Dissertatio peripatetica de epico carmine. Auctore Petro Mambruno Aruerno è Societate Iesu

발행: 1652년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 시학

361쪽

;16 HORΤI CIRCAEI. Vnda micat, quam stare putes, modis ad instar Oblongaque hasta ; iugis Fic agmen aquarum Integrat, a ue alium ex alio fons si ficit amnem. Qui jummi recidunt latices , ludentibus auris In teneros fluctus Varguntur: Vapulat istis

Unda recepta lacu, questuque immurmurat aquor. Tritonum de gente unus , postrema coercensa mina , odorata magnam iaculatur aqua vim.

Illaskb ore Dei , patuloque a turbine conchaeaAltius assurgens , molli se fornice sensim ruat agens , omnemque adeo mirabile misi 2 Inuoluit vitrea circum testudine pompam. Aera per purum late loca odoribus halano

362쪽

I LLUSTRISSIMO VIRO

IOANNI IACOBO DE MES MES

ET IN SUPREMA PARIS. CURIA SENATORI, nec non Praesidi infulato designato.

Interloquutores MENALCAS dc TITYRUS. MENALCAS.

ΝΑ M quis te patriis tam longos Tityre menses Collibus inuidit ZZephyris te mostibus aura, Te flua gemitu , querulo te vitreus amne Biuara, te Gentiliarissuere recessus. ζ' ma fuit , postquam crudeli funere Daphnis Occidit, aut alio te rura tepentia sele M Quasisse , aut etiam pertaesum lucis, oe aura therea, immiti posuisse sub aquore vitam.

363쪽

Dicam equidem , neque enim quidquam tibi chare

Menalca ,

Abnuerim. Vt nostro Daphnim υis inuida lethi Complexu tulit, re tristi Jb funere mersit: Tum mihi qua fuerant rerum titissima , tristes In vultus si se induere , resordescere cultur

Tum mihi nec calami, nec latis frondibus umbra, Nec niueas amor in pecudes , nec rura placere.' Impulit ab l fateor sis , vicisque cupido Et fontes alios, aborique inuisere colles , Si qua tristitiem mens poneres: at neque collis Nec fontes animis possunt auertere luctus. Iam mihi cum vita es nul a , nec miti mederi Esset cura super; stis in vallibus , antra , Aut rupis latus exes , nemorumve recessus, Aut maris irati stumantia littora circum Errando, vitam in lacrymis luctuque trahebam Forte igitur lua cum flerem acclinis ad oram Ah l memini s coram per lauia saxa fluebas Pauper aqua riuus, circum ,supiaque labrusiacta Calliosis buxum stringebant , aera nubes Sparserat, es lacryma mihi maesta per ora cadentes Urgebant calido pigrantem flumine risum. Ecce mihi ante oculos caelo delapsus ab alto Adstitit iuransa Daphnis bene comptus oliua ,

364쪽

ECLOGA. 329

Et prior. Ecquis erit tandem modin P Eia age luctus ityre iam satis est, postquam me tit a piorum Excepit regio, insanis te questibus ethra

Indulgere nefas, avumque absumeresetu. Qui mare, qui terras, coeli qui lumen amicum

emperat, oe facili Mundum sub numine torquet: uege meo, ruris quantum est a sumine Rhenos que Pyrenaeos montes, oe ab Alpibus usque Oceanum,fluoque omnes, collesquesupinos, Credidit arbitrio , des pacis dedit esse potentem. Atque hac inquit erunt tranqnista praemia menti. Infrenes olim populos, gentesque superbas

Pacasti, nunc re Patriam pacare memento.

Obire agite, o pueri estis subsolibus, aut sis verest, agite s haud ultra meditabitur agnis

Insidias lupus, aut mitulis lactentibus ursa. Frigora nec metues nascenti vinitor uua,

Nec segeti lolium , nec iniquis mensibus anni Infundi pratis torrentia su ina messor. Nectare spumabunt amnes, in vestere crispo Purpureos sandix ad stontem vestiet agnos. Praeterea extremo spostos littore, Moerim Iurgia felicem mecum componere Moerim, Et favum Lycidam , quo non praestantioralter Aut gregibus prohibere lupos, pagove latrones INec non oe testri JHebb om ruris honorem Tt

365쪽

33o DAPHNIS, Restituam, re magno sociabo foedere Pani: Tympana mox, lituique aberunt, ct tristis EInnis. Per populos late biga pax aurea secter, Adduphciam Themis, oe bene conscia recti

