장음표시 사용
11쪽
πόρον ἄπορον ε ανύσας locus est corruptus, vide editores 1057 καὶ ταμ ἐν μi εστιν
δέρην. huic versu corrupto viri docti alii
alio modo medelam afferre conati sunt; vide Urch et Dind. 1238 τένα φυγῶν πτερόεσ
καρδέα τε ληψε ad locum corruptum ch.
aliquot libris 4 ἐλάτας κροκόμοi ἀμφὶ
ματρὸς ορείας orτῆς mothius: or ῆς καὶ ματρὰς ὀρείας Keilius: orτj v etc., in. Κircthostam, echielmum, Bartholdium, eblium . U. an dicitur in interrogation vel recta
vel obliqua atque ea non simplici. A. Prae cadunt alia particulae. R. πότερον Vel πότερα - utrum an Alc. 81:
12쪽
πολλῆ παρῆν, τὰς ἄνω τε incit κάτω
Θήξαντ' ἐπ' αὐχένος βαλεiν HorWerdenus et Nauchius hunc versum interpolatori tribuerunt; eis. eilium ad h. l. .
νας δ' αὐτα ' στέλλοντα κινεi κώπας. B. aliae particulae interrogativae non praecedunt prius quaestionis membrum saepius deest vel videtur deesse, nam lacile ex toto orationis contextu subauditur
13쪽
librorum emendavit, quae emendatio, quantum
14쪽
αμεrνον ταχυβάταν νεῶν κατόπταν
15쪽
στέραν νῆ ταχυτέραν ποrVσαιο 'ν πάνοδον.
ἄλλα χύδεν πλέον in πολλούς πόνους καI
φληναφυμάτων ἐσΘά ποτε μέλον. B. post βούλομα et omisso ἀλλον.
pretatur quod inuisius probavit. Fixius 15
contra interrogationem statuit, cum an non vertat .
N. addo denique quattuor locos, quibus
legitur, neque statuere possum, qua notione hic dictum sit Alcm segm. 85, 1 v τέ πλέον εἱνα παiδας νΘοώποrς, πάτερ, ε μ' ἐπὶ
H. metaphorice de rebus Heracl.
νβ'. . . proprie pubertas, iuventa, flos iuventae. Aeol rim. 24, 3 Θήλεια δ' β' ἀσσον κλείπει δέμας. Alc. 289
B. metaphorice. R. de rebus Voluptas.
h. iuventus, i. e. iuvenes Heracl. 82:
Dan segm. 324 5 εν oi δ' ἔχουσεν βοτῆς πέφυχ' ὁδε. Nauchius locum comitum p tans εὐτυκής coniecit . 4,aia λα r. I. proprie. A. ducere, i. e. praeire viae ducem esse Phoen. 120:
16쪽
χροστ πονομὸν λέκτρον, οὐκ αν εὐτεκνεῖν,
subaudi εμέ et intellego quam me
segaudere sponsae tuae curam habentem
vσΘvσετα Tor. ηχέως vide S. V. δύς. si δ' iam nunc statim saepius adverbium ad plures eiusdem enuntiati voces referri potest neque semper acile est diiudicare, quacum optime coniungendum sit. A. con
iunctum cum Verbo. R. eum Prae
μας τασδ' ἐσορῶ δ' ' Καπανέως di vide
17쪽
tamen veraci inesse concedo, nam utrumque,
et τάχα et εσasSiς, spectat ad laturum tempus, desideratur igitur adverbium praeteritum tempus respiciens; propterea Maalandus o μεντόS' coniecit, i. o. olim qua motione πότε saepius dicitur. D. Rendlium in Lex. Soph. perverse sine dubio Fixius locum vertit: sunt autem fortunati, alii quidem mortales illico, alii postea, alii vero iam fuerunt. verba, sicut in cod. leguntur, transferendi sunt: sortunati vero sunt mortalium alii mox alii postea, alii
ἔργον δ'. ipp. 179 εξ δε δόμων δ'
Θνητῶν ἐφρόντrσ' . h. alius generis Herc. lar. 1121 καέ γ' ε βεβαέως ευ φρονεrς δ σκοπῶ hetiam considero te an iam certe sis animi compos , sic Fixius aliique intellexerunt dubito tamen an δ' rectius ad σκοπῶ referatur:
18쪽
Valdhenarius et oberus interpolatori tribuerunt in Messium et Bartholdium . cycl. 18:ἡδη δὲ Μαλέας πλησέον πεπλευκότας. ist. IV, 25 άνεΘHς προυδος ηδ' se.
