장음표시 사용
91쪽
stodem multis illum assiciebat plagis . Cui ille , si tu , inquit , cui gallinae ova & pubios pariebant, in occludendo os io neglLgens fuisti, quid mirurti , si ego alto sopore
oppressus vulpem venientem.non sensi, qui nulla ex illis emolumenta percipiebam pFubtila indicat, haud tinas Mari ferian mcliligentem fore familium , clijs Putersans, has negligens Derit
SErvus cujusdam agricolae asinum domini sui ex alta rupe praecipitem dedit, ne quotidie huc & illuc illum agere cogeretur, mentitusque est domino , illum monte sua se dejecisse . Ob hoc dominus servum compellebat humeris su is omnia terre , quae aintea asinus portabat. Quod servus nequam animadvertens , male , inquit , mihi coimsului, cum innocentem confervum meum peremi, qui me tanto labore levabat; jul e nunc plector.Fuhtila inclicat , in trientes , dum ci semula amolixi Molunt stare inciuere in grabiora.
v Ir decrepitae senectutis irridebatur misi v juvene quodam , ut delirus , quod a bores insereret , quarum non esset Potna ubsurus . Cui senex , nec tu , inquit, ex iis , quas nunc inserere putas , truetus tortasse
92쪽
decerpes e Nec mora et JRvenis ex arbore, quam surculos decerpturuS ascenderat diruens , collum tregit. Fufialia incliciat: mortem omni a lati esse
T Eo comprehensus laqueo totis viribus ' vincula dirumpere conabatur quo autem majori conatu laqueum trahebat, eo arctius detinebatur . Vulpes illuc iter habens cum hoc esset intuita, non viribus, inquit, mi rex is inc evades , sed ingenio; relaxandus enim laqueus , & dissolvendus, non trahendus est. Quod cum leo tecisset , statim soluto laqueo , quo erat astrictus , Iiber evasit. Fuhtila indiciat , ingenium Mirihus lonso
DE PHILOSOPHO CYNICO. i vo dilosophus Cynicae sectae in jurgio cola
pho percussus non solus D commotus non est , verum etiam percussorem argenteo nummo donavit. Quod cum omneS, qui aderant , admirarentur , dicerentque diagnum iterum caedi et nescitis, inquit , nunc quid egerim I scietis autem pol ea . II audi ongo post tem re percussor ille volens quemdam alium caedere , sperabat enim
93쪽
cepit. Mortem Igitur sibi imm nere se etenS , quanto m*lius , inquit, mihi tuis
set colapho a Cynico repercuti, quam nummmo etiam aureo donari,
notita inclicut , celinquentihias in ianitatem Peccatim Potius di quiam paniam inter iam nocuti e ,
DE OVE . . I 8 Vis comprehensa a cane gregis custode
maximos edebat ejulatuE ; capta' ain tem a lupo nullam emittebat vocem. Interrogata a pastore , cur ita taceret et molestius , inquit, mihi est, a cane , qui mihi custos & amicus esse debet , laedi , quam a lupo , quem natura perpetuum mihi genuit
inimicum is Fahula indictit, grubiores nobis domes, COI iam illium externorum ese insiariias .
