Viri eximii Petri Puteani, regi christianissimo a consiliis et bibliothecis vita. Cura Nicolai Rigaltii

발행: 1652년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

Vanumque Honoris nomen, o Potentia Ignosces sio, Patria, ah beatius Privata parvos inter exigit lares Annossuaves vita, o exilem domum, Interque vulus conjugi que, or aurea Seneficit ora liberorum , serique ovans Gaudensque semper terminat tecto suas.

Non illi vastis regis exhorret minas, Turba clientum cernit, se vanas opes. Interque natos tutior re at os,

Securus, insons, innocen que,supputat Annos aris, Age , solibus dies. Iiamque servit, o beatus imperat, Foco ne dives sescitat, parvum larem, IIctu que scaevos ridet, , rerum vices: Sorarique lentum fulminantis impetum, Thoro, casaque tutus arcet, o procul Lascitienti cedit abditus Deae; MEMMque curas inter e uit suas ;Vicina nesiit, nocte pacatus jacet, Soporque si ιν mitior fovet genas. At nos parentum celsa per vestigia Fasidiosus purpurae is avit decore Re Hue habenis desinamis mclutam Virtute mentem, patriaequesuctibus. tutis orbem, pervictaque auri furor,

pallidus gemit fidem:

292쪽

idi cruentas caede regia viaS,

frique o in se Galliae ardenus manus , Ingis ne rerum pars labantium fui, Nec cura fallax pestilen e munerum Virtutis alia Aube suppressi diem: Immobilemque motui infixi pedem ,

Menti ue nisui robore excelsa seli iInterprocelias , mortice que. NIL TIBI FORTvNA MECvM EsT, inter immanem fori Horrentis aestum, o civium molimina, Et execrandum factionis impetum , Voce ue, es atram carceris caeci luem:

Integra smper pectoris magni des , Legumque sanctus cedere in us rigor Immotus haesit, cum fera plebes manu Disicordiarum vindicem oppres it Togam: Idemque , suffa gentis inter omnia, Velo secunda sente subduxipedem,

Et nunc prema , tritaque omnibus via Eunda: o ingens semita e terris vocat Itisque ma um: janisoluta de seque Humanitatis τinculo, in sese Abat Pars qua a noBri, to=imurque heu prius Mors ipsa nobis quam senectus appetit, Cursumque rumpiti Viximus tam , ne ue

293쪽

Fmsera Paterna testor ama , se te , Deus, Ducemque vitae' incipemque Aminiae Hausi suame munus: aut vitae diem.

O mors , quot ahi quot cassii siue, o aseris

Discenda cur - , nata vix tamen venis sNaturaque ultro gaudet, invisam licet Scrvare lucem, corpora que onus sui Sublimis aliae mentis assectat nitor, Premique gaudet: Ibimus tamen, tamen, Et υos lacerti conjugis dulces mste, Lenis ue vitae Merenda flemita eis, Catiique amoris arbitrum linquo thorum

In his superstes liberis is que eo

Plures relinquo. Farnus hoc rerum Parens

Indulsit, uxor, haec tibi solatia,

Vivaeque rectant, patris amisit notae, αὐtimque dulces osculo premis genas Patris memento: po ue basium tuum unge nostrum, lauimamque molliter Dissilia amoris pristinum testem mei. Et νunc, dominque tota, curaque omnium Reclinat in te, tiberorum grex tener Ahs patre dulci destitutus , unicam Te sectat, eheus vultibinque haeret tuis, Opemquepositis mater ah s olim, moia r Subibo ct aequas omnibus Fati manus, N UMque amoris , mutuam memor dem Mecum sub umbras duco. Iam vale, vis,

294쪽

Me longa tandem noctis involvit quies, Somnurique blandam ferrem negat diem, Auremque vellit: Teque, mors, lubens sequor O siumma rerum, seraque optanti venis. Diditaque quondam millibus mori malis: At nunc docebo: diritumque, o ignea Caelum reposcit mentis ardorem meae. Debemur isti scilis et pridem, neque Ignotus hasce creditor premit fores, Deposta reddo, mutuumque, nec mihi

Mutanda vita restat, at vitae locus. uisquis prementes mortis exhorret manus Geme que terram deserit: caelum timet.

CONSILIARII REGIS GALL.

Io. M E VR s I VS. TVηξ ' am moreris, Puteane, flucti sors Ionmergens laetus templa serena petis 'Et vitae sprq, es mortalia cunctase sui, Nunc uera terras desicis arce tua Te

295쪽

pia, te conjux infelix poscit ademptum,

Ingeminans vano nomen inane sono.

poscit proles, ct planctu surda fatigat ,

Marmora, ct immodico, eheu s lavat imbre rogum. ciuid mirum 'faciunt etiam tibi numina lessum Aonides, Phoebus, Suada, Minerva, Venus. O ma a impleret pectus mihi carmine Musa, Versibus innumeris tristia fata darem. Sed quid opus Z nam quo mittant mea carmina luctum, Iam coelum plenum, plenisue terra gemit.

SEARCH

MENU NAVIGATION