장음표시 사용
2쪽
Raefationum tam utilitatem, quam necessitatem scite exprimit ajus in L 1.1. d. o. I. Istae praefationes, inquiens, libentius nos ad lectionem propositae materiae perducunt, evidentioremquep stant intellectum. Ut proinde de absurdo verba facturis apprime id quoque negotium detur, ne illotis, quod vulgo dici solet, manibus rem aggrediamur. Nec dicendi materia e longinquo petenda est Ulpiano enim autore in L Issae reb. creae Ere est, priusquam ad verborum interpretationem deveniatur, de significatione ipsius tituli agere. Titulus autem praesentis dissertationis, ceu inspicienti liquet, inscriptus est de absurdo. Igitur Ulpiano iubente
rubrum prius explicandum erit, Mabsurdi notio paulo curatius evolvenda, quod commodissime fieri poterit, si recepta methodo prius de Elymologia dispiciamus exemplum ejusdem Ulpiani in
3쪽
l. r. pr. d. I. I seculi. Quoniam vero, quod latinis ablurdum audit, a Graecis αυ- appellitatur, derivatio hujus vocis non solum ex Latio, sed ex Graecia quoque petenda est Latina vox non inconcinne a praepositione ab madjcetivo surdus derivatur, ut absurdum idem sit ac asu do prosectum, ita, cum illud pleriunque absur-diim sit Graicum vocabulii ira descendere videtur ab a privandi particula, τοα ω seu loco, quia ex nullo argumentandi loco probari potest, Micraelius exic. polos. verb. absurdum Elymologia suecedit synonymia variis namque emblematibus non solum a Philosophis Clanacis Autoribus, sed&JCtis enunciatur, quando pra-Vum, ineptum, Ter. in Adelph. act. s.sen. I. absonum, dispar, di Persum abhorrens, inconv-
ens, odiosum, iniquum sultum, deforme, in quo
neque ratio neque equitas militat, sed ex quo omne malum aptum natum est, provenire dicitur. Simon de Praetis Ante .uo. volunt. lib. .soluc .n .F.p. m. s. Nicol EVerti sic Iop. legat ab absurdo. D. Richi cent. Reg. I. n. I. & in trict Heterbiis, oce ab urde. Huc spectant etiam Graeca, quibus in lignitur, nomina. Quorum requentiora sunt τοα γο incarae ον QuamVis enim vox αυγον proprie rebus ratione destitutis
4쪽
competat, teste Aristotele lib. de inu ret. c. II. pari.Io add. Hinckeri clav.philosoph. Derb. αλογοῦ Γναιιις attamen a Platone in solog Socrat eo quoque sensu usurpatur, quo absurdum denotat. DeindeAristoteli quidem Rhetor. 2.&Aristopliani apud Hoecherum ae l. verb. - , παμου proferre, est, talia dicere, quae sunt absurda, ridicula,&contra omnium opinionem dententiam. Conf. B. Statil. Inst. Logic tib si c. a. f. Io. Certum tamen est paradoxa proprio ea significare, quae sunt admirabilia, vid. Juvῆri. satyriis versu .' praeter opinionem accidunt, sive vera sint,sve falsa, quemadmodum Cicero quoque in paradoxis hunc terminum accipit.
Absurdum vero teste Micrali od est assertio salsa, contra orationem veram, add. Joh. FMen ad μοι. a. c. δε. q. a. Ren nem Iurispr. instroseg. Dio ιε. th ar. Leges nostrie Justinianeae in exprimendo absurdo non minus varie id efferunt. Sortitur mox appellationem inhumani, i. d. f. s. d. his qui ποι ins mox monstrosi. . . Inst. dσι.
naox ridiculi, r. Inst. d. vi bon rapι xsi quae sunt similia. Ut itaqueJCtis omne illud absurdum dicatur,qu cunque bonis moribus, uri Matquitati naturali, aliisve juris principiis adversatur. Quo sensu inpraesentiarum quoque accipitur. Quibus ita positis cum Imperatore in c. a. C. de Praefect Pretor Africa in nomine Domini nos ri Jesu Christi ad ipsiam Disputationis, de absurdo, telam pertexendam progredior Sit itaque
5쪽
Argumentum ab absurdo validum ess
DECLARATIO. Anta hujus asserit veritas est, ut absurdus es
videatur, qui eandem destruere conetur. Tot enim magni nomini JCti non tam comprobant, quam extollunt potius, quos
numero innumero congos Franc. Vivius Dec. 211 αδ. quibus addas Franc. Manti c. d. Con. Ultim. Volum. s. t. 7. n. r. a. Hieron Schurs cent. r. cons. v. Everhard loc.
