Constantii Pulcharellii ... Carminum libri quinque. His adiecti Dialogus de vitijs senectutis, & Homericæ Iliadis libri duo è græco in latinum conuersi

발행: 1651년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

171쪽

.xa 2 CARMINUM Tam nitidum sperare iubar sub limine tali .

o nullis abolenda dies erroribus aeui , secula quae vestro nobis orditur ab auro,

Et tanti ii ilicii memores aeternat amores .

Ergo hilaris quando in ensis.operata iuuentus Ae elerat , geminantq; assus gaudia c. eius Plaudentum obsequio, & icctis geniale Demetu; ndo haec una meam poscit tolertia curam , Scilicet ut nostruin sapiant contii uia Phoebum; Ousequar , dc vestris etiam sua prandia ponam Auribus. b tantum nobis asi iret Apollo Nam quae tale sonenti quae tantu audere canendo Ora valent f quae tantum auras implere tonandolNulla mei tantum fiducia carminis Zudet sNec de Pieria tantum decerpere lauro Speret amor fandi, quamuis flagrantibus orsis Ardeat, dctoicis Aganippidos hali serit amnes. En ego Maeonid:im sacra de stirpe sororum Calliope sum nona soror , quam qua altera culta, Altera conspectu, dc pallae nigrantis amictu. Ollicium mutare docet pro tempore Vialtum. λω Deus, Aonio qui numine pollet, & arcu ,

Sollicitam vestris ramulatum accurrere mensis, .

Aonias'; offerre dapes,&munera iussit. Vade, ait, 3c tam rara libens in prandia nostras

Profer opes, effinde perium, totum exere Censu.

Si qua dapum iucunda minus, si forte salinunt Accersant: tu scire doce, quos nostra sapores Mensa neget ; quam nota salis paenuria nostri. Lautitiam a nostris epulis hanc fata relegant. Totaq; Parnassi nullas habet ora salinas. Nec mihi cum paucis haec est communis egestas . Rara fatem lapiunt, si quae conuiuia dantur Auribus. hunc nobis adimit natura saporem , coride,aut infida epulis,aut inuida nostris

Doliv. haec genitri finiui omne ad iussa cate

172쪽

Aonidum vocat, & festo iubet agmine voees

raram, & secum numeris alterna pacisci. Illae instant operi, & varium longo ordine carni εVna iterant, larios is ineunt per mutua plausus. V euru hoc,magnanimi Proceres,ab Apolline n

a Heliconia pocula rivis. stro Vestru id seruitin est, quidquid per Maenala getis Eieriae, quidquid toto Parnassia pindo 'Turba fremit, miscetq; choros,& carmina cantu. Scilicet huic omnes voto indulgere Camoenas, Et dare quae vestrunt resonent praeconia nomen, ternunt auspicium nobis,& nobile fatum. Huc omnes numerorum artes, & conscia vocum Foedera conspirant. vestri sunt carmina Martes.

Et genus,& populose urbes, dc auata potentu in Sceptra ducit, & ta diues opu, tot λta iiivmphis Regia , quae vidit generis cunabula tanti. At genitor, vestri propior qui sanguinis autor, Cui nuc strenum imperiit, & tot regna Dicarchia

Tot populi Hesperio late sub sidere parent 'mantum ille inter nost quatus sonat agmine to- Pieridum . nullus Plioebea plenior aula f ita Concentus; nusqua assensu magis a nat aeths . Ille suos Regni pepigit cum numine ritus, Et petit ex astris, prodat quae numera terris. Illum Astrata suis olim diim legibus armat, Et docet ad prisc' mentem componere sensis. Postquam Ditia viro sanctos a fauit amores, En, ait, hi nostri fasces, haec symbola Diuum, 'Hoc gestamen erat, Regni q. insigne decorum, Cum mea Regnatrix gentes ad iura coegi, Inutassem regna, neq; astris allislem ho6pitium, tcrras exosa rebelles. Nunc age nostrarum custos fidissime rerum lancem hanc dextra librabis,& aequos

173쪽

Illa mihi, quae quonda hominu sera sustulit aeta s.

Hanc gere Res nator pravi, rectiq; se illestram. Hac fit si, veriq. animis diuortia feci 3. Cum mea regnandi pepigi commercia C lo . dabitur pacem regnis, hac iitra tuerio lini, Campanis cum te pulcherrima Siren Finibus c. vcipiet, leges pro rege daturum Gente sub Austriaca, itiam iis cui vertitur Orias Eub pedibus, nec fama uno iam claudit Olympo.

I, tantum Inaperium nostris gere conscius armi Nec te degeneret nati, mea cura, sequentur, Aut nati natorum olim: nec laudi& abortus Vllus erit: semper t. tui noua siuget imago angeni j trahet hunc virtus per secla tenorent .