M Ures in unum convenientes consuli uiant, quo ingenio , quave arte telis insidias possent evitare . Tunc qui caeteros& aetate , & rerum usu anteibat , re Peri , inquit, viam , quae nos a tantis periculis incolumes conservabit, si mihi parere volueritis . Suspendamus collo ejus tintinnabulum , cuj is scinitu vestiente in adversus nos telem sentire possimus . Tunc ormaea voce consona tentensiam illius , ut salube
94쪽
yT rimam laudaverunt; Itaque fac endum ecse dixerunt. Surgens autem quidam semnior , imperato silentio , ego quoque, inquit, istam sententiam approbo ; sed quis erit, qui collo tulis tintinnabulum suspe,
de re audeat 3 cum autem omnes hanc provinciam subter tu gerent,irrita sententiu tuit. Fuhula indicat , multos , q- siacienda sint, laudare , ees , qMi m iacere Melint, Piam
LENTE . . I OTI Uer osor litterarum in ludum litterarium a patre deductus , nullis magistri blanditiis induci poterat, ut primam alphambeti proterret litteram . Tum praeceptor , aperi os, inquit, ut hujus litterae ex git enunciatio. Ille vero hiabat, sed absque voce . Praeceptor videns laborem suum iris ritum ( neque enim puerulum verberarim dum censebat jubet, eum inter condiscipulos sedere ; eos monens , ut illi peritia-deant,unam,vel primam saltem litteram et-- terre . Tum condiscipuli pro virili quisque eum hortabantur dicentes et eth ne tantus labor A dicere at puer ver lutus , non est , inquit, arduum dicere A: Sed si id dicem rem, vellet, ut A dicerem & caetera. Norierit ea vis praeceptori, patrique, ut addiscendum me impellere valeant. Fahiala indicat, nolentes cliscere a nemiue
95쪽
ir Ir quidam avaritiae deditus , cum audi- ret, nihil mercatura esse lucro lius, divenditis paternis bonis, navigare coepit, prosperaque usus fortuna , brevi maximas divitias congregavit: interrogatus autem ab amico , quomodo tam parvo temporis curriculo tot opes coacervasset: mea, is quit , industria . Sed cum, non conten tus tot ac tantis , quas paraverat, divitiis , ditior navigatione fieri vellet , bis , te que naufragio facto amissis opibus, ad summam inopiam redactus est . Qui dei de interrogatus , quid eum paulo ante tantis rerum omnium copiis affluentem ad tantam paupertatem redegisset: fortuna , respondit. Quod fortuna audiens vehemene ter indoluit, ingratum eum appellans , qui honorum se caussam , malorum verta volebat esse sortunam, Fahiatu inclicut , improbe eos sacere , grai felicitatis cutis ian me in Motriae , aes uitiatis autem ortaenae a cribaent .
Porci duo erant cuidam buo ulco , tam immortale inter se odium de perpetuas inimicitias habentes , ut quotidie sese dei
tibus lacerarent. Cum autem dominus ianu x eis occidere pararet, alter incredibili ac
ficiebatur lanitia, videns inimico suo jam-
96쪽
iam esse moriendum . Paucis autem post diebus , cum ipse quoque ad necem traheretur , sese afflictabat, dicens et heu me infelicem l cur inimici mei caedo laetatus sum,
quem tam cito eram eodem exitu secuturus grestita indicat, neminem inbere ne inbmici q&ictem morte liactari , cram exploratiam sit cunctis esse morienesiam .
L Upus senio confectus cum amplius v
nari non posset , magna cruciabatur fame , nec aliquem cognatum aut amicum, qui eum cibo juvaret , poterat invenire, Dum ergo moestus ingentem peragraret silvam , in bovis cadaver incidit , quod vix coeperat laniare , cum non solum carieri Iupi, sed elisim vultures, corvi, & cornices illuc se contulerant, lupum orantes , ut se in amicitiam . & in partem praedae a Lmitteret . Tunc secum lupus : quem paulo ante fratres & filii negligebant,ecce alienigenae animantes nunc honore prosequuntur , & amicum expetunt . Noa mihi, sed govi hunc exhibent honorem . Fubtilia inclicut , faverent iunctis odi iam esse, clivitihus Mero iaci omnibMs honorem exta heri
97쪽
x, Orcellus mortem parentum ingenti clamore deflebat; sed cum lectis testamenti tabulis, magnum glandis acervum , multosque tarinae modios sibi relictos cognovissset, obticuit. Rogatus, cur non amplius flem lret, sarina , inquit, & glandes os mihi occluserunt. hiala indicat , amplas haereditaTes haeredum dolori suci se si jem in onere .
MIlvus cum accipitre apud aquilam deprae stantia certabat dicens et ob comporis magnitudinem sese illi praeterendum . Contra accipiter , non staturam , sed vires spectari oportere , dicebat. Tunc aquila; ite , ait, Venatum & uter vestrum dignorem mihi attulerit praedam , eum Praeis stantiorem judicabo a Cum autem milvus exiguum murem, accipiter vero columbam asportasset inquit aquila : Quanto coJHm-ha major es mure , tanto accipitrem praea stantiorem esse pronuncio . Fuhiala indiciat, ex OPeriam , NON co Pomm magnitia ine homines metiencios.
