Ang. Mar. Bandini I.V.D. publici bibliothecae Marucellianae praefecti... Collectio veterum aliquot monimentorum ad historiam praecipue litterariam pertinentium

발행: 1752년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Eorum auxilium, O veram quadam sibi is enecessariam letis.

Vilius rei me tam puduit in vita quam

vobis , elegantiarum omnium parentibus

ineptus videri. Nimis enim diu sum, testus verumtamen, quod a prineipio v Iui, cupio nune vehementer finem esse uiuis i literarum . Itaque vos oro, obtestor, si quaari potest opera, quo mos geratur ut necessitati meae, eam hominis vestri amantiummi causa minime negligendam putetis Libros enim haud multo plus octo diebus habebo mecum. Si est. ut res diffeultatis aliquid habere videatur vel incommodi idque ego uel minima gnificatione Iiterarum a vobis queam intelligere tum hae de re scribere amplius, etiam turpe existimabo. Valetes

162쪽

H. ANTONIVS CORONATUS.

Epigramma quoddam ei mo umento marmore Mesriamum ei mittis tum petit, e loci cuiusdam tu Libra de Legibus interpretationem a patre

suo uix se Libri auctore velit perquir

Postridie quam Praeneste redii, ne eorum,

quae tibi Romae pollicitus ueram, imm mor esse videre , in locum, ubi m rmor epigramma , quod videre cupis incisum hahet, me contuli Antiquitatis ignorantiam , ne dicam contemptum, multum deum utasse fimum a nimadverti, vix prae sterquilinii mole lapis pro spici poterat Patastes me hic in vitae instientiam ducta continuisset Diffieile opus arris , a. stris, Waliis eiusdem generis serramentis non de speranter adtentare incoepimus ego negotio non solum intereram . sed etiam praeeram . Quid mul ta non tanti admotis machinis expugnare ilium fuit tandem non sine sudore Ossum armen no nullis versiculis situ paene exesis adparuit. Id, et lyncei et indigebat, tamen quibusdam interum monumentorum studiosis iuvantibus, diligenter deseribere sum adgressus . t rei dissicultas aliaeque occupationes, quibus distentus eram, me plures dies intermittere coegerunt iis aliquantum relaxatus quod inchoaveram , perfeci, ad teque mitto. Hoc exemplum cum tuo conserre poteris. quid ab eo discrepet Qquidquid animadverinsone dignum existimaris ad me perseribas velim. Nudiustertius vesperi eum tui patris, viri ostis

163쪽

aa ANT CORONATI Pam. quo ille de Lege Titia meminit, me retardavit Iest enim in eo hoc modo. HIC LEGIS ITIAESvBIUNGENDA MENTIO EST , QUAE A XIT, NEV Qv I I PECUNIAM LUDERET-

Cumque me in eiusmodi loquutione perquirenda exercerem, laborem in me ludere sensi; nam eum loquendi modum ad sensum legis exprimendum quadrare osse nusquam invenire Potur. Illum a mabo te , percunctare , ut a quo mutuatus fuerit, plane Melligam Patri meis verbis lutem

164쪽

H. ANTONIVS CORONA Tus

ARGUMENTUM. Scribis variis e negotiis fuisse a Manutii pigram

mare cum marmoreo conferendo retardasum tum

sermonem a se habitum de fortibus Praenes, vis, ct quasdam in secundo Cheronis ιι-

nit , eiusque sententiam requirit. AI tu . - - εν - ἡ πνον mihi datum sisse arbitraris p insuavissimam literarum in termissionem l atqui eam , antequam hune calamum deponam, me compensaturum spe ro. Cum tuam epistolam, quae antiqui nitoris ismni ex parte plurimam effigiem exprimi , lihe tissime legissem, tempusque congressus, sermonum que nostrorum , quos nulla umquam oblivio ino scurare poterit, recognovissem, in me negotia, uis Ium mihi temporis punctum intermittentia, ingru Tunt me ad lapidem, ut epigramma cum tuo Conserrem, euntem saepius retorserunt me enim

