장음표시 사용
11쪽
quod ad alteram classem attinet, constat vocabulum ut G GV. quod supplementum fuisset ad nomina ponymi et figuli, per Se positum non fuisse in altera ansa. nulla enim ansa CnidiaeXStat, quae Olum Vocabulum ut titti exhibeat quid autem illic exstiterit, diiudicari nequit, cum nullam ex iis inscriptionibus, quas enumeravi su 2 4 5 6), confidenter negari possit
fuisse in altera ansa. Verisimile tamen est etiam amphorarum huius classis utramque ansam eadem inScriptione c. nomine
eponymi et figuli ornatam fuisse.
iam si quaeritur de amphori ceteranim classium, ut uuSue utrique eaedem notae inscriptae fuerunt quod Ri Statuimus, sequitur fuisse amphora Cnidias, quarum in ansis Solum epOnymi nomen inscriptum sui sci. III et IV), et quod gravius
est alias solum figuli nomen exhibuisse sine nomine eponymi cl. V. VI). aut putandum est suisse amphora Cnidias quarum ansae reserendae fuissent ultera ad classem III, altera ad classem VI. vel altera ad classem IV, altera ad classem V, quod per se probabile est quoniam in huiusmodi amphoris sese Supplevissent utriusque ansae inScriptiones iam vero neminem potest fugere ansas classium V et VI numero longe Superare ausus classium II et V quod ut appareat numeravi ansas diversarum classium quae X stant inter eas ansas Cnidius quae Athenis apparuerunt ante hos decem fere annos editae sunt Ath. Mitteil. XXI et XXII). sunt autem inter ansas illas: primae classis: 120 alterius
mero antecedere unSas classium II et IV. Deque casu factum esse, ut numeri diversarum classium ita inter se disserant, facile intelleget qui librum umoniti Inscription ceramique de Grece vel obiter perlustraverit, id enim primo Obtutu cognoscet 11
prae numero ansarum classium V et VI perquam exiguum esse numerum ansarum classium III o IV. etiamsi igitur concedo fuisse certum numerum amphorarum Cnidiarum, quarum inter utramque anSam terna illa nomina
dispertita orant, non dubito qui fuerint etiam amphorae quarum in ansis figuli nomen vel figulorum nomina inscripta erant addito vel omisso vocabulo Κυtobo , sed sine nomine epoti ni ). neque licet putare aliis temporibus aliter ansas amphorarum inscribere solitos fuisse Cnidios, idem enim sive eponymi sive figuli nomen modo ne nimis rarum sit legitur in ansis
quodsi constat fuisse quidem inter amphoras Cnidias satis multaS, quae nomine eponymi erant ornatae fuisse autem lias easque admodum multas, quibus solum figuli vel figulorum nomina inscriptum erat, iure mihi dubitari posse videtur fuerintnere vera notae illae ansis Cnidiis impressae a magistratibus rei publicae, quod si putaretur ViX intellegeretur, quomodo po-nymi nomen omitti licuisset. sed in ipsis ansis Rhodiis sunt quae dubitationem moveant de opinione illa a Keilio aliisque proluta atque iam primum figulos officinis publicis addictos fuisse vix cogitari posse mihi videtur, cum vestigia in ansis Rhodiis supersint societatum figulorum Rhodiorum apud Cnidios figulorum societates fuisse conStat, Saepius enim occurrunt duo vel tria figulorum nomina in eadem ansa. Xempla Societatum figulorum Rhodiorum, quae quidem adhuc proferebant viri docti, non prorsus certa sunt in ansa Inscr. r. XIV 2393, 2 legitur Auri 12χ6uato 66 etti potest numen explicari figuli nomini nomen patris
1 re vera videtur superesse amphora Cnidia integra, in cuius ansis figulorum nomina leguntur, deest nomen eponymi est amphora Alexandriae reperta, edita in Adriυαίου vol. III p. 444 atque eiusmodi inscriptiones exilibet, ut in altera ansa inscriptum sit 'Arησικλε , in altera ptλtus s. diligenter XaminaSSe editorem ansarum inscriptione probatur eis tuae de hac amphora disputavit p. 444), cum ante tia 6 desideret verbum ira et dicat genitivum ptλt,6 non aliter intellegi debere luam si scriptum fuisset nil t-λtvos vix recte immo figuli videntur fuisse Agesicles et lillinus
artemque communiter Xercui8Se.
