장음표시 사용
11쪽
De iii terpretatione et emendatione reliqui, runt verbo riuii bipartitum aliquamdiu fuit virorum doctorum iudicium, cum alteri in δεω sia 1 Offenderent, alteri in oυMον corruptelam indagasse sibi viderentur. Atque in hac quidem sententia iterunt Musgravius, Jacob Sius, Rei Sigius Passovius; Sed quae Singuli pro τω Duo coiciendo substituere voluerunt, praeter leviculam litterarum similitudinem nihil prorsus habent, quo nobis se commendare possint. Illud unum est animadvertendum, Omne eos viros Octos, quos ni Od nominavi, Oe ὁμμα peetaculi Sive visus notionem dare, qua notione e vocabulo sane quiden interdum utuntur eum alii poetae Graeci, tum Sophocles, id quod
teStimonio Omphirium Oeorum quibus Os iaci speciem oculis X trinsecus obiectam significat i), comprobari videmus. Qua huius vocabuli notione probata grammati ea eius nune lationis construetio facillima ad explicandum est hae e subiectum inest in Verbo κυο utius, e quo genetivus io εοιας τετόλας pendet, ulter autem genetivus των γ' conro νιον a Substantivo μμα regitur, quod b)eum Obieetie δε coG ἐσασα Suspensi Oeeupat. Vertendum autem est ex Graeco in Latinum utinam ceu
Columba nubem aetherium rudes e star, Spectatura eorum certum in una Pectaculum.
Verum hae explienti construendique ratio primum e ad irritum redigitur, quod pars adiectivoruui, quae pro του uὀν hi litve emendando supponere conati Sunt, minime aptum en Sum rue bet, quod de adiectivo proviso, , longinquus, et κοσι ος, invenustus, immundus, petulan Dind. Ellendi Hermannus comprobavit, de adiectivo vero Totia ος, aratuS, Stendere lune Super Vaeaneum
eXi Stilato. Tolerabilior Sensus is esset, ueni adiectivum τε Dπνος, hietus, delectabilis praebet, idque aliqua e parte commendare posset locus quidam ex Cho ephoris Aeschyli v. 238, ubi Electra his verbis Oresten compellat:
Quo loco in dorsius cum a ueta optimorum librorum lection abseede iis antea νομα edidi SSet, nuperrime ad meliorem codicum Scripturam O usici rediit. Sed ut ad Sophoelum revertamur, tamen parum verisimile mihi videtur, Oeem Ostiti eum
notione adspeetus vel rerum vel uetionum vel condicionum usurpari posse de hominibus contra in adlocutionibus maximo haud ita paucis locis os uia dieitur eum quodam caritati adfectu, quod et XVerbis Aeschyli supra adllatis maui festum it, et plerisque eis locis plus minusve erSpicue Ogno SeipoteSt, quibus Sophocl0s 'δ ita id vocabulaim adlii buit. Nimirum eis locis, quos X e Schyli Ch Oephoris et Sophoelis iuue adtuli, pro ipso homine pars corporis humani atque ea quidem Ouitur,
quae raeter cetera speciem quamvis cultis obiectam ad animi cognitionem proferre et identidem e Prodere Solet, quae animo nostros in primis movent, ut bene ait Cicero: quem ad moduli animo adfecti simus, Oculi loquuntur. Atque illiam propriam notion sem haud dubie longe frequentissimam Vocabulum μυα ne illis quide ui perpaueis locis plane exuere videtur, quos infra e Sophocle ad- SeripSi, quamquam in uno eorum ipse Scholiasta omnino per Dotati id inierpretatus est lute igitur eo quoque loco, de quo nune gitur, retinendam ut et reetissime ei viri Oeti, qui de ea re cum Rei Sigi ceterisque dissentiunt, alias via ad expediendiis corrupti tosti difficultate ingressi Sunt.
