장음표시 사용
31쪽
qua ex antiquissimo con et Modoratensi post tot cubi nuper emersit, legiturque apud D. Mabillonium in Epistola de eulta Sanctorum ignotorum pag. 14 editionis set undae, de post Acta Martyrum Theoderici Ruinarti pariter editionis II. Periit epistolx, qua Gregorius isthaeeola ad Theodeliadam serenda curavit Periit fortasse etiam alia, qui avi Dominici in Coronam versi munus ad Reginam transnisit, si paratim id contigit. Sed quemadmodum Ieorum Notitia post longissimum annorum eurrieulum novissime emersit, eodem pacto Coronae serrea memoria sorte aliquando speciatim emerget serundum illud Horatii lib. I epist via Ruiequidsub terra es, in aprieum proferet aetas Interim insaeello adheWam altari maioris Bassica Modo etietas etiamnum spectatur egregia in rem nostram pictura A. D. Issqq. confecta, ubi arca lacrorum pignorum reserat coram Theode indarae Adal aldo Regibus, Mediolanenti Antistite, aliisque Ecelasiae Beauleministris, nonnulli sacra vasa NCrucem manibus gerunt, Sancto Gregorio Pontifice Coronam regiam preferente, quae a serrea non discrepaL, quanuis pictor pro sua audendi potestate in ea est manda ingenio nonnihil indulserit. Nullam porro Coronam per GP gorium ad Thecideliadam missam suis Iegimus praeter serream. Quid clarius ad evincendum A. D. 1 qq. Coronam Modoetiensem inter saeta lipsana publiere recensitata Tempus quidem certe non est a taliquissimum, nee tamen heste uum. Qim vero pictum argumentum ipsa pictu i fuerit antiquius, dubitare non licet. Supra eam nuper detectam subsequentes versus leguntur, quibus epocta numeris ubgaribus consignata praefigitur 16M . Suspice qui transis, ut livos e&rpore iustus
Pen que spirantes, est Agna simillima virebis.
32쪽
De Zalatariis hanc ornavere Capellam AP.Praeire in exceps come
Hui picturae M oetiensi aliam Ionge antiquiorem, Mediolanensem quidem copulabimus. Inodeo Basilicae Ambro. sanae intra posteriorem partem absidis, porphyreticis columnis innixae, stupra aram principem sinistrorium, opere inusivo sieculii spectatur simul aerum Sancti Ambrosii, cujus vertici manus coelestis desuper ferream Coronam Modo etiensem imponit. Hoc videre est in imagine, quam edidit D. Petrus Puricellus in Monumentis Basiliea Ambrosianae pag. 3 o. Sed ipsium de ea loquentem audiamus pag. 13.
Archi*iseopi ejus an Pti, quod mirein eaput regia inctum est Corona quam illi e retice pendula supra frontem manus imposuissemidetur quamque primos alim adspectu,
simillimam ego en i Coa ora saeuam Mo seriensi, quα Reges Italia oronabantur. ec autem quum ita se habeant, equem alimn ego Sanctum esse Archiepiseopiam heis existimem, quam Ambrosium, pontifieasibus indumentis
amictum cujus propterea frontem G RONA ilia Est Ex, certe propter adnexum Dominice crueis elavum aera
exornarint, quia altem per eius Decessores archiepiscopos
hoc jam tempore eorona H ea Reges Italirae solerent Ver his Puticelli, mutam picturam animantibus, supervacaneum puto quicquam adiicere, quum res ipsa per se abunde loquatur. Haec docent, cautos nos eue debere inretieiendis sacris pignoribus, diutina fidelium persuasione pmbatis, nec evidenter apocryphis, quum certas quodammodo probatio es, vel antea non obsierratas, quibus hodie destituimur, tempus aliquando proserre possit in ueem, ex quo nostrae aetatis praecipuae literatorum curae in illud ineumbunt, ut extab Iariis, rari Se denso pulvere obsitis, semesas papyros membrana que a majoribus nostris firme neglectas, quanquam
