장음표시 사용
241쪽
Tum invidiosa prolepsi,& concessione orator fingens Labienum Saturnini, dc patrui sui sectam sequi, magis ex adverso purgat Rabirium 1 cui aut destitescendum domi tur-Piter, aut sugiendum cum Saturnino scelerate , aut standum honeste cum bonis fuit . n.aa .patruus, inquitia verum ulterius confirmat Cicero iusta arma.Rabirii ex duobus praejudiciis , Deciani,& Titii, contra Saturnini necem factis: ubi imprudentiam Labieni redarguit n.a ast C. Decianus lfirmat etiam ex pari causa, exempsoq; cla- lrissimorum virorum, quos nefas est condemnare neotesti tisia Postea caute actPraecipuam criminationem delabitur, quoacontra fidem publi cam Rabirius Saturninum necaveritia fit orator facti culpam sisi qua est 2 non in Rabirium , sed in inrium confert, quia Marius Saturnino fidem dederit; quam tamen sine senatusconsulto , aut speciali alio mandato dare non potuerit. nu. a 8.at si fides Μοκ digreditur in immortalitatem Marii, & aliorum, qui pro Rep. arma ceperunt, ne ipsos praepostera damnatione infestare tentet Labienusia r. a6. quid jam
Concludit iterum confitendo factu si pos set,exemplo Scaevolae , inrit , Sc. an
aecusator Labienus,nepos illius qui cum turnino fuit casus tres parier complectisur di nam quae R.istrio multam σπιν quinque cris mina irroget: alteram, qua Ciceronis invidiam
242쪽
apud popullum pariat, quod perduellonis iudicium roIIat , tertiam,quae Rurbirio mortem in-rentet, quod Saturninum occiderit, aut saltem contra fidem publicam arma ceperit. Cicero primam partem , ut levioris momenti paucis refellit . Secundam callide sibi laudi vertit, quod cumbo ne maxime populari T. Gracobo ,-Porcio Catone, regium perduellionis iudicium su-sulerit, interim Uyam inlidiam retorquet in adversarium. Tertiam primum inficiatur ex copiosissima Hortensii defensione ; -κ insinuatione
fateri audet, fretus communi causa, is, exem- plo clarissimorum virorum, qui auctoritate pu-Hica contra Saturninum dimicarunt, nec sunt condemnati. Nam quod contra fidem necatus si Saturninus, ea culpa pertinet ad Issarium et quamquam Cicero bunc etiam excuset, quia δε- ne Senatus consulto fidem non potuerit dare, atque ita publica fides non fuerit violata. Deniq; orator ira ubique attemperat orationem. γ ια-
pius ab rabit a causa seu 'potbs, ut gratias
Rabirio concedenda videasur . Deest Peroratio.
Argumentum , Quaestio , Stylus, Catilinam luxuria primum, tum bino com fata egesas rei familiaris , simuloccasio, quod is extremis finibus mundi arma Romana
243쪽
peregrinabantur, in nefaria consilia opprimenaeae suae patriae compulere , Senatum confodere , Consules trucidare, disinguere incendiis urbem. onripere ararium, totam denique Rempublicam
funditus tollere , s quidquid nec Hannibal videretur optasse. Quibus id nefas soriis aggres sus es ' ipse Patricius, sed boo minus es: Curii . Porcii . Fallς , Cethegi , Antonii , Varguntei , atque Longini: quae familia, quae Senatus
DNnia Z Lentulus quoque tunc maxime Praetor hos omnes immanissim celeris satellites babuit. Additum es pignus eo urationis , se uis bu- manus quem circumlatum pateris bibere. Summum nefas, nisi am ius esset propter quod bia erunν. Actum erat de paleberrimo imperis,nisi in coniuratio in Ciceronem-antonium Cou-sules incidisset, quorum alter rem industria pa- refecit , alter manu oppressit. Tanti sceleris indicium pre Fulviam emersit, vilissimum sco tum , sed tamen parricidi. innocens s tum Gn- iDI babire senatu in praesentem parricidam , in lpraesentem reum cicero peroravit Sed non amplius profectum, quam ut bosis evaderet, seq; palam professo incendium suum resincturum , ruina minaretur ira quidem ad praeparmum a Manlio in Etruria exercitum promiscitur , siagna illaturus urbi. Lentulus desinatum famia ιiae Dae sabillinis versibus regnum Abi vaticianam , ad praesitutum a Catilina diem, urbs του , visos, faces, arma disponit, nec civilico piratione contentus, Legatis Allobrogum , qui forte tum aderant in arma selicitatis :iisset ultra alpes furor , nisi altera proditione Vuia itumi Praetoris littera teneremur i statim Cicem i
244쪽
renis imperio in iecta es barbaris manus . Palam Praetor in Senatu convincitur. De suppli-cιo agentibus Caesar parcendum dignitatis , Cato animadvertendum pro scelere censebat. Quam sententiam secutis omnibus, in carcere parricidae frangulantur . suammis parte colurationir oppressa, tamen ab incepto Catilina non
destitit, seu infestis ab Etruriasignis patriam
petens obvio Antonii exercitu opprimitu . suam atrociter dimicatum sit, exitus docuit. Nemo .
bostium bello superfuit , quem quisque in pugnando ceperat locum, eum, amissa anima cor
pore tege t. Catilina longe afuis inter bosium cadavera repertus es , pulcberrima morte, si pro patria sic cecidisset. Florus lib. 4. c. I. Quaesis bustus orationis es , utrum Catilina discedere , an Iam interfici debeat , Nam δε- natus , ut supra ex argumento colliges in duas sententis; erat divssus, odii severitate in coniu- tum Catilinam , lenitate alii utendum res bant, dum tantisper tota confiuratio patefieret. M. Tullius Consia lenitatem videtur amplecti permittendo Catilinae discedere ex urbe, vel iuexilium, vel in ea a Μanilii ; Senatui vero persuadendo, ut non iam Catilinam interfietat ad maθus bonum Reipublicae. Igitur baee Oratio in genere deliberaveto vem
incendi ebaracter est vGemor, . copissur.