dixit an inio Observavi soli inni quod ni adspectu significando sumptum. Ita iam explicuit scholiasta, scribens:
Ac primum quidem Hermannus eundem sensum, quem Supra Significavi et plerisque interpretibus probari video, ex lectione codicis Laurentiani no)6ύσασα ου GO Ouia αrepeti posse crediderat, si adtribueres ut ait, verbo δεω υειν ausativam quodammodo significationem et accusativum obiectivum, quem die uni του MO Ouμα X e Suspendere S. Nove dixisse censebat poetam θεον', σασα του MO Oμβα των γ' γων o horum certaminum contemplatione eulo meos oblectans, i. e. quasi Spectatum mittens seu paseens. Eadem propemodum ratione laydes ius similitudinem nunciati Jαίνειν ποδα adferens δεογοειν si μα Xplicare conatur, cum adnotat vili folio-win is the probabi true reading κυοσαιsit. τον V γῶνα θεο)o σουσα τουμον Os f M. O. r. 99.οχοις 1κεσσαίοισιν ἐιuβε βίος πούα. Θεογοετιν ομμα- θαίνειν πόδα V. Ors ad Orest. 142 T. Translate:
to bello id or contemplate, o furvey With in eye his contest. Verumtamen de ea explicatione Blaydesias, qui adsentiretur ei nactus est neminem. 9Se enim Hermannus, OSteaquam Mooεινο uti cum notione eulum speetatum mittere non nove dictum, Sed a consuetudine Sermonis Graeci utique abhorrere perspexit, priorem illam explicationem retractavit χυ alia medicina eorruptela illi mederi studuit. Haec altera Hermanni mendatio, quoniam ex parte underiana nititur, infra commemorabitur. unde rus enim, ut sensum, qualem huius loci sententiis maxime convenire plerique interpretes consentiunt, ex litteris Laurentiano eodie traditis quantum fieri posset integre consservatis nancisceretur, pro leetione δεο)ω sασα verbum auSativae, quae dicitur, Otionis sub Stituit, unde TOUMOν uti aestu sativus Obieetivus regersetur. Cuius modi verbum ex Hesychii glossis prius se offerebat ut uir, quod notionem tollendi habet idemque quod ι 09εῖν valet. Substituto huius OtiGnis verbo editoribus Sophoelis plurimis eorruptela illius loci visa est sanata esse contra ei uel iusae laydes ius in forma rarior ἐω-ν pro usitata in Atticorum lingua forma soloes Oileiidunt illamque nullius fidei formam essu consentiunt. Quod praeterea dein ellius eum, qui X ait pugnam contempletur, oculo adtollere diei possu negat, contra hane viri doctissimi opinionem essedus )disputavit qui ei nullium underi adnotationem non aceurate legisse illudque a undem dictum non esse demonstravit. Quod vero ei ne litus proposuit O03h νασα Ουuον ιμα quamquam Satis ingenios inventum ess id nemo negabit et aliqua parte auctoritate Odiei Vaticani commendari videatur, qui pro uti lectionsem αἶ exhibet, cuius vocis litterae paullo pro prus adductus ei nekianae coniecturae accedunt, ipsum quoque duplici difficultate laborat. Nam primum ne ἐοί0Eo quidem verbum est ab Atticis usurpatum, deinde esset sententia comprobanda, qui Si in Ἀ-
, σαμα te verborum collocationem spectaveris, futurum esse, ut valde ea laudicare On1iteamur, Prae-
Sertia eum necessario modo non postulentur ostendit. Nam si exprimere velit utinam e nubibus celeri vola columba testis fiat certaminum, illud volatum in nubibus sistere vi exspectari recte monet, minime vero in fine totius sententiae. Ita quo prat ter leviculam litterarum similitudinem nihil uinino illa ei ne hi coniectura habet, quo Se tueatur. Ad ea emendandi conamina, quae udhuc commemorata sunt, longus aece SSit aliorum Ordo, quae pleraque de Sensu ex corrupta odi eum lectione quasi eliciendo satis inter se consentiunt, Sed quodnam ex eis violentissimum sit ac laborantia Laurentiani libri verba gravissime veXet, Pro certo
