Opuscula philologica Iosephi Laurentij Lucensis doc. theol. ad illustrissimum ... D. Fridericum Cornelium cardinalem

발행: 1630년

분량: 499페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

S INOPSIS DE SPONSALIBVS,

Et Nuptijs antiquOIum . Isqbi Laurenti, Lucensis. AD ILLUSTRISSIMUM,

PAPI FAVIUM

Adriensem Episcopu .

203쪽

ADRIENSI . EPISCOPO . .

. . - . . a

Mellifluo . Adriaci . Sinus . Corculo. Sacrorum . sacrae . veneris . Amorum . Deliciae

Charitum . Asylo.Musarum . Delubro. ordinis . Dipnitate . Dignitatis . Maiestate

Sus ciendo . Uener O. In . Cuins . pectore . candida . Lilia . vernantia. Religionis . Cand ti . Candidissimos. piae se . F runt . Mores. In . Cuius . Vultu . Pnrpurascens . Modestia. Purpurin . Praesegia . Praenunciat . Futurae. In . Animo . Meroetum . Arcanorum. Oracula . Volatantum In . Lingua . Fatorum , Αx na Eloquenter. Enodantur.

Diuinlisi. Aniissiti . Inaugurato. Ad . Custodiam . Ad . Exemplum . Λd . Felicitatem.

204쪽

vultu. Sermone. Moribus . Graui. Charo. Integro ' Antiquae . Probitatis . Romanae . Pietatis. Venetae . Maiestatis. Suutem . Gloriam . incrementum iatast imi , Minicient L. '' - Coronidem . Vsque . Feliciter Perficienti εumma L C- . Prudentia. Summae - qum - Liberalitate. Prauidenti F uidenti. Inopum . Egestati . Pupillorum . Viduitati Animo . Aequε . Magno. Atque . Virtutibus. Maximo. Magneti. Et Caeciae . Bonorum . m. omnia .. Ad. Se. Trahenti- Theamedi ἀ Et. Motropaeo. Mala comnia .. Λuerruncanti. Magno ia Virtutis . Lumini Probitatis . Numini. Hoc . Qualecunque. Suae. Devotionis. Anathemaia Tholis c Appensium . AEternitatis. Iosephus . Laurentius . Lucensis.

D. D. D.

205쪽

DE SPONSALIBUS,

Mussis alba discrimen facit nullum in albo pariete, sed nigra; ita mea ludicra a liorum seria melius distinguentiqua: ludo, ut animum remittam, notavi soluam: styliique in cera qualem-crimque meum ducere dum studeo, cerussam,purpurissumque fugio. Ideo verborum

lenocinia a me exeste; &potissimum in hac eruditio nis priscae area . vel potius pelago, ubi quam plurima ingeniasiductis expansiiqud velis decurrunt. Horum vestigia presso sectabor pede', non ut fascem ex agro, sed ex horto panca iam tibi necta coronam nuptialem. Tu de tuo imbre irrorat vel in mediabruma rosas Elysias, & odorata lilia effundam ; cum tibi familiae splendor ela rissimus , Genij vigor ingenitus,in genuus, opum calor ardentissimus , quibus ad maturitatem Gloriae tuae fructus quam citillime perduxistis ad geutilium tuorum honorem, ad patriae decore, quam tui parentes quia maxime amarunt, ciuica sunt meriti coronam quia Virtutem in postremis noti A liabuc-

206쪽

habuere, lauream sibi adornarunt, stemataq; sumosis imaginibus reserta adeo excreuerunt in atrijS, Vt a vix capianr: in te vero Virtutes tanquam in suo theatro, se se ostentant, cui utinam Parcar Iongum, candidumque perneant filum, Feliciter. Verum cornicum Oculos conligere videor,ea repetens, quae doctissimi uiri pererudite, De antiquorum nupt' pertractarunt. Ca ptim quaedam ex alieno penu praeli haui. Industriam ,1cio, si non ingenium, laudabis. Sed priusquaminis bellae signentur nuptiales, Bona verba, quaeso. Faueatur linguis; acclametur,taliciter, cum libellus Venoteus datur. Antiqui, Parcas, existimabant, nuptiarum dies, al: Nuptiisli, bovellere condere: hinc Sidonius Apollinatis in Epi. Hes albo vel thalamio Polemii, & AraneoIae, ter ectnatus Prosper eonηubio dies eoruscat, Quem Clotho niveis benigna mensis, o Albus quem picei lapillas Indi, auem pacis limul arbor . ta iuuentaeternamque virens oliva signat.

