Ars Ciceroniana sive Analysis rhetorica omnium orationum M. T. Ciceronis. Constat argumentis, tabulis, commentario et annotationibus. Adjectus est index locorum, argumentariorum, affectuum, amplificationum, figurarum, confutationum, narrationum rheto

발행: 1739년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 연설

551쪽

ORATIO XLIU. sa

praecedenti oratione. Ad T. respondet Cicero , se familiarem suum defendisse contra alienum Bambalionem, praesertim cum ille opprimeretur injuste gratia Antonii, & iniqua intercessione Tribuni plebis . nu. 3. cui priusquam. Ad a. respondet Λntonium nec se tradid Isse in disciplinam Ciceronis, nec potuisse tradere: ubi obiter impudicum Λntonium pungit. Dic at enim te . Ad 3. exclamat impudentem esse Antonium, qui cum propter aes alienum,& absentiam Ciceronis, augur fieri non potuerit,di-Cere audeat se a petitionHuguratus destitisse in Ciceronis gratiam, cum hic a toto collegio expeteretur, n. . auguratus petitionem . Ad . negat Cicero se quem Caesar falvum este Voluit , vitam accepisse ab Antonio ; aut si Antonii beneficium sit vitam Ciceroni non ademisse Brundusii cum id non posset sine nefario scelere, Orator fatetur,ac ironice concedit Iatroni, n. s.at beneficio. Ads respondet sibi consulari viro, in interitu Reip. de iniquis actis Antonii fuisse necessario querendum ; quamquam questus est amice,moderate,si ne contumelia , nu.6.an de interitu.

Ad 6. Λntonium dicit esse inhumanum,& stultum ; nam inhumanitatis est, propter ostensionem, litteras,& colloquia absentium amicorum proferre, palamque recitare , amentiae vero, id objicere adversario , quod ille si verbo negarit, longius progredi non possit quae objecerit. quamquam nullum verbum in istis litteris est non pIerum humanitatis ,

552쪽

IL pHILIPPICA

tatis, ossicii, beneVolentiae, nu. 7. ac etiam .

litteras .

Deinde Consulatum crudeliter gestum Ciceroni objecit Λntonius,cuiCicero parva

attentionis petitione,& modestiae insinuatione aes pondet. n. IO. Sed mibi. Mox stultum . ridet Antonium, qui Consulatum apud eos, quorum consilio , auctoritate, sententia gestus fuerit , ausus est vituperare . num. I I. Ut igitur. Nemo enim, praeter Antonium, non maxime probavit consulatum Ciceronis :quod repetitione & inductione orator amplificat . n. Ia. Non placet Μ. Antonio . Duos Praeterea consulares viros adhuc superstites enumerat, L. Cottam , & L. Caesarem , quibus vehementer etiam placuit suus consi latus . n. I 3. Sed quoniam . Digreditur occasione L.Caesaris, dialogismo , & exclamatione indignatus M. Antonium de libidine parasitos, & lenones consultare; de Rep.ad

avunculum suum nihil referre. n. I 4. cum auctorem . Speciatim objecta consulatus

sui crimina diluit. r. Impudens est Antonius , qui objicere audeat in templo Concor diae armatos Consule Cicerone fuisse servos, cum hi essent Equites Rom. ac nobilissimus quisque adolescens, ac ipse Senatus duce, vel consulente Cicerone , ad extinguendam conjurationem Catilinariam , & ad Rem p.

Conservandam: at nunc contra , dissimili exemplo, & consu Iatu Antonius , eodem in loco armatos homines collocat, nefaria Senatusconsulta facit, libertatem Rei p. op- Primit. nu. Is . Tuus videlicet. a. Nequiter

553쪽

educatus est Antonius aut eAcors, aut secum argumentis adversus: nam , quod ne fecit quidem Clodius, ob comprehensionem con-juratorum laudat Ciceronem, quem vituperaret vult, ob sepulturam vitrico suo Lentulo negatam reprehendit Senatum , apud quem dicit, n. I 7. Se sepuhuram. 3. Iterum

redit ad 1.objectionem) stultus est, & secum Pugnans Antonius, qui, cum in sella Concordiae Reip. perniciosa arma ceperit, objicit Ciceroni salutaria ; nec Ciceroni solum , sed Senatui, sed equestri ordini, sed omnibus civibus .anum. I9. illud cui ut rq. Facetus esse vult Antonius , quando

versum Ciceronis scriptum horis successivis ad libertatem populi Rom. toga tuendam iners ipse, & armatus oppressor. libertatis

ii det insulse . n. ao. at etiam quodam .