diiudicari vix potest Habes ea in brevi conspectu composita ac primum produco a ue k m,' 'i
12쪽
qui in editione Sophocli Schnpid0Winiana iterum curata ad me distinam eonfugit ranani vi Oloniis finiam esse ne ipse si uidem negare potuis edidit Dini:
sadspeetu delectatura meum oculum. gQua emendatione violentius etiam magis istae arbitrarium est tuu g ' illud
adspoetu impletura meum oculum Tametsi ipsi ΙΙariungi tam serta sua emendatio et quasi cursim stigiss videtur, ut non dubitaverit profiteri, quicunque tragici sermonis son Suetuditae' melius novisset eum non OSSe, quin ita seribendum esse intellegeret. uehly 73, Nauckii et Ilari ungit, ut videtur, vestigia remens et praeterea te in harti '' , qui
Quam emendationem, si qui leui tam arbitraria litterarum immutatis emel, lationi in Ommedion est, rODter Sensum Suum prorsu improbandum esse existimo. Cui t a us h e n si in D ' illud multo molius convonii ut qui in si robata indorti et undeci mendatione ι ,, h lsci eum notio tollondi in altituditioni auto sed sentibus serbis iam osset X prsessa nuper sensu non alietium Ore enSUIt
si audio adficiens motam oeulum. Hunc tam pii emendandi rationem ipse quoque per diaere Sin pleamn x mi opere in i pediri recte sensit taque De e quidem Onania ne ad locum ilhun Sanandum qmd-ciuum proficit Vix denique diserepat te Ssensu hoc loco accommodatissimo Arnoldiq/ sententia ciui tu recensenda Colone seditione Meuiselliana iriniarii ii γε Dίας νε ελας κυέ scitia noeeSSuri CONUI 1 Unda usso Hodet atque in lectione codicum momhscio participii futuri Ormaui HieSSe relicat eum ensu adspectu oblectatura, γε Thou ουσα. auod istam prope ad Nauehu propo Sltum Supra laudatum accedat, aut pedes est Arnoldo prasefersea dubitatio utiletur adferri, num Scriptura codici Laurentiani αυτῶ ν nulli pacto sit furenda. V. 1080, ait is, chorus dieit: ιαντις ει si 'si I. 0ν γ υνο P, a Ssum faustorum certaminum ad id cogitatum adnectens Onne 'um Xel amare O te St utinam certamina ipsa, quem ad modum fiunt spectare possim Delenda tum esset littera ac totus locus in patrium sermonem ad verbum ita esset transferendus: sicli in eui Prophe wackererinam pie Onute
γε re τὰ se it OG σα 3 του usi uti M. Ex hae tanta abunt dantia uisendationum, qua eo uno loco temptata adhue esse exposui id unum cognosci potest, ut supra dixi de se iis ex corrupti eo die iam manu scriptorum verbis eliciendo tantani Singulorum interpretum consensionem esse, quanta de ipsi verbis coiciendo restitu0ndis est discrepantia. Tantum autem abest, ut tam violentis medicinis usi laborantis loci labem tollant illaquovia progredientes unisiani ad vera a genuina Sophoclis verba perveniunt, ut longius in dies ab is repseriendis aberrare videantur. Neque enim cui tuam ut iuni esse potest quin eo natu illa Ouinia plus minusve ad lit idinem e quaedam paene insolenter capta sint ab iniserpretibus id pie nutu lueechra ius demonstrent, ad quam nova docti eorum iactores pro due et prope abripi se passi sint, uium odo sevi quadam littorarum similitudine in sua suisque Dion dati otio cum Laurentiani libri ductibus servata coniecturis aliquid hac vel illa ratione restituerent, quoia Sensum aliqua e parte Ceolum 'datum ac tolerabilem praebere illis videretur. Ac de sensu si idem, qualem Nauckius, Hariungius, te in hartus, Maeli