장음표시 사용
361쪽
incedebant. Sed cum civem quempiam capitis damnaturi erant, ponebant praetc Atam, eamque perversiam induebaht,id est. partem illius floridiorem ac nitidiorem iii-trorsus ad se vertebant, moeroris significandi gratia. Vide Valer. Max. de C. Mar
lib. 17. dicuntur, quae nihil obscoenitatis habent. Quod ipsum & Vectius praetextatus apud Macrobium videtur probare Sicut &apud antiquos celebres, quibus praecepta & monitiones ad optimos mores traderentur. Calvin. Herbapraetextata dici a praetextatis fabulis existimat Turnebus, in quibus foedissima dc turpissima dicta erant & argumenta. V rum Iosephus Scaliger praetextatas faba, las inter tragoedias recenset, cas tu e dicit gravismimis Personis , & cothurno, non socco idoneas esses Nullus itaque hic lo cus fuerit verbis obscoenis & ludicris. Sed Donatus ad Prologum Adelphorum comi
'iungit fabulam rabernariam, praetextam,cre-- .
pidatam & Atusianam. Festus aliam
362쪽
ponit interpretationem his verbis: textatum legitur quoque praetextum sermo mi pridam putant dici,quod praetextatu ne μ/t ob - hoeno verbo uti. AEth quod nubentibuου depo- tu praetextu a multitudine puerorum obscoena
elamentur. Posterius magis placet. Pueri enim in nuptiis Fescenninas locutiones & obscoenos jocos jactabant, bc ipsi quoque prαtc-xtati eranti, Unde forsan praetextata verba dicta sunt Dicit Festus, depositu prael . octis a multitudine puerorum obscaena clamari. Notandum , quod virgines nuptiarum tempore praetextam deponerent, quasni Fortunae Virginali offerebant. Hinc Arnobius: Virginum togulas fortunam defera, in ad Huinalem. Not. in A. Gell. l. s.c. IO.
pud Romanos eminuerunt. Quia cni' si Consulesdomi quidem morbis, foris bello impediri poterant, necesset, qui jus dic ret, Regum eXenmio, qui in bellum prosecturi ne urbs une imperio esset, loco sito urbis praesectum designabant, volue-xunt Praetores constituere duos, Urbanum; unum, qui civibus Romanis jus diceret,
363쪽
Peregrinum alterum, qui Latinis, advenis i lus explicaret. Numerus praetorum est uans, postquam besto victis populis dari debebant Magistratus a victore populo itaque Praetores multi in Regionibus Eu- tropae, Asiae, Africae & insularum, qui Pro eonsulibus amplissimorum Regnorum enati s nomine Praefecturam gerentibus iuberant, ut cum Praetor Iudeat suberat ;Proconsuli Syriae. Pratores ibant inpin blico sex lictoribus comitati, qui totidem ii asces δρ secures serebant, uti resert Plutar- i
verbisna du . pliciter accipitur in jure civili. Praevar cara imprimis dicit ur, qui veras probati inςs accusationes omittit, falsas proba tiones 3c rei defensiones admittit & c lin idit cum reo. Altera significatio est quae .
pertinoi ad Advocatum, qui corruptus est iquique prodit causam. Vid. Calvin.
aran n,in eo, quod milites ad bellum
364쪽
pR s JI ante pugna in sumebatur. Scribit enitonidorus , pr Urie apud Veteres pran ium' vocatum fuisse omnem militum cibuat ante pugnam. Quanquam de prandii Vc- i riloquio aliter sentit Plutarch. lib. s. Symp. quaest. 6. Idem Salmassius paulo post r inctiprandebant , ut statim a prandio, nulla ob- laeta mora , pugnam capellerent. Hinc pro verbium , Pranses parat , nam pransi milites erant ad pugnandum parati.
dominos graviter offendissent, sibiq; male timerent, solebant olim supplices conducere ad cos , quorum gratia putabant dominos suos nihil non facturos, Ut proin cibus illorum, placatis heris, supplicium evaderent. Saepius Plautus Asinar. Precator assiet, malam rem est tam num
Nihilmoror mihi precatorem. Bariando: PRECES. Veteres nihil aggredi : bantur serium, quin Diis prius sacra feci stiat. Ea sacra fiebant matutinis horis prae- sertim, quod Deos tum assidere templis, matutinis ululationi adesse opinio foret.
365쪽
Sacra autem omnia incipiebant a precatio- ne, Ut in ea destinebant : quae precatio- nes iacbant meditato & solenni carmine, verbis priicis ex Annalium vetustate eru-tis: quas plerumque,ne quid praepostera idiceretur, aliquis ex scripto praeire & ad Iverbum referre solebat. Sua autem car- mina, tuaeque precationes a Iano & Vesta sfieri oportebat, ut per eos ad reliquos Deos aditus pateret, mox illi Deo, cui sacrifi- cabatur: post ipsum necesse erat reliquos linvocari; ut hi volentes & propitii votis l&precationibus adesseiit. His autem cris non intererant mulieres, nisi velatae. Not.Vari in Terent. Eunuch. Act. 3. Sc. 3. .l
PRI NI vide Miles. PRIAMICERIUS variorum est
ordinum, ut primicerius Notariorum, qui Principis notarius dicitur, & honore 'inter notarios primus, sicut secundus heundice . Vid. Calvin. :
cito non ille dicitur, qui nullum publicum limianus sustinet, & sine imperio est ; sed tqui Princeps, seu Imperator, non est.Qim i lconsulatus igitur secundus dc prorimus, Prin- i
366쪽
principatui honor udcirco summum se te
uni privati homini: lib. 2. epist. I. appellatur. Neque enim adscendere quisquam altius poterat,&esse privatus. A. Buch. Nota in cit. loci Plin.