sur 702 χρόνος γαρ ηδ δαρ ὀ εξ του-. Heracl. 419 oi κε iος δ' πόλεμος ξαρτυεταr hanc coniunctionem sententia suadet) Phoen. 1575: Τματος ηδη ψυχρὰν λοιβάν φονέαν. Hipp. 12009 ίκτη et ἔστr - προ ποντον ' κεrμέν Σαρων et κό- Rostri in as- Eoo Ierico negans δ' ad locum revocari posse interpretatur: -baanniuch p equidem cum hanc interpretationem non minus Improbem quam totam explicationem eiusdem de particula M institutam intellegere malim; Schon, . . in umittestare Nahe, Helch la Getaeri gramm H, 2 pag. 677 et Thuc. d. Iraegero lib. Π, cap. 6 .F. coniunctum cum pronom Ine 'noen. 73 νὼ δε τεχνην μαντrκην μεμψάμην ἡδο προς αυτόν uam etiam coram eo . ist. V, 42 Ιτα πῶς αν τον πλουτον ον οὐχ Gπως Ἀδiώξαμεν. αλλῆ καν απεωσα-
μη τηλrκoiσδε υσr ημi ἔμερτὸν εἱναχεtκότως ν et νομἱσεrεν. hiam ita aetate provectis . Musgravius eumque secutus indor-fius post Ἀδ' distinguentes adverbium cum εγκεέμενον coniunxisse videntur: etiam oblatas et ultro propositas has ipsas divitias . G. coniunctum cum substanti V χρονος. es. 856: χρόνον sc τοσΟὐτον μεν
in libris V. 126 Iph. Au 234, Phoen. 314 et 438), quater emendatione aecepta est Hel 434, Iph. Taur. 842 Ion 1448 et 1461 . I. voluptas, et corporis nim I, gaudium. laetitia. delectatio. Hipp.
cum voluptate sacrificii, i. e. Voluptatem pedicipiens, laetus sacrificio simulque scilicet convivio, quo amicos excipias velim, sive apertius laetus sacrificans et convivio excipiens amicos saluta adiectivum igitur causam indicat, ex qua voluptas, laetitia percipitur, sise rem, quacum coniuncta est Fixius Vertens congregans ad sacrificales epulas iucundas βου- Θύτω σύν δον refert ad ό o σας, Musgravius transferens istucundo sacrificio saluta coniungit
sam verbis, quae antecedunt τἀν γυναrκεῖον
382 εἰσὶ δ' ἡδονα πολλαὶ stlo vocem ἡδο- να tamen h. l. nonnulli spuriam iudicaverunt, cla Bartholdium; Rechleinius suo iuro librorum scripturam defendit . ph. Aul. 387 πονπροὐφωτὀ ἡδοναὶ κακαέ. Troad 393 'Maroiς ων ἀπῆσαν ἡδοναἱ uel segm. 26, 2 ε
ἡδονάς, ταν Θέλν ἡδονάς, h. l. causas
voluptatum, per appositionem voci πάiδας Miectum est ut voluptati sint sive quae voluptatierunt, nisi cum WilamoWilato, quem conseras,
collectae sunt; sed cum sententia plana sit, emendatione opus esse nego . on. 448 τὰς
19쪽
II figurae adverbiales. O . vi. 102ς πρός δονην ἱλor σο τ α γένοrτο vera a Nauchio et indoino seclusus . Med. 773 δέχου δε μὴ πρός δονρον λόγους haccipe semones, qui delectandi causa non dicuntur ). ἡδυβόας dulcisonus Bacch. 127 ανα δεβάκχia συντόνω l κέρασαν ἡδυβόα ρυγέων αυλῶν πνεύματι ἡδυβόα libri, quod nileius corr. in δυβόα, Straboras cod. κέρασ' αν δυο βοῶν, ex quo lacis αδυ- βοῶν restituit satis multae coniecturae ad h. prolatae sunt, de quibus h. echleinium .
Hermamus, cui assentitur Urcis. ἡδυπνοους αυρας a grammaticis, ut lacunam exstantem in antiqvis libris explerent, additum esse suspicatur. Ἀδυπνόους ind. scribendum esse putat, si Euripidis esse vocabulum constaret ;cis Mechielarum, qui varias vir doct. Sentenet tias et coniecturas attulit .
ἡδυς lamna dorica a Dindoreo recepta in libris non legitur nisi in Rhesi v. 555 ἄδιστος et corrupto dab. inc. lam. 1033, 3 ἄδυ).
I. adiectivum. A. de rebus POS. δυς:dulcis, suavis, iucundus gratus. Iec.
suavem malorum habent, i. e. suaviter cum malis coniunctae sunt Troad 1178 ἐκους
c. libenter. Bacch. 188 ἐπελελεσμεθ' ἡδέως si Miltonus δέων librorum Ore., Nauchius μονν . 815 δμως δ' ἴδοις ἀν-δέως. ph. Mi. 1596 ἡδέως τε τοὐτ' ἐδέξαου ἡ δ' ς ἐδέξατ αυτό Hermanos, λεως τ' ἄποεν ἐδέξατ' Reilius, improbans synizesini ἡδέως admittendam cis eum). on. 1613: νύν δε α ρόπτρων χέρας ἡδέως ἐκκρv-
μνάμεσΘα κα προσεννέπω πύλας . r. 356: ν' ἡδέως προσδέρκομαr Troad 869: υ ἀρ
20쪽
24 ἡδέως l νομα δάμαρτος - λέγω dict.
libri; v. 903-90 Diud eiecit; Μ gr. πλου--σio non incommodo legi putat, acti nescit an rectius φιλότrμον Θος' distinguatur, ut πλουσro cum φρόνομα coniungendum . sit .
p. 1 d. v. 16 sup ante Alc. 692 adde Alc. 4 v μην υ παύσει p. I d. v. 3 ius ante V ἄρ dd' p 10 s. v. 16 ius post ποδέν adde 1579 IH - μέν, si 'o πρόσΘεν η καλῶς ἔχει, πλεύσωμεν altera igitur Inte rogatio interposita est . p. 13 d. v. 16 ins pro Nilachium lege Nitrachium.