quotidie aliud ex alio sic impedivit . atque ab officio abduxit, ut prorsus mei ipse oblivisci co caus fuerim . Quae, inquies, impedimenta tanti fuerunt rogas p itinera, lites, controversiae , dic sidia, causae , - , imo vero mille incommo dorum, difficultatumque Iliades. Vnum mihi cre de , idest tui memoria, me molestis, operosisque ne gotiis implicatum, semper erexit ac recreavit nam quoties orationis tuae suavitas, eruditio ad. mirabilitas mihi in mentem veniunt s veniunt au tem saepissime toties e tenebris in lucem vocari videor. Hi ex immenso tuarum laudum campo, in quo oratio exsultare cupit, in exiguum lanegIrum

165쪽

ra ANT. CORD NATI EPI T. gyrum me modestia tua , quae honores tua vir

tutis eximiae debitos propter cognationem quam cum adsentationibus habent , respuit compellit Consulto igitur de hoc ursa digrediens oratio lo gius aberrare cogatur . Redeuntibus nobis domum VII Kal. Maii, Qquidem vesperi , de sortibua Praenestinis sermo incidit i quae de earum inventione subcurrebant, in medium protulit illas praeterea pueri manu misceri, ducique , in more maiorum positum fuisse narravi ea, etsi superstitio. ne erroreque reserta esse videbantur tamen audientibus non iniucunda fuerunt Caenatus lychno Propter lectum accommodato cubitum iri antem quam me somnus amplecteretur, Ciceroius librum

I . de Divinatione, quem si pulvinum paulo ante locaram, cepi, evolvi. In eo est 3 os hodie Oeas cte. Ea oratio non faciles explicatus habe . Qui pigramma in quodam lapide inessum . cuius exemplum infra scripsi, noctem blandit an lucem

adserta Fortunae iovis puero c. Quibus de rebus. Praecipue de eo, quod Cicero tradit, oraculum non Delphis, sed a patre tuo a te pso. uintisque, ut aiunt, magistris, qui domi tuae retonindita quaeque serutantur , pete . iis lumen ad hi ha , quidquid antiquitatis inest, enuclea , tuaeque sententiae cum me certiorem seceris , te mihi ni hi gratius facere potuisse cognosces . Tandem actEpigramma venio. In marmore in . versu um t. in tu est donat. In . praetium, in tu pra eiu . In sitον in tuo Attara . In s. per tua fae cara, in tuo pos tua saecula. Caetera cum tu Contende. Vale. .

166쪽

Post deelaratam suam in ratam Manutiorum domxm observantiam, exsimati em, ais Octaviani Ferrarii, Bartholomaei Caprae ct Ha ibalis G cei, Mediolanensium civium sutilaribus erga se meritis praesertim ad Artis Bisoricae is ea rebe pubIie explanandae provinciam obtinesdam, Pau tam facit certiorem tum suam ilia operam quam maxima deviuri animi Animatione pollicetur.

SHqpist mihi crede eupivi vel semel tecum

per literas quoquo modo possem, e ni qui si modo aliquoties id acer mihi eo cessum non fuisset sed quotiestumque eius mihi rei in mentem venit, atque animum ad co gitandum institui a toties escio quomodo vel hoc, vel illud me invitum a scribendo abstraxit, atque alio transtulit. Nunc vero cum scribere vehemen eius cupio, tum stribendi ad te occasionem v I

to ampliorem put ipse quoque intelliges quam

umquam alias habeo . Itaque nune tandem crevi, sublatis omnibus iis , quae mihi moram. impedimentum inferrenici quoniam locorum , tervallo disiuncti sumus, neque te mihi coram inmmeri, atque adloqui, uti cuperem , licet usus bono litterarum meum erga te nimum aperires observantiam, benevolentiamque in te meam demo strare. Quod nisi hoc effeceroci mihi turpe ut rum Putem, si tacente me, ex aliquo meo vehalius cuiusquam commentario aliquando cognitum fuerit, me eadem aetate, qua te, vixisse, ex laboribus tuis maximum ructum cepisseri neque tamen tibi, si minus potui em iustas gratias age

