장음표시 사용
261쪽
tum est: hoc nos a Spiritu sancto accipimus. Spiritus vero sanctus non eo modo, neque creata haec accipit ; sequitur ergo ut accipiat quod divinum est. Cum itaque tam diserte
afferat S. Basilius in ista Homilia 1piritum sanctum accipere a Filio, verisimile non est quod alibi scripterit hoc ipso de argumento loquens Tradit fortasse pietatis sermo , oee. Quarto ssecunda vel tertia persona non dicitur in divinis , nisi ab alia procedat. Igitur S. Basilius hoc ipso Spiritum sanctum a Filio procedere significavit, quo tertium dixit ordine S dbgnitate .
Hunc eumdem S. Basilii locum profert contra Graecos Mavuel caleeas ordinis FF. Prae dicatorum , & ipse Natione Grecus lib. I. Sede eo subdit. Hoe autem si quis non esse Basilii conrendat, adjectumque Exemplaribus dicar, penitus delirat. Iuippe in vetustissimis codicibus ita scriptum iuUenitur r quos quidem codicos pro antiquitate sua , antequam Schima oriaretur , conscriptos esse , nullus ambigere omnino post i quorum Obliterati nonnulli eernuntura quibusdam hoc illius Viri di Isis quasi adulteratum suscipere nolentibus , ac ferro contra mutos apices impie utentibus . Certe autem si tertium a Patre esse Spiritum sanctum atque a Filio secundum , in a Doctoribus ceteris , O a Magno Basilio accερ imus rid autem numquam ita esset, nisi tertius esset ex primo ster medium , hoe est , ex Patre
262쪽
SpIRI Tus SANCTI . s9 misimus , non omni veritate fulcitar Videli cet propter subsantiales processus personarum ad invicem apparere ordinem p Iuomodo item ηοη idem est, O per Filium procedere, quod dicitur, O a Filio es habere, juxta S. SU.lium: quod etiam eaussam esse posuit, ut a Filio secundus sit Z moinodo autem is esse , O procedere non idem intelligatur, si quid in , quod eaussam esse constat ut a Filio Spι ritus secundus sit, quod per Filium Iciliceι procedit; pro boe ille eum a Filio esse babere dic re ma-Dit 3 Iuomodo item per Filium θ a Filio equabiliter ponens , non aperte significar , ex Oper tantumdem in divinis Salere ρ. . . Ex bis igitur, quod dicitur a Filio esse habere , con' Aut Sancti vitri textum esse . IUn immo Grex his quae calumniatores improbi in hac elausula contra Magistri fidem t veritatem addunt ,
manifeste quidem Sancti sensus elucet ; ipsi vero per omnia malignitatis urguuntur , ut eorumdem sit pro Ooluntate O delere , oe adjicere . Nbam praeter id quod in vetustissimis exemplaribus inferendam protinus malignitatem, O positione, σ forma litterarum , postmodum adjectam esse , manifeste apparet . ait in subsequentibus Sanctus: Si enim Filius ordine quidem secundus a Patre est, quoniam ab ipso es t O dignitate, quoniam initium illi caussa ut sit, Pater est , O quia per ipsum accese Ius Oadductio ad Deum σ Patrem nobis est, natura Sero jam non secundus t Divinitas enim in utroque una i ita videlicet O Spiritus san-
263쪽
non iam tamen quasi alieηae natura existens . 2bi ergo ait; Etsi concedit Filio ordine &dignitate . addiderunt. Omnino S concedemus . Ubi etero ait; Tradit pietatis ratio : ipsi cum hac adjectione legunt oe dicunt. Tradit fortasse pietatis ratio . III. S. Gregorius 2.ssenus lib. I. contra Eunomium , pag. I sq. eidem Catholico dog mati su Sagatur : Porro, inquit, idem nobis O de Spiritu sancto dicendum est ; cujus in Dolo ordine disserentia costitnta est . Nam ut Patri conjunctus est Filius, cum eo illo esse habeat , non tamen posterius existit i sic etiam Spiritus sanctus proxime har et Filio , qui sola cogitatione fecundum rationem principii, prius consideratur productione Spiritus. Nam remporum intervalla tu illa Qita quae Iaeculum omne praecedit, locum non babent: adeo ut detracta principii ratione , nulla re Sancta Trinitas a se ipsa dissideat. Docet S. Gregorius V Asenus I. Spiritum sanctum ab aliis duabus peribnis solo ordine differre ; at huiusmodi ordo non alius est quam originis di processionis . Quemadmodum cum Patre coniunctus est Filius , ita ut licet esse ab illo habebat, non tamen pollerius existat. a. sic cum Unigenito haerere Spiritum sanctum . 