장음표시 사용
171쪽
ne macris dum mens erumperet intera a m Iris , . Se merito nitens erigeretque suo. Extempsio a chara fuit inter pia I A c o B o: Pronus se hanc avido fundisin ore bibit. Ergo duae miment uno iam pectore mentes: Vnica mox , facies una duabus erit. Iriin potius mens corporibus rivisa duobis, Vnum cosiectis partibus una tenet. Docta cohors , solito ne porro abse ite coetu. Tuque lybenter adhaec sacra, Viator, adim riscue sides genius viget: exulat istinc Omne scelus , sicelerimusque gemesia sacro
uictoto qui quid reritur, decissitur orbe: omnigena huc etiam Civis ab orbe et enit. I sedeant quocunque Duces , populique duello se ternum o patriae vividus ardet amor. me decus , his virtus. Ut libertatis honesti Ana queat nulgo tutius esse loco. sLiserat antiquos si quae sententia mores, Si qua larum cautis vox male ipsa labris, Diuractus quamvis, non hanc, Pu TEANE, tusessu Isset in authoris protinus ora pudor: Hos animos, hanc personam nunc indue, o istud Regnum cum retiquis cerne, I A C o B E, bonis. Nec de fraternis illi quid decrescet amicis r.etantum habuit, tantum tu quoque iuris hale. Dum loquor, en proceres adeunt en plurima praesir orba fidem verbis osse osse meis.
172쪽
Fratre diu, o Fratres , aeterna exempla daturi:
Cisibus, o cives, forma sequenda probis.lpende piis vectra est, s credar, ima Portissim, claro' constituenda foro. Concordes sed enim ut fuerint toto ordine vitae, Distulerit mentes causa nec ulla duas: εint Pu TEANO Ru M tamen haec discrimina reum, Iudice me , tumulo quae superesse velim. Absit a tristi lenis gravitate IACOBUS, Deformi fontis P E T R v s ab obsequio. CARoxus O GERI vs.
IAM P Rio EM resides e os abiectisve tento Carmina, nec tacitum me sinit esse dolor. ixdum Sirmondum extulimus, quo domor riter Non fuit , o toto notus in orbe magis. i
173쪽
Iamque novum nobis indicit Parca dolorem , Tristia continuans funera funerisus. Eripitur caris clarus PUTEAN Vs amicis, De scis es patriae lumen amorque suae. Cuius ego raras coner si discre dotes , Succumbet rerum pondere viata Acb s. Non hic maiorum titutis nec laude parentum Intumuit . quamquam sanguine resus erati Inclytus sexti P v T E AN I Curia par rem Intur purpureos fundere verba Senes. Ssexit Iratis variantem iura Camoenis tunc doctorum floruit ampla cohors. Dot Am at natus patrem seperavit, ut annis: Et τιluit propriis enituisse bonis. Omnia summa viro. procerum corpus, ct altae Frontis honos ; Iravitas nEbila nulla ferens ;
Bea Cis animi , judicisque vigori Integritas et itae s visus nec parcere et i Simpluitas, meri, sitiaeque tenax.
An refcram , quo δε diis ardore ditarit ZAut fuerit patria quantus in hiportu pNon hunc victa situ tuorum monumenta latebant, Si qua τι l annoso contices ripta forent. Arc&0 .e non membranae fugere sagac- , . Decolor haudfugit pulvere charta manum Excussi annales , tabularia publica visa, Et θνα frivati continuere tires.
174쪽
Non oculis poterat, non um 'amparcere nummis , Singuli transscribi dum bi lecta iubet Foedera cum truci ου nora crevssa Britannis, Et qua cum nosis lege Batavus agis
Et quibus res nos Fran, que qui repam
Contigit, ac telis exonerare manus.
