In auspicatissimis nuptiis Antonii Zanni et Dorotheæ Piccoli

발행: 1837년

분량: 7페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

3쪽

Nihil optatiu evenire mihi poterat quam in tua hujusce diei laetitia me tecum cousociare accipe igitur meae era te exstiniationis et amoris est monium. Quae quondam juvenilibus annis exercit tionis caussa, ut mos est, et pro spei mei rati ne proludebam, carmina pavea praesto sunt tibi. Uxoris tuae egregiae in conspectum venire jubeas, et pro humanitate tua aequi bonique facias.

5쪽

quae ex bonarum artium adminicidis redundant.

. Oh vix animi varias adnixa per artes

quo modum teneat P. Vobis, o, cura repostas, Magnanimi ingeniis livmanos pandere in sus. Fallor An illectis ultroistinc viribus urgent Mille viri, elatisque sonant stridoribus aine . . . Saxa eadunt scopulis constri otis arte columnis. Assurgunt Urbes tectis domibusque superbis, Et Coelum turres imitiani mole minantur Cernite subjecto medius Potis aggere ripis Stat grandem illuviem rapidum ind3gnatus et amnem. Instans servo opus molitur commoda vitae: Undique plaustra ruunt, volitant atque undinue currus. Proeumbunt sylvis piceae siexaeque per arcus AEquore stant lasses, extremosque itur ad Indos. Nec mora, nec requies stridens in otidibus atris Tum serraturum species iuventa rotarum, Innexusque rigens immissis vectibus error Itque reditque novis decreseeus macellinaci mis. Aspicis excultis ut rideat artibus Orbis, Tutaque florescant longis commercia toriis Aspicis insignem ut monstret ea Gratia vultum. Festaqu Pax aptis fimiet vestigia campis Et studia, et passim parto comituntur euntes Gloria successu, et dis luso Copia cornu. Qualis adest gnavi euris assueta coloni Bure Ceres viden ut vi vestribus insita prunis Grandia poma virent Flavescunt Equora aristis,

6쪽

Baeectus vadit ovans esser sua munera Pallas: Et lini segpti, et teneris labor additur agnis, Bombyci lae, nova coluitinae Dandolus arte . . . Serpi vemii culus, ramisque potitus apertis Cursus lentus init longos longo u recurius, Impedit se silis, ultera, isques orbibus unco Daedalus ore domum, atque cavo se condit in alvo. II in vestes nitidae, doctae hinc operata Minervae Incubiti dueti lioli, ilium solertia telis, Pictaque contextis tinxit subtegmina peplis Argentique paravit pes grave pondus et auri. Haeret mens obtutu expiari nescia ab uno: Maonet enolope, et iv scit Arachne su re. Quid non mens valeas rerum conferre sub auras' To propter misti a contorquet ulmina dextra Iuppiter omni putetis miscens caligine Coelum . . . Jamqne micas callens ot 1 is, et viribus aequis

Mutis donatum ignotas reddere mere . . Nunc quianam tantae nutiarunt aethere ob res pDelie, quidve paras Grajis cur tabida terris Confluit xlamplo corrupto tramite Coeli

Collacti manda lues animas juvenumque, enumque Detruduns ore, Portu trans ordine tabem Sullieit auctor opem divina si plus in arte . Confinito Hippoestates medicatis pharmaca Succis Supitonit, ocreatque malis 1 os, servatis illos. Ite viri in plausus sit divo ponite signum.

Exhilarata rescet se sitis, mirabit visu νὶ

IEruuiuis tu levata suis luctuque soluta.

At quis an nerum interea venientibus annis A quet tonos Pindi nostris spes unica morbis Horro adhuc nimiis, mens et memin se refugit. Heu pietas Pulelirum velabat pustula corpus Pubescon late flammaeqtie imitata ruborem. Quot vitae exortes fato stihmersit iniquo Egregios pueros pulcherrima corpora brma, Faedavitque ore, et privaxit tua, ilia Coelii

7쪽

Adfuit innoctens vaccino i st' in pestem, Adfuit, et solix arrisit iis, litter ore. Quas Olli dabimus digna pr munere grainspNors scelerata iaces, Ade quo, Iuventa Por almo Quid moror Ars eaocis confitillo pro uvida pra si 'st. Bimaturque vias oculis aperitque tenebras . . . Mirum Laeta tuos visu pe Berga, triumphos uuae quas Musa canit Pleno Estas vertitur orbs, uti Deus, arte Deus laeso lihi in mino, Praesul. Densas pxcussit nebulas, costumque tucri, Filior isque dedit rursiis convescier auris. Quis modo qua mentsem pertentant gaudia diea 7 Ille, ater, magnum extendat per saecula nomen; Tu dudum Nobis vivons vel Nestora vineas, Tu longum long una exol tota in se frua . . . Ille os perpetuo memores in carmine sacrum Signantes Superos iu vota, precesque Ozamus. Iosephu Maria eruari Discopus Viceti millia te curae a Missimo oculorum morbo liberatus it.

SEARCH

MENU NAVIGATION