장음표시 사용
2쪽
Ingularis HεItalis quam leges tam vitae instituta omnia aeeuratius perserutari, minime supe vacaneum esse existimantes Tarentinorum veterum rem publieam velut exemplum proposuimus, partim ut quam recie ab illis xi is, qui In universum magIa diψpniarunt, latae flut senientiae elueeat, partim ut nullum probetur tam parum errori obnoxium institui Judietum posse, quin idem In singularum rerum pervestigatione hie illle mutandum, aut quidquam ab eo recidendum sit. Duplici tantummodo disquirendi genere et singula et universa Indagando cauto tutoqno ad veritatem licet aecedere; liaque ne operam spernas a nobis In disquisitione de elvitate Tarentina postiam. Quibus In studiis nostris si plura complexi sumus quam quae vulgo roelpi solent sit libellos do veterum rebus publieIs eoi seripios, venia a lectore nobis
petenda videiuri quem eju-modi expositionibus romoraturi simus; persuasum tamen habemus, neque illas, de quibus egimus. antiquitatis studiorum partes magis quam ullas negligendas esse Iis, qui ut rectum sibi comparent judicium de populorum antiquorum vita atque ludole adnituntur. Atque ut allaa hoe loeo multas reticeamus utilitates ex rerum Oeennomi- eurum quarum nomIno doctrinam de eomparando viein et Reiendo quaestu eomprotiendimus pervestigatione redundantes, id solum observatum velimus ot expensum, quantum ad ipsas civitateg consormandas et excolendas ea valuerit ratio, qua eives quae ad Icium ruliumque sunt necessaria sibi paraverint. quod quum nostrorum temporum viri antiquitaliη eo ultione praestantis imi Boeexhius. Nullo μὴ alii probe intellexisse.videantur, nec nos poeniteat operaeci laboria Inkumit congerendis reliquiis e tot scriptorum ruina fer allu, veteris Tarenti olim omni humanae industriae laudo eonsi leui res rusticas, opiseia, mercaturam illii irantibus. Quae sequitur expositionem do I iis rebuκ eonseripiam sectio de moruaua. si minuκ ad ipsa
elaborata, nemo. opinor. asarmaverit. Postremo doctrinam do foederibus ei re militati ad Mem opu euli sectiouo quarta absolutam propterea a reliquis rei publicae institutIs segrega Imus. ne nisis multa Inter se commiscendo ditervarum aetatum propriam naturam quasi dilueremita. quod si libelli ad celebrandam memorIam annIversariam Inauguratae ante hos CCXC annos fetiolae provinclatis Portemias Jusios lines excedere IIeuIsset, libenter notasseetiones irea de rebus sacris dequo aritum et litterarum cultu apud vetere Tarentinos
addituri fuissemus. Ilaee, si sala sinunt, speramus mox alio loco a nobis dilucidatum iri.
Occonomiii civitatis Turontinuo.
De νs r ti a t i e a. Quoniam terra hominum nutrix est, ad parandum v Ietum ex illa proventum qnast ei Iesens deinde opisella ae mereaturae materiem subministrans simplicissima hominibus res rugit habetur. CuJug laude quum veterum gentium non paueae floruerint. insigni etiam floruissennii tui i arenti ineol i. . haud lexem tamen moveret mirationem, si ipsorum it Doriensium
3쪽
ex Isi Imandi; verum alio a nobis ollan loco ), Lacedaemoniis potius περιοικοις quam Sparata uorum proprio sie dicto populo Tarentinam coloulam vindicandam esse, observatum est. Assiduam illi περίοικοι eum rebus rusticis tum aliis opisciis navabant operam Mulier l. e. p. 27 sq. . sor atque Laeonibus agrorum eui iura haud anodice ibid. tom. I. p. s9 sq.). nee rari laudatores hominis Appuli, qui Tarenio viciniis erat . arando impigri. Ilorat. Od. UL
ea. quae ineolenda esset, terra, Horatio poetae nunquam satis laudata. Sestol. ad Ilorat epi t. l. Is, 11; quas enim ad agri eligendi ae bene eolendi rationem Palladius requirit rerum rusticarum scriptor lib. I. cap. 2.), auris et aquae salubritatem, terrae Reeunditatem et civium industriam, eae non deerant res novis colonis, nihil Igitur mIrum, ad summum forem rei rusticae evectam esse et Iiatem Tarentinam. At singulas consideremus, quae vulgo fledistingui solent, res rusticae partes: agri culturam, pecuariam rem, piscatum et metalla.
