장음표시 사용
11쪽
citos,&praecipua quadam cura angi crede dum est Nam licet verus amor ipsa animi alacritate contentus sit, is tamen confirmatur vehementius corroboratur studio perspestii,& beneficio accepto quod cum effici non possit,illud etia accedit incommodi, ut qui ingenue, sincereq; amant,ficte, simulate amare, plerunque iudicentur;cui malo nullum aliud ego remedium inueniri posse arbitror,aut accommodatius, aut Op- ortunius, quam talieno auxilio, alienaque iberalitate tantur ij, qui ob virium imbecillitatem, Minopiam nihil se praestituros esse intelligunt: quod si mihi aliqua ratione
antea non ita cla um fuisset, multo sane clarius in me ipse nunc experirer, cognoscerem,qui cum studii,& obseruantiae meae
singularis aliquod signum tibi nunquam
ostendere,potuerim,dici vix potest , quam Varie interdum afficerer,quantopere miliumetipsi displicerem , eoque magis angebar, ac dolebam, quod cum omnia fere alia secunda, prospera succederent, hoc unum multo aliter , atque optarem , eueniebat.
12쪽
Nunc vero hac tali, tantaq; sellicitudine,
tanquam onere grauissimo, alleuari me aliquantulum sentio,cum exiguam incredibilis obseruantiae meae significationem, a te facile perspectum iri videam. Itaque, cum pluribus de caussis, mihi summopere gratum,&iucundum, ac paene gloriosum sit, Thoma Corraeam Praeceptorem meum, ad humaniores litteras, priore loco explicandas,ab Amplissimo Bononiensi Senatu, in hanc celeberrimam Academiam, honestissimis praemiis, accitum esse tum illud etiam maximae laetitiae,ac voluptati esse debet,eius caussa, leneficio, percommodanahium esse me occasionem,tibi declarandi non minus egregiam , quam propensam
meam in te uoluntatem. Duas igitur orationes, multorum rogatu,&precibus, a me
editas,quas ipse in omnium conspectu, maximaq; Ciuium frequentia, in auspici)s studiorum suorum habuit,mitto ad te; quas, sit
petam,ut hilari,laetoq; vultu accipias, praeterquam quod eximiae tuae humanitati,singulariq; probitati, quam, ipse iamdu-
13쪽
dum habeo perspestim, ab omnibus mi
rum in modum praedicari audio, multum diffidere viderer eidem Corraeae etiam, cuius te scio esse peramantem, iniuriam quodammodo facerem;illud potius contendam, ut hoc non contemnendum optime peopensi in te animi mei pignus tantisper aequo animo seras, dum aliud quidpiam industria,laboreq; meo per polio,quod,nomine tuo, tanquam firmissimo praesidio, munitum, breui editurum elle me,confido. Vale. Bonoiae Non. Decemb.
14쪽
prouinciam exi limauerim P P. AA. Senatores Digilantis Doctores sapient s. ira ornat s de loco seperiore personam interpretis agere. auditorum mentes dicendo tenere, oratione in eum ensium ducere, quem animo conciaphi, doctrinae varietate, abdita, m recondita rerum cognitione, insitas opinioneseuellere, nouab inserere Tum dissicilius nihil, aut maiiu, quam,quod hodierna die,suesudjs Uri adductus ui os is commotussu mira re impulsem pusicipere cogor, i cui dicendus sis , quiliabeuter, Ie roganti morem gerit, Dei inuitanti obtemperat nongrauate . Nam si si plerum menire fialeat imaiorase, quis sectinere posse arbitretur, quam, Delm ingenium, ac vires ferre queant, ac sepe falsa qtιadam opinione roboras ista mediocria onera esse,putet, quorum ponderi succumbere cogatur tamen suscepti,nxneris magnitudo tanta es, es grauitas, Ut facile cu tuseu animum debilitare possit, ac tangerea ne dum meum, qui nullum tam leue onm in hist stati, proponi putem , cui non impares ires meas se constear. Etenim ad illud me aggredi video,in quo, ita nuda ffcij parte recedam, dissicile factu eris mi uero sudiys,