Tabor. Reinh. d. R. S. s Eech r. c.. cap. I. n. m. & plures alios, quorum autoritates, pro ronata, in subsequentibus laudandae sunt pagellis. Et ne autoritatibus solum, sed de legibus Drationibus pugnemus, perae pretium est, fruere conclusioni nostrae fundamentum Rationem subministrat Thomas dod homasettis sor. leg. reg. - quod absurdum semper, vitandum sit, per L conventicula Io. C. de Episc. scier. Leges quibus thesis nostra firmari posset, hic cumulare incongruum videtur, cum partim reliqua hostra tractatio, partim jam addendi lineolat, easdem ostendant. Convertimus potius orationem ad moduna declarandi per cxenida Lampliationem. Exempli vicem subit donatio Italiae a Constantina M. in Pon secem Suia vesrum translata, doceivibus ita pontificiis plerisu uri covarruv. Hari resolui cap. ιε. v. p. quam tamen apsur-
6쪽
di adscribitur, &quia etiam post Constantinum M. Romae leges lata sunt. LI/. C. a L. Jul. d. Mult. Per ampliationem thesis nostra I. declaratur in Co .dice Sacro, ubi monente Zeppero d. l. n, ιδ ipsi Spiritus Sanctus argumentum ab absurdo desumptum non dedignatur, scdo Corinth. D. gravissimum resurrectionis
mortuorum articulum post alia argumentorum momenta ita stabilit, ut inductione variorum absurdorum, quae ex non credita resurrectione propullulant, demonstret, eandem certo suturam esse, ceu ostendit v. 3.seqq. In lumine nasura seu jure natura. dolent enim Dochoies gravitatem hujus argumenti xvalorem inde quoque statuminare , quod illud ex discretione naturali deducatur, teste post Bald ae L s. C. d. is cccier. Maestic. d. f. n. a. ωEverti. a. l. n. r. veluti clarius eloquitur Tusch. d. coni essinum.s1. quod absurditas evitetur est de Jure Naturali, quod non potest tolli vel mutari. 3. Canonum quoque
Conditores hac argumentandi ratione utuntur. Sic Innocentius III cap. s. X. d. excepi absurdum dicit, si actore
impugnante, reo defensionis copia denegetur, quia sic
condemnaretur multoties absolvendus Gregor. IX cap.
s. X. d. Elect re elec2. otes irritam de inanem & sic ab - 1urdam pronunciat electionem, & non a majore parte ea pituli lactam. D. in cap. ιε. X. d. Judaeis, ita insertur quia
nimis absurdum est, blasphemum Christi in Christianos Potestatem exercere, hinc Iudai Christianis in publicis ossiciis non sunt praeserendi, Confinterim Rotand Valle 'ρί. . cons. U. . . Ejus valoris argumenta plura, qui deside.
7쪽
desiderat, adeat cap. .. . d. 0 c. uar. scap. s. X. d. inι- munii. Eccl. 'istimaneum quoque, non spernit at gumentum ab absurdo, liceat unum vel alterum locum huc trahere. Imperator Justinus in l. s. C. d. Adith. pras. ita colligit Ouia absurdum est solvi tutelam non conia sentiente, sed forsitan ignorante eo, qui tutor fuerat Ordinatus, sequitur, quod in illis, quibus ibivitur ipsa tuto la, requitatur consensus omnium tutorum, si pupillus
plures habeat. id. ins conccto. Cum quo amice conspi- sat Justinianus duplici argumento. Quando enim negare vult hominem infructu esse, ab absurditate argumen tum desumit hunc in modum: bsurdum videbatur hominem in fructu esse, cum Omnes si ucstus rerum natura
hominis gratia comparavit . 7. U. d. R. D. add. eonccaa. Et in I. . U. d. adopi hanc propositionem minornatu majorem ad Optare nequit, probaturus, . nititur hoe
argumento quia pro monstro i. e. absurdum' est, ut major sit filius quam pater. cons. concLy. Et quaesintse centa alia, quae brevitatis amore sequentibus consecramus paginis. Cum autem nulla stregula tam firma, quae exceptionem nem patitur, eandem quoque censuram incurrit, nostra conclusio, quae suum perdit omium, dum aliquando argumentum ab absurdo procedit negati verae privative, sed non affirmative, quod sere in tribus casibus contingit, i. hsi majus absurdum sequatur l. oo. d. R. IThomas de Thomas d. l. Everh. d. f. n. uit. Jacob. Menoch. l. s. conssar. n. G. Casum in terminis nobis exhibetJulianus in st. g. r. ad L. Aquin scilicet Titius Sempro nil servum lethisere vulneraverat, ex quo vulnere tamen
non statim obiit, sed aliquot diebus superstes, a Maevis
8쪽
eres institutus, paulo post a Sejo uno ictu consectus est,
