장음표시 사용
41쪽
1ntere. ruticessatiavit inguinis humo tum monstris inuere caput. Hu isti caepe e Deae durescereponti, Narratur miris ob pulsemo is
Praeter patrio ironia Perticenata, Heisse mirandum cernere dixit Om.
Vnde auru roluit Caelestibus ad refratrem. CV sicciem quo daret iris nurum Hinc quos oratio venit miran potestas, H HO- itfrigida vi soli, Muis luis iter tentat errai maris or,
rabidarum nilpatietur ope. bellatricis Numen venerabile Dirae
oratium nullis odium succedere tectis, Nec magica arte pondus haberesuit. mi Cereri emen committitura eris, Frumento pestis hulla nocerepotest. deerit apis humo oecundus aristi p gr. ofrugibus gravis Praetereavermes inimicifrugibu omnes,
rucasu unt agros nec in ulcere vermes
42쪽
1 COR ALLIORVM Non serit aetherio Salumus ulmine campo, Nata quippe colens annua donas . Prasitit hacprimum pictor mortalibus Argi, a quo Coralium redimi u esse datum Coralium quaquπcum vini sumserit aust
oster praecipuam oratu uim aspidis, scorpii veneno resistentem initio ' e carminis sui a
Adverssio. Orpheus noster Uoralium, ait, nasci crescere instar aut aevi musci, non alio argumento O .pino , quam quod ubi aquis exem pium est, musco implicitum atq; e ctum conspiciatur. Inde factum esset puto, ut Coralium herbam viriden, csse dixerint antiqui, muscum adhae urentem ad ipsius substantiam pertia nere rati, quem sane illius parten nemo intelligens dixerit, uti neq; illi luim
43쪽
Hi 70 Rr A. Ap. I. lum, qui arborem ambit, arboris partem appellaverit itaque muscus coralium implicans ab eo diversus est uti ulo post explicabitur . 'Vers. 16.i7. id verisimile mihi haud viuetur, Coralium ubi in lapidem fir malum est, tum demum rupibus assi-gi. Etenim cum primum aquis emeritum aeris assi tu temperie sponte naturae suae protinus durescit, lani: dis assumit formam. Ea de causa fie-tri non potest, ut aqua exemptum,&
rupibus affixa, non quod alibi nata, ac in lapidem durata illista demi un- uantur, sed quod a succo saxis adha -
cur talem assequantur. Non enim alio loco nascuntur, alio Crescunt Ver 3 o. Totam de Gorgones aulam narrat Ovid. lib. q. metam.
exi Hic Atlas pro monte 'bia sumitur Estq; Atlas Rexiv. 'nae, filius lapeti.
44쪽
Ipse manu har a victri Anguis ruini caput dura vendat ardua Mollit humum foliis nata quore virga Sternit. imponit in nidos ora Medusae. Virga recens bubi ai etiam nunc ripa medulla, Vim rapuit monstri, Aut tu i ruit hi tu:
Percepit in imo mis fronde rigorem. At pelagi romphae actum mirabile tentant Pluribus tu virgis, ct idem contingere gaudent: Seminat ex illis iurani jactata per undas. sui, quos oratris eadem natura remansiit: Duritiem tacto cupiaut ut ab aereolim 'Vimen in aequore erat a puper aequor saxum.
Vere A utor incis it a dis iraia das Cor adultates commemor res, explanatio commodius l
illius Visibus ageriar. MARI OD EI ANGLI, POET El
antiqui carmen de Coi allis. Corallii lapis It,dum vivit in aequore vimen, Retibu aput u vel ou acumine em, Iere contacitust durior, lapidescit, qui color viridissuerat modo uniceus t. Hic velut arbut i ramusculiues si utiletur, Circasemipedem,pix longior Peniendas, quo turge lanana commoda multis,
set alutari ge antibus is probatar. Illiu est ut ait Zoroastes,mir i pote a ,
45쪽
A rate vel tecto,v. agro Aocun a amr, Autin vinetis steri 9 interobras, Aut a ruriculi cum semine actu in agros, Graninisavertit calami contraria tela,
Hoc carmen adnotationibus illustravit incentius Brunt, Medicus quondam Neapolitanus , quem Vi deaesector Caeterum usto hujus carminis casciem Coratio vires tribuit cum Orpheo , quippiab ζjus carnam hoc nihil diversum est. Quicquid etiam Albertu Magnus Paracelsus, atq; Mi recentiores de Coralli mi, is ter si rodidere, id ab Orpheo primo Gemmarum scriptore cluta ronte manavit. Nihil enim jam dicitur quod non dictum sit prius illud hoc loco monendum est, quosdam esse in eappinione Zoroastem cujus meminis Marbo deus Fili in Noa fuisse, quem sacrae literae
46쪽
Coraliorum nomine, derivatione or
tu oco natat Hora, magnitudi nomine, sed ab alii Coi allus, ut
Lacteapimiceo inuantur colla coralle.