servatas typorum stubsidio in apertas luminis auras edurant; unde
33쪽
p. II. unde res pridem ignoratas, vel pro salsis aut susipecti habi tas, illustrati Sc mirifice vinὰicari conspeximus. Eruditis ii tissima loquor, qua heic singulatim recensere non attinet. III. Uerum inde constare putant, Gregorium Magnum ad Theodelindam Clavi Dommici munus nequaquamini suse, proptereaquod Sanctissimus Pontifex acrarum Reliquiarum tenax admodum uerit rata quidem Corona ferrear censores, qui suam in rem adterunt ex libro iv. aliasitI epistolam xxx ad Constantinam Auga Itam. Huic enim flagitanti caput Sancti Paulli Apostoli Gregorius nequaquam annuit, sed narratis prodigiis, quae Apostolorum corpora tangentibus acciderant, Augustam ablhujusmodi postulatione deterret Uerum Pontilicem inivitatem argumento dumtaxat Ioqautum, facile intelligimus in praeterquam quod Monaesii Sancti Mauri in notis ad hanc eandem epiliolam tomo a I. Operum pag. o 9. animadvertunt concessatum ab ipso Gregorio reliqiliarum exenipla non deesse, inter quas Theodeliniae conccisa adducunt, nos uia ad habemus, eundem Potiti ricem erga Reges, Reginas, pilaopos t
qa II incipes viros iacio tuan pigitorum tenacen haud qua-quat suisse. Hoc ejus epistolas evolventi facile patet. Lib. vi. alla v. epist vi ad Chii deberium Regem I raucorum se seri-bla: claves S. Petri, in quibias de inculis ea enarum eius inclusum est, excellenti iesipedireximus Epist L. olim L l. ad illunichillem Francorum Reginam retiquias Teatorum Petri Ust Pauli sestnisue testatur. Lib.Ix alias vir epist. xm1. aliasi vii ad Recharedum Nisigothorum Regem haec irabet in fine etaism ramulam, aeratissimo Teati Petra
soli eo ore, iobis pro Vtis benedi tione transmisimus, in qua insferrum de catenis ejus in lusinn, ut, quod collum illius ad martyrium ligaverat, Utrum ab omnibus peccatis Dia: at Crucem quoque dedi latori present um, ObIs offeren
dam, in qua signum Domini e Crucis ines, o evilli Teati
34쪽
so. Papisi . Ad Ecclesiarum antistites veniamus. Lib. II. CKν. epist. v. alias x. Sane Maria, id est reliquias, mittit ad Feli cem Episeopum Messanensem, cepist xii alias ix ad Castorium Ariminensem Sanctuaria erant Reliquiae Sanctorum S earum thecae, non tantum velamina, martyrum corporibus admota. Audiatur ipse Gregorius lib. r. viii. . limiai ad D. Episcopum Surrentinum quonia savinus
Abbas monasterii Sancti Supbani insevia capris fucisi
nobis, s sanctae Agathe martyris Rauacuus jam olim apud se habere eoneessas, emis monasterio multus 5 -- -
in ollocari sic SAN DARI Reliquiarum Beati Stephanimari is memorat Itb.ri alias, epist.xis ad Leontium Ariminensem: Zelib. ix alias vir epist. xv. olim in ad Chrysanthum Spoletanum, reliquias Sanctorum martyrum Hermetis, ma nibi Maximi riraco, a praedi Ioiartim martyriam. Idem habet lib. H. alias 'epi xxv. ad Petrum Aletiensem, e lib. ix aliasvn epist. xxxv aliasis vi ad Fortunatum Neapolitanum. Alia exempla praesto sunt apud Cangium in Glossario. IV. Idem inctissimus Pontile lib.,L si1.1I epist. Hurai alias xLvII ad Columbum Numidiae Episcopum ita seribit euies Teati Petri, in auibus de catenis ipsius inelusum s tibimetpro benedictione transmisi. Lib.I epist. vn alias xxv. ad Anastalium Patriarcham Antiochenum Petra
Apostoli misi elaves transmi ut, que svεν error po
