장음표시 사용
191쪽
particulari beneficiorum distinctione : ctai
unum vel minimum beneficium , citra sta in e. ij. de renua lavi, clern n primo vacans , mandatario debitum , o cis clericus & c.ma gratiam extinguat. 0 Nec pia dictis obest Cle-Gxo p b 'j' men vij.declaratio, cum enim formam hanc dederint communia Regis & Pontificis pacta. pd. rma mand. P Principesque contractu obligati sint.' Non
ri M ulae a. p'tuit Pontifex sine Rege, a sorma data rece
pact. l. vj C. quand. dere : nec conti actum Leonis praedecessoris b ς Dpx leaitimum revocare. Quae vero in mandatis 37
lc. fin ne praelat. vices P . r . . ..
suas & d. e. i. exprimi oporteat, ne gratia turreptilia redda- thesin e. in nostra. dc tuc Doctor. alibi sustissime tractant, x nos il- ia m
mand. versi gl. pro ex- lud generale non Omittimus , quo omnes penε με 'lprςui . particularcs casus continentur. Exprimenda non tantum ea esse, quae Romanum Pontiu e. postulasti de reser. fice in ad concedendam retardare possunt, Raut dissiciliorem reddere. Sed etiam quaecunx Gemin.e.dudum eia. IVς lagς-cMentur. Tametsi eo pen. de praeb in vj. rum eXprestione non valde concedens movea-ye. si proponente xle tur ut beneficium minimum , y nisi proba-
reici ip. c. si motu de . . . . . - Π
praeben. m vj. bilis ignorantia impetrantem excuset, L ne
.c i, 'δής alioqui detur praeteXtus ordinario, modicum, Pari Felint, inie. beneficium abienti conserendo, mandati vim, costa seper lueris de rescri. & Papae collationem impedire. Nec obstato 'r quod ignorantia numeri canonicorum , non juvet impetrantem : b hoc enim ideo. Quia praej licium tertio, nempe canonicis irroga, e Doct.d. e. super lite retur. Quoniam autem jus ipsum non praes. . cripsit qualitates , quibus morosior , & diffici-ap- λςg lior princeps reddi potest, recurreti lum docet
i l . vel univeriorum is r c a .., . .
e pign. adt. L s sei vuὴ L ppus ad conjecturas , quae vel ex principis lurium S. final. E. de consuetudinae, g an alias scilicet, non idem h ely:.d.e. seres lite concedere voluerit, aut concesserit, sed dissi xis Lap.d. alle. lxxxix. culter) vel ex curiae Romanae stulo, i, quem alteri, de jur.eal.cap. acere receptum eli , desumendae sunt. .h. quam gravi do cri. inc aut cui a Papa canonicatus collatus est. Impe-
192쪽
tratum paro mandatum, nullum jus spirituale tribuit impetranti, λ nec in re, nec ad rem,l nisi in canonicum recepto. N Sed acquirit 'duntaxat potestatem implorandi officium executoris, ut occurrente beneficii vacatione provideat , n aut faciat per ordinarium provideri.' Falluntur itaque qui per mandatum , ius ad rem quaeri putant, P graviusque, cum talem vim nominationibus tribuunt. q Quod nos pluribus, suo loco ostendimus. Unde avidus lector , quod etiam ad hanc rem pertinet, se poterit explere. Mandatum praeterea non afficit beneficium , nec impedit, quom tuus facta ab ordinario, alteri quam impetranti collatio valeat. Licet collator Roma. Pontificis au thoritatein spernens , gravissimis poenis sit mulctandus, s quas recentiores accurrato prosequuntur. Nisi praecedat inhibitio executoris, v aut insinuatio executoris dati ad providendum. Multo magis igitur collatoris manus ligarentur, si Papa recta te expressim , ordinario mandaret, ne alteri conserret beneficium. y Si enim facta adversus executoris mandatum collatio nulla est: Σ multo mauis contra ipsius Papae praeceptum , - &ut gesta contra legem scriptam, nullius momenti fiunt, k ita contra praeceptum principis qui lex ani mala est in terris. ς Cujusque placita legis vigorem habent, frursius assiceretur dubio procul beneficium , s inserta esset mandato clausula Decreti. g Aut impetrans sub expectatione praebendae , in canonicum jam receptus esset, ii vel etiam mandatum ei dirigeretur,
qui conserendi beneficia nisi in vim hujus gratiae) potestatem non haberet: tumque, quia serinam, & tenorem mandati, cujus
h Glos e. ad audientiam ij de rescript. i G . 3 . volens itaque de collat in pragm.m c. pen. de praeb. iavj c h. de conceis praeben. eod. lib. n c. postquam de piab. cod. libro Glos e. veniens de '
q. iiij.r e.dilectus ij. de praeb.