F RI GL EG quo quis exocipitur ab obligatione legis communis; lex privatis facta, sive sit personale, quod cum periona expirat,sive reale, quod ob certam causam concessum transit ad iuccessbrem. Micrael. FI 0 MUL. Valla lib. ι. Ue-gan. T consul, ait, non qui pro alis consule priestprovinciae, sed qui cum potestate constulari ea ira ordinem, s ad aliquam provinciam a Dnistrandam mittitur, praeterquam quo non Δο- decim sestes eum praecedunt; quipraecedant consulem, sed tantum sex , iit etiam Praetorem sPraesidem. Proconsules semper utique ex Senatoribus, hoc est , ex Consularibus d ligebantur , singulique si1ngulos Legato, habebant, qui administrationi praestarent auxilium. Verum quantum ex Cicerone, Livio dc reliquis bonis autoribus coIligimus, constitutum erat, ut, qui priore
anno Consul esset, in sequenti Proconsul: Ooo i esset.
367쪽
esset. Pars Consulibus imperio in eam mit- tebatur, ubi duntaxat, non alibi, procon sui ipse potestatem suam, quamvis Volun- is itariam 9 junt jurisdictionem,eXercere po- lterat. l. praeses in suae provinciae ff. de os sic. praesid. l. l. ff. de ossic: procons. Vide Calvin. Lex. jurid.
serunt. Pro erre est diem prodictam Pro- . rogare. est rena in aliud tempus iconserre, nulla cum dies ante prodicta fu- isset. Calvin. l
PMPESTI dies. Hi quintuplices erant. Alii fasti dicebantur , in quibus Praetori licebat selennia haec verba seri, ghi, tr Dico, Addico. Alii comitiales, quibus cum populo recte agebatur. Alii comperendim, et quibus vadimqnium dicere permittebatur h. e. sponsionem decernere, judicio sisti. JAlii stati, quos judicii causa cum hesia liinstituebant. Alii prasiares, quibus repe- i rere res,vel lacessere hostem licebat. Calvia i PMGRAIGMA. Inter genera lipublicatorum edictorum erant τοὐτή- l
368쪽
PR 'si mala; usurpaturque passim ab auctoribus p Ummmo tigere, Pro eo, quod nos dicere soletinis: E in oscii dii
filiassen. Certe haec est propria vocis notatio, ut significet scripturaria ob oculos propositaiaa, quippe a Et ita legitur etiam apud optimum Scriptorem Graecum, pessimum veroneligionis nostrae empaectam , Lucianum : - προ
De lacrific. En idem , cum ante Voccio
lam magnis literis inscri piam appellat. Mo minit vero & Vulcatius Gallicanus in hii
storia Avidit Cassii: Nec fefellit , inquiens, de se iudicium babitum : nam statim s a Ana edici jussit, s programma in parietibi
n it, ut quis cis ius is meniretar apud Daph itiem , ristinctus redi etiProgrammatum saepQ si mentio Cassiodoro in lib. variar. quit 'odem programma , titulum inpellat lib. s. ep. 6. Notament, incit. Cassiod. lib. L
369쪽
non ultra millia quingenta arris habebant: non scripti ad militiam, sed relicti prolis causa : nempe plebei & inopes. ' Inde et- , iam proletaris siem'id est, vulgariis. Micrael. vid. Censores. vide
quae, reservatia iis, quae ad proprium usurn pertinent, paterfamilias vendit. Noti in A. Gell. lib. . cap. I. I
quam reponuntur edulia , quae ad usus quotidianos comparata sunt. In hoc anario distans , in quod, quae longioris usus sunt , conduntur. Calvin. N
est praebibere, Latinis praegustatqpoculo alteri illud osterre. Propinandi consuetudo antiquissima. Apud Hebraeos quidem pateriamilias eliminensiae accubuisset cum domesticis, poculum vino repletym dextra tenens, S prae missa praecatione hac: Benedict s tu DF Dρω nsrr, Rex mundi, creator urn , quo
370쪽
eaque finita prior degustabat, tunc caeteris porrigebat. Aliquando ipse paterfamilias alicui convivarum id desectebat. Fuis e etiam propinationes apud Medos &Persas usitatas convivii illius regii Esther cap.i indicat. De qua Vide observationes Drusii in illum Locum. Antiquissimam apud Graecos propinan, di consuetudinem plurium Scriptorum testimonia evincunt. Suidas id Regibus usitatum fuisse scribit, ut die certo, quem Philinsium appellabant, miicerent pocu lis vina, eaque a pocillatore accepta degustarent, & tum praebiberent. Eratque hoc maximae benevolentiae symbolum. Hinc Philotinae vox pro amica propinatim ne usurpata , dc crater Philotestus est is, qui amicitiae conciliandae gratia hauriebatur, meminitque illius Pluti lib. de fortuna Alex. Reg. Romanis propinationes usitatas, qUas in vitationes v ocabant, constat ex Autorib9s. Herodianus lib. i. meminit poculi ab amica propinati & temperati, quo ad amicos majori cum voluptate deveniret. Dido Virgiliana cum praebibisset Jciuiamo tenus