ly. Petors Ru uelisen Ste inius, Arnoldus Voluerunt, non est, quod adSentiri his dubitemus. Quantum auteni ad forvini usuripturae adtinui, ad restium iam underum 1 OXime necessiSse vel potius ver uni us See ut uti esseeXistimo, qui pro corrui tis Sima Odicum manuscriptorum ieetiove δε oo, OGG cum unt ea Orniana verbi rarissimi ou ειν substituisset, in quarta Sophocli editione seripturam imos σασα recte in sextuni reeipit. De forma aut eui participii semininali, eum chorus e viris compositus de Sese ii sueti IunS- cultu genore uti debet et eo brevius trusecidero nunc licet, plod auehius au in dorsus id attractionis genu ruet si titilibus exsemplis illustraverunt. Doederi inium auteni, tu ita se quoque feminini generis formam coiinervare et ab Rei Aigii impetu defendere studet de vera sinu statuit tutation e a choro Optata erravi SSe Supra X posui. underi aut esui coniecturam gravissima indor fit auctoritas vel in primis conti rotas, si ii u librario leto Discis Seripturum formu rariore r. αδεο os σασα decepto Sili Stituta in ilico die Sophocli ratus ad sententiam Suam irinundam maximitu urgumentum X eo Sumit, quod similiter im9ουσα et g εω obo in codicibus uetani commutata inveniantur. Praeteri a XΡmplicuus Sophoclis Oedipum Regeni v. 126 ille compurat, ubi consimilis sortiturum ex verbis i 06εῖν et tu γεῖν diaetarum confusio librariorum eulpa in eo licibus munuseriptis videtur saeta es se. Α quoniam me uti dero de forma verbali i scio pro seriptura codicis taurentiani
α 'G, Gασα Ουμον OsHi accuratius disputandunt est De tu ut X Planem, qua ui Sententium Sequendam Imihi existimem, priuium animadvertenuum est, id quod Supra iam ostendi, bipartitum virorum doctorum de structura totius nunciati Io ευ αία του uo νομιμα iudicium esse cum ulteri verbo κυομαιμι genetivum i λεοίως νετέλως adiungant, alteri obtingenetivum tῖν γ' γωνων verbo κυρσα sit addi velint, meque ut priorem construendi rationem rectam esse decet nerem columba imagine a Sophoclo ad hi lita si inprimis comitio tu ui esse lieni plura; HS exposui Nun derus autem, qui X Verbo κυοσα sit genetivum των δ illis SuSpen Sum QSSe ceu Set,
13쪽
cum per se is, qui Spectator an tu in pu .rila esset, 4 Oia κυοειν cor po rore diei potuerit tamen hanc
tinum convρrtit sel, ut veri u dieam, interpretatur: Utinetim a pugna n- Sequar Oculis mei sublime latis. Ae sponte apparere putat quod oculum Sublime ferre poeta dixerit id perquam poetice letum ess pro uidim ferri, ut eusis aliquid pureipiatur. Contra ea recti Ssime esselus β monet, oculos sublimo ferre minime esse sublime ferri, sed valde obscurum esse. Nec ipsi tandero omnem dubitationem de se interpretandi ratione sublatam esse crediderim; namque his ita expositis quod pergit:
bitati quaedam cernitur qua de huius nunciati interli rotatione ipse tenΗtur impedii ius a umbiguitas quo milius illi adsentiar. Ut enim se leetio codicis i iras. ως νενόλως Sit genuina Sophoclis scriptura, vel eam Onieeturae VI ε γρας vel se I E ) yces nil secutae sint, eliorum pugnam X alto On- templari velle per ea ipSa verba perspicue X pre S Sum St, in X taque ea maximo pure languet sine dubio et Supervae Cineum aliquid quod Sua sponte adpareat, addit iteratio: euhim Die una Xt Oillans supra pugnam Νρque veram mutationem in Olumbam. Sed s)mpurationem Statu elidum S Se concedo, Iun-derunt autem de vera mutatione cogitare ex verbis eius: utinam Ohamba eleri voti sim, haud ambigue intellegimUS.
