Fr. Thomae Mariae Mamachii ... Epistolarum ad Justinum Febronium jurisconsultum de ratione regendae Christianae reipublicae, deque legitima Romani Pontificis potestate liber primus tertius

4쪽

ORDINIS PRAEDICATORUM

THEOLOGI CASANAT ENSIS

EPISTOLARUM

IUSTINUM FEBRONIUM

IURIS CONSULTUM

De ratione regenda Chrisiana Reipublica , deque Iegitima Romani Fontiscis Potestate. '

6쪽

qua en de hi oκει νω. . seu de subjecto Ate talis Gavium

tentiam . Iucundus is rumor nobis, atque gratus esset , fi vera ferr/t . Sed secus es. Nec fatis Febronius faceret Ecclame respuens Pu-sendosanum dogma uti mintis smile veri , nis sinui respueret ut hareticum . II. At is in dogmate eodem tuendo perstat. Imperium, Episcopo , Archiepiscopos nominat, quibus verbis O cum 'sendor , ct secum pugnat. Contra- dictio autem non ervoris excusatio es; sed probatio . IlI. Inter nos, ct Febronium de Regimine EccIesia non Uerborum est parva , sed rerum

permagna dissensio . IV. Quod idem seribit :

STATUΜ; immo dixisse, formas Monarchicam,ctc. QUODAMΜODO esse Status ejusdem Civilis proprias, id profecto repugnat iis , qua idem-mex probat. Haec dum disputat, Ecclesiae GaI-ticana injuriam consat . Redit ad ingenium , sic Iuctatur secum '; quare ipse obicitur Bose suetii de contradictione Iocus , qua erroriFerobatio sit, non excusatio. In tanta secum A a . μη

7쪽

Ecclesiae doctrinam Catholicam e se defendere . V. Sed eoncesserit aliquod imperium Ecclesa ; ut tamen cujusmodi hoc si, intelligarur , quaeritiir , num id imperium ullam secum potesarem ferat, quibusnam haec potesas inst Θ g. I. VI. Cla-

Cium potesatem collectim omnibus membris ,

seu Universitati Ecclesia α μά- immediate fuisso a Christo datam Febronius statust . VII. Tergiversatur vero interdum, secumque , uti solet , pμgnat . VIII. Hus tergiversationis , ac pugna caussarum inve ligatio. In conficiu intesmo suo id frmum semper, ac ratum habet , quod fit de potesate immediato omnibus COLlectim EceIesia membris data. g. II. IX. Hanc ejus Isententiam Gallicana Ecclesia condemnathareseos . g. III. X. cindemnant item Catholi- ea Eee Iesa reliqua. S. IV. XI. Condemnat denique consans, ct perpetua, qua ab Apostolis ad nos usque permanaSit traditio . g. U. Xl I. Doctores Galli, Hispani, Germani maximo numero, Ita It etiam Febronianum dogma reprobanx. g. UI XIII. Scriptorum, quos mi Febronius praesidio e sse arbitrarur, vix ulli sunt, qui ab eo non dissedeant . XIV. anti horum perpaucorum si pevdenda mei , cdi alicioritas . g. 4 ILXV. Argumenta Febronii refelluntur. g. VIII. XVI. Is eo demum redigatur necesse en, ut semmam gerenda rei Chrisiana publica puram pu-' tam democraticam esse fateatur. XVII. Qua sa

8쪽

ne doerr na nihilo est haeresi margilii Tutamini tolerabilior . p. IX. XVIII. Quo tendit doctrnai Edmundi Ticherii, quam tamen piam, ac veram Febronius a se dissidens praedicat . XIX. Idem ipsum Richerium spiritu haretico sui se inciata ium θ dicit, ct negat. g. X. XX. Patrum, XXI. Synodorumque auctoritate demon iratur , quam Ionge Ricberianum Sasema a dogmate Catholico discrepet.

9쪽

s EPISTOLA III.

JUSTINO FEBRONIO

IDRIS CONSULTO.

F. THOMAS MARIAM A MACHIUS.

S. P. D. Erlatum ad nos est multorum sermone , reprobatam abs te tandem esse , quam jamdiu veluti catholicam proba viges , Pusendorfit de refici, fi 'vera' 1-gendae Ecclesiae ratione sententiam . Id si .a ' μ' quidquam veri prae se tulisset, tibi sic coΠ-frmo , pergratum suisse futurum, atque periucundum nobis. Quid namque accide- Te cuiquam nostrum potuisset jucundius, quam animadvertisse te aliquando , repudiasseque erratum tuum Nostra ne opera, an aliena, non laboro. Non enim captandae gloriolae caussa scripsimus , sed uno consilio illustrandae veritatis , reducendi que tui ex obliqua si modo errare pergeres ) eademque plena offensionis, & periculorum in rei tam , tutam , tibique salutarem Viam. Interea ex iis, qui resipuisse te dicerent, cum Κηλ is simpliciter quaesissemus 3

Rumor est, Fe-I.hronium retine isse I vfendor si de forma Eccleliae rete dae sententia . ueundus is ruinmor nobis, at Diuiti sed by Corale

10쪽

semus, Certum ne haberent p intellerimus, ipsos quidem id alacres audisse ; Verum adhuc sine auctore, sine gravi teste, quia opus est verbist rumore nuncio. Sed nonis tu eras, qui diu ipsos duci falso gaudio paterere . Nam in postremo operum tuorum Tomo I) , eos, qui ab doctrina, quam A 4 eadem

1 Parte I. Differt. I. Cap. II pag. 22. Edit. Francolarii, & Liptae an. ITT3. quo loco eum , qui te novissimus oppugnarat, carpens: Eccur, inquis, in Febronio heic vel intenit, vel FINGIT mutatione seu recessum ab eo, quod Tomo I. statuerat p . . . Dixaceum) vel FINx Issa , Cel IMPRUD1 NTER putasse in nostroatictore Sariationem . Sane in utroque ille Febronius Tomo loquutus es de Statu civili, cujus consequenterideam , in huic quodammodo proprias formas Aristote Iicas ab Ecclesia exclusit. Dixerat etenim verbis Pu-fendorsit, has formas cadere in Statum aliquem , seu cisitatem : ECCLESIA AUTEM sTATUs NON EsT . di id per verbum sTATUs Pufendorsius hoc loco intellexerit. satis explicat per verbum civitas . STATUs , inquit, seu civitas . civitas autem civilem natum , seu Rempublicam proprie significat . Post autem ubi Ecclesiam Societatem inaequalium dixisti, in qua sint, qui Imperium exercent, qua de re deinceps videro ; tum adversarium eumdem tuum coarguens , pergis scribere r in quid ergo vANUs ille homo , soLUM NAARRAssE VIDEATUR, tam in primo, quam in fecunda suo opere Lectores fatigar , pluribus foliis disputa do Oe. Sed hoc de loco tuo alias copiosius. Ibid. Dissere.II. cap.I. n. VI. pag. 38. Super est , inquis, ut

Adversarium nni fas incusem . quo ille Tom. II.