12쪽
zidditum esse m ansa Praeneste reperta, quam attulit Schuch-hardi, Inschr. v. Pergamon II p. 33 nomina figulorum duorum particula It coniviicta fuisse videntur, at tamen dubitatur de lectione inscriptionis satis detritae. magis constat de societate, quam iniisse videntur Epixenus et Epigonus figuli, quorum nomina simul inscripta exstant in tribus anSis, quarum luae Rhodi sunt repertae Inscr. r. XII11274), una Athenis Ath. Mitteil. XX p. 132 n. 30). legitur autem in illis:
sed adnotat editor die erste Zoile honiate uel an ta situ sein μ. iam apparet e colitatione trium ansarum aliquid concludi ΡOSSe etenim ansis Rhodi repertis probatur fuisse figulum nomine pixenum, possis tamen dubitare, fueritne Epigonus pater an ocius pixeni cuni desint ultima litterae nominis at in altera linea fuisse 'EπtIov0ς non ,,'E'tIυυυυ verisimile fit collata ansa Athenis reperta, siquidem recte legit oditor λ). prorali autem constat de societate inter Xenaretum et Potamoclem figulos etenim in ansa, quae anticapae reperta
est Neu Jahrbiicher Suppl. X p. 23 n. 233, legitur Saucis Ezυς
it GTI OZA 'ς, quam ansam ab editore ansis incertae originis attributam Rhodiam esse probat ansa Pergamena n. 1316), quam nescio qua causa Schuchharditus inter incertas rettulerit, aperte enim Rhodia est, quoniam inscripta Sunt haec: Ξυγ- γ z0 AIAttila ).1 Epigonus ligulus sine socii nomine etiani in ansis in Sicilia et Tarenti repertis. Inscr. Graec XIV 2393, 236-236 add. p. 705n. 230a. 233a. 2 inter ansas Rhodias quamvis dubitanter iam rettulit . Gelder
figulos autem officinae publicae in societatem coire non potuisse vi est quod moneum. deinde hoc velim observetur: menses in ansis Rhodiis, quod minime mirum, Saepius coniunguntur cum ponymorum quam cum figulorum nominibus, ita tamen, ut Si omne anSIS figuli cuius nomine ornatas colligeremus modo ne nimis rarum sit nomen), longe plurimas quidem continere Solum nomen figuli videremus, pauca tamen addit mense. Sunt autem certa nomina, quae abhorrent ab hac, quam OSui norma. e. nomina figulorum Agoranactis, Marsyae, Micythi, Damocratis, Imae. quae omnia, quam frequentia Sint in ansis, qui obiter tantum ansariam Rhodiarum editiones perlustrabit, uelle cognoscet ). atque ut trium figulorum nomina quae in initio posui semper leguntur addito mense, ita Damocrate et mus semper XStant
hos quinque figulos per satis longum temporis spatium artem exercuisse probatur il Sa frequentia Dominum. Sequitur igitur anSi omnium amphorarum, quae fabricabantur ab his figulis, ternas illas notas per multo anno Semper eadem dispositione impressas esse l. e. quod attinet ad Agoranactem. Marsyam, Micythum semper in altera ansa fuisse solum nomen epotabani, in altera nomen figuli cum mense, quod ad Damocratem et Imam Semper in altera ansa fuisse nomen eponymi adiuncto mense, in altera Solum nomen figuli, cum inter epOnymo vix unus inVeniatur, cuius nomen ut Semper eum mense coniunctum sit aut Semper Sine menSe XStet.
quod ego vix X plicari posse censeo nisi ita, ut notas illas ab ipsis figulis esse impr Sas putemus. Vi enim nobis persuadebimus eosdem magistratus, cum ceterorum figulorum amphoris notas imprimerent, varia dispositione Sas esse, in amphoris quinque illorum figulorum semper eundem ordinem adhibuisse, sed verisimilius esse dicemus ceteros figulos notas Varie disposuisse, quinque illos semper emidem ordinem SerUISSe. Dial.-Inschr. III p. 636 n. 72. Xenaret figuli nomen etiam in ansa Rhodi reperta Inscr. r. XII 136 Gelder 573). I in ansis Pergamenis Damocrati nomen non minu quam quinquagies exie legitur.
13쪽
iam ut ad finem veniam, certe ego ei adStipulari malo, qui nota ab apsis uigulis impressas esse contendunt tamen
certi Ora argumenta, luani quae protuli, non habeo. neque
adhuc latuit, quem ad finem notas impresserint figuli vix recte coniecisse mihi videtur 'rancottiui id egisse figulos. ut scirent quot amphorae quoque mense in ossicinis suis fabricataoeSsent. Magi arridet quod opinatus est . Schwarig. is enim monuit nomina sua figulos ansis inscripsisse videri nullo alio consilio, quam ut divulgarentur etiam in terris longe remotis. luod menses quoque inscripti essent id fortasse explicari posse ex ipsa naturi commercii antiqui neque enim figulo antiquos, ut hodie fit, plura vascula Tabricasse inque Officinis Suis OacerVRSSe, quum quae e Statim Vendituros esse certum haberent,
immo tot ampliora fabricasse eos quot fabricare iuberentur ab eis, qui exportarent amphoras Rhodi menses igitur cin-
Scripto e8Se, ut indicaretur amphoras esse recentes necdum detrituS. quod autem per tria saecula semper easdem notas adiit
buerunt figuli Rhodii, non mirabilimr, si Rhodi quoque collegium figulorum fuisse putabimus, sicut in institii Co floruisse constat e tituli Coo Paton-Hi ks 3 - Diale tinschr. 363 IJ, in hoc autem collegio, ut fore fit, hunc ansas inscribendi
morem ut alios Ore inveterasse perque Saecula SerVatum eSSe,
fortasse etiam collegii legibus vetitum fuisse, ne quis figulus
aliter nota inscriberet ansis neque piisquam negabit Simpliciorem notas inscribendi rationem ViX Xcogitari OSSe. sed iam, ne nimis coniecturi indulgere Videamur, trunSeamu ad quaeStionem, qua aetate amphorae Rhodiae fabricatae et Xportatue Sint ii valli luaeStionem si aggredimur, non nitimur Scripturae genere, ilia in definiendo Saepius erraverunt
viri docti se Schuchhardi, Inschr. V. Pergamon II p. 431),
sed aliis utannies indiciis. primum autem tempori indicium tetendum est e locis,
iuibus inventae sunt luaedam unSae. anSRS, quae AleXandriae repertae Sunt, ante annum 331
Chr. neque importatas neque subricatas esse patet. Illi igitur
ep0nymi et figuli, quorum nomina in his ansis leguntur, uetatis sunt post annum 331 a Chr. aetas ponΠnorum et figulorum, qui occurrunt in anSiS,
quae repertae sunt Phintiade in Siciliae urbs, o definitur quod Phintias condita est anno 281 a Chr. maXime autem iuvamur iis ansis , luae Pergami et Carthagine repertae sunt de illarum aetate egit Schuchharditus in praefationis pagina 432.
