Oratio fvnebris Ioannis Baptistae Adriani, de lavdibvs Eleonorae Toletanae Cosmi Medicis, florent. & senen. ducis vxoris

발행: 1563년

분량: 27페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

vnsieracregia qua ilia miseros reos iu cis conuictos , poenis auctos magno numero ubleuauit As venia impetrans hospra irritos erigens,vinctos sol em,miros, in Virum ob equio quampluimosseruans .nudum iam miseris certius erat perfugium: in emcipiebat ouebat, neminem dimittebat quem non aut re,aut coufilio .aut ope iuuaret.O clementiam singularem aeminam , tangetua dignam quo auxilium,quam aram,quemportu nunc habebunt miseri quo maximis iactati tempectatibus confugiati equem sibi nunc in summa iudiciorum,ac legum ueritate patronum, aut deprecatorem parabunt 'sed haec atis iam luximus: pergamus ad reliqua. Quid ergo in hac liberalitatem, aut magnificentiam Z quid modiniam η quiorudentiam Z quid animi magnitudinem commemorem e quae virtutes quamuiS Uirorum po-rius qua eminarum esse rideatur praecipuae tamen in hac m-fra fuerunt. Profecto nunquam exitum reperiat oram si vel fingitatim referre quot modis insios in alienos in ciues nex--teros benefica fuerit, quam decenter apud bonos Viros beneficia ossicam: ac praesertim apud suae nationis homines: quos ι semper δου aequum era imma benignitate coplexa ect aegregios quippe riiros, - belsca laude tum rerum maximarum supraeclaros.' mgritiles uos nobilitatesti Hantes omni of cygene semper itaprosecuta ese ita de ii is merita, ut et iliam semper merito coluerint,skaeq; familiae columen a peltauerint nunc mortuae memoriam magno desiderio colant: ac perpetuo si grati,

si memores esse voluerint culturi sint. Sed quid ego in his monr 'quod cuiusuis in iliam os tum unquamsuit' quo promeritum quis cultus ' quod obsequium ' cui nonsit amplisime merces tributa Z Teclarant lilius iam morientis testamenti tabulae: quibus

resiae nationis,ac nos' honest in Hirgines, ac reliquin cuius uis

22쪽

in loci mulieres ,-: Ius Agagedub relatur munerata in quidvis, in omnem isam de iis bonissatis pro Agnitaleprosterit sim dicam de temperantia ei dem, ac simma animi aequitate ' quo in tanta fortuna Vix ereddi, w.hac nemo 'unquam aut secundis rebus elatam, aut aduersis demissam idit: sed emper eodem animo,atq; eodem Pultu cum saeuientem pati, tum blandientem exciper ortunam:quo es aequi animi, ac maxime moderati in ictu. uid dicam is inprudentiae parte,quae omnium recte factorum, ac dictorum en normas quaque ut omnia decor ant , reliquae omnes Virtutes diriguntur: qua

tanta in hac femina fluit, ut nusius unquam aegregius artifex in aliquosio opere decenter perficiendo tampetificari uerit iud, cio,*t haec in omni Vita quod suam fersnam deceret, ac dignitatem optime cognouit atq; perfecit. N non haberi de eat ineptus, siquis de hac semina a remaris talem in omni ri semper il ams praenitis ut inde omnium muliel rium Virtutum exempla ab tauribus seminis capi debeant. Sed quoniam inter cateras iam tutes magnitudo animipraecipue celebratur quae periculis obeundis,rebus; aduersis aequo animo tolerandis stectatur quo in arminis vix locum habere videtur quae sua vi modi corpore sint,

at , animo imbecisio . in hac tamen in de istam merito laude. s. ne tum cum veeto,valentiq; corpore fuit cum tot liberos enixa in quo muliebrium laborum longe maximum,atque

adeo periculosim in.quo loco cum est no facile dici poten qua fortiter of os partus doloressub nuerit quam virilia

ierpericula insubierit: sed hac etiam strema, laetarte cum diuturno,acgnuus o morbo labora et ereat erro breuis re , ut dulc um virumsuiq; desiderio maerentem relinqueret: relinqueret tot opes uot commoda, tanta dignitatem, ulcssimos