Z d. c. si soli. a Ruth multomagis C. de epis. & cler. h l non dubium. C. deleg e L fi. de consul. coll.
e. s soli. in fin. i Panorm d.c.dilectus
193쪽
i e.cum dilecta. de rescriPt. c. venerabili de ostic. deleg. m c. eum cui & e.quia saepe. de pretb. in vi. e. tibi qκi & c. duobus de rescrip. co. lib. n Glosd e. duobus.. d. c. tibi quid.c.eum eui. p c.qui prior. de regul. jur. In via
iij. de rescript. a l. j. is de jur. deliber.
fines diligenter custodiendi sunt: collator
negligere , excedereve non potest. i Porro autem concurrentibus pluribus mandatariis, ejus causa praevalet, qui primo impetravit, m respectu etiam unius momenti vel horae. si de eo constet. ii Et quanuis impetrans secundus primo praesentaverit, priusquam in canoni- 3 cum fuerit receptus, o ut vera sit regula. Qui prior est tempore , potior est jure. P Nam etiam latione horae actus altero prior esse di- ιcum citur. H Sunt fateor certi castis, quibus impetrans secundus praesertur primo. Veluti si clausulam Ante ferri , de qua supra satis multa diximus, literae suae contineant. x Apt ex ς persona tertii impetrantis, secundus hoc jus praelationis nactus sit. s Vel etiam δε si primus eu, ratione ordinis beneficio annexi sit incapax: quia praebenda sacerdotalis vacat, nec in ea M. aetate primus ex illit. qua possit ad sacerdotium promoveri. Idemque si collato a Romano Pontifice, duobus canonicam, primus ad praebendam , secundus ad praebendam & dignit tem personatum , vel officium mandatum habeat, & praebendam vacare contingat dignitati , personatui, vel officio annexam, V ut ratione unionis consequatur, quod principaliter non posset obtinere. η Denique si primo im- spetranti notabilis negligentia imputari possit, η t U praesertur secundus: y Et licet certos casius scriptores de lignent, quibus primus negligens di Mi dici potest, fi magis tamen puto id omne, iudicis arbitrio dirimendum. a Sed videndum, quae beneficia sub mandatis de providendo,
includantur: Se constat omnia, quae nomina- cra e stim e Xcepta non reperiuntur, comprehendi.
b Cum gratiae dentur ad beneficia: Sc bene- Δαψ.. - ficii
194쪽
Sacer 2. Saraph. Parte IV. 18s
ficii verbo omnia contineantar. ς Excepit . autem cum primis lex dignitateS electivas, 4 d e. eum in illis s. j.de
rursus beneficia patronata laicorum. Cum Ata aEiu
non praesumatur Roman. Ponti I. juri pa re ratio. troni laici derogate velle : s Quod pluribus Felyn. comprobat. S Idque ne laici a sui da- Iii. Apust. λ' tione Ecclesiarum retrahantur. h Nec dissi- h ς
a κυ mili ratione dici potest, excepta quoque be-0μηρ- neficia', creata post datain literarum , i ne i cla s.ci rustii se μ' i Videlicet a beneficiorum laudatio ne revocentur : si intelligant ea simulatque creata sunt . impetrantibus deberi. Demum I Gla. d. ese. s. 3 non continentur suppressa aut de Ecclesia te id bis, 'gitime sublata, i cum morte non vacent, ut e laeprcsa, suo loco probatum est. Eademque ratione, nec duae de mensa praelati existunt. in Aut Cle un. s. quaedam
praebendae Ecclesiae non numeratae, in qui-q' bus similiter non cadit vacatio. D Deinde non nc. dilecto de praeben. Horiri, comprehenduntur Monocula , v hoc est ad , ' ψς V λςςi ηρήβ. provisionem eorum spectantia, qui unius tan- o Glo. cle. j. se praetum beneficii collationem habent. P Mandat = est, u Aes 'enim Papa, de beneficio aliquo provideri:
φ relativum autem, aliquo, rerum pluralitatem sui. . i. supponit. ' Praeterea non includuntur regula- l Glo. cle j.q- ria, sub mandato secularis, aut secularia , sub Ahisa 'et c. i. 4' ' mandato regularis. x Quando ut saepe dixi, sc. super eo. de regula. . regularia regularibus, & secularia, seculari bς ςβQMdς δ bus, conferri oporteatris non item vacantia ' ς ii infin. de pret n. - in curia , x aut ex causa permutationis, clim '''m ridis te. yeimui. ea solis permutantibus debeantur. M sed nec in vj. continentur in Gallia , quae vacant per simplicem resignationem, aut alio modo, quam lumus eo. ut. in conis per mortem naturalem , y licet de jure contra. '. -
voluta ad capitulum', per Episcopi negligen- a 2 L de coas .in vjι.