domum, unde effossae sunt, aseculio vel etiam aetatis paxilo antiquioris esse affirmant viri harum rerum periti quod
autem in eodem loco coacervatae erant ansae, eo probatur amphora quarum unSae SuperSunt, Omnes eadem fere aetate i. e. per continuam Seriem annorum Pergamum importatu eSSe, ΡΟ-nymo igitur figidos sue quorum nomina in ansis illis leguntur, non ita magno temporis intervallo inter se distare Schuch-harditus igitur ultimis temporibus saeculi III primisque saeculi II a Chr. ansas illas attribuit atque monet ad hoc tempuS quadrare et Scripturae genus et omnia, quae tradita sunt de amicitia inter liodios et Pergamenos, quae per decennia illa Valebat, maXinae a. annum fere 200 a Chr. deinde deminuta est et prorsus desiit sub Eumeneri rege Pergamenorum hactenus SchuelibardituS.
quoniam 42 pOnymorum nomina apparent, Sequitur ad quattuor fere decennia ansas illas reserendas SSe, per haec autem decennia re vera continuum neque unquam interruptum fuisse commercium inter Rhodum et Pergamum eo tuoque probatur, quod omnia fere nomina in ansis Pergamenis admodum frequenti Suut. quae Omnia confirmantur illis ansis, quae Carthagine apparuerunt necdum Scimchhardito notae erant. luae anSae 200 fere numero praeter duas amphoras integra ubi repertae Sint,
exposuit Dessau C. I. L. VIII suppi III p. 2200. coniectae
quidem erant in murum qui Xstruetus est aetate Augusti, Sed multo vetuStiores eas esse apparet temporibusque Carthaginis Punicae adscribendas eponymi igitur et figuli, qui exstant in ansis illis, anno q46 a. Chr. antiquiore Sunt. iam vero Si quis earum inscriptiones cum Pergamenis illis
14쪽
comparaverit ) facile videbit longe plurima Ia Omina et eponymorum et figulorum in utris lue reperiri mirus est consensus in Immeris eponymorum. Pergami XStant 1 eponymorum Rhodiorum nomina 4 Cartilagine non item concinnunt figulorum numeri, quod tamen ne mireris, moneo maiorem fuisse
numerum figulorum: 5 figulorum nomina leguntur Pergami, 49 Cartilagine. 42 ponymis qui apparuerunt Carthagine non minusquam 28 redeunt in ansis Pergamenis, e 4 figulis 3 Pergami iterum leguntur duae igitur partes et eponymorum et figu
quo de consensu melius iudicabitur, Si comparuntur nomina in ansis quae alibi repertae sunt:
numeru eponymorum in anSi quae repertae Sunt:
numerus figulorum in ansis quae repertae sunt: iluibus Carthain vico Tell-Sandaliannali 4 Tarenti 36 in Sicilia o Italia 4 Carthagine 2 Pergami 11814 3628
in vico Tell-Sandaliannali 66 Tarent 46 in Sicillia et Italia 101 Carthagine 49 Pergami 57 Pergami ino
patet quam maior sit numerorum consensus inter ergamum et Carthaginem quam inter cetera urbes. eodem igitur tempore et Pergamum et Carthaginem magnae copiae amphoramina Rhodiarum importatae sunt, utque re vera confirmatur 'nsis Carthaginiensibus longe plurimos eponymos I cf. p. 34. 35. 39. 40.
et figulos, qui leguntur in ansis Pergamenis fuisse ante medium
fere saeculum I a Chr. etiam certiore ratione aetatem ansurimi Pergamenarum definiri posse infra videbimus. haec fere Sunt, quae ex locis, quibus ansae Rhodiae repertae sunt disci possiut de aetate DSurum. etiam plura Sciremu8, dummodo uti liceret eis ansis quae IJeli repertae sunt satis notum est, quam brevi tempore post
annum 166 a Chr. desierit frequentissimum quod antea exstitit commercium inter Rhodum insulam et Dolum ). apparet igitur certe plurimos eponymos et figulos qui sunt in ansis Deliis referri obor ad aetatem anno 166 aD-tiquiorem ). iam si circumSpicimus, num quae eponymorum nomina in aliis titulis inveniantur, de quorum aetate liceat iudicare cum quadam probabilitatis specie, non multi sese offerunt huiusmodi tituli accedit quod de plurimis potest dubitari, num recte definiverint statem viri docti plerumque scripturae testimonio
satis lubrico nisi . I Ithodios non prorsus desiisse insulam Sacram frequentare,n0 desunt indicia Rhodiorum donati0nes in titulis hieropoeorum post 166 scriptis uti Corr. Heli. 878 p. 322. 25. 190 p. 543 l. 57 69), Sed certe pauci erant prae magno numero Rhodiorum, qui ante annum illum funestum Deli negotiabantur, perpauci pro per- magno numero peregrinorum, qui inde ab illo anno Delum confluebant. 2 ubi primum vidi ansas Rhodias Deli esse repertas cf. Bull. C0rr. Iell. 4. 106 Archive des mission scientisque et litteratres 3. rim t. I p. 409 Busolito suadente, virum harum rerum peritissimum Adolphum ilhelm per littera r0gavi, ut, di posset fieri,
catal0gus 90nymorum figulorumque qui leguntur in ansis illis mecum conirnunicaretur qui vir Summa cum benignitate aespondit precibus mei Sese obsequi n0n posse, comperisse enim Sese a viro doctissimo Holleaux, qui fossionibus a Francogallis in insula sacra institutis nunc praeest, ansarum Rhodiarum ingentem quidem copiam Deli exstare, infriptiones autem adhuc prorsus neglecta esse. qua de re non mirabuntur qui lueruntur documenta pretiosi8sima, catalogos dico hieropoeorum Deliorum, in Francogalli erutas esse non
pauca8, edita non magis quam quattuor.