I) Agrorum cultura. Omnino seratem quovIs fructuum genere prae vicinia regio liabus sulase agrum Tarent Inum abunde docent poetarum laudes ereberrimae. Ipsa quidem Apulia ob venios adeo erat arida γ- torrebat enim agros Atabulus ) Horat. sai. I. 5, zΗ. PII n. naL his L XVll. M. H. iii Plitiitis XXX l. Io. In Meksapiis omnia susca nasci traderet et Micali Ital. tom. I. p. 21 a et Paulus Diaeonua hist. Langob. II. 2i.) Apuliam nominatam crederet a perditiove cirroλ-λDναι) 'quod citius ibi solis servoribus terrae Uventia perderentur. Cui convenlt Apuliae ariditati ld, quod de agris prope Tarentum monuit Strabo geographiis l. p. 2-1. Cas. 292.
p. 20s. vers. Cerm. item mari citer talia eo .. moelio . Ivoria tisi a Taron tim in agiis, longius
proeedente ) atque isto modo veniorum incommoda sananie. quum terram In profundo marIsreee sua irrigarent, adaugebat necundi talem') aestus aeris - aestuom enim universa erat
Calabria Ilorat. Od. l. ai, A. - ut Tarentinus agor uberrimus maximeque fertilis laetus sita sude Tarentum saturum voeaxit Virgilius Georg. II. IsT. et Noaxici πιονοι Aptim vetus oraculum apud Strab. XI. p. 2a9. Blo d. exc. Valle. pag. I 2. Dind. es doli. Juven. de antiq. Tarenti IV. I. De frumento quidem Tarentino, quod frugum genus nostratibus In re ru i Iea summum e t. nihil ab auctoribus proditum invenimun, caret enim eo Insertor Italia praeier ullieum Plin. XI I. 12 .1., quod Iti Apulia proveniebat optime Varro de re rust. I. 2. neque cratillarum regionum incolis In alimentis omnium maxime neeessariis. Conspiciuntur iamen In nummis Tarentinis hordei spicae Basche lexie. num. iom. V. p. I. pag. 52s. M . Mior et
4쪽
deser. num. suppl. iom. I. p. 2 S., quales eas in Metapontino nummo perantiquo expressas esse constat. es. Eahel num. eit. an ed. pag. m. iab. lil. nr. 15. Contra Tarentini agri indoles, quemadmodum adumbrata est, apprImo ea favebat vitium eulturae. quibus et abundabat ager et alios in Italia saetio superabat. Plin. xlv. 2. Taren tiuas enim uvas vitium genera enumerans praedulces dixit Plinius XIV. 4 ., qui seriptor alioloeo XIV. S, s. recenset vina Tarentina inter generosa eum siverim, ) et Consenilae ge-tiliis et Tempsae ae Babiae Lucanisque, antecedentibus tamen Thurinis et Lagarinis. et Steptu BFE. s. v. Ati; Πρια. quippe enim xinum Tarentinum ei quae In illo tractu naseehantur lenia exaut omnia, capiti non infesta, non veli emenita ου πλῆξω, Ου - νον ρονυς, sua Im ventrieulo at ea, ut retulit Athenaeus I. p. 2 . e. seriptor de vinis Italleis eum primis consulendus. Clarum omnino suti Peueetiae vinum, qnod dicebant I ιναιον. Π 3ch. s. v. ibi q. lati p. quin Tareutinuiv iuum Falerno haud deterius suisse in Italia ninnium maxime eelebrato Plin. XXIll. 20. Varro de re ru, t. l. 2. Dio Α rId. V. Is . , Venusinus poeta si
professus. Ferebat illud amicus Aulon, sertili Baccho minimum Falernis Invidens ulla Ilorat. Ud. II. s. I s. et felix vitibus Mari Ial XIII. 125.; sed laudat etiam In Silvis sit. 2. II. Statius blanda hineia Galaesi prope Tarentum suminis. Poldib. VIII. M. S. - vinum a TarentinIu olim servatum esse In eellis vinariis quales ad mare habebant s)baritae Athen. Xll. p. 420. Schw. II ryn. opnse. tom. II. p. a au. Etlainnunc vestigia quaedam a identur commonis
strare. Sis iubitrii. ii ex Map. tom. I. p. asu. ve s. Germ. inpriiuia loeus Is qui hodie ablueolia toeatur dialo et Cardueel ad Aquila. delle. Tarent. p. ets. sq. . sed alii h urnas pro Neptu es templis hahent . alii pro n3mphacis, in quibus maritimo frigore TareniIni cives Iruerentur. med et iter per Magii. Craee. p. 20S. De omni ista vini conservandi ratione quum ille amplius exponendi locuΑ non vli, lectorem ablegamus ad Florentini de, eriptionem rella ovinariae Geopon. VI. 2. p. 42Η sq. Niel. ), do ea autem ratione, qua hodie Tarentini vinum parare sibi solent videndum rit iter Lirssis de Salis-Marsei, litiΗ in provinci Neap. p. las. kq. Non cedebat vino oleum Tereni Inum, eul quantum eurae clues impenderint, vel ex uera eleeti sitius tabulis licet colligere. es Cardueel p. Ν2. Inclita prae eeieris Salentina olivaluit, quam Cato de re rust. s.) Inseri jubet ealido et pIngui