3. Ratione principii priorem consi-d rari Filium , quam Spiritum sanctum . q. sublata ratione principii . nullam elle in Trinitate differentiam . Quam doctrinam S in Epistola ad iar lavium luculenter confirmat. IV. S. EpL
264쪽
SPIRITU s SANCTI. 6iIV. S. Epiphanitis, in Anachorato , Num. 8.diserte eamdem veritatem docet. Spiritus Dei, inquit . oe Spiritus Patris, σ Spiritus Filii, non compositione aliqua , quemadmodum in nobis anima re corpus , sed inter Patrem Fιliumque medius, ex Patre , O Filio appellatione rertius. Et Num. 67. yam vero cum Christus ex Patre credatur Deut ex Deo , O Spiritus ex
risto , sive ab ambobus ; ut Christus bis ierbis asserit: qui a Patre procedit: Et, Hic de
meo accipiet. Et Num . 7Ι. Tu quis es qui contradicas Deo Nam si Filιum et ocat eum qui ab ipso , Spiritum vero sanctum , qui ab ambo inbus oec. Et Nuta. 72. Igitur si a Patre procedit , O de meo , ut ait Dominus, accipiet, quemadmodum nemo novit Patrem , nisi Filius, neque Filium , nisi Pater ; ita dicere audeo i eque Spiritum nisi Pater , is' Filius , a quo procedit, O a quo accipit et O neque Filiumae Patrem , nisi Spiritus sanctus , quι vere glorificat , qui docet omnia , qui testatur de Filio. qui a Patre, O ex Filio . Et Haeresi 6 a. quae eli Sabellianorum et 2 on alienus est a Patre OFilio ; sed ex eadem substantia, ex eadem di-
initate , ex Patre O' Filio, eum Patre OFιlιο subsistens semper Spiritus sanctus .
. U. Diddimus lib. 2. De Spiritu sancto . exponens illa verba Chri iii. Non enim loquetur a semetipsa , ita scribit. Hoc est, non sine me . Patris arbitrio: quia ι eparabilis a mea in Patris est voluntate . Gia non ex se , sed ex
Patre oe me est . Hoc enim ipsum , quod subjflit a
265쪽
61 Da P RocgssIONE sit , a Patre , O me, illi est .... Spiritus quoque functus , qui est Spiritus veritatis , vi ritusque Sapientiae , n m potest Filio loquente audire quae nescit ; cum boeipsum sit, qκod profertur a Filio . id est . procedens a veritate . consolator manans de consolatore , Deus de Deo Spiritus veritatis procedens. Et infra , ubi protulit Christi verba ex Joannis I 6. Ille me clarificabit , qui ι de meo accipiet. Subdit . IUrsum bie accipere , ut divinae natura conveniat, intelligeuuam . Gomodo ergo Filius dans non privatur bis quae teibuit, neque eum damnosus
impertit aliis: sic st Spiritus non accipit quod ante non habuit. Si enim quod prius non habebat, accepit, translato in alium munere, vacuus largitor effectus est, cessans habere quod tribuir . Iuomodo igitur supra de naturis ines moralibus di utantes intelleximus , sicut O nunc Spiritum sanctum a Filio accipere id quod Danatura fuerat, cognoscendum est: in non dantem , O aecipientem , sed unam significare substantiam. Siquidem O Filius eadem a Patre accipere ducitur, quibus ipse subsistit. Id eque enim quid aliud est Filius , exceptis bis quae ei dantur a Patrer neque alia substantia est Spiritus sancti, praeter id quod datur ei a Filio . V l. S. C rillus Alexandrinas passim idem dogma confirmat. In lib. De Recta fide ad Reginas, Vivificatio , inquit, attribuenda est O jure quidem meritissimo , non ipsi utique natura