aegro animo igitur Hestiti ansarum Deliarum inscripti0nes in
15쪽
Age stratus eponymus nominatur in decreto senatus
populiquo Rhodiorum Inscr. r. XII 1 890), quod secundum
editorem est alterius fere saeculi . reperitur hic et Onymus cum in ansis aliorum locorum tum in Pergumenis et Carthaginiensibus ' .
Autilochi nomen a manu recentiore primo u. h. saeculo additum est decret Lindiorum XII, 88). Antisthenes Architim s. nominatur in subscriptionebaSeOS, quae ineunte alter a. 'hr. Saeculo ViX recentior esse
videtur. XII 1 3 neque Antili chus neque Antisthenes inveniuntur in ansis hodiis. Aratophanis ponum nomen legitur in initio decreti Rhodii in favorem Cygiconorum facti, quod Boockhius ad II a. h. saeculimi rettulit C. J. G. 656 Griecti Dialektinschr. 3752). exstat huius eponymi nomen in ansis Pergamenis et CarthaginiensibuS. prorsus conStat de aetate ut Ocratis quoniam epOnymus Rhodiorum nominatur in decreto seni insulao Buli. Core. Heli. 1903 p. 234), necesse est reseratur ad partem priorem saeculio a Chr. deest tamen, quod mireris, in ausis Pergamenis et Carthaginiensibus, satis frequens est in ansis aliorum locorum f. quod infra dictum est . 25, 26). Damaeneti nomen legitur in magno titulo vel potius titulorum serie, quos in honorem Dionysodori posuerunt collegia quaedam Inscr. r. XII 1 5b). est titulus alteri fere a Chr. n. saeculo adscribendus exstat hic ponymus in ansis Carthaginiensibus, deest in Pergamenis es infra p. 25ὶ. Damocles est in decreto Rhodiorum in honorem Eudemi Seleuconsis facto Michol 535 - Dialektinschr. 3751), quod ad initium saeculi I a Chr. referunt editores. Xstat Damocles in ansis et Pergamenis et Carthaginiensibus. Eucratem Sacerdotem, qui est in decreto Rhodiorum Inscr. r. XII 1 3), primus editor ad II. u. Clir saeculum
1 in eis tuae sequuntur ansas Pergamenas et Carthaginienses Saepius asseram, quoniam harum aetas iam certius definita est.
rettulit. Hillorus tituli aetatem multo recentiorem esse cen- Suit certe eponymus admodum frequens in reliquis ansis non invenitur in ansis ergamenis et Carthaginiensibus. Epicharmus sacerdos memoratur in decreto collegii T DV V Συμα κατοικουυzo v Symae reperto Inscr. r. XII ssuppl. p. 273 n. 1269), quod decretum editor saeculo II a. Chr. attribuit deest eponymus in ansis Pergamenis et CarthaginiensibuS. Sosiclis nomen legitur in alio collegii modo memorati decret si bd. n. 1270), quod scripturae genere nisus editor ad saeculum I velo a Chr. resert deest Sosicles Pergami, X- stat in una ansa Carthaginiensi, admodum frequens est in ansis
Theu genus Leonis memoratur in basi Rhodi reperta Inser. Gr. XII 64 - Dialektinschr. 3800). ad primum .
Chr. saeculum titulum refert v. Gelder deesse videtur Theu- genes in ansis Rhodiis. ad annos 41-3 a Chr. i. e. ad annos quibus possidebant Rhodii Naxum insulam referendi sunt quattuor eponymi Critobulus, Archele OS, Hermocrate S, ChariSiu S, sui memorantur in catalogis Naxiis Inscr. r. XII 38).i mnes deesse videntur in ansis, quo probatur hac aetate minorem copiam amphorarum fabricatam et exportatam esse.
aetatis Romanae sunt Diogenes, Diocles, filiusque dius Titus Flavius Phanostratus. Diogenes notus estis titulo, qui continet epistulam Neronis ad Senatum populumque Rhodium datam Ditionberge Syll. 373ὶ erat ponymus anno b p. Chr. Dioclis filiique eius aetas certiore ratione definiri nequit Inser. r. XII 653. desunt tres eponymi in ansis, quo indicatur hac aetate desiisse X-
doniquo dicam de Astymede et Theae det eponymiS. aetatem Astymedis definiverunt linkenber et incli argumentis usi ad persuadendum maxime aptis etenim e catalogo sacerdotum Minervae Lindiae, qui anno 1904 repertus sed nondum
16쪽
oditus est Acadomi de Danemar 190 p. 63 adnot. i. apparet Astymedem Theaedet f. sacerdotem fuisse Minervae 11 annis ante lillippum Philippi f., quem anno 2 a Chr.
