장음표시 사용
2쪽
J SOCIETATIS IESU PARENTI OPTIMO
RELIGIONI, AG BONIS ARTIBUS RESTITUENDIS ADDICTISSIMO MENTIS, AC CORDIS SUI STUDIA, SEQME CUM IIS SACRAT FRANCISCUS RONCONIUS FLORENTINUS.
4쪽
studio, & exercitatione acquisitus per regulas certas , & infallibiles operationum nostri intellectus , & est ad alias scientias totales acquirendas solum moraliter necessaria , Est virtus intellectualis secundum partem analyticam , topicauis ,&sophisticam; est vera scientia simpliciter, & adaequathpractica ; Benh dividitur in docentem ,& utentem, prima est quae dat praecepta , quasi in abstracto definiendi, syllogyrandi, &α secunda est quae per sua praecepta actu dirigit operationes intellectus ἔ Habitus autem Logicae docentis, & abitus Logicae utentis non realiter , sed per intellectum solum distinguuntur. II. Suppositis variis obiecti acceptionibus , & divisionibus,
obiectum materiale Logicae non sunt voces , neque res omnes, neque intellectus, itaut obiectum attributionis sit, . A et vel o by Cooste
5쪽
vel voces recth dispostae , vel res recth cognitae, vel intellectus recth intelligens , sed obiectum materiale sunt operationes intellectus, quatenus dirigibiles, obiectum formale est ipsa rectitudo , & operatio recta est obiectum attributionis , & licet obiectum adaequatum Logicae sint omnes tres Operationes , asserimus tamen obiectum principale Logicae Aristotelicae esse syllogismum demonstrativum.
Ens rationis Logicum ut esse cognitum, esse genus, ας & universim omnes secundae intentiones Logicae non con stituuntur so aliter per aliquam relationemnoque per aliquod Ens diminutum, & abusivum, sed sunt denominationes extrinsecae reales provenientes 1 io mi malibus, scilicet cognitionibus taliter , vel taliter tenuen tibus in obiecta . Ens rationis Methaphysicum est illuc, quod tantum habet esse obiectivh in intel Iectu , Mix m intellectus creatus, quam increatus cognoscere Dole ctum impossibile , adeoque tam Deus , quam Creatura,
potest facere ens rationes, tam per actum negativum- νqu m assirmativum.
DE UNIVERSALIBUS, ET PRAEDICAMENTIS.
I V. Num in concreto est. indivisum in se , & divisum, a quolibet alio, in abstracto vero, seu unitas, est negatio divisionis in se; Identitas realis est summa extremo rum unitas , qua maior dari non potest, dicens ipsorum consensum in omnibus perfectionibus cum mitiua assima- in bilitate in recto ; Distinctio est vera extremorum de se se invicem negabilitas in recto, seu est negatio identitatis
6쪽
unius cum alio. Inter gradux metaphysicos eiusdem individui realiter identificatos nulla datur distinctio media, quae a Scotistis vocatur formalis ex natura res Negamus etiam increaturis omnem distinctionem virtualem , vel stintrinseca , vel extrinseca , quae si capacitas ex parte obiecti ad sustinenda praedicata contradictoria , solum igitur agnoscimus inter praedictos gradus distinctionem rationis ratiocinatae 3 Hinc negamus praecisionem objς livanta ia
Umversiis Methaphyscum est unum, aptum esse tria multis , non datur di parte rei neque in sngularibus, neque extra singularia , neque in Idaeis Platonicis, sed solum in intellectu creato, a quo solo fit per cognitionem directam , & praecisivam non obiectivE, sed sormaliter. Universale Logicum est unum aptum praedicari de plurifus , in ipsa actuali praedicatione retinet universalitatem. MRecth dividitur in quinque quasi species, quae sunt Genus, Species, Differentia , Proprium. & Accidens, haec quinque praedicabilia bene definiuntur solitis definitionibus . Genuru
ut habeat rationem praedicabilis requirit plures species sarutem possibiles, praedicatur de suis inserioribus per modum totius potestativi , & habet rationem partis actualix com-Ponentis una. cum differentia speciem . Individuum est quod de uno tantum praedicatur potest abstrahi rati comunis ab omnibus individuis in particulari .. V I. Ens reale creatum dividitur in decem praedicamenta, quae sunt Substantia, Quantitas, Qualitas, Relatio, Actio, Passio , Qxia odo , Ubi , Situs , Ha,tus , Substantiae Con. cep us bene explicatin per hoc ,.quod sit principium per se sublittendi. & alijsi substandi, dividitur in primam, & secundam, hoc est, ici singularem, α u versalem y Summum
7쪽
genus in praedicamento Substantiae est substantia completa, di finita, adeoque excluditur Deus ab hoc praedicamento. Relatro praedrcamentatra non consistit in solo sundamento, senec in sola, ratione sundandi , nee est Entitas modalis di- stincta 1 sundamento , termino , & ratione fundandi, sed constituitur formaliter per utrumque extremum, posita ratione fundandi. Non datur adaequale relatio ad termi
Voces seniscant primario,& immediate res , secunda-dario vero, & mediatὴ conceptus , Veritas formalis est conformitas cognitionis cum obiecto sicuti est in se , Datur solum in actibus iudicativis , non reperitur ergo in rebus, neque in sensibus, neque in simplici appraehensione, in quibus tantum reperitur Veritas materialis, & radicatis, Veritas sermalis non suscipit magis,& minus, licet suscis ratfalsitas, ade oque una propositio licet non possit alia verior esse, potest tamen esse salsior. Non est adaequath intrinseca actui vero , Ex duabus propositionibus contradictori, delaturo contingenti tam absoluto , quam conditionato altera est determinath vera , & altera determinath falsaeis, etiam praescindendo li divina scientia 3 Actus semel verus non potest transire in falsum, nec h contrario.