. thi, Alb igitur lapillo dies signandus. Filaeti sue stantiis

albo is, is ,, 0δ Π'breum a sororibus Parcis coniungi credidit an-Ο-ὰ ebri tiquitas. Deinde Oliva coronabantur nubentes. AN nate nupta. bor ha cenim pacis, & iuuentae signum. Hinc illud

ipsius Sidonii in sine epithalami i- - Tum Diva comas viridantis olivia Pace ligat, nectit dextras, ac foedem iungit. Dextra iun. Solebant enim dextrae iungi, quod erat Concordiae innupti s symbolum . Patruus enim,uel qui sanguine propior, erat , tu sagebat, & sponsorum manus teneba t., Vt colligit Casellius, ex Trebellio Pollione, in Galieno; Vnde & mos noster irrepsi iungedi dextras siponso, sipon seque per Parochum , anulum marita Iem imponen rem, Nuptij lque bene ominantem. Sed rem altius at

tingam a

Nuria υm Nuptiae dictae a nubendo,quod noua nupta, dum Marsea. Viro tradebatur, Flammeo, prae pudore, caput ob velabat, Has antecedebant sponsalia, a.frondendo dictaa

207쪽

riam stipulabatur sponsa, &sponsus. Haec stipulatio Flamreston

inita, in tabulis,anulis signioriis obsignata eorum, qui se rarissi intererant. Sponsae interea a sponso arrhae dabantur, μin argumentum contractorum spontalium. Quin & L a. a. .

anulus sponsis pignoris loco mittebatur, quem, Pro ut aspisuso sponbum, Tertullianus vocat. Isidorus, Elym. lib. XIX. Fae. mina, ait, non Ha fuit anulis, nisi quos Virgina sponsus miIe- Anulus Prorat; nec amplius, quam binos aureos in digitis habere solebant, subus. σμiissimum in i v. qui minimo vicinus. Iuuen. Sat.vI. conuentum tamen, oe pactum sponsalia nora Tempe nate parat ; iamque a tonsore magiIro 'vecteris, ct digito pignus orta se dedisti. Anulum serreum sine gemma, sua aetate suisse Plinius Anulis, sin

lib. xxx IlI .cap. I. satetur .Plutarchus item,in Praeceptis reus spisso- Connutricap. XXXVI.&probi. VII. refert, nullum mu- rum.

nus accipere potuisse a sponso sponsam, praeter anulum serreum, sine gemma, dictum, Pronubum. Etas sponsalium legibus haud definita, sed natura; ineta μα- cum scilicet rationis usum suppeditat. Apud Amazones non prius sponsalibus se vinciebant, quam hostium aliquem interemissent, ut habet Herodotus, in Melpomene. Apud Romanos non nisi inter Roma- Romana conos , vel ciuitate donatos nuptiae contrahebamur legi. Romanistimael. Imo in ipsa urbe patricii non immisti plebeijs, Η - ex leFe x M. tabularum,quae lex quinto anno post contraria rogatione,abrogata, Canuleio Trib.pl. Pro Romanis habiti etiam Latii iure donati, ex Sigonio. In bis c. genui cum libertinis non se immiscuere. R. V. C. 9 ccco . Tribb.pl.contendentibus, iura connubiorum ' a communicata a patri eijs cum plebeijs. Sponsalium tempus nocturnum, ut notat Alex ab Θ hvm Alex. Iib. I I. cap. v. nonnunquam Iuce prima; in quo id in primis cautum, ne motus coeli, aut terrae se ex ἰ s,biscariota neu ε turbatiore coelo, & die inquieto. Corni Vero os eia.