solo, quale est Iapygiae Plin. XV. s. Macrob. satum. II. I s. sed laudat ipsam oleam Tarentinam Theophrastus histi plaut. IV. 14, s uti Thurinam celebravit Amphis apud Amen. I. p. 20. h. atque Horatius Tarentinae regionis ea pius delielis oleum Tarenisnum non eedere eontendit Venafrano. Od. II. s. 5. At Velialium Campaniae oppidum multi sunt quI testentur auetores Plin. X v. a. Colum. v. S. Varro de re rusi. I. 2. Horat. sat. ll. 4 ID. Martiat. Xlli. Iul. olivetis simul fuisse clarissimum et vino Athen. l. p. 2 T. e. ; quum en Im in oleo princIpatum toto orbe olim Italia saeile obtineret Plin. l. e , nuα quam tamen generosior erat oleae liquor quam in Campania. Plin. Ill. s. Iam oleum Tarentinum xi de opilino exaequatumi Verumtamen ut suam quaeque pestem habet regio, si e et rea Tarentum Theophrastus s. e. dieit, Ducium quidem Gereni semper promittere oleas, contra sub Ipsum soris tempus partem magnam perire; id quod susius explicat idem seriptor de caus. Plant. V. 10, a. apud Tarentum enim olearum
5쪽
sores aut rebIIInem eoncipere aere nullis ventis commoto ant aurae marinae nebulosae et erassae putrediti ') eorrumpi, qua de mussa arbores quamquam maximas et pulcherrimaa istius agri fruetum tamen exiguum reddere. Ad hane usque diem olei8 plena est regio Tarentina Salia iter p. et D. I T. et Ipsi Incolae earum colendarum sunt perii Issisl ibid. p. IV. 14s. verum eodem quoque laborant fruetus morbo rubiginis. lbid. p. I M. cf. Cardueel p. zz. Multae praeter vivum et oleum Tarentini agri erant fruges. Flatu Tarenti tantum na- sectantur praedule es, quas onas I voeatas esse testatur Plinius XV. 19. . proeul dubio e Laeonia petitae Theophr. hist. plant. II. z. I.; quum enim capriscus vulgaris esset in Italia, ut liquet ex oraeulo apud Dionys. Halic. antiq. XVII. 22. Et Diod. exe. Vatie. p. 32. Dind. . plurima etiam scorum genera, Chlaη, Chalcidicis LFdias, Africanas, in Italiam perlata se obsera a It Varro de re misi. I. 41. ), ubi proveniebant optime, quippe fructum non amittentes, antequam percoxerint. Theoplir. his L plant. II. S, I. Nostra quidem aetate se Neapoli lanae reeensentur inter optimas, sed Tarent Inae quoque in egregiis sunt. Sallu p. 104. Laudandae delude nuem Tarentinae, quarum duo fuisse genera retulit Plinius XV. 24. fragili putamine ac duro, quae sunt et amplissimae et minime rotundae. Prius ita molle erat
genus, ut nux vix ati reeiata frangeretur, quare Favorinus etymologiae studiosus Terentinam potius quam Tarentinam eam vocandam esse eensuit. Macrob. satura. II. 14. Varro fragm. p. 2lia. Di p. es lib. de orig. Tarent. pag. S. Λ genuina natura degenerando Ita molles videntur saetae e se nuce'. nam, Inquit Palladius Il. 15. si Tarentinam facere volueris, solam nileis carnem lana propter somnicae obvolutam in seminario debebis obruere. H. Geopon X. M. Aliam, qua nucem Graecam et avellanam '' Tarentinam Leero possis, rationem exposuit Columella V. 10. '), unde nucis genus primum Tarenis naium In alias deinde regiones hominum arte esse propagatum, ita ut id, quod ab urbe datum erat nomen, genus quidem nucum sed non cerium loeum Indiearet, haud nubiguo eluceat. Castaneae etiam nucum nomine solent appellari, quamquam aeeommodatiores glandium generi ut e enset Plinius XV. 25. Excellebat his quoque ager Tarentinus, nam faciles erant eastaneae Tarentinae nee operosae e Ibm Mura planae sed nilnus traeiabiles rotundiore east
nea. quae voea ivr halanitis; laudatissimis praeter Tarentum patria In Campania habebatue Neapolia. I l in. l. e. es Martiat. V. z9, 14. sq. Avellanas Tarentinas fuisse My tu, si Judieaxit Salma lus ad Solin. p. 602. d.; ideirco in eastanearum genus retuliti et Inipp. ad Geopon. II. S 4. Animum adverte deinde ad pira Tarent Iua piris enim v et Calaber Jubei hospes Iloral. epist. l. L 14., Tarent tua in Graeris ') recenset Piliatus X v. in . sertim genus ibid. R. a. Macrob. salum. ll. 15 sed Inter generosissima positum Columellae V. Iu, ex quoplea I.ta memora it Pomponius Sabinus ad Virg. Georg. Il. Set, laudaia quoque apud Catonem