TertioCicero non dedit Μiloni consilium interficiendi Clodium, quia nec Antonio dedit, etiam cum ipsi Laveret, nec ipse Milo suasore egebat, ut prodesset Reip. qua

quam damnatus est, nova quς stiono non prudenteri instituta P nec aliquis jam tot annis id objecim Ciceroni . n.a T. P. Clodius. . Quarto, Cicero non fuit causa belli civilis immo, ne nasceretur, omni providentia obstititi, tum avocando Pompejum a Caesare , he hujus opes crescerent ad tyrannidem pium , ubi Caesar potehs fuit' pacem , & cor cordiam 1 uadendo. .aza 3 . quod Nero dicere. Quinto, Cicero non fuit aut tot hecis Caesaris : quia nemo in illa coniuratione qOm- quam gloriusa, n9men ejus audivit: deinde

554쪽

33o II. PHILIPPICA .

percussores Caesaris, vel hortatore non egebant, cum alii domesticis exemplis incitarentur ad liberandam Remp.ut Bruti ambo, ut Cassius; alii privatas odii causas haberent in Caesarem , ut Domitius: vel ita familia res essent Caesari, ut nemo auderet eos ad necandum Caesarem solicitare, ut Treb nius, Tullius Cimber. n. as. sed baec vetera. Quod si M. Brutus statim cruentum alte ex testens pugionem, Ciceronem hominatim exclamavit, aut si Cicero laetatus est morte Caesaris : vanissesne inde Antonius Ciceronem auctorem necis coarguit : quia Brutus alia causa potuit appellare Ciceronem : quia ista ratione omnes boni, qui Caesarem esse interfectum gaudent, essent inpari cu Ipa, & crimine . n. a 8. at quemadmodum . Sed stupidior Antonius Brutum laudat, quod Caesarem occiderit, Ciceronem vituperat , quod necis conscius sileait. n. 3o. Sed suparem . Tum stupidissimus Antonius ex alia rerum pugnantia, non ipse Caesaris interfectores, non parricidas, sed patriae liberatores , non scelere . sed honore, & provinciis dignos existimavit, Ciceronem arguit

qui illorum familiatis, A socius fuit. Ibid. σο sit in verbis . Postea irridens Antonium

Cicero retexit orationem, id est, non recusat fateri,. dc gloriari, quod ante negabat, se auctorem necis Caesaris fuisse. n. 3 a. it

que Jam retexo. Imo magis irridens, ipsum crimen sibi objectum detorquet in Antonium , tum propter societatem con filii cum Trebonio, tum propter grande aes alienum, quod

555쪽

quod morte Caesaris dissolvit. nu.24. quamquamsi . . 'Sexto, Cicero in castris Pomprii non alia causa moestus fuit, quam perspecta ruina

Reip. n. 37. corra mibi . Nec enim Pompe-jum abalienarat, quo cum familiaritate, &amicitia iungebatur; sed opinione disside

bat. an vero Cn. Pompeii.

Nec vero dicteriis, facetiisque Pompeji

consilia reprehendit; at moderate animos moerore, ac curis distentos relaxavit. n. 39.

ne locis quidem Pariter negat se haereditatibus plurium amicorum e me privatum; quippe qui amplius, H. S. ducenties, acceptum haereditatibus referat. Λt quod est improbum, objicit Antonio, qui fraude haereditates multorum, etiam ignotorum, invasit. n. O.baereditates mibi. Concludit ridens Antonium declamatorem ineptum , qui longe secessit in villam , adhibito etiam magistro magna mercede, nihil non amens, & va

num objecit. n.42. baec ut colligeres.

Absoluta confutatione ingreditur insectationem Antonii : haecque est contentionis propositio : Μ. Λntonius est homo vitio

sus, & hostis Reip.

Distributio, seu argumenta sunt haec; I. quia in privata decoctor, audax, impurus, seditiosus fuit . a. Quia in Μagistratibus oppressit Remp. n. . Iam enim quoniam.

556쪽

II. PHILIPPICA

CONTENTIONIS

Argumentatio , Amplificatio , Affectus. P Ropositionis primum argumentum, Μ.

Antonius in privata vita decoctor, audax

impurus , seditiosus fuit , explicat haec inductio : M. Antonius in pueritia decoctor, &audax , in adolescentia impurus, in reliqua aetate seditiosus fuit, igitur M. Antonius invita privata decoctor, audax , impurus, seditiosus fuit.