quaestio igitur sub Oritur: an alteruter, an vero uterque te,neatur L. Aquila Videntur inter se conmaitti Celsus in Lg.3. ad L. Aquil de Iulianus ind. l. Υι. g. r. eod. Ille Titium de vulnerato Seium de occiso, Iulianus vero utrum . que de occiso teneri asserit. Distinguunt communiter in ter vulnus simpliciter lethale&ex quo certo mors sequiis tur,&inter vulnus non absolute tale,&ex quo mors qui , dem sequi posset, notatamen necessario. De prioreJulianus, de posteriore Celsus exaudiendus erit, vid Busius ad i. f. d. t. n. rasqq. esen b. ad ara. r. vise ra M., . Zoes adst. d. t. n. aa. Cons Brunn adae L ιι ss . Quicquid sit, inde tamen appa Fet argumentum ab absurdo exulare in praesenti casu, quia monente ipso Iuliano, abis surdius constituitur, siquiSipsius sententiam tanquam ab surdam indiscriminatim rejiciat, Celsi vero proniiseueeligat, addita hac ratione, quod alia impunita maneant maleficia contra C. απ. nec facile constitui possit, uter potius lege teneatur. Ejusdem LM ad Aquil argumento utitur Hippolitus Riminaldus s. ωσυο. n. yy de monstraturus, cauponem, licet DominuS sit tabernae, ex
eadem tamen expelli posse, si artis cauponariae imperitus sit, addita ratione, quod omnis ad ossicium inidoneus reprobari possit arg. l. r. I. δ. d. muner rhonor. Et licee hoc absurdum ab initio videatur, longe tamen absurdius
est, domino tabernae imperito concedere, ut peregrinantes hedantur, iisque non solum, sed creipulat damnum inseratur, Prysi ostendi potest, absurditatem abessit,
ct casum, de quo agitur, non solum aequitatem Continere potius, sed&diversam Labinhumanitate alienum esse.
Rona coFau. 3 quando ad aliud deventum in tempus, quo
9쪽
ruo ex absurdo Miniquo rationi consentaneum naiquum actum cst, per ca,quae tradit Simon, de Prinis, d. Interpret. ast volunt. lib.,.solui. . n. st.
Argumentum a contrario sensi jura non admit-ιuηι, si sequatur existae abs dum. DECLARATIO. VAria argumentandi genera Logicis in jurisprudentia nosti te castra transeunt. Iple Carol. V m Nem fissa art a/. commendat argumentum a similibus Petirum, Steph. Dωθct. Jur. a. sic. p . ' Nec infrequens multo minus incognitum est Juribus algumentum ama jori ad minus Tusci, tu is conci soa Magnis Dia Struv. S. I. C. Exerc. a. th. s. quid aliud volui in conclusione praecedanea , quam maximum Minsignem argumenti ab absurdo in jure nostro usum ostendere. Tempus su rem deficeret enarrantem omnes ariunmentandi ratiOΠes a Logicis petitas, inque nostra civili prudentia receptas Conclusio ipsa his verbis prafixa, argumento hst, dum genuinam quasi legibus argumentationem prae se fert. Quid quod uno ore, unoque calculo commendant uri una Doctores argumentum a contrario sensu, illudque firmissimum depraedicant vid. Roland . a Vall. conssti. n. r . Vlodest Pistor. . . quod Us. n. ι7. Lud OV RO man consus Tusch. d. l. conet. δρδ. anger ae excepi. Ps. c. 8.η. H. Taeco jam quodi pis leges Civiles hunc argumentandi modum approbent, vid. l. r.vers. hujus d. UN.
10쪽
mers fissi C. d. bon qua liber. Cons. Rennem ann. - δε--prud disp. te. q. s. seqq. Non tamen promiscue locum inis venit, ted varias patitur exceptiones, quas Tusch. e. f. de Everti sic. ιν aeg. a eonir.sensu fideliter conscripsit Μyns cent. ι ob δ. n. . to Institui leges unicam saltim admittunt huc transferre, quando scilicet absurdum exin de sequitur, L L inprsquis omis. causa's. Ons Roman. ωnsua. n. a. Sic in leg. N. C. d. Episc. cccier interdictuiti est personis ecclesia lucis inuituere conventus illicitos, de schismata post se trahentes. Hinc si ita quis argumentaretur Extra Ecclesiam non licet conventicula insiluere. E. in ecclesia permissum est, id quod absurdum, cum particula ETIAΜ implicativa M. Brunn addict. I. N. Mquod in tantum verum est, ut absurdum vitiet hoc argu
tuendum argumento sci a contrario sensu desumpto quod fructus civiles mortuo eo, cui debebantur, ante diem solutionis, ad heredes non pertineant. rhisust
.mis volum sibiu, de in specie in fideicommissis, vid.Simon. de Praetis de Interpr ust volunt. I. Interpr. s. dub. . n. s. si a C. d. conae incera ubi haec species facti proponitur Pateria milias filiae fideicommissi loco landum Tullianum post annum Sempronio restituendum relituit, hac addita conditione, si a marito non divertisset. Eaque de re haeredi fidei commi illario cautionem praestandam coluit; facto vero divortio silia maritum deseruic quaeritur, onad cautionem praestandam teneaturi videtur ab initio dicendum , quod non argumento a contrario sensu petito Obstrinsebatur enim saltim ad cavenduua, si non di verte