a mari amantem aerimonia teneris floribus potui se nocere assimat. Quod ut verum It. Eon ideo, cur Ioeus, male explJcatus a Galla. emendandus iat. 3' dila re iii tili is ardulatis pro, Omaal est sori mei a taς, venales, pretiosas. et auxea. de uniri. Tarenti iv. I. 3 3 Reeenient ulla Columella v. IO. et Nacrobius saturn. Il. 16. De nneum genetibua ada Plinium XV. 2 i. noees Itielandes Walsebe Nusse).axetrama Haseltia H et am3gdalaa Mandesti di tinguetitemi hueem Graecam quidam in Iuglandium genere aer, anti De n ellanis vide F linei lemni ad Caton. de re re L vlu. p. 41. M. Salisit iter p. 46 sq. Abaeotidiis nImirum nuce Alve putam ne in serulae modullam. et de altiori cap. 22. PIta ira eis, memora it Cloatius Nud Macrob. ML Il. 15. xle dicta a Magna Graecia, quo genau etiam nuces
6쪽
do ro rusi. T. IlIdem pira Tarentina intelligenda esse apud Galenum eomp. medie. see. loca IX. 5, ubi te ntur timoι Πρενει οἱ, e Ruit Comarius es. Sehneldor ad Colum. V. 10, S.; ex piris denique Tarentinis viridibus medieamentum parari adnota It Celsus Iv. 19. CuJuΑvis serme arborum generIs totius lap3iao ager fuit seraeissimus Strab. V l. p. 292.
TEsela. nee reticuit silvarum Tarentinarum amoenitatem magnus urbia laudator Horatius epIALI. 16, II. dictis adductum propius frondere Turentum es Cardueel p. M. Attigit Galaesi horios SereIus ad VI M. Georg. iv. I 2G. et schol. IIorat. Od. Il. s. Io, quod numen um brosum pinetis dixit Propertius III. as, sin Laelian. Ipsisque horiis eonstitutos fuisse eust des adaxo ρους, eoirileias ex Nevellio s. v. IbIq. Inipp. quaedam laudantur Insigniora hodilorum Tarentinorum ornamenta, sle Cato de re rugi. III. cupressi Tarentinae mentionem In-Jeeit, de qua serenda ex Manio Pere nio praecepium attulit; hane Plinius XVI. Go. eonia deetura haud spera da nomen Inde censet obtinuisse, quod primum venerit Tarentum nisi-rum ex Creta insula, eupressi patria Plin. i. e. XXIV, GI. Cle. de lux. I. 5. ubi arbor ea et frequentissima et magnifieentissima proveniebat, proseeta. Theophr. UAL plant. Ill. I, s. α 5. IV. 5. 2. II. 2, 2. Vide Boectatum ad Da . Piud. p. sa I. et de Iabulosa cupressi origine lutpp. ad Geopon. XI. 4. Myrti genua Tarentinum solio minuto laudavIt PiluIus XV. a , quam m3rium Romae galam esse propagine Tarentina, In Campania autem haecis prodidit idem auctor XVII. 11. Exsiat do mrru quoque o igine eommentum apud Ceopon. XI., s, ubi notam adeas. Addimus porrum Tarentinum, eujus mentionem feeit Columella VII L. II do uxv eius exponeus tu alendis pulsis pavoninis. De eo epigramma legitur apud Martiat. XIII. IS: Porri secti, Ista Tarent Iul gra iter redolentia porri, Misit quoues, Oseula clausa dato. Fulna denique opiImo provenisse tu agro Tarentino perspieitur e Theophrasto de eans. plant. IV. 16, 2, quum enim faba e terrime Teriniculetur, lutegerrima manet apud Apolloniam
Quibus de agri Taren Iul Inalent fertilitate expositis si addideria poese m rius descriptionem apud Virg. Georg. IV. 4 121 - 148 hoe loeo non repetendam, ubi is Coucium genem
indueit loquentem, quantum operae agrorum suorum culturae veterea Tarentini impenderint
deo perspectum habebis, ui rem agrariam dieas veram ah illis artem, qualem iudieavit eam ipse Varro de re rust. I. a. existimatam esse. Tradit Idem aeriptor I., I , saepimenta habuisse agrum Tarentinum ex terra et Iapillis eompositis in formis, ut in Hispania; aeseribit Frontinus de eoton. pag. III. Goes. habere muros provineIam Calabriam, macerias, re Ioves et terminos Tiburtiuos, quae etsi ad Romisa tempora perii neni, Initia tamen priori aetate habuerunt. Neque a probabilitate omnino alienum est iuris agrarii RIsae Tarentinos peritissimos, quam poterant disciplinam ab Etruscis aut aliis Italiae populis sibi Meessere, os dilebile hist. Rom. tom. L pag. 166 sq. edit Il.) primis eoloniae temporibus, qvibus nondum in universa Italia formidabilem suam potestatem Romani ex rectant. QuIn immo agrieulturae doctrinam exposuit ipsius Tarenti iuxta Areutas Pythagoreus philosophus n, terrae numeroque carentia arenae memor Πorat. Od. I. M. I mathematicis haud dubie usuε praeeeptis, a Varroue de re ruat. I. I, et a Columella I. I laudatus inier eos,
cuius nuῖα stamenia philosophica dissertatione illustrant Guatiqua uarie tela. DPa. Ima. s.