re s

167쪽

re , vel semel alutem dixisse. Ego ni ea per ι ero, dum vivam, L DI parentis tui famae Nistimationisque cupidissimus , memor tantorum a borum, quos Q pro me pro aliis omnibus bonarum litterarum studiosis, optimus ille vir, in magno nomine, gloria semper futurus, suscepit. Eodem modo adfectus sum erga te eodem modo erga filium tuum. Iam enim est proprium familiae vestrae de genere humano benemereri, emendandis , Explanandis , imprimendis , atque e vulgandis summorum hominum libris iis denique seribendis, ex isto erudito animo vestro prommendis, quae alios delectent, vos pis laudibus inlustrent. Quod igitur officium patri tuo tribu re non potui, cum iam ille multis anni ante , quam ego nasterer, esset mortuus, praestabo tibi saltem, praestabo filio tuo, si quando tu mihi serit commodum . Atque hane ego scribendi causam nimis late patere, & mihi cum aliis quamplurimis Communem esse, praeclare intelligo. Quare me astaliam tibi pluribus exponendam, quae Proprie, ipsum adtingit , comparon nisi fortasse te, multis

negotiis distentum, iam non vacat audire. Ego

Octavianum errariam , Bartholomaeum Capram,

L. Haumbalem Crucrium mediolanenses Cives, dis ligenter observo Qeolo idque non solum ob maximas clarissimasque virtutes, quae ipsis omnium

hominum observantiam enevolentiamque valde o ciliano, sed etiam propter multa ac magna benem mari quae me, contulerunt. Ne vero hiemihi dicas , quorsum hare a me Facere non possum, qui paulo altius huius meae in eos obser Vantiae atque amoris initium repetam quod ubi fecero , non dubito , quin faeile cognoscas , quid sit, quamobrem ad te scribere voluerim in ram senti. Decem anni sunt, ut opinor, cum an an anum induxi meum , consere me in sidemis clieno

168쪽

PRAN c. CICEas Epis T. Iasrelam Octaviani errarii, de quo viro optimexistimari a multis audieram, Praecipue a M. Antovio Maioragio quocum aliquot annos familiain riser vixeram , homine, docto, Win primis in rudito, ad dicendum copioso quo quidem rein pore errariur, cum quemadmodum ipse quoque seiso comis sit atque humanus , non tantum me in fidem recepita sed etiam sermones suos longe doctissimos minime vulgares, quos habere consum vit mecum communicare Coepit, adeo ueniad. non parvam adcessionem ad eas litteras, quas prius didiceram factam esse sentiam. Hoc ille, quod per se quidem ipsum est maximum . non conte tus, duorum amicorum suorum, Bartholomaei Caprae, L. Hannibalis Cruceii summorum, si gularium virorum, mihi benevolentiam conciliavit. de gratiam, idem quoque cohortationibus animum meum erigere, atque excitare eoepit, meque albquid magnum spectare aliquid honestum spera

re iussit. Cum igitur non ita multo post occasio mihi esset oblata addidit animum, meque ad intendum impulit, ut me Senatus Arti Rethorierepa hii e Mediolani explanandae praeficeret. Una e ro eum Cruceio , a Senatu rogatus, tam praeelavi

eum mihi dedi iudicii sui testimonium , quam praeelarum aliquid tale petenti dari potest neque vero hoe satis esse arbitratus, diligenter egit cum universo senat . tque singulis Patribus, ut, quoaillos rogabam, id Impetrarem . Itaque provincit mihi traditari praeteriti competit res multi sequorum nomen in Grammaticia Mon parvum erat.

hi interpretandi muneri praepositus sui. iidem ipsi fautores numquam dare operam destiterunt, ut se illud tuerer a substinerem, ut in tam honesto tamque frequenti loco pulchre starem quasi in eo ipsorum res non minor ageretur, quam mea et omnes quidem tota mente huc incubuerunt, atque

