Satira Romana imprimis Luciliana antiquae comoediae Graecae non dissimilis [microform] : additae sunt causae illius comoediae a Romanis reglectae

13쪽

Ira. ni manail -- antiquae comoediae Graecae non dissi- rivius;Adduis Eunt causae linus comoediae a Romanis neglectae.

Ex univereae antiqvitam aerimorin is, quom vestigia, meunquo semitiores popul Hiqua Misfiant aua-a quo e ditionis laudo omeriua, aedes Pera uti sunt, et duetrudissimo et ulnis- iam senae eoa, quom ver eum vita, institutis, moribusquae uomun Trium, quas foederenoeiata- ini, faene intelligitur. Inte quos, quum litaeeomm eo e Prisci, et altrici Roman min. Poria neque infimum Ioeum Minere, et quamquam a divernis cuia profecti sunt, tamen alios similitudinis hinei, Merentur, quibus Potissimum reb Infer no Imile sint, quantum per otium Fraonidia o doctrina Potes fieri, adumbrare Haevit Comoediae originem, ut ab Ipsis Inulla ordiamur, Aristotelea ille Mariis philosophus in ari Pori. e. V. d. BuhIe a phHueis repetit h. e. a antibus ineonditis, quo mistic hom ea diebus acetio festis gaudio ex milia his arum Ioela Murrilibus debant. Inde, quum Postea eria argumenta illis Iepido dietia a Dorentur, o extemporale sermones in artem Paulatim vertissent, justae fabulae ortae sunt. Sed huius dramatis alvo a negarensibus nave a leulis vid Aristoti . . . V. in illeam translatum est, non minus quam Plurimarum disciplinarum perseetarum hono Atheniensibus merito debetur. Satira armen vero Romanum eum minas ae eommuni fonte prosecta, e varii joris agi estibus, quibus homines hilaritato ei sus neae Invisem Iudebant, nata est. Illa Iudiera luisse varii argumenti Oeet Diomede Grammat. III. 483, cujus Terba hae nunt is olim armen, quod Ox variis pomatibn Eonstabat, altra voeabatur. Sed satira quamquam Romanorumpeopria, neque initio a Grae Ineris Pendens, Posteaquam Roman Graeeis Itieris artibusque deleetari eoeperant, a uenio ad veteris 'omoediae se m eonformata, ad ejus similitudinem proximo Meanit. Primum enim et illi omie et naurici Romani exempla pleramque, νε- eitate petente aequaliud, e principum istis auetori lato In republica abutentium, et poriarum, et Graio m e Philosophoram, omnium omnino hominum vitia Perstringebant, eum majorem lem ethua tempora sua omparabant, atque aemulis ' et adveriariis' acerbissimos dolores avis verassiua innigebant. Sed omoedia esse ea re suis tectior, quam satira, quod Ieriora vitia in aeε- vertebat, et homines insontes, ae potius maximis praemiis dignos in Menam deridendo produxit; quam rem jam Mero vehementer vituperavit vid. Cic. de republ. I. IV. apud

Re foci, quod minatu erat, Pantilium, Demitrium, Fannium, ermo nem Tigellium satiario V. 78 8

14쪽

Augustia C. D. n. s. . e Gellium quidem idem eoniatim Meriam emo, Horatiis Aeetia verbis exponit in at. I. 4, in commemoratis omoedis antiqua Diuelpiu , quamque III r tionem eorum' viae aeriptae fuerint, ita pergit tu. 6, 'In omnia pendet vellitia hoaee eeuisa 7 mutatia tantum editius numeriaque. Idem memoriae Prodidu, Lucillum quoquo Pelae pes aeerhia verbis exagita ' Miuullam

Lupum, metallum, eaevolam Carbonem, L. Tubulum anoaque via. I 1, 57 68, Bdquo messedoe . oeeedit, quod oratius satiricia Romanis omleos antiquos Graeeon imitandos ae at tuit, in Sat L 10, 16, 17. IIII seripta quibus omoedia Haea trices