EX LIBRIS PRIORUM, ET POSTERIORUM.
D Iscursus est progressus intellectus ab una notitia
aliam, hinc sequitur ad rationem discursus.requiri pluralitatem notitiarum, itaui una notitia ex alia inferatur. Discur-
8쪽
Discursus includit essentialiter, non solum Conclusonem , sed etiam praemissas, Syllogismus est Oratio, in qua quibusdam positis aliud quid a positis necesse est contingere, eoquod haec sint. Vis syllogistica fundatur in illis principijs: Dictum de omni , & dictum de nullo. Positis praemiissis quibus intellectus assensum praestitit, necessitatur ad assensum Conclusionis , tum quoad specificationem tum quoad exercitium , Demonstratio est syllogismus faciens scire , alia est a priori, alia a posteriori , Demonstratio 1 priori procedit eae Veris , primis , immediatas ,& notioribus , causasque Conclusionis ; Datur scientia de novo, quae non est pura reminiscentia ; & definitur cognitio certa , & evidens demonstrans de suo obiecto proprietates per certas demonstrationes. Dividitur in practicam, & speculativam , quae diversitas desumitur ex sine utriusque ; Potest in eodem intellectu stare simul actus verae scientiae, opinionis, & fidei cum divinae, tum humanae circa idem obiectum materrale.
DΗysica, quae est vera Scientia speculativa habet pIU
Obiecto attributionis Corpus naturale , ut Datiarale. Principia intrinseca Corporis naturalis sunt illais , quae neque eX alijs neque ex alterutris , sed ex his omnia
fiunt in fieri Corporis naturalis sunt tria, scilicet Mate-- Τλ , Forma, & eius Privatio, In facto esse vero sunt duo, Materia nimirum , & Forma ; Materia prima , quae est Substantia incompleta definitur positive , & negative ipositive sic : Est primum subiectum uniuscuiusque ex quo u fit aliquid , cum insit, non secundum accidens , & si aliquidi corrumpitur in hoc abibit ultimum; negati vh definitur: list quod per se ipsam neque eit quid, neque quantum, Π que
9쪽
uale , neque aliquid aliud , neque negationes horum ;ed id , de quo omnia praedicantur , est ingenerabilis, & incorruptibilis, est pura potentia physica, non me- thaphysca , quia includit actum entitativum , habet propriam csistentiam , per quam saltem inadaequath existit, praescindendo ab existentia formae ; & licet Materia prima
non pol fit naturaliter existere spoliata omni forma substantiali , supernaturaliter tamen potest 'Appetit appetitu innato omnes formas,' non quidem appetitu simultatis', sed 'similiate appetitus ; hic appetitus est indistinctus ab ipsa materia , est appetitus aequalis ad formas inaequales . Necessitas materiae primae colligitur ex conceptu quidditativo transmutationis substantialis, & ex universalissima inductione in coeteris mutationibus tum naturalibus, tum artificialibus . .
II. Forma substantialis definitur communiter : ratio ipsius quod quid erat esse rei ; formae materiales educuntur de
potentia materiae; Formae Spirituales scut non sustentantur a materia, ita neque in illius potentia continentur , nec ex illa educuntur , sed creantur a Deo . Forma licet sit pars principalior Compositi , tamen non est tota illius quidditas. In eodem vivente non dantur simul praeter for-niam totalem aliae formae, vel corporeitatis, vel partiales, adeoque caro , os, cor, &c. solum materialiter , & no formaliter differunt. Privatio sormae subsequentis est principium per se fieri corporis naturalis , negationes propriae loquendo nihil sunt in esse rei , & extra intellectit mis; Compositum praeter materiam , & formam includit unio. nem , quae nectit utrumque eXtremum , haec unio est modus substantialis superadditus materiae , & formae essentialiter requisitus ad constituendum unum compositum , in quo unica tantum datur unio receptam Materia. Non di-
sunguitur realiter compositum 1 suis partibus collectNE sumptis. III. Na- ;
10쪽
Natura definitur: principium, & causa motus, & quietis eius, in quo est primo, & per se, & non secundum ac-c dens ; Ars dicitur Naturae imitatrix , quia applicando activa passivis producere potest plures effectus naturales , Ars Chymica directivd concurrens, verum aurum essiciens, repugnat moraliter, non physich. Causa est principium determinans cum virtute adesse aliquid , alia est materialis, alia formalis alia essiciens , & alia finalis Negamus in Causis emcientibas mutuam Causalitatem , & admittimus posse supernaturaliter eundem numero effectum pendere, duplici Causa totali. Actio , quae definitur actus suius ab hoc non distinguitur realiter a passione s quae definjtur: actus huius in hoc: probabilius est actionem recipi iii mi . Causa finalis est illa , cuius gratiae coetera fiunt I Virtus Causae finalis est sola bonitas appraehensa vera , Vel apparens ipsius finis. Sola agentia intellectualia agunt formaliter propter finem. 1 U. Deus necessarib , D immediath concurrit ad . omnes , D' & singulos effectus Causarum secundarum hic concursus Dei non est Physica praedeterminatio , quae multiplici ex Vucapite repugnat : Est igitur in actu primo concurius Dei Acum Causis secundis exhibitio omnipotentiae indifferentis, in actu secundo verd est ipsa actio , qua Deus,& Creatura bis indivisibiliter agunt : cum toto hoc tamen stat , quod BDeus determinet creaturas ad individuationem effectus. FINIS. y Cooste