moluntari horum migilantisi Senat respondeam, ut . lectationi auditorumfaciam satis, Ut dignum auribus eruditu aliquid asseram ut nomini, ρ amae et A berrimae i
15쪽
Ierrima huim Academiae seruia mi mulioru desideriuexplea i ab hac mediocritate mea requireta idetur. Non enim solum tam multarum rerum pondus mihi sustinendum esse, intestigo sed elaborandum diligenter, pro mea virili contendendum, Ut eorum, qui ante me in hisice latij constiterunt, insequar vestigia; conandum, enitensi, ut illorum opinione non imminuam, qui tam honorisce de ingenio meo, m cogitarunt Ratuerunt. uuare non possum non commoueri, cum istis accedam, quibus, ne si omnia quidem ornamenta doctrinae habere, parem me esse polle, confiderem au mihi magis omnes orandi obtestand est thanc meam tenuitatem, sudio, alacritate, beneuolentia me ira adiuuetis mi hias rebus subleuatus, commodi diligentia compensem ingeni tarditatem. Enimuerosi cogitare Delimus prima illa initia huius augustisisapientiae domicilij;ac memoria repetere, qui primi in his Musarum pedibiti iuuen-rutem toti ere Europae ad omnem doctrinam informauerint Datq; inde sensim quasi per quosdam annorum gradus, ad haec qi tempora descenderes istos antiquis: rates suisse reperiemus, quibus nihil perfeci itu sit cogitarri, quorum opera hoc metustisi sapientiaesacrarium, hae doctrinae consecrataesedes haec arx Dirtutu omniurantum audis, famae, ornamenti, dignitatis consecuta
16쪽
petur, BONONIA Di et T. 4 hi parietes, haec atria, intercolumnia olere doctrina, et clamitare,uideatur. .Quamobrem nihil eq idem miror, uos homines humani tute expolitisi rebus maximis assuetos, omnia magna, incredibilia, diuina deniq; c pestare. Iud esset mirandum maris, quipumma omnia semper haluistis, os hae
mea mediocritate se contentos. Verum tanta mihi lux,
a d vos nunc primum agenti humanitatis , Iudijq. tri exoritur, ut in magno metu, bono animo sim in summa exspectatione animos estros benevolos , erectos, i, alacres libenter intuear. uo fit, D consepectus uester multo iucundisi , ultus,atq; oculi omnium, quι mirifici quoddam egregiae γoluntatis indicium praebet, plus mihi animi, stet asserant, quam res ceteraesuggerant, timoris . Peto tamen a uobis, e contendo, i hane
eandem alacritatem, quam mihi in hac prima ingressi ne mea ad hibuistis,perpetuo conseruetis auandiu enim mos ita animatos intuebor, hilares, tandiu libere serentur uerba nostra, gustato mectro, tanquam leni quodam mentorum impulseu,ac fatu, rusus in bestris auriabus , tanquam in tranquid portu, conquiescent. Ac de mea mediocritate plura dicere, nisi ererer, ne modestiae cauissa magis quam, quoditasentirem, haec a me dici putarentur. IIud tamen confiteor, tanta suis superioru δε-ctorii copias, in quorum ego vestigi, pedem pono, γtpraerys, omnis nostra copia,Fumma inopia habendasit. Itaq;
Viri ornatisi.non est,non est plane nostri ingeni,
17쪽
ctrinae rei tantae podas sectinere; humanitati. si a spersicere t quod nosra uiribusJu ferre non possumus, auxilio mectro subleuari perferamns. Ego tamen, quod in
re tanti momenti fieri neces, i, primum immortalem machinae totitus molitorem, et essecforem Deum,cuius ut,
oe pote late omnia ubiq; gubernantur, , persant, cuiusque beneficio magis, quam hominum studio, , labore
humani anim unctionespersiciuntur,oros deinde a n cisi Virgine aeterni regnisocia, ceterisiis diui ciuitaris ciuibus, quorum preces plus apud Deum , quam nostra promerita alent, pacem ac eniam peto, precor , ab tys, ut hodiernam lucem ad aeternum decus, ornamentum huius cademiae,a:q; omnium Itilitatem illuxisse patiantur. Deinde os omnes rogo, atq; obsecro , et thumanitatis e iraefontes, quisemper optimo cui is m .