7쪽
qui graere seripserunt de re rustiea. Cuius scriptoris opera quin a PlinIo In eonseribendatiaturali h Isio Ha slut adhibita, nullus dubitarem, si auctorum index lutuo operis positus. MI . Aretiyias Inter eos recens tur, quos ante oculos Plinius libro Vlli., X. xlv. XV. X vll. XVIII. habuerit. ab Ip o Plinio prosectus csset. es. Fabricii bibl. latin. lom. II, p. 2ΝL ed. Ernesii. Ceterum Aresinam illum qui de agris eo tendis egerii, Diogenes Laertius VIII., M. Ide ibi Motia .ὶ a philosopho tristagoreo diversum esse perverse contendit. es. Navaristoniam. do Archyia. P. IS. Est quoque scriptor quidam Tarenti itis nomine uiter geopouieos qui aut Heraclides medicua Tarentinuq est 'aut nomen proprium existimandum. Suid. s. v. Neodliam prolog. ad Geop. p. L ll. sq. Mes. Verum egregio quodam modo Tarentinorum in re agraria positum studium ip is eum probatur tabulis ueracleensibus Carducet pag. M. sq. Micali Italia tom. Ill. p. dis.) dimensionem continentibus agrorum Baeetit et Minereae: ibi enim ieeiuris ob iam Gniit ὁ rtiti it ρυς p. 250. Mago li., atque agrorum sutiores quinque. ορι utis. qui in eo mitiis videntur creati e se. ibid. p. 14I. sq. 2s5. 242. 259. es. Hon. opus e. iom. I l. p. 245. sq. quam doctrinam Heracleenses non poterant nou debere Tarenisi tuae metropoli.
Agrieulturam proximo sequitur eique arciissimo eoniuncta prevaria res. 30 PMevis apium
unicergum dixit lap3glae agrum Strabo vl. p. 292. Tascli. , qui et Bruttium laudat, atque totam Apuliam fuisse habitatam a pastoribus vel ex Cleerone unleulque notum In Caul. Ul, σ).es Bossi liis i. Ita l. p. 210. Statius Ille poeta, quem propter vineta Galaesi sumen Iaudantem supra excitavimus, peeuaria qnoqn culta Galaesi eelebrat silv. Ill. a. sa, nee minus Apulam herbam, qua saturat Calabris culis Calactatis aqvia Martialis VIII., m. 4. Ita duleis enim silvius iste erat ovibus Ilorat. d. II. . s. 10, ut in pro τerbium agnae Galaes I molliores abiisso videatitur. Marii a L V. . o. 2 cl. XlI., M. a: Aulonem quoque nobilem lana 4 Pre tiosa vellera dantem laudibus eum utat idem Mart Ialis XIII, 125. Nihil igitur aliud fuit nisi
pastu rao et eopia ei dulcedo, quae lis eirca Tarentum Ioela, ubi longius in terram maria sinus recedit, molliores ovibus lanas paravita gestol. II orat. l. e. sed alia etiam pecora, uisunt rapellae, in saltibus Tarenti maximis auelibus creseebant Virg. Georg. II. . Is . ibiq. Pompon. sal, In . et carducei p. 65, nee defuisse poreorum greges colligatur ex IIesreluos. v. cutiλnνοις, si quidem re te ibi emendarunt interpretes. Boum multitudinem eommonstrat solum Italiae nomen, quod ab initis inseriorem modo lotius penInsulae pariem complecteba
tamen reserenda sit hori saeles in nummo Tarentino Itasche tom. V. p. I. pag. 5M. Nionnet Suppl. to m. I. p. 284. id disceptandum estis relinquimus. De Taeeis Tarentinis liceat provoeare ad Angoli Pol illam versum ..Plena Tarentinis sueerescunt ubera vateis. Carmina illustr. poei. ital. tom. Vll. Florent. I 20. p. aciet. Sed ovilli trexes Tarentinorum pras ehleria summopero laudantur. Album ii colorem lent videntvr debilisse Calaesi aquarum tempediaturae. unde sumen sp um album dicitur P0 uiae Martiat. XII. . ita. a. cf. IV. 2Η d; reete etiIm obseeraxit Pilii Ius XXX l. s. li., l . . PPndere ab aqua ovium eolorem. tit multa negantes exempla do re pos uni. cf. Claudian de VI. cons. Nonor. 50z. Carducet p. m. Verum magis ei iam sella adris temperio Iloras. Od. II.. s.
