Raymundi Cunichii ... Anthologica sive Epigrammata anthologiae Graecorum selecta : Latinis versibus reddita et animadversionibus illustrata

발행: 1771년

분량: 209페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

181쪽

ANTHOLOGICOR UMCAPUT OCTAVUM. EPIGRAMMATA VARIA

INCERTO RU Μ.

De raeemo nondum maturo a vite avulso . I. . .

Vis temere hunc pulcra Bacchi de vite racemum, Nondum etiam excoctum selibus, abripuit pAtque ubi gustavit , succo praestrictus acerbo, Abjectum , irata mente, reliquit humi λPerde virum exitio quo Thracem, Bacche, Lyeurgum. Quir ab Non eonvenit inter Mytholoπos de poena qua a Lfectus est Lucurgus . Homerus Il. 6. 1criptum reliquit,eum, quod Bacchi nutrices fugarar, ipsimqtie Bacchum perterre factum in mare compulerat, in iram deorum incurrisse, atque a Jove excaecatum esse . Apollodorus l. 3. eum quod Bacchum contumelia affecerat, furore divinitus objecto , Dryantem filium bipenni interfecisse, quum se putaret vitis palmitem amputare e itaque captum a sitis, atque incula conjectum, postrem a ab equis laniatum interiisse . Hyginus fab. 13a. eum in Rhodope Thraciae monte a

182쪽

VARIA. 163 Quippe bonae exstinxit semina laetitiae; Unde aliquis poterat siceenii ad carmina, tristes Sollicito aut curas diluere ex animo. De Archiucho cab ad Cerserum . 29. Ostia Tartarei, si quando, nigra barathri Serva nune triplici pervigil ore eanis . Ne, duleis vitae fugere ut lumina, pulsae Are hiloebi horrenda voce , Lycambiades; Umbrarum sic turba, malis exterrita iambis, Sele aliquo Stygiis proruat e domibus.

Pinus vento eruta in navim adacta. I.

ae selis jacui prostrata in montibus ingens

Pinus nimbosi turbine victa noti, 'En agor c humanum quid non genus audeat p) altum. Major ubi venti vis surit, in pelagus; Objectorque hosti, qui me serus eruit olim . Triste nee augurium corda pavore quatit Pinus vento desecta ad nautas . I. s .FRacta notis iaceo pinus: ne pellite in aequor Ventos passam ipse in litore navifragos.

Baccho pantheris objectum fuisse, quum sib; alterum pedem excidisset pro vite. Quidquid horum Lycurgo accidisse dicatur , nimis magna poena hic poeta non magnam culpam vult expiari. Rectius Plato , qui Legum lib. VIII. 'labet , ut qui uvas immaturas carpserit, aliquid Libero patri solvat, propterea quod fructum inde provenientem interceperit ; servus vero , quia pecuniam non habet,patia

tur Verbera.

Q vide quae animadversa sunt pag. ror. & pag. 12 I.

183쪽

M Pana . I. 68.

O Pan aureolas labro percurre cicutas, Grataque pascenti carmina funde gregia Ut niveo pingues turgentia lacte capellae Ubera sub Clymeni tecta beata serant; Et capro, de more tuam quum stabit ad aram Largus ab hirsuto pectore sanguis eat. 'Ad Gersipotidem . 3. 28. HAne tibi pio thalamo, pro speratis hymenaeis , Busta super genitrix marmoream posuit Essigiem, quae te vultuque habituque referret, Thersipoti, ut fato sancta, loquare tamen . . ANACREONTIS. esiae Baccho dona ferentes . q. s s. HAec thyrsum gestans, Heliconias 3 ad latus illi Xantippe; Glauce quae subit inde comes. De monte adveniunt, & Bacchi ad templa puellas Uuas, haedum, hederas, munera grata . ferunt. Ob

, Q Tibi , inquit, Thersipoli, in ipso aetatis flore , an-itequam nuberes , morte sublatae, talis a matre 1la tua estris ita , ut in ea non modo tu i s militudo inesse , sed tuapsa spirare , ac loqui videaris . b J Inscriptum est fortasse hoc epIgramma donario quod Baccho obtulerunt puellae , quarum heic fit mentio .