ximi patuerunt, ne mihi uni clausos esse patiamini. Ego enim, o si longe abstim ab ista perfecti Simajorma eius iri, quem iamdiu silendor huius Academiae iure suo saritat, tamen, t aliquid assequere , tandiu hoe
saxum oluo sudo, labori, contendo , nec rudem pentatus . ignauumgladiatorem meruisse, iudicarunt j qui me tot annos in hoc uersantem curriculo, in arena, insole, in puluere persistentem, ita decertasse, γiderunt, ut auditorum non modo mesiam , sed etiam beneuolentiam obtinuerim I 'mae cumpaulisse animus ex hoc contentio, strepitu liberatus, tranquilliori, ita recessu recrearetur, non nihil exi limationu cum longo interuasto com
18쪽
lentiam Odigere cogor uuam nisi mihi adesse inmune resuscipiendo censuissem, cessissem plane ex hoc loco, di impositam personam deposuissem, neq, in caetu doctiss-
morum irorum locum,l um orationi meae fictae,
debilitatae reliquum esse, putauissem eis mihi hanc uestram frequentiam , dignitatem 1 lendorem intuenti stimaat pungit animum ardor quidam incredibitissapientiae. quae me alio no sinit evagari,fν excurrere, Sed iure suo, de huius Academiae peteri institu o erba sacere admonet, ut quanta in ciues Bononienses laus, in omnes illitas, hine redundarit, facile intestigatur . Etenim quod hi P. G. gymnasium hoc,sua luce recreau rint, quod igilantist. Senatores tam accurrat in omnes partes prospiciant; quod huc eximia doctrina iri tam frequentes conuenerint, quod ego hunc locum occupem, quod uos tam attente mihi dicenti alitu, quodet, obuaudientibm dicam quod tanto Eudio in omnes acquirendaesapientiae partes incumbamus, debitasiunt illitu orna- meta, nonsolum adanimorum nostrorum decus accommodata, sed adiReip dignitatem, O utilitatem comparata. De qua dum breuiter dico, peto a Obis. t benigne
attente erba mea audiatis Cerret melira patientia cum
nostra loquacitate, mesragrauitas rum nostris ineptiys, Buriumsapientiae cum nostra importunitate, ne, quum
19쪽
per ex hoe certamine uictores eua tuis, hodierna die i- dii disicedatis. Et quoniam praediare ceteris, gloriosum, contemni, et destici turpe, mortales duxerunt, enitenda, elaborandum esse intellexerunt, i dignitatem homianibuspraeter ceteras animates, diuino munere concessam Ornauisse potius, amplificasse, quam abiecisse, aut diminuisse ideantur. Idam nudi armorum, IN LAtrinae contineristituerunt hac duplicitia addecus con tendi; hae reet ire ad gloriam homines iudicauerunt. D bessica laude alias nunc de dodirinae ornamento pauca pertingamus, inon iniuria dixisse principem inge ni Platonem, exi timemus , nullum maius donum hominibus a Deo concessum nustum praestantius dari posse,putemus Duo genera in omni rep fuerunt eorum, qui ex-sarii 1 Mys doctrinae , munus se excedentius gerere luduerunt. uorum alteri quadam scientiarum puLchritudine capti, in eo uno neruos omnes contenderunt, ut Deile dicendi ui,dissutangi subtilitate, arcanarum rerucognitione, ceteris antecellerent. Alter sudio commutanissocietatis accensi γeraesapientiae im, etsplendorem intro1 icientes,ad eum, cogitationem omnem, 2 contentionem accommodauerunt Istorum animos tantus sepesivor occupauit, τι honestatis immemores, praeclaresatis secum agi iudicarent,siquid inanis, ainalsae gloriae, et ad existimationem . yel ad potentiam nanciscerentur. Horum mens tantum in re dissicili modum tenuit. t nee doctrina a communi utilitate, neq; utilitatem aliorum
20쪽
fua posseriorem exinimarent. Itaqi isticum sibifama dum taxas popularem in nudiorum ratione proposius sint,ad eam ingenium, in indusiriam retulerunt. Hi cum omnem animi mim addec contulissent , in istud prorsus sudia omnia coniecerunt. Id aura leuissima ulteriusforte prouecio quam uellent, eo sepe delati sent, ibi amissis rationis gubernaculis se mari, errorum fluctibus iadfarentur, ,nustum capere possent tranquil Iitatis portum. Hi cum in tutissimum sinum honeriatis sen ingressi iactu anchoru constantiae nussis tibus, in altum, intempestates, in pericula impelli potuerunt. II cum de cursu multum defexissent,inscopulos, in uada, in Syrtes inciderunt. Hi recta euntes, quo intendebant,facile peruenerunt. Etenim,si repetere memoriam elimus omnes tempestates, m procedas, quibus orn
tisi K st penitus submersae, , obrutae fuerunt,sic credo, tiatuemus, aut omnes, aut longe grauisi quorundam opinionesapientiae infatorum fuisse concitatas. Taceo nimis antiaua;denorira repinihil dico, Itinam res, auι iam esset,lscura, inon intelligeretur, aut tam leuis,
exigua, i ne dolore posset percenseri . Sed genus istud. deterrimu praetermittamus, de eo loquamur, quod hominum communioni ornamento, societati mortalium adi
mento fuisse censeatur. Impelsit nos animi nostri exceLIentia ad erum decvi, incitat adgloriam, ad dignitatem insammat. Hoc nobis debet esse propositum , huc imaueri, huc usum dirigere debemin, si nonrum nomen a ιurba