195쪽
.. si O bς'ς ς ' tia in , b paternaque beneficia, ne in sacerdo-ee e. iuchisa tiis successio induci videatur, ς mandatis nonsa de fit. presby. a includuntur. Postrei ab tractandum, quando non data finiantur, & expirent λ Et constat d e. quamvis de rescii. imprimis, revocatione concedentis,4 aut suc-e e i ii se dipe de μὰ ςςlopis , ς gr tiam eXtingui. Solent autem Mn. iii vj. e.s de con- Roma. Pontifices, in crastinum suae prona ccii. Praeb. co, lib- tionis, omnes gratias expectativas, a praedes d. e. si. ubige. si super
nulla de prae, eo. lib. collatoribus tantum. ii Sed nec hoc casu, in regno verum est , mandata morte expirare, ii M. niaud. Apost. in cum per vim contractus sub praescripta sorma, Qv od cum effectu accipien-que ivr.gi., .i de mand. dum eit, k idque praesertim obtinere debet, ubi apoli. in concor. ad aliquem actum processum est, tendentem Glla. in pras. ad effectum mandati. , Veluti, si collatu; sit m Gemi. c. h.cui nulla canonicatus, aut fulminatus, ut dicunt prone. ail audientiam ii. cosse , per Ostentionem & praetentationem
de rescrip e. sane cive- Bullae executori. Rursus extinguitur manda-ol. si dexis de mino. xum m/ndatarius gratiae renuntiet. n Licet t. penul. c. de pati. enim unicuique ex antiqui juris redula, his
iij. cum leges in renuntiatione beneficii, sepe rioris authoritatem desiderant, P de beneficio m possesso , aut saltem acceptato, non etiam de qd. e. ad audientiam. Obtinendo loquuntur. ' Illo quippe cassi obli te. nis s. verum de re- gatus est clericus beneficio, y unde se tali vi im
praesecte. non oportet. qui t- Per literas vero ad beneficia, nullum
hun. cuius nihil intereste potest aut horitas, ne-ud. e. ad audientiam. cessaria non est. V Sane non tantum expressε, sed etiam tacite , mandato quis renuntiarex cle. gratiae de residii. potzst, F vcluti per contractum matrimonii, oba. cel ore concellas revocare. ζ Sola vero concedentis morte non revocantur. Ubi diriguntur,
ut solet) executoribus. st Licet lectis, si
196쪽
Υ aut alium actum clericatus professioni re y e j e.diveiss decios. pugnantem , R per assecutionem pactiacae pol- 1 e.ta ransmisi, det sessionis benescii incon patibilis, cum impe- Vmia c. . cum 'enun petrato. Pacifiquamque posse monem istia' a c. de multa de pia b.
buisse videtur, per quem stetit quominus ha- S d. cle gratiae. heret. b Id autem cum in gratia, ad dignita be. commis, de elin. tem, beneficium curatum, aut aliam certam in xj c. licet i piscopus boneficiorum speciem recipi necessario de Vl λψ ςς lib. beati equando in mandato generali,*d qWς G1, 1 utias incunque beneficia, simplicis beneficii, cum ij. de colla. inpias. 38 alio incompatibilis vacatio occurrere possit: Vii ' consequens est, apud Gallos, qui generalesia, . duntaxat ex Concordati lege i gratias admi d Forma mand. Apost. traiisi tunt: Clementis constitutioni, ς locum non m H xλ .esse. Deinde si mandatarius beneficium pri S Ru 19 mo loco vacans non acceptet, gratia eNpirar. Moua. s Nisi in fraudem impetrantis contingeret va se. s clerieri deris, 1 iis. Latio, quia tenui beneficio renuntiatum sit,in vj. a m ne pingue & opulcntum moribundi sacerdo is itii lium , impetrans consequatur. Ε Tumque ne gς ij dc tenun. hoc calliditatis commento, principis liberalitas eludatur. b Similiter nec beneficium ab h l. slix ff. tu. mat. l. alio occupatum , aut litigiosum, impetrans acia iij ς dc rppud.