Cana Fides , castique tenax Constantia meri. sis tu chare mihi, tecum dum vita manebo, Tityre, nunc etiam post acta tempora vita Charior. Ahi me si quid amas, luctum exue, fletu Parce ultra. Quid enim lacrymis mea gaudia misies' Grex tuus interea colles, ripa que pererrat Immemor herbarum, salientisin immemor unda. Balatu queritur tantum, oe vix ossibus haren Tuta tibi pendet maerenti Astula quercu: Te sontes, te rura vocant, tu rura reuiseopus, ct liquidis currentes sontibus undas. ', Traeterea non usquam abero, nec Auauxius vi Tempore defuerit. sis me tibi nomine reddet Proximus, ille meos redder cum fenore mores. ωOsti 'mpharum domus, olli Pieris, olli Castali, latices, olli tua Astula cordi Sic ego pracepi moriens, sic illa recepit. Sed neque Memmiaiam quoniam hac te curata sit Vltra pastorem qui uam degente, Minerua, Aut Themidi, aut late populis, aut regibus aque Silectus fuerit: summo quem chara Senatu

366쪽

ECLOGA. 33i Accepit iuuenem Patria, oe iamsignat honor Dola praecipuo, magnum quem exinde per omnes Lata gradus mittet, primo dum flabit honore. Dixit, ct auertens meditantem multa reliquit. Tum mihi odorato Sessiri Iumine circum

Vis fuit Ilua, , nitido optendescere vultu.

Tristites tum animo cecidit, iataque remisit Mente dolor, toto salierunt pectora motu. MENALCAS.

O felix animi pastor, vitaque beatus, Tristia cui Daphnis post funera seruat amorem. Vidi ego, qui circum pagos, ct compita circume ultus oberrarer rustra: nam compita circum Et circum pagos errantem tu sit amicus omnis, at iste tamen fuerat tum dignus amari. T 1 TYRUS. Hinc antiquus amor nota in praecordia venit, Et teneri studium pecoris, calamique voluptas. Catera dicemus, tum cum mihi veneris AEgon

Sequani des s olli mandauit plurima Daphnis.

367쪽

ECLOGA IME IDEM ILLUSTRISSIMO VIRO.

LV OEMus Daphnim pastorem, occidit Daphnis,

Daphnis Occidit, sty pax fugit longe a nobis. Ex illo tempore capellae meae sepius incurrunt in se fornibus , Et quae erant prius quietae, nunc inter se pugnant Frequentius. heu heu per υmphas capelia meae uiscite o siuaues. hem haec rursus , haec praua.

Daphnis occidit ,-pax fugit longe a nobis. Sγmetha luget quod cornu sibi stegerit sinistrum , Heri Cistia steterat dextrum. Ecce etiam hic Dasichaetes vir gregis utrumque amisit , Illum bubulcus malus fixo percussit. Occidit Daphnis. Daphnis occidit , si r pax fugit longe a nobis.

Lupos misiere timeo cum sim paruus. Lupi fiunt Etiam bubulcis timendi: Canem amatorem gregis strangulauit Lampurum catulus lupi , m capram quae gemellos pepererat. Clamabam ego se exiliter. Ille enim ringebat dentibus, Iste ringebat dentibus , si r ego vehementer timebam. Daphnis occidit, m pax fugit longe a nobis. Ripis conuiciatur , arenis hic riuus aquae , Vos igitur o Cycni Musarum aues lugere. Ventus ex alto in otias irruit, rami

368쪽

Tt iij

369쪽

334 DAPHNIS,

Franguntur, terra istis stagitur,

Vos rose, Tos hyacinthi , mos anemona timete.

Daphnis occidit, ιθ pax fugit longe a nobis. Noster bubulcus periti simus canendi

Damoetas inquit imihi enim satis est fontes, rubos Canere in Leonem Venetorum ad fluctus maris miserabiliter Lugere, quia Daphnis mortuus est quis' inam, Quae isti adhaesierat ad pedem, extraxerat. Daphnis occidit, , pax fugit longe a nobis. Sarmatica Aquila in s luis luget mortuum vaphnidem, malles miseerabiliter resionant

si montes, oe fluui', oe fontes , stes profundae obae: Illi aquilae eompegit alas quae vellebantur, Daphnis, Et laqueis soluens validis ipsum liberam dimisit. Daphnis occidit, cr pax fugit longe a nobis. Terra illa, quae gaudet tribus coronis pro insigni, luget quoqμ Terra illa usaesensa est oe draconi,

Luctus ad isam etfque m Draconem peruenit Et vos o Leones Dant m Bataui lugetis. Daphnis oceidit, re pax fugit longe a nobis. Illum mrbes, illum magna ciuitates, Illum miri minores, oecas pastorμm, ritum populi , is reges lugent. Laetatur Fotis Mars Deus belli e Uars, o Mars tumultuosi laetare, occidit Daphnis. Lugemus Daphnim pastorem, occidit Daphnis. . Naphnis occidit, oe pax fugit longe a nobis. Sic Damoetas cecinit, illi mero restondit Delphis.

Π ud erat, quando sub Dphγro bene olenti prata Florenti venit Hebe filia Clearistidis

SEARCH

MENU NAVIGATION