IN sanes quidam urbes peragrans Alta voce clamabat ., sapientia tu se habere venalem . Cui iam autem oblato argento ea napetenti colaphum incussit, longumque filiaru
98쪽
dedit, dicens , eris sapiens, si Pio usque hoc filum protenditur , ab insanis & furiosis ab tueris . Fuhiala inclicui, nialium cum infunis Euhe dum ese commercitam .
DE MULIERE ET VIRO . Is et M Ulier quaedam a viro multis verberia
bus aflaeta , se mortuam simulabat, quae marito timorem incuterete retento,
enim anhelitu , immobilis re supina iacebat. Vir sagax, & mulieris fraudum non ignarus , bestia , inquit , mortua pelle nudanda est et arreptoque cultro , a pedi' us pellem diripere coepit. Uxor sentiens quors im sita tenderat simu latio , pedem retrahens , illico resurrexit. Fuhula indicat , quod viro prudenti suffro
DE MALO ET OLEA. Is gMAlus arbor oleam irridebat, quod exs
guas procreasset baccas , cum ipsa ingentia , & quae vix sui rami terrent, mala produxisset. Sed vehemcnti exorto vento cram Pomorum Oaere , tum vi turbinis , &poma fere cuncha ceciderunt , & rami coiia i raeti sunt: olca autem illa: la permansiit Tunc secum malus, quanto, inquiti m
lius mihi tuisset minores sorius e didisse g
99쪽
Fabula indicat , nos debere modicis rebias esse contentos, ciam amylae ves,o nimiae civitis sine ingenti Periculo nequeant P Afferata
DE AVARO . . Issu Ir avarus plurima pulcherrimaque po
ma collegerat , qualia in hortis Alcinoi, & Ηesperidum fuisse poetae fabulantur , quibus ita parcebat, ut nisi corrumpi inciperent, esse non auderet. IIujus filius oppido liberalis sodales suos ad pomaria Lepe ducebat, dicens: accipite ex his quae
vultis omnia praeter marcescentia et illa enim pater meus in secunda mensa semper
sibi jubet afferri IIuic praecepto illi luber
ter obtemperabant Euhiala in stat , homine avaro nihil essermisera ias , qui aliis crastodit , quae ei Deus Praenesia coractis t.
DE MILITE ET PAVONE. ISOP Avor apud militem , qui galeam multis
A struthionis pennis ornavertit, gloriabatur, se multo pulchriores Pennas habire, udique id veru in esse approbaret, caudam in gyrum explicuit: Miles illarum pulchritudine illectus avem capiens . eam tanto pri- Uav It ornatu , conumque galetae insignivit. Tunc secum pavo, me miserum & stultu ira, inquit, qui tam pretiosas re S raptori ostendi, quas occultare debebam .
100쪽
Fabula indicat , pretiosarum rerram: Osetim ratione miastos iaci fultius concitori .
T Ir quidam decrepitae senectutis , domo v ejectus a filio , in xenodochio deg bat . Conspicatus autem filium illac iter
habentem, cum rogavit, ut saltem duo lintea ex rebus suis , quas tanto sudo reparaverat , sibi mitteret: qui tandem paternis precibus motus imperat filio suo puerulo, ut expetita ad avum lintea tcrret. Puer sagax , & tali dignus patre , tinum tantum tulit. Increpitus autem a parente , quod non duo, ut iussus erat, attulisset, ego servo, inquit, alterum tibi , ut, cum decrepitus in xenodochio deges , illud tibi mittam . Fahiatu inclicat, qua mente in Frentes simias, eadem liheros nostros ira Nos Itituros ,
dos aegre terebat vires inermes sibi a natura datas, quoniam armiscarebat, quae viribus potiora putabat. Rogavit ergo J vem , ut sibi cornua concedere dignaretur . Quod cum impetrasset, statim voti siti eum CC it poenitere. Nam cum inermis liberesset , a nemine que capi posset , natis co nibus laqueo comprehensus ad arandum ducebatur . & immensos labores subire cogebatur.