23쪽

vitam hanc non m beatam efficiunt. his tamen omnibus inum

quam naturam, aut vim morbι accuseuit, nunquam aduentantem mortem, ac Imminetem extim t. quispotiinplacido vultu,

verbi ; constantibus , moeni nm virum hortata in inunx mortem,ac suam , O quidquid naturae necesitas, aut casus se .ret aequo animo meretur se enim , atq; itis mortales esset 'ereatos mec quemquam natum hanc vim vilis condicionibus euitare potuisse. quod reliquum erat id apienter , ω νωιamper μnam decebat curareri ac sui memoriam perpetuo retineret. qu, bus dictis,acsacris his: quae lilius temporiouniperfunctastic, δ,ac numquam mutato vultu decessis. quia huic ad animi fortiat, inem deesse dicemus' νbi magis haec quam in his locis ject tur ' quem virum huic feminae comparabimus f profecto si id, quod antiquissimi virisanctioris quidem resigionis ignari, mana tamen sapientia clari: quo onerioribus temporibus ex. cena doctrina chrimani homines pietate, ae integritate vitae stectati tradidere humanis virtutibus,ac bene ,sancteq; vivendo vita aeterna comparatur quod nulli modo in dubium vocari debet: certo hanc nomam optima quidem condicione vitam iliam beatissimum basempiternam esse adeptam credere debemus;at- , que haec caduca, raq; se ternis i is bonis,ac nunquam inter civitibus commutasse. Quapropter optimi ciues lilius quidem Fausia non eri cur diutius doleamus ne i ius bonis magis qua no- is malis angi videamur.quae vises maximis,ac praeclarissimis animi dotibus fulta , naturae fortunae': commoris ornata, vitae muneribus decenter ac pro dignitat uncta humanam gloria*iuens consecuta en oe nunc nobis quidem mortua, sibi vero U-ώes diuinii acsemperfuturis bonisterpenni auosmetur. Nobis,

24쪽

mbis est inqua tanto bono orbatis unge perpetuo lugeamus. cutis

quidem mali nos aliquam consolationem tentare oporteret hoc e

nim ame fortase iuresto letur, res ardua,atq; adeo A cilis. quo enim maiorem altas Virtutem hac oratione fuisse ofitendimus eo durior nobis harum fartium condicio nunc froponitur. Sed tamen ilia sapiemis en cogitare nihil se humanis in rebus: quod uno, eodemq; flatu diutius permanere posit: beneq; cum isiis actum, quibus in Vita flus boni , quam mali oluenerit. huic enim certe,cuius morte nunc tantopere dolemus se praesemi hoc naufragio enatasset,stantopois tamen eade ortuna fuit ubeunda. si circa ciues optimi moeror m hunc 'vemum lenite atq; hane calamitatem aequiori animo tolerare in rirumq; illius, optimuma Ortissim principem insticiterqui quamuissaeuissimae fortunae ictibus spepetitus sit heroica tamen iuirtute tectus omnes lilius iniuriis facile repellit omnibusiq; exemplo in mum pectus sapientia, oesi a lum aliquando humanitus tentetur iusia ui tamen labefactas posse.illum igitur, si tantum contenderepo μι- mus imitemur: tem fuemhiles, quod mortalibus accidere

possit, quo non aeqM animo ferri oporteat. in autem notae

cuius funuspraesentia vestra, ut aequusuit decorauictis: cuisse; laudes pro tenuitate ingen, mei aliqua ex farte fersecutussum

memoriam animis nostris semper retineamus: cgitemuse; hoc iis multo carius futurum: cum multo 'verius rituat nunc , quam cum antea hic nosseum siuebat cumq, e caelo etiam nossectete,

sin animis nomisperpetuo etiam Uiuat: hoc inquam illi multa caris murum: quam si illus a nobis disiessum maerore , luctu ac lacrimis pitrem temporeprosequamur. NIX L

SEARCH

MENU NAVIGATION