munere functum esse certissimi argumentis probaverunt editores
ibd. p. 4 V4ὶ ergo sacerdos Minervae fuit Astymedes anno 15 a Chr. est igitur sine dubio Astymedes ille idem, quem ter a Rhodiis Romam ad senatum missum esSe i. e. anni 168, 164 153 narrat Polybius 30, 5, 4. 31 7 33, 15ὶ neque lieo dubitari quin idem sit qui apparet in ansis sequitur igitur eponymum fuisse Astbmedem inter anno fere 170-150 a Chr.
Theaedetum patrem non diversum esse agnoverunt editores
p. 172 a Theaedet illo quem anno 167 66 plus quam
octoginta annos natum Romae mortuum esse Polybius narrat 30, 22, 23. nec diversus videtur esse ab eo Theaedet qui exstat in ansis ergo cum natus sit Theaedetus anno fere 250 a Chr. sacerdotes autem Bli odiorum essent homines aetate iam provecti c. essent inter quinquagesimum fere et SeXagesimum annum ci Acad. de Danemar 190 p. 91 cum adnotatione sequitur Theaedetum ponyuuun fuisse inter annos sere 200-190 a Chr. sed certius quam his quos contuli titulis definitur aetas unSarum et eis amphoris, quae integrae Servatae sunt, et eis ansi quamvis paucis, quibus nomen eponymi inscriptum est adiuncto nomine figuli, cum ex his amphoris Vel ansis appareat. quinam ponymi et figuli ad tandem aetatem sint referendi. amphoras Rhodias integras olim collegit Becker in lockeiseni annalium voluminis suppl. V p. 15 atque consecit SeX. sed post Beckerum in diversis locis amphorae integrae repertae sunt ita ut non minus quam 2 amphorae integrae enumerentur ab illoro Athon Mitteil. 1898 p. 232). attamen multo maioreSt numerus amphorarum, quae aetatem tulerunt. Hillerus enim omisit magnam copiam amphorarum, quae nunc asservantur Novi Eboraci in muse Metropolitano, quod certe non vitio dabo viro docto, cum ego casu tantum in has amphoras inciderem, quae editae sunt loco valde remoto in ephemeride cui inscribitur Jo Dal
8im autem non minus quam 30 amphorae integrae et Mansae, quas lim e Cypro in usuum Metropolitanum attulit Cestiola ). sed dolendum est editionem, ut primo obtutu apparet, nullo modo Sufficere multae enim lectiones eiusmodi sunt, ut non liceat dubitare quin editor imperitus eorum quae iam ante eum Viri docti invenerant, prorsus erraverit δ). quae cum ita Sint, magna copia amphorarum, quae sunt in muse Metropolitano, ea tantum adhibere possum, do quarum inscriptionibus mihi prorSUS OBStat. Sunt autem hae p. 390 n. 055. p. 391
praeter has qua modo proposui accedunt ad amphoras integras ab illor collatas una amphora, quae in Palaestina Gheger reperta est Pal. Expl. Fund 903 p. 306ὶ tres amphorae, quae prodierunt in insula Cypro Buli Corr. oll. IIIp. 167. Lebas-Waddington n. 2789 a. b. umoni, Melangesd'archeologio p. 16 n. 373). attamen in amphora apud Lebas-Waddingtonium figuli nomen minime certum est, amphorae apud umontium editae omnes sere inscriptiones incertae Sunt. amphora, quae edita est a Dumontio uel Carcheol. p. l63 n. 10 p. 165 n. 80, non diversa est ab ea, quae XStat dourn Amor. r. Societ X p. 393 n. 5066. amphorae, quae Romae apparuit C. . L. XV 3579), inscriptiones adhibere non licuit, cum nominis eponymi ultimae
litterae tantum SuperSint.1 imagines trium mi horarum, tuae SServantur in muSeOMetropolitano, habes in libro The Cesnola Collecti0n o Cypriolo Antiquities ., 1894 Plate CXLIV n. 068-1070.2 in amph0rae tuae edita est l. 39υ n. 504 ansa altera legit ille: t Atοτρέρους, luod prorsus inauditum est in ansa Rhodia, sed noli dubitare quin littoras initiales nominis ab T Equnt erroro eius qui notam impressit, bis legantur ita, ut in seriptum sit: ali AIOTVE QVΥΣ. in amphorae piae edita est . 394 n. 5042 ansa
altera exstat Erit tib ασα76γα llαυχμιο , in altera 'ET 'stλυκρατευς, iluod plane abSurdum St. Si verae essent lectiones amphorarum p. 392 n. 5061 et p. 393n. 5043, iam lis illa diremi ita esset, fueritne re vera nomini eponymi interdum additum patronymicum, attamen valde dubito de veritate lectioniS.
