Opera quae supersunt omnia;

발행: 1860년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

at nega, nega nunc equiti Rotomini honesto, judici tuo, creetere circvinspicit, aestuat, negat luvii testimonium recitaturos. r esimus erras inani, et tenui spe te a laris recita testimonium T. ani-ι, et C. Luscii ocreae duorum senatorem, hominum ornatissimorum, qui ex Cluvio audierunt. TESTIΜΟNIUQT. MANILII, et C. LUSCII CREAR.

utram dicis, Luscio, et anilio, an et Cluvio non esse credendum planius, at- is que apertius dicam Utrum Luscius et anilius nihil de Η-S cccida ex Cluvio audierunt an Cluvius salsum Luscio, et anilio dixit hoc ego loco, sitnto et quieto sum animo: et,quorsum recidat responsum tuum, non magnopere laboro firmissimis enim et sanctissimis testimoniis virorum optimorum causa Roscii communita est si jam tibi deliberatum est, quibus abroges fidem juris-jurandi,responde.Μanilio et Luscio negas esse credendum t dic, aude est tuae

eontumaciae, arrogantiae, Vitaeque universae v . quid expectat, Paemete Tu

182쪽

esse senatoress aetate, grandes natu tura, sanctos et religisses; copiis rei se miliaris, locupletes et peranio si non. faciam nihil mihi detraham, eum illis exactae aetatis severissime fi uetum,quem, meruerunt, retribuam magis mea ad lescentia indiget illorum bona existim tione, quam illorum severissima senestas: d siderat meam laudem tibi vero, is d. ii deliberandum et concoquendum est,

183쪽

ut mentiatur, inducere possum ut i ret, morares de potero nam, qui se. mel a veritate deflerit, hic non majore religione ad periurium, quam ad menda. cium perduci consuevit quis enim deis precatione deorum, non conmentiae fi de commovetur propterea, quae poena ab diis immortalibus periuro, haec e dem mendaci constituta est non enim eupamone verborum, quibus jusjurandum comprehenditur, sed ex perfidia et mali . tia, per quam insidiae tenduntur alicui, di immortales hominibus irasci et sue-

censere consuerunt. at ego hoc ex conistrario contendo levior esset auctoritas Chivii, si diceret juratus, quam nunc est, cum dicit injuratus tum enim sorsitan improbis nimis cupidus videretur, qui, qua de re judex fuisset, testis esset inunc omnibus inimicis necesse est castis. smus et constantissimus esse videatur,

qui id, quod scit, familiaribus suis dicit.

dic nunc, si potes, si res, si causa patitur, Cluvium esse mentitum mentitus est Cluvius ipsa mihi veritas manum injecit, et paulisper consistere ex commm-ri cogit unde hoc totum ductume in

185쪽

quod erat tam leve, transigere potuisti. armo desim hominumque fidem hoc ant scius unquam a Cluvio petiisset,si Hamiltas in judietum haberet aut Cluvius seio petenti concessisset, si unive saepraedae particeps esset vix medius fidim, tu, Fanni, a Ballione, aut aliquo eis jus simili hoc expostulare auderes, et impetrare posses, quod cum est veritate falsim, tum ratione quoque est incredibile. obliviseor enim Roscium et Cluvium viros esse primarios improbos temporis causa esse fingo fissum subornavit testem Roscius Cluvium cur tam seres cur, eum altera pensio solvenda esset, non tum, cum prima nam jam antea Η-Sroo diablverat deinde, si jam persua

sum erat Cluvio, ut mentiretur cur potius Η-S ccc I γγ quam ccc I γγ γ, ccc Io oo ccc Ida data dixit Fannio a Flavio, cum maestipulatione pars ejus

dimidia Rosei esset jam intelligis, C. Vso, sibi soli,societati nihil Roscium petisse hoc eum sentit Saturius esse aperinaim,resistere et repugnare contra verita-em non audet aliud fraudis exucius is

mi eodem vestigio diserrima taxeae

186쪽

rit petisse, inquit, suam partem Roscium a Flavio confiteor vacuant et te gram reliquisse Fimnii concedo: sed, quod sibi exegit, id communes cietatis factum esse contendo quo nihil captiosius, neque indignius potest dici quaero enim, potueritne Roscius in societate suam partem petere, necnes si non potuit rquemadmodum abstulit Z potuit: quem admodum non sibi eXegit nam quod sibi petitur certe alteri non exigitur inn

187쪽

- esset, tu in eam litem cognitor Roscii scismis cum praesertim ex tua ratione, quodcunque tibi peteres, hute peteres: quodcunque trii exigeres, id in secietatem recideret quod si ad Rosei. um nihil perveniret, quod tu a Flavio

abstulisses, nisi te instam litem dedisset

cognitorem ad te pervenire nihil debet, quod Roscius pro se parte exegit quo niam tuus cognitor non est factus quid enim huic res respondere poteris, Fanni cum de sua parte Roscius transegit cum Flavio, actionem tibi tuam reliquit, an

non is non reliquit, quemadmodum S ccc Iodo ab eo pota exegisti si resivit, quid ab hoc petis, quod per te persequi et petere debes t simillim

nim, et maxime gemina elatas hereditatis est quemadmodum secius in societate habet partem sic heres in her ditate habet partem ut heres sibi soli, non coheredibus petit sic socius sibi seli, non sociis petit et quemadmodum uterque pro sua parte petit, sc pro sua parte ditatuit heres ex sua parte,

qua hereditatem adiit sociu ex edi ,

qui cietatem coiit quemadmotiram

in a

189쪽

INAE, CAECILIUM

De accusatore in C. Verrem constituendo: quae DIVINATIO dicitur.

ORATIO IV. SI quis vestrum Judices, aut eorum

qui adsunt, sorte miratur, me, qui tot annos in causis, judiciisque publicisata sim versatus, ut defenderim multos, laeserim neminem, subito nunc mutata voluntate ad accusandum descenderer is, si mei consilii causam, rationemque cog noverit, una et id, quod facio, probabit, et in hac causa profecto neminem praeponendum esse mihi actorem putabit. cum quaestor in Sicilia fuissem, Judices, Itaque ex ea provincia decessissem, ut Siculis omnibus jucundam, diui nutu mmemoriam quaesturae in inrisive rus resinquerem factum est, a taxo

190쪽

rnum in veteribus patronis multis, eum nonnullum etiam in me praesidium suis fortunis constitutum esse arbitrarentur. qui nunc populati, atque veXati, cuncti ad me publice saepe venerunt, ut searum sortunarum omnium causam, defensonemque susciperem me saepe esse pollicitum, saepe ostendisse dicebant, si quod tempus accidisset, quo tempore aliquid a

trie reqirirerent, commodis eorum me

SEARCH

MENU NAVIGATION