explicari vult, a quamquam ne ad eius quidem Sententiam Bee QS serim tamen digna est B, illam in transitu quidem respiciamus. essetius genetivo gi 2 G νε Ie . Gς, Ut Supra iam commemoravi, substantivo πεM uddit dictam esse columbam nubium ea destium, . . quae ube eae leSte tranS- volaret opinatus participium, os scis eum Menetivo τιον sertii νέον coniungit atque ut si si, i Plane idem ac suspendium sit, ita cooεῖν φι/ι τῶν Υ Ypomor explicat suspendere Oe ubi his certaminibus, h. e. attent animo certamina contemplari. Otam sententiam igitur si ille reddendam putat sui inam ceu vel O celeri voti columba nubium caelestium his certaminibus Susponderem eulos meo S. QKMoει, participi iunctum pro τυχεῖν poni adnotavisse IIermanuum in priore editione beneque v. 59 respicere 'o uidi Ἀνος, ac fu i sol ἐκυ9ον. Hanc esset interpretationsem ut improbandam esse paueis demonstrem, prinium quidem similia verborum sive ἐωρειν sive ito εῖν genetivo ita, ut ille vult, additorum Xenipla nu Sildam Ommon Strari posse monuerim Nee etiam se usum ae notionem utriusque alsem interpretandi rationem
admitti accurata xemplorum in t sphani Thesauro congestorum examinatio Oesebit e quo etivas verbi i 0ρεῖν formas omnibus locis proprie. translatae passivas modialesque usurpari intellegimuS. Quae cum ita sint, aliane ratione totum nune latum
intellegi possit, iam videamus. Quae verba quoniam proprie di et nihil significare possunt, ni Si eX-
tollens meum oculum, et recte et Viris doctis supervacaneum aliquid, quod Sua sponte adpareat Viden tu addere qui underi aliorumque auctoritate in antecedenti nunciatione κυρGαι tit eum genetivo et si Li' γώνο)ν Oniungunt, Sive Scripturam, δεοια νενέλως sive emendationem eius probant. Omnium autem interpretum de illo loco in unum congruunt sententiae, minime eius modi cogitationem Parumddfini iam requiri, sed laetam quandam concitationem, qualella in animo Suo Spectaculo Gi Dor se coro peommotum iri pinetur, et choro cum in tota cautici stropha i , tum Iani tuor o Sireitiis eius versibus exprimi ad unum omnes consentiunt. Itaque iliorum interpretUm, quo SI Pra nominavi, eo redierunt conata omnia, ut pro Seriptura Odiei Laurentiani o M09L GGG leetionem emendando sub tituersent. quae laetam chori concitationem ac deleetationem e proelii X Spectati adSpectu conceptam constipiendamve diserto ac plane deelararet. Sed haud ei an e Verbi Gi m G Tot s Ov Os si a Ssequi possimus vel eius modi Seir sum vel certe non valde ab eo discrepantem, quem illi emendationibus suis plus minusve proprio euiusque arbitrio ObnOXii restituere voluerunt et underus ae in dorsius, quibus emendationem guo G si scis Reeeptam referimuS, ut e unciat adtribuendam esse minime putaverunt. Atque Oe primum quid in animadvertendum St, verbum lioastio propriam habere tolisendi notio-atem, Sicut cognominatas forma fias sese et in f J. Quae verba cum proprie usurpata apud Sophos lem aliosque Saepenumero X'tent, laniani tantum Oetam commemoraverim e Traeliiniarum si tragoedia. tibi uni Oee o Lirilhs O cognominata vocabulo si si coniunet uni legitur 6ας ibi I yllus d Hsercule patre, posteaquam fumus cireum ieetus et circum S ita involven in altum sublatus erat, filium obtusentehae ait: ori ἐκ risOGέδρου λιγνυος διὰ o TUO IOP
hoe est dissolirium vel potius alanteui Oculum tollens conspeXit me in agmine copioso. In hae nune latione quani legimus locutionem ό hi γαλιιὼν ρας Xempli causa comparaverim cum Simillima, quae est pud Lucam evangelistam l6, 233 και ἐν τέο δν ἐπ ρας τους GL o G υτου κr L. deinde e Latinis adferri potest Ovidii illud set XIII, 125 oculos paulliam tellii re morato SSustulit ad proe ereS. In his sex semplis. I D semini dubium sesso potest, quin nune inta ρας ον tilis Or, I scs του, O stri ιαμους, eulos Ru Stulit proprie de eulis antea demissis tum sublatis ad reui quampiam in alii0r0l Oe eontemplandam intellegenda sint. O in horum optantem ut ip8 in altum Subtilius proelium inter Thesidas et Thebanos Creontis comites adspicere possit, tranSferri non posse cum alii quidam contendunt, tum einelitus, eum eum, qui ex alto prosetium contempletur, eulum extollere diei
posse negat. Sed illo in verbo Gioiρεῖν notionem sursum tollendi plus necessario premere manifestum St. Verba enim αδεορεῖν ψείρ o. αῖρέ tam ab solutae Orationis quam poeinatum auctoribus haud raro eum Substantivis coniuncta adhibentur, quae vel animum hominis vel ipsum hominem denotant vel etiam ad mentis quasi agitationem quandam animi ve motum X primenda inserviunt. Ut X empla adseram, locutione αἴρειν et smν, ἐξαίρειν Isos, ἐξαίρειν γὰ9G0ς si ενος, γκον ἐαυτον ala si unquam rarae ne mirae De nobis quidem sunt, quibus animum, vitam vim hominis fastum vel deni saeipsum in altitudinem extolli proprio dici quis cogitabit Quae ubique inveniuntur, Graecis scriptoribus
ad animos humanos ipsosqus ita homines se gaudio, vel timore, vel aliis adfectibus motos et concitatos aliqua ratione accuratius et clarius illustrandos inserviunt.