245쪽
247쪽
α3i I. CATILIN. IN SENATU EXORDIUM.
EXorditur Tullius ex abrupto propter rex insolentiam ardenti dicendi genere, Mincenso, atque adiunctis amplificat apostropha, interrogatione, repetitione, eXclamatione, conduplicatione culpam Catilinae . N. I.suousq;eamdem. Deinde amplificat se- Veritatem, ac poenam isti culpae debitam comparatione minorum & exemplis : quod multi cives,non tam perniciosi,quam Catilina, statim , Consulibus, &prisatis hominibus fuerint interfecti. N.a. nos autem viri . Amplificata poena,& culpa Catilinae, Cicero quasi accusat suam Consulis cleme etiam M.q.Cupio P.C.me esse. Illius tamen ci mentiae certam causam insinuat . N. s.Verum ego
Rebemens est bor exordium; propositaque a troci culpa Consul severitatem quaerar , utque intentat ; nis lenitatem, tantisper mavult, ad maius Reip.bonum s quod callide , oeseipsum quasi accusans inertiae, significat , ut a se crι
Propistio Distributio . iContentionis propositio est haec: Catia lina debet discedςre ς Muς , VH in
248쪽
ORATIO XIX. a 3ν . exilium , vel in castra Manlii, non jam interfici ε .
Propositionis argumenta sunt tria: I. quia urbi patet sua conJuratio, totiusque antea- vitae ratio. a. quia ipsi Catilinae optandum , ac iucundum est proficisci ad castra Manlii. 3. quia est utile Reip. non jam interfici Catilinam.
Argumentatio , Amplificatio , Assectus. P Rimum argumentum, Urbi patet eoniuratio Catilinae, sit inductione: nam orator enumeratione adjunctorum ostendit, quo die, & qua nocte. cuius in domo , quorum caedes , quae incendia cogitarit Catilina. N. 6. etenim quid es . In primis renuntiat diem,quo Μanlius suturus erat in armis; quo Cicero occidendus,& multi optimates, quo occupandum Prς ne stae. N. 7 emissi ne me. Noctem etiam indicat , quas Catilina in Μ. Leccae domo it cendium urbis, ac caedem civium descripsit. n. 8. Recognoscet tandem. Quod facinus amplias cat exclamatione. N.6. O Dii immortales . Digreditur in suam praevisionem, & ca
tionem . N. I in ego omnia. Concludit,
multisq; synonimis hortatur nefarium Catia linam , abeat ex urbe. D. quae cum ita . Neq; Cicero Catilinam hortatur privato periculo, aut commodo nam se hactenus defendit sed communi salute, &. utilitat patriae. N. II. gna Diis immortalibus . Mon
249쪽
Mox totius anteactae vitae scelera replicat orator, ut fugain suadeat ex urbe , in qua nihil Catilinam delectare, aut remorari potest. Ac primum privatam vitam ignominia vitiorum insectam objectat, dc praeteritione domesticam difficultatem perstringit. οἶ. 13, quid enim Catilina es. Publicam vero vitam manifesta conjuratione in patriam, atque crebris insidiis in Ciceronem Consulem, sce- Ieratam accusat. N. is. Potesne tibi. Addit his commune odium, & metum patriae, Senatus etiam tacitam condemnationem: quod ipse Catilina intellexit, quando in Senatum
Venit. N. I 6. nunc vero quae .
Quare rursus concludit, & suadet Catilinae diicedat ex urbe, proposita triplici comparatione minorum . quae tandem animo.
Proposita etiam Prosopopeia patriae obiiacientis ipsi sagitia, ut 1 se discedat. N. I 8.
- Proposito prςterea ipsius Catilins proprio iudicio , qui se dignum custodia condemna-Vit . N. rs. quis quod tu. Denique proposita Senatus nova audi oritate, qui, postulatione Catilinae rejecta, eum condemnat, & tacite suadet ut tandem
Huic Senatus auctoritati addit judicium equestris ordinis , & civium reliquorum, ut ex totius civitatis sententia proficissici possit Catilina. N.ar. neque bi solum. Adjungit demum venusta correctione suum
250쪽
Cicero vel proposita multorum invidia votum , si Catilina abeat salva Rep. Nina.
Secundum argumentum, optandum, σ3ucundum es Catilinaeproficisci ad cas, Idanlii, pari adhortatione, & inductione prosequitur ab adjunctis castrorum Manliorum . N.a 3. quamobrem ut saepe. Ρergit correctio ne, & acri ironia exprimere suturam voluptatem Catilinae in his castris, seu nefario bello contra patriam. Num. 24. quamquam quid ego . . Tertium argumentum, et Reip.nousam interjici Catilinam breviter hoc enthymemate exponit: Intersecto Catilina reside bit in urbe tota conjuratorum manus s illo non interfecto, haec discedet ex urbe igitur utile est Reip. non iam interfici Catilinam. Λntecedens ingreditur eleganti prosopo
poeia, & subjectione i & attentionis petia
tione . Ma7. nunc ut a me. Deinde reddit rationem suae sententiae, sine ullo metu invidiae, exemplo summorum virorum. Mas. bis ego sanctissimis. Similitudine claudit antecedens. ut saepe bomines. Et adhortatione ad Catili nae socios; ut ipsi discedant ex urbe . N. 3M
quore P. C.secedant observa consequens enthymematis esse saepius: implexum cum antecedente .