Gua potor Rheni se conditione segarit et inctus Francis condisione Padus. Noverat se , nostri quo quaeque reposcere Reges ore queant Regno membra revulsa suo. Clemae ut immunis fuerit, quantumve siceret Frocma Romanae subdere sacra togae. Vera loquor. es libri, quoi moraepropiusu Eddit, ut cantus dat moriturus olor. Et quae praeterea non una volumissa seripsit, Digna indiluta gula luce fui. Pes se summi Proceres, qui saepe peritum De summis rebus consuluere virum. Filiolum clari scires h Uc esse Pithini, Cuius es a sacro nomma fonte tulit. 'Dedidit his animum diis: haec otia curis Praetulis: hac vitam nobilisavit ope:
Vtilior patriae, quam Fges stet honores , Eoi brevis quid. sed meruisse sceri
Vt tamen eximia virtutem luce micantem
Saepe vel invitam quaeris es ambit honor. Vnica cura fuit P vT ANvM ωisere doctis, Pr ati e hominis publica Dina Eo num et
175쪽
E ma a magnos urbe venire viros.
Nos Proceres , hos Pontifices petiere penates tmc o Re ct sanguine cretus iit. Et quae praecipue carium decora re solebat, Venit amicorum quottidiana cohors. In quisus exortant sacro ignissimus froGandius, o mentem semper in astu frens. Materies sermonis erat, quodcumque Bbens se per innumeros nunc monumenta docent: Si qua Palatino vexisset epistola monte , Si quis es a Veneta nuntios urbe recens.
Iudicium Auctores, o dictu, es facta subitant
Heis flua laus rems, heis nota certa malis. Doctior inde domum gaudebat qui ue reverti, ξαρ sibi si positum quirique referret, era Nec se Francorum conclusit nisus ampli Paene increduillis cultus amorque viri. Trans A es etiam P v T E A N i fama tetendis, Flumina trans Rheni Teutonicumque elum tuis ductus, dum e favens hanc venit in urbem, Inquefalutatote, Pu TEANE, redit. Dicite vos, Datis tu, Eancrine diserte, Maxima Cosi, seia purpureis Vos, Anm s vos, Germani s ditesque Batavi, coluis Musas, quos quoque Musa colli. 'Dicite nunc, quoties P v τ E A N I limen ad ris, Dum iurisis crya conlisa Lutecta:
176쪽
A et ob se celeres quot, ae men e tabesti,
Milo sustu quoties, manera missa Heu quantum comi dolitori, quinque daturi Mox gymum, notrem funus ut i Dd erit. Tu quoque bestaces, ingens ristina, Suecos regis, o docris nunc nova fata fucis, patria, ma, q)am sobolis, vis mater haberi, EAae Camaenarum reddita virgo parens s
I ustri minute viro suis que quietis
Misisti tabulam , munera magna , tuam. Vt qui nota poterat scutor tua visere Regna, Huic io quottidie cons icienda fores. Et nunc coaventus prae es mutique praesens Sempor aces nostris inclyta costo uise. Nic flos a cxterHis P v TEANVM nosse cupido. IBe domi claros efficbat honor. Longae cuique via stucrus, potuisse videre,
Et pars sermonum non mcdiocris erat. Doc ου Lbebatur , qui dorium viserat, inque Docrorum coetu sederat eximio.
Sed ne ae fama mihi, neque tam doctrina notanda Vis viri. quamquam vi a notanda fuit. uam q/sed cuncta se is ultro reserabat amicis , Laetus nil clausim , nil habui suum. Conatus luet isse bonos gaudebat, eiatque pectus et , sicut bibliotheca , patens.
Einc sua non pauci P v T E A N o scripta dic ibam, Auctor es orsomm qui later a cr crat.