17쪽
ergo summa amphorarum Rhodiarum, quae integrae servatae sunt, non minus est quam 57, e quibus 2 quippe quarum inscriptiones certae sint, adhiberi possunt. conspectum epOnymorum et figulorum qui sive in utraque ansa unius amphorae integrae siVe coniuncti in una unSa leguntur vid. in appendice I p. 31 sqq. quemadmodum catalogus ille inserviat ad chronologiam eponymorum et figulorum certius definiendam exemplo illustretur. Socrates figuliis artem exercebat sub Hierono n. 2 in) Xenophane n. 3ὶ Sodam sit. 15 sacerdotibus tres illi sacerdotes igitur non ita longo temporis intervallo inter se distabant deinde quoniam sub Hierone si . . eodem anno Socrates
n. 2 et Antigonus n. 36 arti figlinae operam dabant, hic
autem etiam coniungitur cum Cratida sacerdote n. 7), licet
concludere annos Cratidae, Hieronis Xenophanis, Sodam sacerdotum eidem temporis spatio Scribendos SSe quae Omnia ut facilius cognoscantur, quasi temmate OmpOSui eo eponymOS et figulos lui ratione. Miuam modo indicavi. inter sese AEOniunguntur:
ergo ad eandem fere aetatem referendi sunt: I. ponymi Hiero Xenophanes Sodamus, Cratidas, Philodamus una tum uigulis Socrate, Antigono, hilaenio,
II. ponymi Archidamus, Xenophantus, Theaedetus una eum figulis Hippocrate et JuSone. III. eponymi Pausanias. Timurrodus. Damaenetu cum figulis Menesthe et Ianu. IV. ponymi Philaenius, Agestratus una cum figulo Agathocle. tum vero Si ansa Pergamenas, quippe quae ad eandem fere aetatem referendae Sint, perlustramus, re veru inVenimuS
figulos Hippocratem et asonem et eponymos ristodamum et Theaedetum. Xenophantus quidem deest in editione Schuch-harditi, sed in ansa quae exstat Sub n. 1150 ne tuo iure SuΡ-
dicit editor, praeterea in ansa sub no 124 vix potest dubitari quin fuerit 'En Ea 6 ρα to collata anS Atheni reperta,
quam ipse Schuehharditus assert. Omne autem ponymi et figuli quos modo enumeravi, inveniuntur etiani in ansis CarthaginienSibuS. praeterea inveniuntur in ansis Pergamenis figuli Socrates, Antigonus Philaenius Dius atque eponymi Hiero Xenophanes, Cratidas, Philodamus. Sodamus quidem, cuius nomen Satis frequens est in ansis Rhodiis deest Pergami etiam hi ponΠnio figuli omnes sunt in ausis Carthaginiensibus. gravius autem quam quod unus eponymus ille Sodamus desideratur Pergami est, quod trium et Onymorum PauSianiae, Timurrodi, Damaeneti nullum Vestigium superest in ansis e gamenis etiam Menesthis figuli nomen prorsus deest, mas exstat in una ansa n. 1240). certe non casu desunt haec
Domina, frequentissima enim Sunt in ceteris ansis Sequitur igitur hos eponymo et figulos fui SSe qua aetate nullum commercium erat inter Rhodum et Pergamum. Omnes autem XStant iuunsis Carthaginiensibus ergo fuerunt ante annum 146 a Chr. quod autem Jmas, qui omnium, qui in ansis Rhodiis legulitur, figulus facile frequentissimus St, in una tantum ansa Pergamenu
18쪽
invenitur, eo probatii huius figuli aetatem pertinere usque ad eos annos, quibus commercium Rhodiorum cum Pergamonis sive initium cepit sive desiit. in neque enim licet opinari aetate huius figuli et aequalium eius interruptum fuisse commercium inter Rhodios et Pergamenos immo continuum exstitisse commercium inter dua civitate Supra eXpOSui, et, si unquam interruptum fuit, non fuit per tot annos, quot Menosthi et Ima figulis necesse est tribuantur propter frequentiam in ansis referendus est igitur Ima aut ad aetatem post medium fere saeculum III aut ad medium fere saeculunt
II a Chr. autem saeculo tribuendus est ille propter aequalem Damaenetum seponymum qui memoratur in titulo cf. p. 8), quem ab editore saeculo ΙΙ attributum non licet referre ad saeculiim III, cum X Oe saeculo perpauci ad nos pervenerint
tituli Rhodii, certo nulli tituli tam longi tuum titulus de pio
agitur. ergo apparet per plura decennia partis prioris saeculi II i. e. per ea decennia, quibus arti figlinae operam dabant Imas et Menesthes et eponymi erant Rhodiorum Pausanias, Timur-rodus, Damzienetus, De luentissimum commercium fuisso Rliodii Acum Carthaginiensibus ' nullum cum Pergamenis desiit igitur commercium eum Tergamenis post trima decennia saeculi ΙΙ. atque Optime confirniantur quae modo exposita Sunt eiSquae de aetate Astymedis et Theaedet eponymorum ultra disputavimus p. 19, 20). etenim Theaedeti, quem inter
annos fere 200-190 ponymum fuisse probavimus, nomen exstat et in ansis Pergamenis et Carthaginiensibus, Astymedis, quem inter annos fere 170-150 ponymum fuisse cognoViINUS, nomen Occurrit in ansis Carthaginiensibus, deest in Pergameni S. luoniam pertinent ponymi et figuli, qui memoriintur in
ansis Pergamenis, ad Auattuor Teres decennia, aeserendi sunt
I i. e. aut desiit anu thoras fabricare hic figuliis tua aetate initium cepit importatio amphorarum in regnum Pergamenum aut coepit fabricare extremis demum temporibus huius imitortationiS.