Haec ait, de sacro pectus Dea conti ait igni , Tt dedit a superis cognatam adsciscere menteim. Hacte animis, tanti sanguis generose parentis, Nobilc par heroum , dc nominis altera tanti Sacra Deo ' ρubes. natalibus altera Regnis. u sanctum, o genio soboles animata paterno Concilias Ditium ingenium, δρ tot gaudia terris. vos genus imperijs, pietas vos educat astris. Vos pqnitor dudum egregios virtutis ad usus Trudit, & patria carum genus indole format is alue animis ingens pubes, de flore gumelio , Cui genitrix tales immiti sit ab ubere laudes ,

virtute dedit cognatum attingere coelum, o iterum salvete Ducum fraterna. propago x

174쪽

Ad Franciscum Trignanum e soc Ie tate Iesi responsio .

mantias illa locutata fida tibi modora in nuncia venit pFida; quid hoc telioryneq. enim rudi, Dea Sole sub uno Pluribus illusas mentita coleri

bus au aS,

Mentiri nil voce potest. mendocia mentis Saepe tegit composta nouae pellacia frontiς Siccine te primis affata est obuia dictis, Liisce puer8 quo Diua tuens te lumine, luscuin Dixitp an illi oculos tua luminis aura fefellit pNon aciem, non illa tui, mihi crede,videbat Ingeni j lumen , non ora smilliina LyIngenii lumen , non Ora limilli illa Lynceo .iSi qua tamen ius arma gerit; si vera fatemur: Nil venia indignum est, liticquid seu nescia veri, Seu praetata loco cecinit, seu lubrica fando . Quid ma vos inter potuit nisi credere luscum, Huic oculos assueta Polo,& fulgentibus oris, '

Is eum Poeta patriam indolente ad phthism amotis dam, versibus prior luserat, inxeratque Iri sim ad sese reo perare ab eo valι:ad ixi: nunciat γ

175쪽

ni ea ' Monti cole, sirperis contermina, Coelii Tone subit, vobis s. procul spc Elancibus, haurit Coelicolum vitale iubar Solemq beatum pHis, reor obtutum radijs , hac lampade Coeli ternitio aturata, nec unquam experta videndo Languentem sub nube diem,vel nocte sepultunai Aut conniventem dubiis fulsoribus aethram, Quid faceret,vestra cuni se caligine septa in Vidit,& umbrarum tantos Dea sensit amictus pQuid regnum ni luc:s inops,quin lusca putaret Omma tam densas inter deprensa tenebras, Tantum oculis experta chaos i Sic ardua post tua idera remigio sibi it Iouis ales, acri Corripuit visu rutilos H yperionis i es Mox praedam meditata citis nemus irruit alis , Regna petens. auitim, fremitu populosa canoro,

is sublustre micat nemorosa sub ilicibus nox αPerq. vnibras primum furit irrita; iam'. recenti Mulatim acrem Phoebo , & caudentibus ebria staminis. I umina conniuet subitis offensa tencbris . Tatiam oculos primo saturos iam laminis lia ista Imbra fetit tantum aspe istus sagit illa secundos . Sic mea se vestris cum sedibus intulit Iris , Quaquam adita Quita domos,no lucis egentes, Sed tamcn his coeli spatiis De a nata potiri, Liberior Iiquidos ubi Cynthius explicat oi tuis Mox,ubi vos prim dira fallentibus attigit alis. Credo equidem,vestras inter se credidit auras Nocturniani vidisse diem octe inue dcurnam.

Vestium illi iubar,& veitri lux alma diei, Instara: es e multis Massis vicis, in editi collis

176쪽

Instar nostis erat. tales modo cognita Lubiae Pura dies radios plenis afflarat ellis. Ergo,ubi vos primum vidit nil tale micantes, Quid mirum, si prima tuens,nigrescere circum omnia, si passim aerias regnare lacunas Credidit, & crassa celi vos tabe natantes 'Lusce puer,dixit ' Quid enim, si lusca putabat

Ora υirum, Solis vultu contenta maligno,

Nec visura diem. n obis quem cernere fas est Progeniem luscam, de csti nigrantis alumnam , Qui numquam aetheriam sedem videre siperbreMoeriscoles, puro quae cominus ardet Eoo , Inq. suam subiecta vocans mortalia metam

Nil ultra supraq. Videt nisi limina Diuum.

Vos,animae errantes c co sub carcere Mundi,

Pinguis ubi emungit se Iuppiter,& liquat estus

Rotia cum faece suos, cqtiq. venenum a

Vos, licet innitet propius blandissima Siren; sideream hanc arcem, dc rerum fastigia tantum Suspicitis,quautum vos regia iaspicit Orci. Non ullum hic anni vitium,non aetheris vllam Illuuiem labemq; die censere coloni, Hanc sibi qui fato sedem meminere paternam. Si non aula Deum; certe vestigia quisquis Prima Polo fixit, tali dedit ultima terrae . Tura liquet circum regio, & felicibus aether Illecebris genium, dc castos inuitat amores. --Hinc propius venientem altis Titana quadrigis Cernimus: de cursu sessios, & vindice loro

Praecipites audimus equos, currumq. sonantema Cumq. Atarota sinus curru leuis explicat aureos, Nos primum excipimus rorem, & vitale tributuNectaris Eoi, dc numquam illaetabilis aurae; Vnde iugam senii, de Tithonia secula vidia Ducimus inde sessi aevo, de vivacibus anni, . O vitam caluo curatiumci moribuo aureis

177쪽

Hic rerum nobis unum, & commune illea truna Cum Superis. illi quotidam nos scedere certo Indigenas fecere suos, & sede propinquos. Contantii rem ambrosia victi ina captanus ab tina, Et festum internos epulis agitamus honorem.