ceptare tenetur: in nec in culpanduS est, qui se . - , . . . litibus noluit implicare.. Et haec ad manda-ii . , χιιιν tostam introductionem dicta lumclant, quae Trebellia.
qui ες- sic tradita putamus, ut horum vestigiis reliqua, ν - quantumvis recondita venari liceat.
I Anno II o. mandatorum Uum prorsus incognitum Disse. Nec mirum quandoquidem Adrianus IV. qui ad sedem Aposolicam fuit evectus anno Domini ris . his mandatis initium dedit, primo rogando, & postmodum praecipiendo; nam Avens Hugonen. cancellatium Franciae gratia donari Aposolica sici
197쪽
scripsit Episcopo Patisiensi Epistol. I3. staternitatem tua: n pro his qui nobis chari sunt, rogare non dubitamus, & 1 Cancellarius Regis Franciae Romanae Ecclesiae , & nobis quantum devotus sit Se fidelis, prudentiam tuam non credimus ignorare. Inde est quod illum
fraternitati tuae duximus plurimum commet dandum , rogantes attentius quatenus pro
beati Petri & nostrarum reverentia literarum, primum personatum, vel honorem qui in tua vacabit Ecclesia ei concedas; ut & ipse nos tras sibi preces sentiat fructuosas , & nos de nostrarum precum admissione gratiarum tibi exolvere debeamus actiones , Episcopo Parisiensi de medio sublato & praepositura Ecclesiae Parisiensis vacante, idem Ponti sex mandavit capitulo , ut de illam cancellarium praedictum provideret Epistola et . quae sic habet, univexsitati vestrae praecipiendo per Apostolica scripta mandamus, mandando praecipimus, quatenus praeposituram quae in Patisiensi Ecclesia & domos quae in claustro ejusdem Ecclesiae deinc primum vacaverint
ei concedatis, ab eo tempore commendatitiae
Paparum literae non tam prece quam jussione conceptae sunt, sed quia ordinarii plerumque tardiores in explendis summi Pontificis mandatis hujusmodi se exhibebant, ut videre est in Epist. io . Stephani Tornacensis, in qua Papam Lucium pro quodam Subdiacono sic alloquitur. Scripsit pro eo Alexander , scripsistis Se vos primo Se secundo , sed neque
preces neque praeceptum vestruini, quamvis tres praebendae vacarent voluerunt audire.