ab aliis .illium Claudian de nuptiis Honota Mergit se subit vellit' Corallia Doto. Ovid. lib. . metam. communi utitur. Vocabulo Sico Coralium quo primum contigit auras Tempore dure cit,molli sui herba ub undis. Aquibusdam Gorgonia nominatur, teste Plinio lib. 7. c. IO qui OrgΟ-nia, in il aliud est, quam Coralium, nominis causa, quod in duritiem lapidis mutetur. Et haec, me . dici, praecipua est caussa nominis,
ludit coralium c virgis cruore Gor gonis Medusae perfusis ortum
Vim rapuit mon' tacturi induruit hujus, Percepit' norum ramis O fronde rigorem 1 Plinius author est, derivari ex Graeco ηρῆξ' Sic enim lib. 32. AJunt coralium in tu protinus lapidescere u
47쪽
HIs ToLIA CAP. II. Vat. Itaque occupari, evellique retibus, aut acri ferramento prae ldi. Hac de caussa curalium vocitatum inter
Pretantur. Unde dc Theophrastus curalium dici ait, quasi , κουρεολέρν, id est tonsura vi pr sectione captum. Caeterum Plinio coralium modo Pyrites , modo Dendritis appellatur.
ralium peculiari nomine Antipathes Vocatur Arabibus basiad besed Paracelsicis int i uc Dionysius Alexandr. Coralium nomen accepisse censeo, a graeco , quod puellam significat, eadem de causa, qua orgoni iri Quidam putant, no me ne inditum esse a corallis Ponti accolis, quorum meminit Ovidius: Hic me cli recitem, nisi avisscripta Corassi λRecte mihi sentire videntur, qui co ratium dici putaui, quasi cor alens, quippe haud postremum est remediorum cordi robur addenti uir
uti ritur, unde uui sint nacta corallia non ὶ Nempe qu)d his hominis cor aluis datum.
48쪽
dis lavacta est Soli . ' Ponti
ca,ait, post Bosphori fauces, Rhin- sum amnem, portumque Calpas a
ctumque leris que Coralium elle.
Tantum de nomine derivatione Veterum medendi procerum, mnium qui naturam rerum, abditas earum causas diligentius perscrutati sunt una est opinio, coralium esse lapido perci sum, imiticis aut herbae specie exsucco lapidescente,insita vi Cocretum,vel se succum rubru lapi' descentcm,congelatu lapidis duritie, in imo maris. QMercetano dicitur esse arbuscula metallica, X saxis marinis e urgens vitamq; ex spiritu salis vegetantis accipiens Dio orides, Coralium, inquit, quod aliqm litho den-dron appellarunt, marinum est fruticem constat, qui alto extractus, duratur statim atq; emergit, tanquantios fuso aere protinus concrescat. Laudatissimum rubens, colore antherici aut sandycis saturatae, nec secus -
49쪽
enti facile cedens, aequabiliusquequaq; concremento, rursus algae aut suci marini odore, quam ramosissi- imum, forma fruticis, cinnamomi ae-
i ulurn Quod autem in lapidis duri
lena coit scrupulosian nane,&lacu- 'osum vitiosum existimatur. Cum, buo fere consentiens Plinius, Quan- um, ait, apud nos Indicis margari- 4ris precium est, tantum apud indos ancoratio. Namque ista persuasione gentium constant. Forma est ei frui licis, color viridis. Ajunt tactu pro itinus lapidesceres vivat. At mirum videtur veritatis; manti, Coralium aio scoride de aliis vocari fruticerim uni a nobilissimis authorum inter eminas referatur, quae Certe a natu- a fruticum arborum i multum abhorrent. Itaque non propria significatione, sed ob similitudinem Dutex esse dicitur. Non enim continuo frutex est, quod ejus speciem gerit, curri&interdum silices, aluit lapides ramis insignes&arbuscularum speciem
raebentes reperiantur, quales sevi
50쪽
memorat Encelius lib. de re metall.
Si igitur silicibus lapidum durissimis
formam quandam fruticis natura tri buit , non mirum facit in corallis. Quamvis Orpheus noster&Ovidius coralium plantae, aut herbae aut viminis nomine notent,facile veniam impetrare possunt, cum Poetae sint,lio est, fabularum authores, quibus 3 qualibet audendi semperfuit aquapotesta . Quare vocabulum fruticis, plantae,
heri, viminis hoc loco ampla ignificatione accipiendum Orpheus dum sibi persuasit, coralium esse fruticem, con)ecturam cepit,id etia foliis orna tum esse. Quod commentitium est, re inter fabulas habendum, uti illud, quod de fructibus ejusdem prodidit Etenim folia corallis esse, supra isdem est, quia post hominu memoriam non uant visa, nec cerni pollunt etiamsi dentur, cum a mari corrupta sub visum non cadat, quippe profundo aequoris abdita Si senio marcida
&a mari consumpta contabescunt ut auctor est noster poeta, testis ocu