Ir) Quare Terentius Varro vis prudentissimus quum primo res russeae libro egis et de agricultura, alteroe posuit rem pecuariam
8쪽
IT. senee. de tranq. anim. 2, Ipsius terrae ne eundi ias, pecoris denique alendi rat Io sui It egibus. Melior omnIno quam. in aliis terris orium proventus In Calabria sesiol. IIorai. Isi. II. 2, 17S. quae quum esset valde aestuosa, hiberna in ea greges habere solebant tutissima; eonira ante Sirii servidi ortum . Calubri putila oris arei Val. Flaee. I. iria, submemem Iulium In temperatiora loca Lucaniam xes Samillum ) versus abaeti sunt. Norat. epod. I.. 2z. arro de re ruM. II. I, id quod serioribus quoquo temporibus interdum fiebat. Sallis p. 1 4. sq. Atque haec quidem aeri aliud ovilli greges agrorum indoli debebant nonnihil salis eontinent Ium, nam ubi sal bonum. selix ibi ovium proventus es. Falconer ad Strab. VI.
p. 401 quam optimo sententiam magna ARIae deserta probare videantur. sale tincta. Ingentes eximiosque ovium greges alentia. Facile inde explieatur, ob quam rem Tarentinus ager nullo aeqne pecore atque ovibus abundarit, haud exili cicibus eommodo . eienim olito pecus quam is mollissisum sit, valetudinis est iiii IssImae. inlutineque pestilenita laborat Colum. VII. . lia ut alentibus Irand adeo magnae eurae sit. Nihilominus Tarenti cives, mirum quantum gregibus aias navabant operam verbis deinceps Illustrandam.
Dixit pellians Horatius Od. II. . c. I s. Galaesi oves, quoniam . quod vetus selio lIasies retulit, pellibus Tarentinae oves legebantur, unde Caio pesti iam ovem appellavit Tarentinam apud Festum a. v. paseales oves fragm. p. NI. Lion. Duo enim di iungui solent ovium g nera ieetum . quod est pellitum, et colonicum Plin. XXVI. . G2 mollius illud, hoe in pascula delicatius 'quIppe qunm lectum rubis vescatur Plin. VIII. et 2, atque eadem serme sunt o illi pecoris genera apud Columellam Vll. 4 2: mollo ieetum) et hirsutum colonicum , quod paseeso es paseuale a Catone l. e. videtur nominari. Pellibus tegebantur oves propter lanae bonitatem, ut erant Tareni Itiae et Ati Ieae q), ne lana inquinaretur, quominus vel inlut recto posset vel lavari ae parari. Varro do re rust. II. 2 ΙΗ. IbIq. Schueideri quapropter Isiliis
generis oves hi liberos eampos et omni surculo ruboque vaeantes Pavium agebantur . ne Iana pretiosus Ima ab aeris InJuria eorrumperetur aut rubis spinisque esset obnoxia. Colum. VlI.. 4. Quandoque tamen accidit, ut molle pecus velamen amitteret, non parvo sumtu reparandum
Colum. VII., a, quippe ex ipsa Arabia petitum. Plin. Vul. et2. Omnino poens illud Tarentinum ab aliis graeeum appellatum . quia mollissimum erat nee aestus nee frigoris patiens pra terea a Idis*Imum assiduam requirebat hominum diligentiam ac eurationem; raro
id sori A plerumque domi alebatur. minimus agnis vendundis in hae poetide nec ullus laeti a reditus haberi poterat. submoveri enim nequibat agnus, praeterea Ovis graeca saepe de togenda suit et refrigeranda, saeptuq rius lana diducenda vinoque et Oleo inΝuceanda . nonnunquam etiam tota eluenda radico lanaria ide Colum. X l. . 2. m. Ibiq. Setinet d. et Palladium XII. 13. Idem de Oxibus Asianis reserentem , si abula vero frequenter everrenda Varro de rust. II. 2. et test pestates. quIbna ovem tondere lieet diligenter eon iderandae. Haec atque alia praecepit Columella VII., 4. sq., quae, ut quantae curae Tareuttiuis ovile pecus fuerit, appareat nolui omittere. 33 ciba in S,mnIo Inλοεις Maleventum . ut videtur, ab ovium λυνὶ lana vorata GL silmis. ad
Solin p. s . d. Mirali tom. I. p. 39I. I Nee non Megarenses. Dio a. Laerti xl. 2. 4 l. Alludit ad istum morem Clemetia Alexandrini paedam Il. Io. r etiamsi Auh peli bus pili eustodiantur, quorum nonnulli in-aano amore tenentur. - anno culturam reducto vetero uxu nostris temporibus promo Isso successu Fatia
pro peto sibi xuva est I autienton. es. Miuellet leti. ad Ilorat. Od. l. e. I Proptem Favorinus. ut nuces, sic o em Tarentinas rectiuη voeari e sebat Teresisti . Mareotia satura. ll. a Sed laciis Tarentitii meusouem diei te iidetur vario apud Nouium a. v. putus cstam. p. 227. Dip.