169쪽

xat, FRAN c. CICEREI EPIs T. an hoc opes suas experti sunt se tamen is ut

Uulne uno tque eodem animo sunt ita, cum

tres lint . unum alio plus hac in re, quam in iis a valuisse eonfitendum est. Nam errarius num quam me monere destitit, quo in dies aptior ast docendum, adque munus publicum exsequendum fierem . Neque vero alle suis admonitionibus Pro secit parum id iudicium est hominis valle docui; eius, qui hona aetatis partem consumpserit an interpretando licet genere dispari , celebrior bus logis . atque alio disciplinae generet, .muuto maioris momenti is ponderis Capra multos mi.

hi libros, cum veteres, tum novos . utendo tram didit E elegantium virorum adnotationes, obser Nati nec animadversiones,, quamplurimas id ge, nus commentationes in eos auctores quos ut TXPl1- Carem, in manus sumpseram, scripta ci, magnum Ozquidem per seu a maius mihi, talium rerum vidissimori maximum vero, si spectes opportunit tem . Sed tamen nihil ad hoc, quod dicam, videbat ut est clemens Capra dimcultat rei num mariae Senatum Uue interdum fieri consuevit e neri neque tam cito, quam ego cuperem, ea mihi praemia dare laborum meorum , quibus dinfectus, eo me onere , quod iamdiu grave mmis substinebam. levare,' studiis meis inservire Possem. Si meeum . liberalitate sua uti adgressus est , ud, si modo vellem, paratus esset aligenistae si vere in quattuor annos, ut quotannis mihi quam ' id postularetur, sed illud tantum e gramma fieret, ut in litteris versari ne interpellam ture possem quam quidem voluntatem quis non admiretur, ac homine dignam principe puto

Praesertim cum animadvertat, homines divites , fore tunatos nobiles hoc tempore litteratarum homi nam studia contemnere , ac pro nihil. Putare

Quod

170쪽

maretur, cum intelligat, eum Qquaerere Pecuniam,

di s honores adscendere sequorum utrumque ei ne iuris perito. nobili genere nato, erat is nil ut se totum in Philosophiae studium trade

ret, neglexisse . At Cruceius primum egit cum Sem tu ., Aedili, WXII. Decurionibus, ut , licet cir vas Mediolanensis sim lege neque aliunde adcitu huc immigrarim, ut vhlie docerem mihi tamen fuerit immunitas data dernae non prius Conquievit de me quam perfecit, ut Senatus idem mi hi in singulos annos constitueret aequam mercedem Iaborum meorum . Cum igitur ab his tribus , Uthuc nostris tot ac tanta in me beneficia sint Prosecta, nonne iure optimo illud dicere possum,

quod olim de Grasin Carnea s Cyrenaeus in

hi tres essent, ego non essem. Nam quod aliquQEgo quoque lata , si modo aliquid sum , id totum est illorum; qui eum necessitudine, henevolenti tecum sint coniunctissimi , visus sum satis iustam causam habere exibendi ad te scires , cum illos de me benemeritos colam diligenter, qui l .

hi valde amici sunt , hoe est, qui idem sunt,

quod tu ipse es a te quoque a mera sicuti parem, diligenter coli . Neque vero iam quidquam. ut arbitror, impedit, quo minus Illud e tiam ad eoniunctionis, benevolentiae iura per tinet possit suae tuo. H Iura ni ct eidem conveniunt. σadem rursus ipse inter se conveuia ς. Nam , si convenit tibi: eum errario , Capram αCruceio, quemadmodum multa in praeclara quidem aperte declarant, & mihi quoque Onve nie cum his ipsc cur non, mihi tecum Lunae

veniat Dieam igitur illud is verissime dicame in fide a clientela sum Ferearii Caprae . di cruceii consequens esse, ut in fideis in ellem tela quoque sim Paulli Manusii ι qui seu brevi te dicam id , quod norunt omnes is plane D

SEARCH

MENU NAVIGATION