Hae de monte advenire dicuntur; bacchantes enim agros evolare, ibique omnem insaniam exercere solebant.

H inc ista apud Plautum et Evoe , Euie , aromie , quo me ἀn si am venatum vocas ' & apud Virgilium de Lati ianulieribur; insuriam ieraμ nemora ordua.

184쪽

, VARIA. 16 ANTIPATRI.

Itinus natalitium . I. 3Ο. I.

PIani magno , munus natale ca , libellum Dat , quem nocte una condidit, Antipater . O utinam accipiatque libens , laudetque poetam νTure ut plaeatus Iupiter exiguo lA N T I P Η Ι L I.

In torpensem. I. 3. Ia

QUid torrena tam dira fremis , tumidusque silperbe Amne meum gaudes rumpere saevus iter Imbre tumes sebJ , istam debes & nubibus undam, Quae ruit iratis turbida Naiasin . Ingruer at tumido sit , ingruet. edocet ille Quis propria , externa quis fluat amnis ope in AN, ab Censorinus item de die natali c. r. Q. Cerellium Riloquens et quodcunque , inquit , hoc libri e H meis via fcomparatum , natalisti titulo tibi misi. Lucianus quoque libellum de iis , qui giis vixerunt, mittit ciliat isto munus

natalitium . De hoc more mittendi munera natali die agit Plautus in Pseudolo act. I.sce. 1.& Terentius in Phormione act. r. sce. 2. Martialis in epigrammate is . lib. 1. Clitum quemdam irridet , qui hujusmodi munerum accipiendorum causa multos natales simulabat . Si poseas , clite , munus s exigasque , uno nasceris omes in anno, σfias pura , tresis , quatuorve non natalisias habes K

ω Ovid. Item torrentem alloquens. Fontis habes infra rpluvia 'e nivesquefoturas . . M Ovid. ibid. Ai tibi pro meritis opto , non candide ιον

185쪽

De Glauco naυiculato e . r. 3.

GLaucus Nessaeae fauces O tranantibus undae Dux bonus, in Thasiis na. ita litoribus Assiduus; ponti qui per vada cerula clavo ΑΨxus tota nocte regebat iter; Longaevusque, marique attritus, linqueret ipsam Quum vitam, dulcem noluit ille ratem Linquere. quam secti superimposuere sepulto; Puppe sua ut Stygias laetus adiret aquas. ARCHIAE.

Non terram sulcare boves modo novimus, ipsas At ponto puppes ducimus e liquido, Hoc quoque pacis opus dom. per rura vicissim Tu, mare, delphinas ducere aratra iube .

iano ego, muta modo, modo garrula . da bona verba Quisquis es; haec reddam quae prius audiero. Iri te quae dices convertam dicta; tacebo st Glaucus hic dicitur deductor eorum, qui transmittebant fauces undae N egaeae , id est ostia Nessi, fluminis Thraciae , contra quae ostia , angusto freto interiecto, sita est Thasus, insula maris Aegaei; nisi forte ipsum illud fretum placet satiees Nesaeas appellare. Dixi alibi de more veteribus usitato , Instrumenta ejus artis , quam quisque exercuerat, sepulcro imponendi .cio Pacis enim tempore classes in terram subduci , belli tempore eaedem in mare deduci solent .

186쪽

si taeeas. quid me justius cc esse potest λ

Ad hirundinem in Medeae taluo niuiuantem. I. 8 . q.