corporis; O si id quod proprium Verbi fuerit, quod ex Deo natum est Iea suprema potius virtuti ,
266쪽
tuti , ac creatas res omnes superanti, tamquam
ex persona Dei ac Patris, ex quo prodiit Filius aequalis oe similis ipsi per omnia . Plocedit autem per ambos O livificans Spiritus. Spiritum
sanctum a Filio procedere pariter asserit, ac Filium a Patre ; non igitur temporaria dumtaxat missione , ct ratione donorum quae cum ho minibus communicat , sed aeterna S substam tiali . Et certe si Patrum testimonia Spiritum a Filio procedere afferentia , ad temporariam profusionem & missionem Spiritus lancti detor. quere liceat ; eodem iure loca omnia quae a s Patre procedere eumdem Spiritum docent, de donorum illius largitione , non substantiali processione, intelligere licebit. lnano ergo est illud G culorum Schismaticorum effugium. Idem S. Cyrillus in Responsione ad Orientalium obiectiones ad Anathematiimum 9. aeque expressis verbis Spiritum sanctum a Filio procedere assirmat. Omnia , inquit , existens quα- cumque est Pater . excepto es solo quod Pater
flautialiter inest ei. Spiritum Sanctum , divi. na miracula faciebaι . Et lib. XXXIV Thesauri, in Cap. cuius ea inscriptio elli Ex jubstantia Patris O Filii esse Spiritum Sanctum haec habet: cum ergo Spiritus sanctus in nobis existens eo ormes nos efficiat Deo , p ocedat autem ex Patre O Filio
perspicuum est diminae ipsum esse substantia , sub- santialiter tu ipsa O ex ipsa procedentem z quemadmodum utique flatus ille, quι ex ore bominis
267쪽
6 D a P Roc EssIONE . nis excurrit. Ibidem : Cur igittir legem fert Christus. Spiritus ipse , ut pυte qui in ipso , ερο ex ipso naturaliter existiι. legem fert. Ibidem
Necesse est fateri Spiritam e substantia esse Filii.
2 am ut ex ipso naturaliter existens. O in creaturam ab ipso missus , reno at iovem efficit: complementum nempe S.inctissima Trinitatis.. Iuod si ita est Deus , ergo ex Deo est Spiri
Et in Epistola ad Nestorium . Suamvis enim Spiritus in substantia propria sit, quatenus Spiritus est , in non Filius ; est tamen ab ipso non
alietius. Profunditur autem ab ipso , non minus profecto quam ex Deo γ Patre. Et lib. io. Commentarii in Joannem. Cum inquit , venturum ad eos Paracletum autea dixi Iset , Spiritum veritatis eum nominavit, ide ii suum . Ipse enim est veritas. 2, am ut scirent Discipuli non alienae ac peregrinae Sirtuistis illanus , sed semetipsum traaendum polliceri. Spiritum seritatis. id est, suum , Paraclitum appellat. Spiritus enim Sanctus nullo modo abe uigeniti substantia alienus intelligitur , sed ex eo naturaliter procedit, identitate natura aliud nihil ab ipso existens , licet in propria Persona subsistere intelligatur . . . Cum ergo Senerit, inquit, Paraclitus, nihil a semetipso loquetur ... T ihil enim loquetur prorsus quod mihι non placeat, sed nec peregrinam vobis doctrinam trader. Nee enim scias vobis leges instret, sed cum Spiritus mens quodammodo mea sit, omniso qua in me Iuliat loquetur. In
268쪽
In eodem libro , Ut enim christus in nobis, tra ιγ Spiritus ejus . Idcirco ait: is ipse vos,, docebit omnia quae ego dixi vobis . Nam, , eum sit Chri lii Spiritus mens eius , non ,, aliud quiddam ex illens ab ipso naturalis es identitatis ratione licet in propria hypo ita si,, intelligatur ac sit, omnia novit, quae inas eo sunt .... Quocirca ut qui novit omnia is quae sunt in voluntate Unigeniti , omnia is nobis annuntiat, non disciplina compara- is tam scientiam habens , ne Ministri vicem, , implere videatur, & alterius 1ermones dea, ferre, ut Spiritus eius, ct qui citra Docto. , , ris operam novit Omnia quae sunt ejus