Absit pater ut inanes sint praeces vestrae, contemptibilis auctoritas, elusorium praeceptum,
198쪽
& nunc demum tanta si placet virtute intonet super eos majestas vestra, ut qui blanditiis juvari non potuerunt imperio discant vinci. Superadditae sunt literae executoriales , quibus
Papa dabat executores, ut ordinari in compellerent, & nis intra certum tempus mandatario conserret ipsimet conserrent ut de factum est, ut tria paria literarum mandata hujusmodi de providendo nuncupata continerent , monitorias scilicet quae nihil aliud sunt quam ipsum mandatum , praeceptorias N eXecutoriales. Has tres literarum species commemorat Innocentius III. regist. 11. Epist. ss. & Corasius hic n. 6.1o Vocantur in sorma dignum cujus in Callia nullum esse usum moderni te santur. Mandatum de providendo differt a'mandato in forma dignum : illud jus non tribuit ante ejus executionem, quia mandatum de providendo non habet vim provisionis, Puteus lib.I.decis. 216. &non ligat manus ordinarii collatoris quominus provisio per eum postea facta valeat Staphil. de mandat. de provid. g. prima igitur serina, n. a. provisiones autem in forma dignum sunt gratiar persectae quarum vigore, constito de idoneitate tribuum, jus ita quod de potestate ordinaria alteri conferri non potest & purificata gratia per examen perinde est ac si tempore datae suisset sacta collatio , Ioa. Francisc. Leo in Thesauro seri Ecclesiast. p. 2. cap. 2. n. a. & seqq. porro mandatum insorma dignum de vacante in Gallia nullum esse usum refert auctor;hodie est aptis nos ii se frequentissimum , & quae alias in viridi observantia vigebant mandata ad vacatura jamdiu prorsus exularunt penitus antiquata a Concilio
199쪽
Tridentino se C. et . cap. Ist. de resorna. is omnia exprimenda sium qua Papam ad conmee eo tam vel moinre vel retardare posunt. Circa veri reticentiam & salsi assertionem notandae sent tres regulae ad elidendam obreptionis . vel subreptionis exceptionem, prima quae Papam movere pollunt ad sacilius coim cedendum non veniunt necessario exprimen. da,cap. ex literis & ibi Felin. n. 8. de rescripti secunda regula. Subreptio non dicitur nisi in casibus a jure expressis gloss. in Clem. i. de praeb. in verb. vel alteri Garc. post eos quos citat p. 8. cap. 3. n. I9. Sc seqq. Tertia assertio falsi in non siibstantialibus gratiae non viaciat da qua vid. Lotter. lib. 2. q. Fq. n. v. &seqq',8 Et ita adversus imprudentiam Celsini Papa Gae Romanae u us recepit. Is est Celestinus U. qui ab here no ad summum Pontificatus apicem evectus mandatum de providendo cum clausula anteferri concessit non adiecta limitatione , ad expectantes auctoritate praedecessorum, & non Ga ut moris erat, cap. penult. de
concess praeb. Sed Ioan. Andreas ibi dicit quod excusari potuit Cele tinus, quia in principio Pontificatus sui sciat se pro nullo scripsisse, vel quod de stylo Romanae Curiae
parum erat expertus & ideo paulo post Pon. tificatum abdicavit, cap. I. de renunciat. in s. 3I Sed nec motus proprius inferioris a Romano Pontifice suraepilonem aufert. Certum tamen est collationem ordinarii surreptioni non subjacere, Clem. 2. deosc. ordin. quia dicitur providere motu proprio, & Ecclesiis non perlonis Cardin. in d. Clem. a. abb. in cap. cum nostris, n. I8. de conces . praeb. Felin. in cap.
200쪽
aures n.II.Sc in cap. in nostra Corallar.ets. de
rescript. quod procedit non solum in gratia beneficiat i, sed etiam in qualibet alia, ut apparet
ex citatis aliisque per Garc. adductis p. 8.cap.3. n. 3.&seq. unde insertur quod quaelibet licentia ab ordinario per surreptionem seu deceptione obtenta erit valida quamvis obtinens decipiendo peccet, Garc.ibid. n.7. sed quamvis collatio
ordinarii non subsit surreptioni, quia surreptio
introducta est contra provisones Papae vel Legati, d. Clem. a. subest tamen rationi &dispositioni juris communis, Molin. ad regul. de infirm. n. VI as Sed tantum ad essectum obtinendi dignitatem. Ex generali consuetudine Galliae dignitates, personatus & officia omnium sere Ecclesiarum Cathedralium Sc Collegiatarum conferri debent uni de gremio capituli ipsaruna Ecclesiarum , ut dixi ad Pastorem de benefic. lib. I. tit. 3.alias nulla est collatio etiam Papae,
Ruseus de mandat. apost. p. I. n. 23. pag. mi
hi s. Joan. Deselva de benefic. p. 3. q. ψ9. &alii omnes nostri. Non requiritur tamen inproviso seu providendo Canonicatus realis Scpraebendatus,sed susscit Canonicatus in herba& ventosus quem Papa creare 'posse indictis Ecclesiis absque expectatione praebendae ad. effectum obtinendi dignitates, personatus icossicia hujusmodi sibi reservavit, ut habetur in
concordato, g. in cathedra lib. de reservat. sublat. Tamen licet quis non possit assequi dignitatem ex statuto Ecclesiae nisi sucrit in e dem Ecclesia Canonicus, nihilominus non prohibetur postmodum suum Canonicatum resignare retenta dignitate : quia statutici requirit dictam qualitatem ad hoc, ut dignitas