14쪽
Jam ut quidam viri Oet totum nunciatum
lato eloqui crediderunt, ita iude ab Godo fredo Iermania et ei Sigio Musgravius Jacohsius, 'asso Vius Oeem Oiu f α, ut Supra iam in transitu monui, de specie Oculis X triti Secus obiecta vel, ut planiugdicam, de adspectu ac Spectaculo pugnae positum es Se interpretati Sunt. Quorum sententia quibus de causis improbanda sit supra explanatum est. Item tetuli artiae ceterorum sententiam de illius loci Orrupti sensu XPOSui, qui Omne altu alia correctura e Laurentialii Odi eis scriptura eius generis nunciatum coniectando SSequi Student, quo horus gaudium Suun e ad Spectu pugnae oculi sui percipiendum eloquatur. II is acutior ac subtilior ilendtius. β)vocabullim ιιι α aliquando cireundo elationi, sed eleganti verae significationis sensu admixto constitui docet. Quen usum ut Oui monstret istulentum ex Aiace Ophocleo exemplum Ellendtius adfert v. 140:
Quam nunciationem ut, culis uni uti motum nictando potissimum prae se serentibus ductum esse erudite docuit Obeckius idemque ad Oeubulum os si e parte quiuem cadere videtur etiam Ol0 eo, de quo nune agitur. Et hic Oeubulo uti eleganti prinniriue ac re quo uti oris significationis sensu admixto Sophocles per metaphoram vel potius comprelisensionem, quam dicunt, animum hominemque ipsum circumloqui mihi videtur Oculii enim ea ars corporis humani sest, sua Praeter Cetera8 quaevis species extrinsecus Obhitae ad unita cognitionem perveniant et vicis tua, quaecula lue animos hominum movent, ea Oeulis muXime prodi solent. Quod et ilio loco Aiacis de oculi collambae metu trepidae usu venit, et in Trachiniarum v. 24, ubi si initi Omprehensione poeta usus est de
eliorum virgi immorasthiniarum canentem sueti. ')Melius etiam, suum X liis duobus locis eiusdem metaphorae usus cognosci potest ex illo Oedipi Regis versu 1222, ubi haec leguntur: ανεπνευσα T ' De δεν και , τε motu V α Ουγιιν , μα. Brun et ius haec vertit ita recepique spiritum per te et sopivi euh, meos, quae verba de nillius: requievi a Libore Optime interpretatur. Quem ad modum enim tu recupserata quiete e tranquilliore condicione commode consopiri euhis hominis dieitur pro ipso Omiue, quoniam hominis porturbatiae Solliciti Omnia oculos raro OOporint, a Sollicitudine autem curaque reni oti lae id Somu frui soleant, ita illo priore loco oeuliam eliori pro ipsis hominibus chorum formantibus ive choreulis usurpari Xistimo, uni rectis Sime e corporis uitiaui en ibra laeto adspectu vel inprimis frui perceptamque ex illo laetitiam prae Se praeserre et quodam ni Odo proloqui dici possint.