ex quo & in quo est, divina Sanctis revelat ,, mysteria : Sicuti nimirum & mens huma- , , na omnia quae in se sunt agnoscens , enun- ,, tiativo verbo ut foras emittat voluntates,, animae ministrat, cuius est etiam mens; ,, aliud quidem ab ipsa nomine & conceptri , , sed alia secundum naturam non e X tilens , ,, sed quae Velut pars completiva totius , in ,, ea xxiilit, di ex ea prodire creditur. Et lib. i I. sic prosequitur , , Clarificat ita. ., que Filium Paracletus , id eli proprius, , eius Spiritus, qui omnia potest, ct omnia is novit. Quomodo vero clarificat Nam quae, , novit ac pote it Spiritus eius , quomodo,, ipse non noverit, aut quomodo non possit pis Quod si , ut ipse ait, de suo Spiritus accipit, quamvis omnia polIit dc faciat, quo
269쪽
66 Dg P RocggsIONE is modo ipse omnium rerum potestatem non ,, habebit Quoniam consubilantialis estis Filio , & modo Deo congruenti per ipsums, procedit , omnem eius perfectissimam in ,, omnibus operandi vim atque essica citatem ,, habens, idcirco dicit: Iuia de meo acci- ,, piet, ipsum enim subiitiere per se Spiri- ,, tum credimus , & esse revera id quod estis ac dicitur , in existere tamen in substantia ,, Dei, S ex ea procedere, omnia quae ejus,, sunt in se habentem naturaliter . Nec enim ,, per participationem , neque per modum M habitudinis, neque tamquam aliud quid- dam sit ab ea , quia proprius est eius . Que- , , madmodum enim qui ex odoriferis floribus,, existit odor, naturalem suam essicacita ,, tem, seu odoriferam qualitatem extrinseas, cus edit , corporis partibus odorandi viis praeditis illabendo, & quoad ex sensu colis ,, ligi videtur quid distinctum atque aliud
,, elle a natura rei, qua emittitur, si vero
,, in seipso cou sideretur, nihil aliud a rebus, ex quibus S in quibus existit, ita de Deois & Spiritu sancto intelliges , si tamen suo blimius exempli vim acceperis . Citra , , reprehensionem igitur omnem diei potest, ,, ab Unigenito quiddam accipere Spiritumis eius. Nam cum per ipsum procedat natu-.; raliter, utpote cum sit eius proprius, unas, cum omnibus quae perfecte habet, accipe - , , re dicitur, quae eius sunt.
In eodem libro . ,, At proprius quoquetis Uni
270쪽
SPIRI Tus f ANe TI. ε M Unigeniti est hie Spiritus, consubstantialis ,, enim est Patri. Quia ergo proprium esseis videtur Deo ac Patri in suo Spiritu dignis ,, revelari & per ipsum quaecumque libuerit, is operari, mihique illud naturaliter inest,
, , eam ob caussam dixi, Eum de meo acci- , , pere & annuntiaturum vobis . Nemo verodi, turbetur , cum hic audiet accipiendi voca- ,, bulum: sed illud potius in animum inducat, ,, nostro more enuntiari quidem res divinas , , , non sic tamen intelligi, sed modo nostrum, , captum excedente i atque ita nos dicereis Spiritum accipere a Patre & Filio quae eo- ,, rum sunt, non quod cognitionem & virtu. ,, tem , quae in eis est , aliquando non habe ini, , reta ac vix tum habeat, cum habere cen ,, setur. Sapiens enim semper eli ac potens,, Spiritus 3 immo vero ipsissima Sapientia ac , , Virtus, non ex participatione , sed natura ,, sua . Quemadmodum aromatum fragran- ,, tiam nostris naribus affusam diversam quo- is dammodo ab iis, 1ed conceptu di cogitari tione tantum , non aliter tamen prodire pu . ,, laveris, quam ab iis , ex quibus est, acce- , , pta Virtute , qua se exerat . cum alia non
,, sit, propterea quod ex iis di in iis existat. ,, Tale quid , immo vero supra id de Deo &,, Sancto Spiritu cogitabis. Est enim odor ,, veluti quidam stabitantiae eius, vivens α,, essicax, qui, quae a Deo sunt, creaturae ,, transmittit, de supremae omnium substan-