9쪽
naque ne mire la favente aere. terra, hominum indusitIa. permages olim ne i Imatam lanam Tarentinam urbIs clxi hus sit tueri partibus suisse; explices inde Calpurnil verba hueoLeclog. II su. poei. latin. min. io m. II. p. l . Weriis d. et totque Tarentinae praestant mihi vellera matres. Lanam prodidit Plinius Vili. a. laudatissimam suisse Apulam Martihl XIRI A. et quae In Italia graeci pecoris appellabatur. alibi Italica . tertium Ioeum Milesia,
otes obtinere. Apulae breves villo nee nisi paenulis celebres a circa Tarenium Canusium que summam nobilitatem habebant . in Asia vero eodem genere Laodictae φ). Alio loes idem Pliti tu, XX lx . . ut laudatissima natione lana Galatira Tarentina. Alii . Milesia, eonsentiente Columella VII., 2: generis eximii Milesias, Calabras, Apulasque nostri existimabant earumque optimas Tarentinas, nune Gallicae pretiosiores habentur '). Proprium quendam splendorem fuisse lauae Tarentinae, quum mollior suo ii cirea Garganum promontorium, auetor est Siratio VI. p. 203. Tasch.; sed Tarentinum pecus eum alio saepe miseebatur, ut genuInam Indolem paullatim immutaret. Sie in filii verat Columellas patruus . illustris agrIeola. Colum.
I L. 2. Albi coloriή suit Iana Tarentina et Apula maximam pariem, ut recte colligereti oblη videmur ex epigrammate Martialis X lV.. 155. ei Piltilo Vli., eta, qui eo lor quum sit optimus, ium utilissimus est, quod ex eo plurimi sunt neque hie ex alio Colum. VII. 2: sed etiam pulli eoloris o os liabuit Tarentum. Plin. l. e. Cardueel p. m. sq. Haud pari modo florent qui hodie sunt Tarentinorum o illi greges, paveae sunt albi coloris oves o eo eo gentili appellatae) pleraeque pullae moscie vel earsagne ab Italis voratae); verum quoniam haee minuq ad rem meam pertinent, ros qui de nostrae aetatis peevarIa re Tarentina piosius exposuerint laudasse satis habeo. Iuven. antIq. Tarent. IV. . I. Cardum p. z2. νq. Sis inbura. Iter Neap. iom. l. p. diu. sq. salis p. M. sq. Id modo addiderim, abiiso ex metropoli In Heracleam eo loniam rei peeuariae studium. quemadmodum lueuientissime videtureolligi ex Parili tili narratione septima, ubi in Eclitione Pasgovii J SchneIderum adeas. De equIs alendis quum eo facturi simus verba Ioeo. quo in re equestri colloratum Ἀ-rentinomina studium exponetur. Jam pauca de apiaria re Tarenti olim, ut iidetur. haud me
dioeriter florente proponimus. Ei enim quum hodie eximium sit agri Tarentini mel es. Sisint, neu tom. l. p. at 4. Salis p. Iua. tuin pristino fuit tempore, quippe quod Π1mello ) nou deeodoro
confirmat laudator Horatius Od. is., s. 14 ae notae omnino sunt apes Calabram ibid. lli ..1 G. M. Varro autem humatiarum rerum libro XI. apud Maerob. sat. ll. 12. fragm. p. 2uT. Bip. mel Tarentinum recensuit inter opi Ima ad vitium, quae In Italia gignantur, hie loeutus ind Ietum optima fert ager Canis anus frumentum, Cassiuas oleum, Tusculanus scum, melv De Ma sua otibus Iani quo adi Troia. Cul. X. 229. v. 34R RH. LIGAl. Apollon. hut eommens t. 20. eum nota Metirili. Fuelieri indie. ad Palaeph. s. v. mιλν ος. Clemens certe Alexandrinus paedae. II lo. tom. L p. 327 Poti. lanam Nil tam et Italam memorat ut pretiosissimas, parum concinevis Italo do- eius,Imo no I liis t. lial. toni. vl. p. 4as. D IDe ovibus Laodicetita Niratio XII. p. 5:R, 3 Apula iam lana ad usum εἰ allieana firmior erat. Varro de lIng. lat. VIJ I. p. 136. B p. Tarentinae lanae prae tau
10쪽
Tarentinus, plaeem Tiber Is. Idem seriptor alio loco celebra se TarentInam ectamsvId tur qnalem apes Mil iae tot erint ex omnibus noribus libantes, Riue osse et nervIs, sine pelle aluo pilis, puram, Putam, proceram, eandidam, teneram, lamosam. it. Non. s. v. putus
p. 56. Iun. Varro fragm. p. z27. Bip. .