MEdea haec. nidum cui credis, hirundo tuisne Parcat, quae natos perdidit ipsa suo,

merulam in quercu sedentem. I. so. I. Uercum linque istam , nec ramo inside virenti Dulcem iterans cantum , si sapis, o merula. Ista tibi malefida arbos, inimicaque: tutum

Praebet ubi hospitium vitis amica , veni δPampineoque pedem secura in palmite pone, Arguto & vatium pectore fiande melos. Viseum istaee ce avibus, suaves haec educat uvas; Ee ab Echo nec justa est , nec insuila . nobis magnopere cavendum est,ne,si hane falsam justitiae speciem seqtiamur , dc paria paribus respondeamus , injustissimi esse reperia mur . quibus quidem a Deo praeceptum est,ut pro malo bonum reddamus , ur maledicentibus bene ipsi dicamus ;odium amore , injurias beneficiis, contumelias laudibus

compensemus .c Q Nemo nescit Medeam,ab Iasene repud Ialam,ut eum dolore assiceret , nefario scelere suos ipsam liberos trucidasse . Rem narrat Euripides , atque alii poetae . Pausa nias tamen in Corinth. tradit, eos non a matre occisos ssed a Corinthiis lapidibus obrutos, quod Glaucae Creontis filiae illud exitiabile donum a Μedea missum attulerant. e) Plin. lib. I s. c. s . Viscum copiosi mum in quercu. abitudo eras non excisis euhitatem , sempeγ furiosi , errietis . hujus acinos ait colligi messium tempore , siccari , tundi , aqua pii trescere duodenis fere diebus, inde, in Pros uente iterum tunsos, lentescere , atque evadere uti

leo ad avium pennas inctii ligandas

187쪽

371 EPIGRAMMATA s

Et sacra est, cantu qui capitur L. Bromio . lPe Cupiuine gemmae insulpto . I. 27. s. IN genim a Libyci vidi ut subjecta leoni, Terga premat , vidi ut fraena manu impiadidit, Tractet Amor, domitumque agitet, caedatque flagello; Vidi, &, perculso pectore, contremui. Mansueto quid enim laciat milii OV , qui puer, eheus Tam saevam vexat saevior ipse feram λ

De Itinone irata ob Ganimeaem . I. 83. q. SAeva Iovis conjux , rapto Ganimede, furors Acta eravi, haec alto verba dedit gemitu .

Vnem Q Troja Iovi peperit: Trojae ipsa sed ignem

Mittam alium , exurat qui male cuncta , Parin co. Non a) Magnam esse Baccho cum Apoli ne ac Mulis cognationem tradunt metae M hunc itidem choris,cantu, carminibus delectari . Hinc illa Horatii , Bacchum in remo .ris carmina rupibus vidi docentem ; Propertii , Baecbe soles Phoebo fertilis esse tuo ; Tibulli , Doro nam rise poetae Phoebusque , σ Bacchus , Pieridesque favent. D Ille vero te,animal non modo mansuetum, sed etiam rationis particeps , Deoque simile , miserrime divexabit, atque affliget omni contumelia , nisi malum sestbrem ex cusseris ; quod bruta animalia non possiint, homines de possumus , eu debemuς .ce Hoc carmen alii tribuunt Herm odoro ι ad Ovid. Met. lib. 1 o. Rex superum Hrygii γο--Ganimedis amore arsit.

e) Uirg. Ae. lib. 7. 3rs. loquens de Paride t nec DAEce tantum Cisseis praegnam ignes enixa iugaleε .

188쪽

ε73 VARIA. Non aquila O Iliadis veniet; sed , strata vorabunt

ini marte Argivo corpora , volturii. CALLIMACHI. ad Bacebiam cy l . I. 67. 2I. Vox brevis est, cessit cui res bene , Bacche , Poetae. Dieit enim, ViCI; quo pote nil brevius. At cui non amas dexter, si sorte roget si rQiram bene certarit; DURA ait ACCIDERUNT, Haec habeant sibi verba mali, turba impia , vates; At mihi contingat vox , pater , illa brevis.

Drrhus mactans Pol xenam. q. 8. 29.

ΡΥrrbus ego hanc'patri macto : quae Pallada clamat , Demensi non fiatrem se scit habere Parin ibi GLAUCI.