Νoquo dubium est deinceps, quin oculiam tollere aptissime is dicatur qui gaudium iu tosqu0 quasi spiritus quosdam e adspectu exspectati sertamini adsumpto prue e laturus sit inanio macris etiam ex contrariae notioni enunciatione os iaci rob γῆν δαλειν, oculum in terra eo nito ere hoc probabit fieri videtur. Quod cum aliis exemplis tum illustris sinio ex Euripidis one 58 N. adlatoeomprobatur, ubi haec leguntur σιγῆς ' π ὀ γῆν ὁμ ut σον Ταλ . ν εχερς; Hoc loco oculias demitii humique defixus teneri dieitur, ut ris confusi ne consternati 0rturbatio x- primatur quam animi motionem Omni Superbiae laetaeque concitationi ilanae adversam i stro iure iudieam Us. De metaphora denique, quam utroque loco Surpata voce δέ si Sophoele admisit quis si qui miraretur, si poeta minu poetice sem, σαπια την Mi v ευχιν, se simpli eiu etiam et seiunius Giouρί σας ia&υτον, ut est Verbi causa apud Herodotum dixis sol 3
usurpari posse arbitror, qui antea demi Ssis erant oculis, sed non milius apte a de is quo tu intelligere licere, qui Oculos non vere in altitudinem Ollant, sed omnitio eos in quamlibet ullam regionem vertant et tuas coniciant ) aocirca Sophocle cantie illo horum lion Oe optantsem Deisse videtur ut seu collimba praepeti concitata Olatu, nihil refert ad ultos nubium ira tus an aliun regionis altiori locum latus, do ea altitudine altius etiam eui Os nos sextolleret et Ol hoeteum io ιυεix Mures impl0 verbum Spectandi circum biquitur atque in eo nune luto Erbo tollendi adhibito momentum incipiuntis aetionis contemphindi maiore vi promi iur cui ostiationi X pressionem X speetationi la0faseae fiducia ples nae admixtam esse crediderim. Videntur mihi igitur hune in modum illa orba coniun
Latine aut se in interprsetanda utinam ceu aeria velo columba aetherium nubsem A0gale loea nivosa ad equar tollens e ubi in meum, hoe est ut planius dieam : Utinam ceu vel O praepeti constituta obitu eo lumba se potius cohun hae vento citius irruentis velocitate ad nivos Α0gal Hi loca servonium tollens oeuhian inpiam tollens Oculum meum idem significat, quod in ei Pi m Spectare, speetaturus sive Spee- tutor futurus illorum certaminum, quae chorus haud procul Aegale monte τον ενε GTE OP ετ γας νιη do dicit futura esse coniectat spectator nimirum gaudio certoque magnifieae victoriae id uela elatus eumque animi adfectum Oculis sublatis iudicans. Ac toti tuaestioni de nunciatione ico Moce Toυυὴν Oust inter prsetanda quoniam laue abunde satisfactum est, quid anteeedenti genetivo αυτῶν ae pso νιον fiat, an haerere videmur Grammaticum enim huius senetivi explicationem non infitior in tanta esse difficultato, ut in eis ipsis verbis maximam Omnino stri bliginem latere aliquamdiu Xistimaverim, eum vel errore librarii quales plurimos in ipso Laurentiano eo die a pri in maim commissi Sunt e superioris versus Xitu delata. Vel etiam explicationis causa ad Seripta alius nunciati Oeum ceu passe redibile esse posset, in quo investigando fruStra desudare naus, quamdiu in recens Endis Sophoclis verbis non melioribus fundamentis liceret in- Si Stere, quam eis, quae Optimus adhue Laurentianus liber nobis Suppeditat. Ac pro scriptura odi eis Laurentiani αυτ ον ὁ ψγὴν o a nudero. Dindor fio et serisque editori laus quantum Seio. mentiata lectio τί ν δ γωνoit in textum recepta est, deleti utem ab illis pronominis αυτος nupse Arnoldum
15쪽
patrocinium quoddam suscepisse supra β' significavi. Genetivus α ων γωνίον nullam Arnoldo exhibet difficultatem, quippe qui eum genetivum substantivo 'in ab illo coniectura substitui adiungat, cum