multis solem miraeviis eortificare. Lib I alias, epist.xia alia si ad Palladium Santonensem Episcopum: reliquiar, in- ait, Sanctorum Petri ερο Pauli, necnon Laurentii atque Pancrati martyrum praebuimus . Lib. ix alias vim epist. xx I alia LxxxvII ad Constantium Mediolanensem -- tropolitam restauia Teati Petri Apostoli es Tratorum P. EP Panerati se misisse significat. Lib. m. alias ix epist. xlv alias rixi. responso ix ad Sanctium Augustinum Anglo-
35쪽
CAp. V. ii Episcopum, Apostolum perferendas euravit resiquias num Stati martyris. v. Ab Epistopi ad vim principes descendamus Lib. I epist xxx alias vox Andreae viro illustri largitur sacratissimam etiυεm, a Sancti Petri Apostoli eorpore, de ejus catenis inrarius Epist xxxi alias xxx. Johanni Excou-suli atque Patricio Deratissimam timem a Beati Petri A stolorum prine'i remore, quae βρε egros multis solent
miractilis coruscare, nam etiam de uias eatenis interius habent. Lib. v I aliis i I epist xxxm Dynamio Patricio Galliarum crucem pamia tam donat, mi de eatenis Teati Petri BENEFIC A sunt inserta. Per quatuor vero in tareuitu partes, de Beati Laurentis craticula, in qua perustat est MNMicincontinentiar. Heterae alibi Reliquiae leuntur benseia San-curum, quod in maximo benefies habeatietur. Apud FI ravantem Martinellum in Trophaeo Crucis, quod est Histori, Ecclesiae Sanctae Mariae in Via. lata pag. iis exsta lapis inscriptus anno Mundi Gies 3 Indictione octaba, nempe A. D.
7ss sub Stephano II Pontifice, ubi ὀ Iegitur: aestine
nomina Sanctorum, eorum pro quorum Lusin:rita hic re quiescunt, Ure. Lib. vir alias vi epist. xxvr alias xx m. ad
Theoctistam Patriciam in fine ait Gregorius benedictionem san Pειν Apostoli viviis a saeratissimo eiu corpore transmisi: cujus narrat miraculum. pist xxvm alias xxv. Theodoro Medi Imperiali: Enedictionem εν Sancti Petri Apo*esoriam prinripis, quem multum Miditis elavent, a san sim eius eorpore vobis transmisimias, in qua fer-νum de catenis ejus lausum es. Lib. vini alias vii epist xxxv. alias xxxiv. Leontium Exconialem si e flatur benedictis-nEmmobis Sancti Petri Oostolorum prin/is elavem sacra-
ferta transmisimus. Lib. ix alias vii epist. Di alias LI . ad Secundinum in fine nititit nam piarem, cutem etiam pro
36쪽
ph benedictione a fanctissimo ατον Petri Apostolorum tap. II. principis. Etiam Gregorius Turonensis in Historia Francorum lib., cap. r. testatur reliquias Sanctorum ad semissa suisse per Magnum Gregorium. Consueverunt Summi Ponti sees pro ingenti munere de EnnMura seu scobe catenarum Sancti Petri mittere ad viros primarios et quae mutunia
ferme reliquiarum p stantissima habebatur . Eam in a rea clavi ab aItari Sancti Petri accepta ineludebant hareque instar illatum essestierat, quibus e laudebatur Consessio principis Apostolorum. Vide Cangium in Gloisi fio v. Cuia QM. Altari autem Sancti Petri siuerat ejus sepulerum, ex tegorio Turonensi lib. l. de Gloria martyrum p. xxv multare antiquam majorum nostrorum pietatem, a motibu nostri temporis longe diversam lVI. Pro re nata haru satis , ω traue ad fastidium, deliberalitate Magni Gregorii ia saeris reliquiis largiendis quod praecipue cum summatibus,christiana pietate excellentibu vel de Religione alias meritissimis ab eo factum videmus. Has egregias alumi dotes in Theodelinia sulsisse, apud omnes con
stat, quum gentem Langobardicam universiam, quorum alii alias Agitulis, Rege marito perduxerit unde non minoreminatalia laudem, quim Clotii dis in Francia, Adilberga in Britannia, Ingundis in Hispania, consequuta est, judice Car I Cointio in Annalibus Getesiastieis Franeorum tomo i I.