erat auspicatissimum signum, maximaeque fidei. ea enim cornicum societas est, ut ex duabus sicci is, alte- C. ix seni Ia extincta, vidua altera perpetuo maneat. in hac spon dimini .sione propria nomina spons, sponseque nefas e pro ' A a mere,

208쪽

Caius mere; sed vir, callu, virgo, cui dicebatur, in memo

2 2. riam castissilvae Caeciliae Tanaquilis, Caiae dictae, uxo iam auὰ. xis Tarquin J Prisci. idquEsacrificio peracio, dc conag fulto Deoru numine,iactu primo diluculo, α matutino temporc Siquide prima,& secunda hora diei sponspos is salibus j donea. Apud Graecos, sic Macedones panem rimi ex eo, gladio diuisum, sponsaliaca ineuntur, sponsi gustant. Apud Galatas ex eodem poculo bibunt. Coi in spon- . salibus muliebri veste induuntur. Apud Latinos iugum pariter subibant,unde coniugium dictum. Apud Heli iiscos viri nobiles porcam immolant; quasi Dijs testio as illud bene cessurum ,& suturum inuiolabile. Neque omne anni tempus celebrandarum nuptiari Wempus im idoneum. Delectus enim habitus. Mense Maio habe- Οὐη -- bat parcem ia) male nubuzΗic mos adhuc viget apud p ς' - Viccntinos; quo mense olim Remulia celebrata placandis Remi occisi Manibus. Inauspicatae e tiam eradox Macrobio, Kal. Nonae, Idus, qui dies erant seriati, diseriis vim fieri cuique, piaculare; ideo tunc Vet Viduis is isti ba Riux nuptiae Virginum, non ita viduarum. Verrius.

Ffia se is, Flaccus ita refert. Feriis tergere veterer fom s licet, nouas is illa. facere non item; ideo magis idoneafer a viduis, quam virgin bias. Dies praeterea atri,&dum feralia, aut parentalia peragebantur, vel Ancylia nondum erant reconditat in Martis templo, vel erant dies sessi, mensis Iunii, imis risi, post laus, infaustas reddebant nuptias. Persis vetoris,.. pons permissa matrimonia duntaxat initio verni aequino

tis contra is

M. Tempus ast si nuptiis celebrandis plenilunium tan- P cnil nisi tum,non den nens luna, aut i ncipiens, siue cu in dam -/ς ρ' η'p' no erat , & incremento, putabatur: quo temporc α ' Gi ceci suas nudinas celebrabant, qu d inde boni ominis nonnihil cx lunae facie auspicarentur: siue ut fic-quenti iam ,&adtienis reserta ciuitate, in conspectu amplae multitudinis posita, celebriores, nobiliores. que haberentur nuptiae. ut colligitur ex Pindaro in

Isthmijs. & Euripide in Iphigenia, in Aulide,ubi Agamemnon rogatus ab ux ore Clitemnestra, qua do filiae

209쪽

suae vellet celebra ri nuptias respondit, Quando luna fortauata venerit circulus.

Indicta die nuptiis, auspices noctia,&sub auroram non Q. augurajs operam dabat, unde inauspicatae nuptiae,quae sine auspice, dc auspicijs. Deinde sacra sponsalia sic' ais, pam:

bant Virg. m. n. connubiis, a sque novis operata iuuentus. servius, ait, persecit sacri iacia propter connubia,& Merseia nouas segetes, quia aeud Veteres, neque oor duci, nuptialia. ncque ager arari, sinc ficti siclis, poterat. Acclamatio- Acriamatis nes indelebant ἐυτυχῆς, Feliciter, Pres νὰ et DeniquG νηθρ*hhμι

haec sponsatia, epulo egregi d instructo, finiebatur, cui amici quique, familiares,ipsique principes intererant, ut Augusti, & Caligulae exemplo patet. Haec proprio nomine dicta, motia. Pecunia aliquando v oris , dc sto. iadjamariti emgie signata , conuiuis nuptialibus dari soli- Preuisaeis