In septem superioribus vernibus, qualia uiua aurieorem eane debeat, neri, ia . Atque eo eo in oratio non fuisse negleeto , ex ejusdem sat, II 3, 11 e 12 eoni, at, quo Ioeo Damasippum reiHogum an exprobrantem saeur quoreum pertinuit stipare Platona Menandro Eupolin, Archilochum comites dueere tantos Qua verba doeent, oratium ad aura acribenda non avium omiso antiquos, aed uinea seriptores, qui vel iacetiis, vel ironia, vel verborum aevirici ignea fuerint mandua rivisae. Persium quoque ad omoediam antiquam respexisse, trium Praeclautissimorem comtoorum me lio In auri L 123 Laeta probatino Laeu. ' . . Deinde Proeeaava, incrementa, fortunaque uiri quo Pogata, quippe quae perpetua uberi licet alumna e noeia suerit, mirem quantum inter se eo entiunt. Namque illa Joeae aeuerilis olim nudo sermone extemporali usa, inter Graecoa Suaario ' , inter Romano. sius e mus numeri adstrinxit, ita tamen, ut ab Ennio uteria mandata sae eo tel, a Marion vero idem esse laetum in medio relinquatur. Sed quum illa Joeulatoria mimia essent, urbana 3-Meomoedia in pagis iueis diu latuit, in urbem non intromissa, et in Enni satira Romaesa in nua accepta videtur suisse, quam ejusdem eripioAa annadea quihua immortalem minorim mani gloriam nactus est. Postqu4m populari dominatione In licentiam effrenatam Athenis in tala comoedia choro putilleo domata eni, Cratinus eierique eomoediae aeripiores quum anuisquiores eo et aula sabulis risum maxime aptassent, Perditorem hominum mores magna eum liberiale perstrinxerunt. Sic et Lueuiua, vir claro lae ortus, in quo, Quintiliano' auhtore,omvitio mira, et herias atque inde acerbitas et abunde alia suis, quum luxuria Romao in dies ingraveseeret, aequalium Hiloatiatem gravibus verbis enali Tat Is quod ad amenda hominum Hua uiuum convertiL eoeplique veteris comoediae Αἄ-niensium BeeMIam in auis Poematis usurpare, Mque quod verba eri metro Inaunii, usus Min pleris. satiria versu hexametro rarius jamhis atque mehaeis, satirae hujus generis in. venior habitus est. Ac Persecius fuisse satiricus, a vernitiva poliendia et elegantia vertiorum plus dedisset Praeterea, ut infraeia Atheniensium Per triginis a ranno libertate, Iege auium

15쪽

eua, ne uisa via persona in aeeumn Wo Utur, atque Polliae fictis nominibus optimates popula deridendo propon ant, quam mediam comoediam critici Nexandrin eas voluerunt, ita et apud Romanos, Postquam omnia reipublieae auctoritas in unum enait, natim non jam nee Principe ne et pumate ea ere ausa eata et ni qui ausi sunt, eapitale luit. . . Denique inter .aum aermonem, quum comicomm sermo mira gratia insignis aeque atque

in satira Populo aeeomodatua aerit, aliquid aimilitudinia intercedit., . Sed fortasse quispiam diaerit, satiram visae subjectivam quam omni, porias satiricos

alieno more eum auia D comparantea deserississe, in omoedia vero antiqua ema uiane v eum enimvero si meminerint, comico antiquo eandem rationem esse eeuto in gravisaima sa-hesarem arte, quam Parabasin Toeant, in qua choragus ad spectatores conversus poeta nomineve suas letalea praediae τε alienis obirectet, vel aemulo insectetur, vel homines, quibus odium populi eonemaro elix, laxet, ei denique, quae ad salutem Publicam spectent, moneat. Fie is illa omparatione moriun quibua vitiis ipsi laborent, Poetae non dissimulant, eri rei exempla praebent, Horatiua af II. 3 exirem e Cratinus, qui in Paetineri via vinolentiam suam festive Iuuit maee de imilitudine habui, quae dicerem.

Jam fortasse aliquia quaeret, quum et Graewmm comici veteres et Romanorum satirici eadem in suis. Posernalia tra verint, atque aurie tuorum feetatore studiosi fuerint, qui saetumnit, . , Romani, qui sere o neo rariplina Graecomm auia uteris expresserint, ipsam comoediam n exorna utrius rei causae videntur suisse more ae vita, linguae indole atque natura, denique reipublicae forma. Nam more Romanorum ab Atheniensium moribu suerunt longe