Wunderus, indorfius alii eum a verbo κυοσαιμι regi velint. Neutrum ea illorum Versuum interpretandi ratione probata, quam ego conatus sum, fieri posse con Sentaneum St. Jam Xorta quaestione possetne alia genetivi sive αυτο ν γ υνων sive so J γώνων explicandi ratio inveniri, cum exempla genetivorum liberiore ratione usurpatorum circumspicere coepissem, pauca quaedam cum X liorum
oporibus tum ipsius Sophoclis tragoediis mihi se obtulerunt, quae ad illius genetivi grammaticam explicationem fortasse adferri possent. Cuius modi exemphim apud Homerum in Iliad. , 6 legitur:
Quae porro laydesius adnotavit ad illum versum omnia eo redeunt, ut genetivo illo Seholiastarum auctoritate ductus praepositionibus ντί et περ subtractis intellegi velit. Ac revera praepositionem causalem suppressam esse Xemplo illo Homerie probabile sit, ubi cum praepositione ἐνεκα coniunctus genetivus alter legitur. ruegerus My in eius modi exempli genetivum rellation ignominat et frequentissimum esse eum apud verba docet, quae sensus significent Sensibu Sue exprimendis inserviant, ita ut per casum genetivum ea res notetur, cuius causa aliqua acti fiat. hira ad explicandum hunc usum senetivi exemphi uti Dorus βδ adtulit ac singula verba accuratissime congessit, quibuscum similes genetivi liberiore ratione usurpati inveniuntur. Talem denique Graeci sermonis proprietatem Tacitus imitatur, cuius in maioribus scriptis, Annalibus et Historiis, haud rara exempla genetivi substantivorum cum eruudivis coniuncti collegit Draegerus, qui eum genetivum praeeis ac simpliciter causalem nuncupat. Ex illis Xemplis, quae Draegerus collegit, propter quandam similitudinem, levsem sane illam quidem nec tamen plane praetermittendam, unum adferam ex Annalibus ΙΙΙ, ), ubi orsetis omnium animis petenil ut ei Onis scriptu in legitur, quo uenunciat nihil aliud genetivus petendae uicionis sibi vult, nisi exprimere, qua de cauS Omnium animi erecti et quodammodo inter exspectationem ac desiderium alicuius rei suspensi fuerint. Item in
uc si dixi Sset tollen meum oculum, ut ea certamina adspiciam et oculos meos eo adspeetu uasi pascam. Atque ea sententia Sophocles, cum ab initi Atrophae ' vehementissimam concitationem chorus de prospero X8pectati certaminis eventu excitatus prae se tulisset, sensim ad placidiorem animi habitum tranquillamque quasi securitatem quandam eum reducit et ratione aequabilius profluente fiduciam ac laetam spem eius ita exprimit, ut hunc tranquilliorem illius animum adeo in rhythmi maXI me em verSUS, quo Stropha terminatur, spirare videamus. Quae animi adfectio quam in rhythmis ultim versus Strophae cernimus, etiam cum tranquillo antistrophae ' sono prorsus congruit, cuius ultimo versutioλειν ii τε δε α πολίταις
chorus, cum preces pro felici expeditionis civium Coloneorum eventu deis Athenarum praesidibus sollemniter adhibuisset, urbem et universam civitatem theniensium iisdem deii animo voco 46mmendat quam precationem in verba satis gravia et placidissimo tenore profluentia confert Extremum iam Superest illud, ut totam Stropham .', ut in codice Laurentiano prima manu deScriptam legimuS, In con Spectu sum eadem emendata componam atque Ilius uidem an
zep columba Aegale nivosa loca adsequar, horum certaminum gratia euhim tollens sum A. d. VIII Kal. sebruar. Q 881.
16쪽
17쪽
19쪽
Lale inis che uisatre l. Quae res Causari cum reveris fuerit. 2. Legi decima Omnium Caesaris legionuin fortissima. 3. Quibus in rebus Germani a Gallis differant, auetore Caesare sexplicetur 4 uarius cupiditatum impotentiae exemplum. 5. alis fuit Gaius Fabricius Romae, qualis Aristides Athenis. 6. Cur Coriolanum eum hemistoele ieero eum Alcibiade Plutarchus comparaverit 7 Hau in bul post vitani summa cum gloria actum mi Sere periit ClaSsenarbe it). . Non corporis viribus magna re g 'ri, sed ratione et consilio ullo Gullico demonstratur.
rerum Graecaruit et Onianarum se moria reputitis en Ionstratur.