Pan U NImmae de Daphnide. I . 68. I. p. Ioite mi,nymphae, Daplanisne hae transiit,haedotHeic niveos vestro pavit & in nemore λ N. Oo Ovid. Μet. lib. Io. nulla tamen alite verti dignaIu

Jupiter ) nisi , quae posser sua frumina ferre . Nec mora,

percusso mendacibus aere pcnnis, arripit Iliaden ; qui nunc quoque pocula miscet,invitaque Ioυi nectar Iunone mini aras. J, Rogat Bacchum , ut sibi cum aliis poetis certatura sic adsit , ut,peraeto certamine, interrogantibus , quomodorem gesserit, uno verbo respondere possit se vicisse , nec cogatur, quod victi faciunt, multis verbis ut i, ne se vi , ctum fateatur.

ιθ Priami & Heeubae filiam patri meo Achilli. A quo Pallas Venori est posthabita . t e Siculus ille pastor , de quo tam multa Dbulati suns poetae buςolici . ac praecipue Theoςritus .

189쪽

N. Nae nae , Pan ; illoque etiam tibi scripsit is alni .

Cortice conspicuis verba legenda notis.

P. Iam venio. Nymphae, multa valete; abeo. ce GEΜINI. In Herculem inermem Lasippi. 4. 8. I7. Viator , εν Her aves . V. Une ubi elava ingens, Alcide ubi rapta leoni L Pellis, & ille arcus, spieulaque S pharetrae Fastus ubi tuus ille λ H. Aegrum,stactumque , humilemque Lysippi sie me docta manus posuit. V. Quis nudatὸ quis te miserum domat 8 H. Aliter, inter Ille tot aerumnas mi eravis unus, Amor. Cri H Promontorium Pelopoliesi ad sinum Laconἰcum . Lampeiam aut Erymanthum , qui montes sunt prope Psophidem urbem Areadiae. O Pan , lecto carmine, nihil morae interponens, nymphis valedicit, atque abit confestim eo , quo vocatur,mo tus , opinor, non solum cupiditate Daphnidis visendi, de Arcadiae natalis soli adeundi, sed etiam me tu , ne quid Daphnis patiatur ad Μaleam,locum infamem naufragiis,de quo est proverbium et Maleam legens , quae domi sum otii

miscere obo Iure doctam appellat, quae teste Plinio l. c. r. opera DCX fecisse prodatur, tamae omnia artis , - clarit rem possent dare veι singuia . eo Ovid. Heroid. ep. s. facit Deianiram Herculi haec

exprobrantem. Quem non mille ferae, quem non Sibenticlinrisiis , non potuis Iuno vincere I vincit Amer .

190쪽

De epigrammate. I. qq. 2.

VErsientos epigramma duos sibi postulat ob addis

Huc aliquid; carmen , non epigramma iacu.

IULIANI.

De Archilocho aa Cerberum . 3 . zs. I 8. CErbere, qui magnis terres latratibus umbras, Terribilem hane, ad vos quae venit umbra , time Oeeidit Archilochus. rabiem cave tristis iambi, Quem vates torvo saevus ab ore jacit .

Voce quid iratus possit scis, visa Lycambae QCui simul in Stygia est utraque nata ratU . LEONIDAE. Mars indecoro munere assectus . I. I. I. er 2. UNde, malum , spolia haec non sunt mea. gratus inePte Quia dedit ineratum munus Enyalio

ab Atqui epigramma nec duos versus postulat , quum uno etiam versu possit esse contentum , cujusmodi esε illud Virgilianumr Aeneas haec de Danais victoribus arma; ω multo pli ires quam duos recipit. quod ita esse dc ratio per i suadet, & innumerabilia optimorum poetarum exempla a declarant . Hoc quidem constat,unam ex virtutibus epi. t grammatis esse brevitatem. verum ea brevitas quanta est . . debeat , non tam potest numero versuum , quam quodami hominum intelligentii im judicio definiri os O Uide quae animadversa sunt pag. Io 3.l co Eilyalius est nomen Μartis, quo usus est Homerus si Hesiodiis , Sophocles , atque alii poetae , praesertim ubis de Μarte non qualicuitque , sed inter praelia debacchan stloquuntur .

SEARCH

MENU NAVIGATION