2 commercium inter Rhodios et Carthaginienses floruisse quo tempore Rhodi valebat factio Romanis infesta, monuit Busoli. 2 ia annos fere 220-180 a Chr., y per haec quattuor decennia otiam duae sere partes amphorarum importabuntur Carthaginem. exo illis et eponymis et figulis qui desunt in ansis ergamenis, XStant Carthagine 4 ponymi ausanias, TimurroduS, Damaenetus, Astymedes et 2 figuli mas et Menesthes certe referendi sunt ad decennia inter annos fere 180-150, sed probabile est iisdem decenniis tribuendos esse etiam ceteros eponymo et figulo Si non omnes tamen plurimos ad eadem decennia referendus esse videtur etiam Autocrate eponymuS, quem parti priori saeculi II adscribendum esse iam supra
1 ante annum 220 nullum fuisse commercium Rhodiis cum Pergamenis probabile est Attalum non fuisse inter reges, qui post terrae motum Rhodios donis Sublevarunt, eum que anno 220 ByZantiorum liartibus favisse monuit Nies II 359 adn. . anno 172 Eumenes e partibus Romanorum erat, Rhodii regi Macedonum favebant iam antea inimicitiae eis fuerant cum Pergamenis tuo
tempore Eumenes aditum onti praeclusit ceterum anSae Pergamenae raeclare monStrant, luantopere per decennia illa floruerit commercium cum PergameniS exstant enim in
800 fere ansis Pergami rep. - 41 90nymi, T liguli
minus imam, Carthagine iis in Sicilia et Italia in vico Tell-- Sandaliannali
ergo statuendum est prae magno numero anSarum Rhodiarum, tuae Pergami repertae sunt, exiguum SSe numerum et eponymorum et
figulorum qui apparent in his ansis, singula igitur nomina et Sacerdotum et figulorum Deiluentiora esse iii ansis Pergamenis quam in ansis aliorum locorum cf. append. ΙΙ). tuo probatur commercium fuisse Rhodii cum Pergamenis iertemporis liatium non ita longum tuidem i. e. per luattuor illa decennia, per haec autem decennia multo plura vascula Rhodia Pergamum inaliortata esse luam in cetera civitates. bis igitur parte priore saeculici a Chr. damno assciebatur commercium hodiorum, primum anno fere 180, tuo anno desiit commercium cum Pergamenis, deinde anno 166, tu anno portum Delium de vectigalibus exemptum Sse pronuntiabatur.
19쪽
200-180, rix fieri potuisset, it nomen eponbuni tam frequentis prorsus Meesset in ansis Pergamensis, in casu fieri potuit, it huius eponymi nomen desit in ansis Carthaginiensibus. neque enim tam frequentia quam in ansis Pergamenis singula eponymorum et figulorum nomina exstant in ansis Carthaginiensibus. Summopere autem Olendum est quod nondum editus sit catalogus ille sacerdotum Minervae cf. p. 19) etenim continet catalogus 200 fere sacerdotum nomina, lunae referuntur indultima duo saecula a Chr. constat autem haud paucos homines Rhodios ter diversos annos diversis Sacerdotii functos esse, ut certum sit in catalogo illo inveniri non paucos ipOnymos Illi odios, sicut Me Astymede supra probavi. quaeritur igitur.
mi inter sacerdotes Minervae annorum sere 200-180 a Chr. inveniantur nonnulli eponymorum, qui exstant in ansis Pergamenis, et quod graVius St. num inveniuntur inter Sacerdotes
annorum fere a 30-150 ponymi illi qui occurrunt in ansis
Carthaginiensibus desunt in PergameniS. iam satis exposuisse milii videor de aetate ansariam in tabulis, quas addidi p. 344 sq.) conspectum praebui omnium eponymorum figulorumque quorum nomina leguntur in ansis Rhodiis quae repertae sunt Pergami Carthagine, in variis Sicilia se Italia locis, in vico Tell-Sandaliannali, utque insuper Omnium eponymorum olui sunt in insis Ponticis. λ)Dumori Dominibus additi Significant, quot ansae XStent
eodem nomine Signatae, quae numero curent nominu Semel
occurrunt. luibus notam , apposui eponymis aut figulis, ii exstant etiam in ansis Pergamenis sunt igitur reserendi ad annos fere 220-180 a Chr. quibus apposui is sunt referendi ad anno sere η0-1b0. luas relii luis nominibu adscripsi notus Significant 'aec idem momen exstat in ansi vel insisl non poterant adhiberi ansae, quae repertae Sunt Alexandriae et Allienis, et eae ansae gulorum nominibu Si natae, luae aptiaruerunt in civitatibus Ponticis, cum editores ansarum Alexandrinarum non adScripSerint, tuo anSae eodem Sive eponymi sive figuli nomine Signatae repertae Sint editores ansarum Ponticarum uillaS. tuae Rhodiae sunt ansas Cnidiis aut incertis attribuerint, Dumonti liber autem nullo modo Susticiat.
quae AleXandriae apparuerunt, idem nomen XStat in unSavel ansis Phintiade repertis ' hic ponymus aut figulus magna cum probabilitato potest roferri ad annos sere 180-150, certe non fuit post medium saeculum II a Chr. notam oppoSui eis eponymis et figulis in ansis Pergamenis quae XStant otiam Carthagine.