Hinc etianti si quid nobis e liminc nostro Nosse datum certi, si quicqua audire nece Te est,

Diutina oratores vestras legamus ad aureS.

Testor reb his nuper missam tibi sedibus Isin ratii nostra serent vobis, & vestra reposcent Die a, nec affatu quicquani mortale sonantes Aduenient iussi, de fari quae finda parati. vos, genus b satis natam non talibus uti, O sata gens fundo Mundi inferioris in imo , Vos mutas te a te notas, di verba tabellis Credite ; vos ista lectos de gente ministros Mittite, qui voce. de sermonum alterna reportent Nos gent E aetheria, naq. hae e quoci;credita nobis Iura Deum9 quae nostra ferat manaata, vocamus. Sic , tibi qui nil per nitidam Thauin antida misi Certa loqui iussam, ato, tuas accersere voces . Mox, aliud si quid creetana te velle doceri . Siqua noui, quae multa, dabunt cognoscere casussis ut genitum Maia mittam, aut Iunonis alumna, Aut aliqua lovis e numero . patet intima nostris Aula Deum sie pacta iubent commercia in iussia . Interea, ne quid possis nisi laeta moneri . Incumbendia operi, & moles haec tanta maloriuno q:ubns eluctanda tridentibus. b ego tantilansi ruperein; si qua rursuiu fata aspera rampana, Celi quondam rupi:le datum; si trudere mortem, Et spatium laxare aetii, metamq; licebit: Non mihi praeterea si mentior, imprecer iras

Phoebe tuas non illa mihi tam dira libido tantam illecebris inalestiada petulcis

178쪽

V ciliet pertem, aut tales irritet amores. Vos a terni aditus vitae tam coelitis, b vos Monticole, & Mitranis,& ardua colle Laquari IllaquMIlle Deos quondam Dea credita forma, Nunc facies formosa loci tuq; aurea cultu imq; o rosea sliblime Crepilla Lubrense Elysium, & vario sata rure voluptas,

Vos, precor, exitiu hoc, vitaeq; extrema minantsi Vincite fortunam, & tantos arcete furores.

O domus, b Patria, δc superi confinia Re rni, Salvete, o nitidi colles. ego vestra salutem inorbo languentem, & tabe proterita 'Ad vestrum appello gremium . fulcite labantem

Hanc animam, instantiq. moras opponite fato. Saepe olim hoc nobis lapsium in praecordia virus, Et capitis vitio liquentem in pectora tabem vos ope Paeonia melius prohibere recordor. . α nutantem , & viribus aegris 1 Due laborantem, spirantemque ultima vitam Vos quoq; na vestris nil non conceditur ausis Italia uiate, pia tantum si voce reposco. Vos trepidae labentem arcem firmatae iuuentae. Vita quater binas nondum mihi vespere pleno Vertit olympiadas . non haec I Ubrensibus .aetas Aequa meis,n qn aeqita mihi,& florentibus annis vos mihi, ne citra metam defessa residat, Vita luam, cursiimq; dati non integret aevi Rumpite praeclusos aditus, atq; obi jce υestro Promite obstantem hanc Diram. date vasta viara laustra nouo occlusa, dc fines laxate senectae. λ D Hi suur Massae vici, quos sub nomine Nympharum vel ab aeris Dilubritate , vel loci murnitatς -

179쪽

A D EIVS AV DITOREMTer Autumni ferias, ut a strumis conualesceret, in V suuiano degenorem.

Rgo erat hospitium Musis assi

dia viridi Pomona solo, qQ germune prono Gaudet odoratis annus flauescere PQ

eonsa nemineo mala Thestylis ardet Iaccho, Ebria suffisos Lenaeo murice vultus pHicetne paelios habitas oblita penates, Calliope, nec probra times, nec iurgia Bacchiit Ah nimis ille audax, animi' in verba solutis Liber inire iocos, & vertere scria ludo. Dumq; altos vocat ad thyasos ignobile vulgus. Nil sando vetat insanos audere colonos, Nullum ultra fas ire putat, quem prodiga rixaeriaecipitem instigat coeco vindemia thyrsis . Hic Dea si longum nostri secura moraris , AFi vaga per sylvas curarum obliuia captaa; Ne mores, ne Diva tuos,& nobile perdas angenium,viles inter deprensa cachinnos . Nec metuam. neqῖ enim credo, te barbara luxu Turba tenet: nulli capiunt te ruris amores , Non furor euantum, dictis eCaetra iuuentus a

180쪽

Est,

SEARCH

MENU NAVIGATION