177쪽
edebat periisse diem ibi , sique diei,
Guo ma e me tis ferre ne Uet opem. Numquampitu poeuit, quam cum pros e vakbat, Et notos aliquo demeruisse modo. Non quaerenda mihi longeque exempla petenda. Nostra rimus Hritis ad ruet una dem. Nam cum forte parens Locupletumue plus in ago, Proscriptu e mors, rure lateret inops:
Et ferus exactor laribus iam triste pararet Exitium immissis ferre satellitibus. Iste , senis sortem multum miseratus acerbam, Auxitio nobis praesidioque fuit. Magnanimum Procerem, quo Curia Principe floret M otium properus, sed meditatur, arit. Et de gormano, de me quoque pauca locutus, uae res dictabat, .eque jubebat amor: Artibus haecne bonis , diis haec praemia redi pHanc mihi merce semier uiuoris p - t, ut Hemero precibus scripti que tabellis
Nos commendaret de meliore nota.
Mox secura quies turbato reddita patri. Et vacuo res it gutture corvus hians. 'Debuit hoc nobis pater: hoc, Moiae , vici Debemus tibi nos, hoc, P v T E AN E, Mi. Et numquam ex animis abolescet gratia fasti, Carmine testatum quod decet esse meo. Talis in Ausoniis sentur Pomponius oris
Ex magnis caros experiisse mesu:
178쪽
Doctus , honoratus , quamvis contemtor honorum,
Factaque Romundum paritaque jurique tenens. Sed quid ago , fumumque mari committo carinam prio feror, exigui conscis in v Non facundus redeat scrisatque Tibusius,
Totum pro meritis te , PUTEANE, canat. Clare senex, nunc certa quies tibifaria beato, Vus , dum visti, semper amator eras. Semperfreta tibi, mage nunc mortalia temnis, 'Vistuti que capis praemia digna tu . in nos maturo quamvis te funere raptum,
Ceu iuvenem, maestis flebimus inque moriri Candori ae mul, veri quoque funus amoris , Et fatum nostrae flebimus Hiatoriae. Magna tamen luctus nobis solatia loquis, Germanum , milem mori bus , ore tibi. Cujus me prohibet sectata modestia laudes
Egregias versu concelebrare meo. Ide tuos referet multus , retinebit amicos Illi tuo; , artes excolet ille tuas.
179쪽
MI τ τ. o tibi Elegos, doctissime N A v-
DAE E , quos in obitum PETRI PvTEA N i V. C. raptim inter forenses curase xar'Vi. Narniam prosequor quam inchoasti, nam in maximo omnium luctu me illachryniabilem esse non decuit, qui, tanti Viri amicitia usus, nihil est quod eius humanitati SI benevolentiae non debui. Miliacumque sunt carmina, habui Dia poterant gratiam celeritatis, si quo primum tempore effusa. edere illa mihi per otium licuisse set; nec enim iguoras quam lm in capsulis nostris delitu crint, dum, novis semper nzgotiis implicatus, corum editionem in has usque vernales ferias distuli. Tuui' erit illa tueri qui digna, quae typis mandarentur censis isti. Bene vale , mi N A V D AE E , aut pbtius bene spera; nam quis in hac Vrbe bene valere queat , in qua nihil sit, quod videre possis sne doloreZ Iterum bene spera, quandoquidem bono civi desperare de re-
180쪽
gni salute sub felicissi mo de invictissimo Rege non liceat. E Musaeo nostro Kal. Aprilis , ann.
DA Dchrimas, in se dolor , quest sique gemerui, posint nobis ciadibus effares. Da triera E os, pia Musa , , resina Vati
Carmina, lugentem q/M cecinisse iuvet. ulit atra dies P v TEANvM,s funere mersit, N. foris heu dignum Ῥiυcre lustra senem sInfidere hominem sceleratu Numina terris, Patrarumque nefas Galgia nolisa luit. Scilicet tu si em gens impia fusiubi arma, Et Populi leges dedidicere pati. Sic olim iratus meritum cum Iupiter orbem Perdi re vindicibus constituisset aquis, Proviam Asbaeam revocavit ad aethera Divam , Atque inter Sontes non tulit esse Pios. Flere iubat tantumque decuου tibi , Gallia ,rytum , VP-άγe extinctis vere fata viri.