Fod Velim cognoscas e conspectu Dominum hoc St: nulla fere nomina inveniuntur, piae carent Omnibu ei notiS. quas modo memoravi. y licet igitur pro certo asseVerare amphora Rhodias, quarum ansae Supersunt. Omne regentioreS fuisse exeunte aecul IV a Chr. Dominu autem, quae referendusunt ad annos 220-180 vel ad annos 180-150 fere omnia inveni imtur in ansis cuiusvis loci ac tali quidem frequentia, ut antecedant longe plurima ceterorum nominima in catalogis quos adieci numeri magni plerumque appositi sunt his nominibus). ergo apparet per decennia inde ab anno fere 220 usque ad
annum fere 15 a Chr. tantam copiam amphorarum XportatameSSe, quatit neque antea Xl Ortabatur neque OStea.
ex ipsis igitur ansis Rhodiis probatur subito effloruisse commercium Rhodium inde ab exeunte saeculo I a Chr. , )maxime floruisse inter annos fere 220-150 a Chr. ' deinde paullatim decrevisse usque ad initium aevi Caesarum hac enim aetate desiisse amphoras et fabricari et exportari mox
quanta autem copia amphorarum X portata sit e insulaco OSces Si perluStraveris ansas u Geldero editas Gr. Diatoktivschr. III p. 73sqq), praecipue eponymorum nomina. nam quod inventae sunt ansae eodem et eponymi et mensis notiti ne Signatae i. e. quae fabricabantur eodem mense in
locis orbis antiqui qui longo intervallo inter Sese distant, OI ceterum quae omnibus notis carent Omina XStant in ansis, qua Si non omnes certe hi mas non originis Rhodia' esse licet suspicari.
Praeclara annorum 305 04.3 duas dere partes ansarum Medi saeculo J antiquiores eSSe apparet e catalogis quos addidi.
20쪽
quodammodo illustratur, quanta fuerit haec Xportatio. f. e. g. Aristet dati eponymum arasae repertae Sunt eum nomine Aristoidae et menSe:
praeterea hoc Velim reputes: cum trecenta Jere ipOnymorum noni in legantur in insis Rhodiis. fabricarentur autem amphorae Rhodiae Inscriptionibus signatae me pie ante
Romanum ponum ins p. 9), Selluitur X uno i luo lue fere anno eiu uetatis rim a Tritici cui nutu amphorae Rhodiae, amphoras mos habere utiliae satis multas quidem ex
plurimi annis. nil torum enim eliOnymorum nominu non minus
amphora autem Omnes fere ad exportationem destinatas fui SSe, pauca in insula uuasisSe praeelar ipsi unsarum inscriptionibus comprobatur, fluoniam ei quoque uti quos, cum rari Sint in ansis, ter breve tantum tempta artem eXereui Sse putandum est, inVeniuntur in ansis extra insulam
repertis. λ)I Cephalus tigulus exstat in una ansa Brundisii reperta Insc. Gr. XIV 2393 32lJ in sinu ulis ansis ter ramenis L Zephyrus
lam quaereS, quaenam merces exportatae sint in tot
amphoris. Sine dubio exportabatur vinum Rhodium praeter vinum Videntur Xportata esse oleum, fici, aliique fructus). multos scriptorum loco contulit v. Geldor Gesch. d. alton Rhod. p. 427ὶ, quibus probatur optimae notae fuisse vinum
Rhodium permultae ansae repertae Sunt in ei terri S, quas vino advectici omni tempore eguisse notum est, in Aegypto et in Ponto utitue etiam apertum documentum XStat XpOrtationis vini Rhodii statuit enim dalr Wilchen GHech.
Ostralia I p. 6b recentiore aetate in Aegypto menSuram quandam vinariam appellatam fuisse ' Ptititti .
planta autem copia Vini ex insula Xportata Sit, ne coniectura quidem SSequi possumus, cum prorsus desint
teStimonia scriptorum quod narrat Polybius IV 6 tres
viro creavisse Rhodios, qui centum quadraginta milibus drachmarum acceptis coemebant cum alia, quae Sinopensibus a Mithridate oppressis necessaria SSe Videbantur, tum 10 000 amphorarum vini solvou EOIut I. Ust α), non dicit vinum fuisse Rhodium nescio igitur an prae uberrima copia amphorctrum, tuae idiotanni eXportabantur, minima fuerit copia Vini quam sterre poterat insula parva adde quod ansae Cnidiae per tuam multae repertae sunt Athenis, haud paucae Alexandriae nonnullae etiani in Ponto et in Sicilia cum Cnidus sita fuerit in regione vitium culturae minime opportuna quae cum ita Sint, non contenderim cum Belochio
Gel. Ang 189 p. 46 vinum fuiSSe mercimonium rue- stantissimum Rhodi insulae. Sed amphoraS, quae, cum Optima ex materio issent dabricatae. libenter sines dubio emebantur ii 1014 et Philonius n. 122 13. in duabus ansis Pergamenis Aesopus 854, 855), Theudotus, Gnyus, Stachys in singulis ansis Alexandrinis 'Aθηυαt6 II p. 228 82. 27 42 230, 142). Heraclides in duabus ansis quae repertae sunt Catanae et Phintiade Inscr. r. XIV 2393, 266), Cineas, Attalus, Arce in singulis anSi limae repertae Sunt: Panticapaei Seue altri, Suppl. X p. 14 11. 20.), in Palaestina Palestine Expl. Fund 90 p. 34 n. 5), in Cypro Dumoni, melanges 'arche0logie p. 163 n. 19).