praemium pecunia solveretur. 19: Blaesus multa dicendi

arte . . . . it. . . . adolam

vere, ut filius Blaesi tribunus legatim ea fungeretur .... 24 additur magna pars praetoriani equitis et robora Germanorum qui tum custodes imperatori aderant. 26 ad ea Drusus cum arbitrium senatus et patris obtenderet, clamore turbatur. 27 simul ingruunt, ARXa

iaciunt iamque lapidis ictu

omentus et exitii certu 28 .... nam luna claro repente coelo visa languescere. id miles rationis ignarus omen praesentium accepit. . .. 29: orantibus, rursum idem Blaesus et L. Apronius . . . Iustu8que Catonius . . . . ad Τiberium mittuntur. 30: auxerat militum curas praematura hiems imbribus continuis adeoque aeris . . .

paulo supra 29 Vocatos Vibulenum et eroennium interfici iubet. 30 tum, ut quisque praecipuus turbator, conquisiti et pars, Xtra Mira palantes, a centurionibus antpraetoriarum cohortium militibus caesi quosdam ipsi manipuli, documentum fidei tradi

10쪽

ζο . . . .

.. γράμματα δἐ δη τινα εος καὶ παρ του Τιβερίου πεμφθέντα συνθεὶς την τε δωρεὰν τὴν ποτου υρουστου καταλεισθε, σάν σφισι διπλῆν ως ωαχὶ παρ' ἐκεινου δωκε, in τους ζω

τῆς μικίας ἀφῆκε

καὶ me ἐκ του ἀστικου31-52. 30 et Drusus non exspectato legatormn regressu, qui Praesentia satis consederant, in urbem rediit. 31 Isdem ser- me diebus isdem ausis Germanicae legiones turbatae, quanto Frures, tanto violentius et magna spe ore ut G----s Caesar imperium alterius pati nequiret, daretque se legionibus vi sua cuncta tr

esuri S. 34 tunc .... orsus flexit

ad . . . . celebran . . . inde . . . . extollit . . . . c. 35 ut . . . attigit . . . rogitan . . .

at ille moriturum potius quam fidem exueret clamitans serrum a latere deripuit elatumque deserebat in pectus, ni proximi prensam dextram vi attinuis-8ent extrema et conglobata inter se pars contionis ac ViX

credibile dictu, quidam singuli proprius incedentes feriret hortabantur; et miles nomine Cad idi strict- obdidit gladium addito maiorem me. 36 . . . placitum, in σωι tae nomine prino is scriberentur, missionem dari vicena stipendia meritis exauctorari qui sena dena secissent ac retineri sub vexillo ceterorum immunes, nisi propulsandi hostis legata, quae petiverant, solvi, sicar M.