Postremo subjungimus quaedam rei pecuariae cognata nee prorsus abhorrentia. Feris non minu quam mansuetis animalibus abunda se regionem Tarentinam merito dixeris, Ipso quo iaces in Messapios Raltus, qui proximi essent Tarento, venatum haud raro exiisse; gie eerto doeet Pol bii VIII., 26. sq. Livii XXv., S. sq. aliorumque narratio Ruo loco con Ide randa. Contra quibusdam animalibus earuisse agrum Tarent Inum tertiores nos fecit Plinius X. Io, qui pleum Martium illie esse negat de India tria, quum lamen in alii Italiae partibus multis illa avis sabulis Cau sae suerit. H. Creueter Symbol. tom. II. p. 968. tom. IV. P. GR. sq. Sed unum prae ceteris l-tius regionis dignum egi, quod memoretur animal tarantula, quae ab urbe nomen aecepisse seriuri Magnae haec formae aranea morsu ita homines alneero dicitur ut, quum primum torpescant, deinde vi musices quasi ad surorem abrepti Ritteratius. ad Porphyri de viti Pythag. 23. , donec robur deficiat, saltent. Rea olim a multis perpensa '
Iam eo redire videtur, ut magnam . quae de ea circumseruntur. narrationum Pariem Daudu
lentis hominibus deberi. Jure arbitremur et Blumenbaeliit Iudicium hist. nat. p. 420. ed. X.
nihilominus id concedendum, exeltaro aestum tu Apulia praegravem subrem quandam, eui medendae prodesse Po sit sudorcm excutiena saliat Io. Mirum, veterum nominem, quamvis dixerint de perlculoso quarundam aranearum morsu es. In en. antiq. Tarent. IV., do tarautula quidquam prodidisse, ae ne Plinium quidem . qui naturalem suam historiam insigni diligentia congessit undecunque, mentionem rel licleel se. Est contra notissimus veterum Tarentinorum saltandi
amor Ide infra ad nostra fortassis tempora usque propagatus, qui sabulas de tarautula
Iclora etiam quam agri Tarentinis commoda praebuit maris laeeunditas, qn d, ut nune sic olim omnis generis piscibus abundabat. Piscium enim innumeram copiam Por stetum suetus pellunt In sinum liodie mare parvum mare Piccolo vocatum, quare, quum quicta ibi pascantur. ut nostra aetate cives Tarentini, negieeta laboriosa illa agrorum cultura. tam viettini sullicientem quam luernni sibi parent idoneum, assiduo singulis mensibus saeIendo pigeatu. potuit fieri. Juven. IV. 2. Lhbo Eminius de vet. Graec. ln Gronov. ines. antiq. aee. Din. IV. p. ID. Riedrael p. 20 . IIaud minorem quam nostri temporis homines opuIentiam. immo, quod facile sest, mriorem eieres Tarcuti Ineolae piscatu quaesivisse videntur; quem insIgni ab lia diligentia laetum esse satis probat Aristotelia loeus Polit. IV., 4. Goetii 4 ubi Piscatores Tarentinae plebis maritimam partem complexos esse legimus; ae lIeet Syharitarum exemplo colligere, quibus Iem cautum erat, no vectigalia penderent, qui Umillas vel pigearentur vel venderent Athen. XII. p. 43T. Schv ., magna apud Tarentinos eoncessa fuisse piscatorum ordini beneficia. Λt diem de singuliη. Sepia non tinnquam eonspicitur in nummis Taraniis herois imaginem reserentibus myu. DPu e. tom. II. p. 220. quemadmodum in nummis Ceorum es Broentited illa. per Gra . lase.
1 e thrantula plurima eollegit Bueseiungiua In libellor Gedant ea intit Nae elitra voti der Taraniel. Dertia 1772. s. Ex iis qui deseripserunt itinera laudo Sisinburtuum tora. L p. 495. εq. et Riedraelium p. 25I. sq. CL piscium eatalogum apud Salabura. tori. I. P. DI.