AM. s . .vi. Itaque hac ex parte Clavi Dominici munus
Theodelinde tactum a Magno Gregorio, verisimile omnino videtur Meraclipsina, quae praediximus, ab eodem Pontifice ad Theodeliniam pervenisse eonstans fama est, s rerum et a suadet, inquit Gretserus in lib. I de Crue cap. XX ex ore socii sivi Iulii Nigronii. Insata Modaetiensii exstat codicis operculum ex auro , ubi hine de inde legitur hujusmodi inscriptio, a Mabillonio vu ata in Itinere Italico pag. a M.
37쪽
VII. Haec quum ita se habeant, post ereberrimas illasti miserandas clades, quaenou unam Modo etiam, sed, ire sos Insubres le Italiam omnem toties vastarunt, supervacaneum, ne dicamilliberale, existimo indoetientsibus aeqv lium auctorum testimonia postulare, qui diserte testentur ab Constantino Magno ad Gregorium itidem Magnutria, hine ad Reginam Theodet indam, de subinde ad nos, Clavum Dominicum transiisse. Si enim hoc pacto argumentari lic ret, continuo actum esset de univellis Passionis Dominicae monumentis, quae catholici in variis Europa, asilieis, potissimum in hae Urbe lana venerantur. Hac speetatim collineavit Calvinus in sarcinatione sua de Reliquiis, ubi homo impius explodit omnes Dominicos Clavos,vi nomina tim Mediolanensem. Sed strenue refutatur a Iacobo Greis ro lib. I de Crue cap. xx de citi. Ab aliis enumerandi scitiabente abstineo, ne odiost argumenti vitate piorum aures invitus offendam quas offindi etiam par est, dum Corone ferrea cultus, haud sane recens, exploditur. Malamus in re bus etiam non undequaque exploratis illud Bamnii A.D. 32s.
s. iam usurpare Fides purgat serinus, quum nemo sid lium ferrum eo ut, sed Cissi potius ainonem meneretures adorti in f reo. Sed Coro ferreae praestantiam N a
38쪽
Num corona feraea in Helarauia Dalle Regilias antia quitus usurpata . Hasta novo et Langobardorum, tradita, Franeis etiam aliisque Septemtrionaliam pro pria Mon exesusit eoronationem. Ovilegium rem. Hanum Mediolanosti metropolitae eoncessum de eo nandis Italia Regibus, ii Rrolus Sigonius interseeuti xvi Histori. os, qui de anteactis rebucitat eis com
uentati suerunt, aetate se facile pii eps, inhio lib. I. de Regno Italiae A. D. sa decoronatione Agilaesi Regis harui osterorum memoriae commendavit riuctores Medo Manenses, patriassequuti Annales, asserunt ro mei Agiles fio impositam fui , a Getaei da Regina institutam, aureamiliam qui molem eis Io nulla inferiore imεxtam, tinis post pasto Coronae nomen Italico Lamabar inmine. in enituit. Concini Iosephus Ripamontius in Hiii ritu Eecie si Mediolanensis De de I lib. viii pag. 3 o L. Idem Siagonius libro proxime laudato A. D. sol describens Mod etiensem Baslieam haec prudit Leo inde aecessi dignisM, postquam Corona, de qua dixi, fama , diri, atque ea ibi reponari Reges sum empsi . Si iam Messiuanenses produnt Annales, Mediolanensem Arcti piseo--0rare a Gregoris Pontifice decoratum, iat arant Italiae Regno, ipse post xiv die suffragamaram suopum eontilium adio aret, atque ex eorum sententia Regem eonstitueret, eumque cor na staMA. Tbeo linia instituta. d. miret. Haee Sigonius, qui non dissimulat quidem Paullum Diamnum nusQuam ostendere hoc jus ab ullo Rege Langobardorum usurpatum ν
39쪽
CAP. III. amo more in eis fuisse, ut hastam rui declarato porrigerent. Sed statim subjungit: terum ne auctoritatem profusis edis-Iamnsibus abrogem, illud eit, quod Coronam banc FERREAM post Carolum Magnum OMNIaus Italia Regibus mirio deinceps fuisse sol mnem; vos o muneris Gregorium Theode ialis ae pntenti tribuisse , non sit absonum, et, utra iam ,