m, ut colligitur ex Symmachi lib. I v. ep. I v. oc lib. IX. sam nupsiq; p. x C VI. , In eadem tamen facilitate purgabis, quod filii nostri MineruΦ nuptias aιioram potius relatu, quam litteris tuis comperi δ an verilus es, ne a te nutasma eusum desederarem e tui iacturum 'ortula facere. In secundis nuptiis hunc Secura nuritum notat Canterus Nouar. lect. lib. PH. cap. Iv. ut psi quo ritu sua domus parte somnus erat capiendus,eius cubicuis cmb πιε. Ii lectus alio loco, sublatus poneretur, ominis vitandi ι CauSa, ne, Videlicet, equo cadauer prioris coiugis et tum fuerat, in eum dona nova mi pia, malis auibus,de duceretur. Et quoniam lecti locUS mutandu Serat, Viu Ianua mi, a non raro veniebat, ut cadem Opeia transferenda esset iactis si cudi in aliam cubiculi partem ianua. sic igitur fiebat, ut pia nuptiys. ne renouatum d amici liii, felicibus ominibus, nouos coniuges Icciperct. Propcrtius extremo libro Coin tiam haec facit ad liberos post funus loquentem.

Scu tamen aduersuriam ut ..rit ianua lectam, Sederit ρο vostra tauta nouerca toro.

Mutabantur etiam rcliqua cum mutatione tori. neque aliter Cynthia parat reditum ingratiam cum Propcr-tio, quasi nouum. ausi lcaretur coniugium post iussi

menta s

210쪽

Repatia qua

Farraria sa

cra nuptiarum.

Coemptio in

matrima

Imperat σ totas iterum mutare lacernas.

Subijcitur. . tque ta mutato per singula patria secto, Respondi, edi toto solvimus ama viro. Dos dicebatur deinde, quae, ut ex varijs colligit avi oribus Dempsterus, erat, decies centena sestertiunt mulia: dicta dote, signabantur pacta dotalia, sue tabulae, tunc exclamabatur, Feliciteν, ita Iuuen. Sat. II. Signata tabula;dictu, Feliciteν. ε υτυχως. Prosper8. Haec solenitas Sponsaliu finiebatur epulo, egregie instructo,vocatis amicis, & familiaribus, Haec dicta. Repotia. Pecunia aliquando data vultibus nubentiu signata,vt dictu. Uxorum duo genera apud antiquos ex Cic. in Topicis. Alterum, quod proprie uxor dicebatur. Ait: aum, Materfamilias. Vxor fiebat, Vsu, dc Confarreatione: Materfamilias, Coemptione. Vsu fiebat uxor, cum, tutoribus auctoribus, mu lier in matrimonium conueniebat,&cum viro ita e , suescebat,ut cum iusto marito; adeout, si vis ille non interrumperetur interrumpebatur autem per tres noctes, si uxor a marito aberat per annum pro usu capta, habebatur, e tutorum potestate egressa. hic mos antiquus a raptu usque Sabinarum. Confarreatione uxor fiebat, cum conuenitur sex Vulpia uo) in manum certis verbis, dc praesentibus decem testibus cum sarre, isteni sacrificio facto; in quo panis farreusadhibetur, haec, Finaris,dicta.Cosarreatio 1 olis Pontificibus permissa, ex Boetio: quod quida sic interpretantur,vicosarreatio per solos Potifices perageretur. Tacitus o I. An n. ait, confarreandi conluetudinem, aut omissam esse, aut intei paucos retentam. Coemptio, quae Matrem familias constituebat, erat solemnis, & usitatus ritus matrimonii contrahendi, in quo sese inuicem uxores interrogabant; vir, an sibi mulier mater familias esse vellet 3 ita mulier; an vir pater familias Fiebatutae imaginaria quaedam ven-d tio , & adoptio, in qua nummi aliquot dicis causa interueniebant, unde mulier in manu, mancipioque

SEARCH

MENU NAVIGATION