idi M. Asenio maxime inalgno ingenia Romani lineamentum sui gravitas, abhorrens abGII fa-eiuisis uica, quas nativa quadam jucunditate ae implicitate nec joca in ne acta adspernanti temper ita, ad aliam MNiplinam ab alia quasi ludendo decurraebat. Quae quum ita essent Romani poliva seria, quaeque ad inatitutionem vitae Communia pectabant, Athenienses vero joca omni Murorum eum missa, nectabantur. Propterea Romani ingenio Graecia literis artibusque sub/cio,.isragoediam eumde, amPlexi sunt atque elaborassent in tanto tragicorum numero, 'amant aulam amplius quinquaginta, nisi aua aetate heroica, quae amam tragoediarem maieriam praeberet, posthabita, a Graecia fabulis munitenta petissent ut gravitas igitur et animus. bellis diutumia duriis, proclivisque ad joca vel innocentia in malam partem vertenda, Minno. sui impedimento, qu minua erus omoedia etiam apud Romanos moresceret. Neque enim distinant aenuna defuerunt, unde tua sabula facile naue potuisset, eseennina dies, in quibus mutiet iuponditia inter se ioculatoria undebant ersibus vid. iv. VII. 2. quae quum in obseoeno diei atque illiberalia joca verborum contumesii insontes vulnerantia abisset, ne νω, anasi vervibus Meretur, lege Velitum est cis Hor episti II. 1, 145-53. . .. . Tum illa Feaeennina licentia subit obmutuit nomanorum mores quum ita essent om- p rati, nequaquam mirandum est, Satiricos sibi etiam eorum, quos non tetigerint, odium on-naane, quod di exto oratii testimonio probatur.

1 meati a II. 1, 32, 33 de Messior

16쪽

odi poloMat v detur an Posῖtrem Iabsque veru veho qu ad Hulviam plaeae asseret '; eundo ad amum id voleban agere, Haear in idiam, quam Palaeharo In p ura pontina favist sentotitiam nexus illam vim agitam videtur. DamasIppua mensa eversa ad dillos, imiransgressus illo loco oratium VisuPerat, quod am raro ueritia ne se phrea in villa eoruponat quam olim inter trepitum urbanum, addueiturque in eam aenientiam, orathim odium timentem satiras seribere desiisse, id quod e addeetia vectia reuela virtute iste lagitae; stote enim vieiniis esse videtur, vitia hominum Casii re. Verum eat, eston Romanos Horatio Invidisse, quod meeaenali aliorumque virorum id temporia claro in lamiliaritate Meretur ae Ideone Horatium erIhendi consIIIum abiecisse verisimile est vomm porro eis, mino Iaud poFueae Iora ii, invἐdia addoctos, obtroetasse. Od. IV. 3, 16. raciam dento minus mordeo Invido. Ie versus autem ad dan peetat, nequo ad natisan, quibus oratius, num illa aeriberet, maxime insudavit. mecum et Horatii verba satirae I . 1 57-60 saeis viderine. . u

tonti, eontemplatione atque Mi ad literan olenda neeenaaeso arerent, e quom inporii P. gorendis ripererat, id omne in ortunis augendi Eonsumerenti In lal His Blanna soriisses' --nε, qvod in pna partieularem inopia emitur, et quum ad agendum quam ad seribbnu omsent promtiores, Postquam animum ad humanitatis studia applicuerunt, timand pollenae in. 1. Stiorem sugerent Hor. P. II. 1, 167. Cle. mi eap. 24. inu. . t mee stimulis' his A. a

suis finibus depulsi mas ea constituemni, otio abundantes, ei honestissimis a simi hetanteristis dediti, literas artesque ita perseeerant, ut quo ultra proeederent, non habe M.

Tum ipsa linguae latinae indoles atque nainra comoediae veteri obruit in more ita ollingua Romanorem sui gravis, sed antequam ad Graeeae linguae ingentum sngi eo pia est, hos rida, mitius flexibilis, inops verbis, neque satis idonea ad varios illos, quos omoedia posthlal, eolore imbibendos. Ea de re optime exposuit Quintilianus I. I. X. 1, 100. -- qui Ioe ratim

indignus est, quem ProPonamus: - adeo, ut mihi sermo ipse Romanus non reeipere videatur illam solis oncessam ilicis venerem venerem Aermonis omieorum antiquorum dieit Dandosam ne Graeci quidem in alio genere linguae obtinuerint. Neque accomodata ad poesin animariis numeris expressam sui lingua latina, quippe quae ante Ennium exeepto versu Saturninb, in quo neglecta syllabam quantitate solus accentus alebat, quo alio metro uteretur, non habuerit. Postremo reipublicae forma impedivit, quominus prisca Atheniensium omoedia titeras Romanas maret; regibus enim expulsia summa Potestas Penes optimatea suis, quibua imperium