Regina referret, eui plurimumse debεν ipse in pisolis con tetur vel, ut Arebiepiscopo accessouem dignitatis ad ungeret, quam superioribus annis Langobardorum immanitate afflictam, ostratamquefuisse,sentiret. Hactra Sigonii , cui convenit Ripamontius Decade I. lib.vrri. pag. o. Idem porro Sigonius initio libri iv ait, Carolum Magnum, victo Desiderio Rege, Modoetiae per Archiepiscopum Mediolanen sem Corona inste redimiri voluisse, atque tit ita, apudpo- seros obsistia retue, instituisse cujus rei maximam carremo niam ex Rituali antiquissimo enarrat, rem aue his vethis conis eludit baetiam Thomas Messiolanensis rebi piscopus egit. Idem ferme literis consignavit Ripamontius De eade 1. lib. ni. pag. 373. Sed Carolus Cointius in Annalibus Ecelasiasticis
snt, nequaquam dubitare videtur ργο εμωquod in antiquis auctor bus nullasit hujus rei memoria. Sed nunciuid omnes antiqui auctores supersunt Carolum Magnum alie ubi in Langobardorum Regem coronatura fuisse aequum est credere, nam in diplomatibus suis post hoc tempus , Langobardorum Rex appellati voluit quo aevo nemo Rex dicebatur, nisi coro natus filisset. Qui vero Patriciatus Romanorum insignia suscipere voluit, anne Regni Langobardotum insignia nousust isse direndus erit Cointius superius negaverat, a Si gonio Coronam , qua Carolus Magnu a Thoma Archiepiuisopo Mediolanensi suit te dimitus , spream vocari quod tamen falsum esse, ex Sigonianis verbis proxime adductis jam patuid.
40쪽
u. Potissimi argumen vis, qua ex Sigonii verbis ci Iae mutuata, suum istud veterum talentium Cointius roboravit, in eo sita est, quod Paullus Diaconus apud Langobardos in more pastum scripserit, ut astam se eon tim Regi
declarato traderent , nulIa ferre Corone facta mentione. Video hane sententiam, tacitos intii nomine, probari etiam
Mabillonio in Annalibus Benedictinis tomo II pag. 27. Nollem vitis doctis lao euidisset Uerba Paulli Diaeoni Glibro vi cap. Lv. haec sunt Langobardi Hildepraudum U .utprandi Regis nepotem foras muros tollatisi Tiesnensis ad Sancte Dei genitrisis Euhyiam que adsertisas dieitue,
in Regem levaterunt cui dum coinuat, sicut moris se, TRADERENT, im ejus cominummitate meuias atiis molitan. veniens, insedit L eonius hasta ferro praefixa. Hacia vero non uni Langobardi, sed etiam alii Septemtrionales populi, de potissimum Franci, aeque ac Langobardi natio Germanica Regibus suis tradiderunt: quos tamen regia Corona praterea non insignitos, nemo, ut infra visuri sumus , uincontenderit. Hoc testimoniis luculentissimis, ex peniti iantiquitate deductis, mox pandam Childericusa qui A. D..' 6 Metoveo patri successit in Regno Francorum, in Anula aureo maci reperto cum hujusmodi hasta lauerant a pres sis apparet apud Io. Iacobum Chimetium in Anastasi eap.vix pag. sct Gregorius Turonensis de Childeberto II a Gunt chlamno Rege Francorum ita Regem eooptato A. D. Hsic loquitur litava cap. x ni data in manus citaeberti BAsT 4 ait: hoe est indicium, quod tibi Omne Regnum meum
TRADIDI. Ex hoe nune vade, e 4mnes eivitates meas, tamquam tuas proprias, subita juris dominationem subiice . . Aimoinus Floriacensis idipsum assi mat lib. II cap. LxIx. tuu demum suntbcramnus Rex, WAM, quam manu gerebat, ne
poti TRADIDir, inquiens hoc, amantis e nepos, indicio noveris, te ibi secessurum in Regno Theodebertus ad