I. Pars antecedentis, rapueritia decoctor audax fuit , perstringitur interrogatione,& communicatione, quod coactus cedere bonis paternis snon tam Antonii, quam patris perliberalis vitio 2 contra legem Rosciam sedere ausus sit in quatuordecim ordinibus . Ibid. Visne igitur. a. Pars antecedentis, di adolescentia impu- arguitur praecipue ex consuetudine Curionis, qui tam ardenter amare coepit Antonium , ut contracto etiam aere , ab ejus congressione abduci, ne patris quidem afflicti imperio potuissset, nisi Cicero remedium tulisset, n. 3. Sumpsi si virilem. Stupra vero, & flagitia praeterit orator quadam insinuatione . N. 47. Sed iam supra . 3. Pars antecedentis, di reliqua aetate se litio sus fuit, celeriter etiam perstringitur : quod Tribuno Clodio intimus fuerit, quod Alexandriam iverit contra Senatus auctoritalitem, & contra religiones; quod ex AEgypto

557쪽

ORATIO XLIV. 33 P

rediens, non in urbem, ubi male audiebat, non domum , quam habebat nullam, sed al Caesarem in Galliam tuerit; quod postea Romae, litteris Caesaris reconciliatus Ciceroni , prius ad hunc venerit quam ad patremi suum; quod Glodium interficere voluerit. ut i satis saceret su is in Ciceronem injuriis.

Intimus erat.

: Propositionis secundum argumentum, M. Antonius in ma ratibus oppressit Remp. altera A explicat inducito: Μ. Antonius in Quaestura , & Tribunatu, & Μagisterio equitum,' sse Consulatu oppressit Remp. igitur Μ. Antonius in magistratibus oppressit Remp. I. Pars antecedentis, In quaesura oppressit Re .paucis ostenditur ex eo,quod Antonius, quaestor fistus, continuo sine Senatus consulto, sine sorte, sine lege, ad Cς rem cucuri rerit; ubi cum se illius largionibus, & suis rapinis explevisset, advolavit egens ad Tri-

bimatum . n. 3Ο. es factus . Σ. Pars antecedentis, In Tribunatu oppressit

Remp. amplis catur I. quod cum Senatus fulcire vellet Remp. seu factionibus Caesaris occurrere; factumque esset Senatus consultum, uti ante certam diem Caesar exercitum, dimitteret, Antonius, audax adolescens, Senatus consulto se opposuerit, & hostis Reip. iudicatus fuit. Ibid. Accipite nunc., Atque haec intercessio Tribunitia mox

causam dedit belli civilis, cujus belli clades

Orator exaggerat exclamatione , enumera tione , duplici comparatione, conversione . . N. 33. Tu tu, inquam .

558쪽

s3 II. PHILIPPICA

Amplificatur 2. quod Antonius, neglecto patruo suo , inique, ac siine causa restituerit multos exules, praecipue Licinium Lenticulam de alea condemnatum. n.16 . Resituebat l

multos. Amplificutur 3 quod idem Antonius l

Italiam sibi a Caesare traditam concuIcarit: icujus itinera,&lustrationes invidiosa hypo- typosi describit Cicero . n. 7. ἔn eodem vero ἀReliqua vero Antonii facta in isto itinere, & in bello civili caute reprehendit, propter Veteranos, quos non vult offendere Ciacero tum beneficio accepto Brundusii opponit contumelias Antonii, Cytheridis autem, Μimulte Antonii, occursum, & gratulatio

nem indignatur. 1 .r 39 Reliquorumfactorum.

3. Pars Antecedentis, In Mariserio equi-ιμm oppissit Ren p. profertur eae decretis, rapinis, haereditatum possessionibus datis,& ereptis, tum ut libidinose viveret, tum ut bona Cn. Pompeji emeret. Primum via nolentiam Antonii insectatur amplificato per incrementum ejus vomitu, sed Leo quae . Deinde maximo indignationis as

se tu bona Cn. Pompeji vendita, & empta

, ab uno Antonio exaggerat . num. 64. C at Alexandria. Haec autem tanti viri bona itatim ab insolenti, & luxurioso helluone vorata , & consumpta orator hyperbola, comparatione , hypotyposi mirifice amplificat 27.6 I. at quam insolenter Praeterea domum. Pompeii ab Antonio occupatam esse, quam gravi V 'borum amplificatione , & exclamatione in audaciam,& furorem Antonii, quanto novae indigna

559쪽

, tionis affectu in disparem Antonii, & Cn. Pompeji habitationem Orator invehitur . l. Num.68. at e usdem aedes. Sed oinissa Anii tonii vinolentia emptione bonorum Cn., Pompeiis omissis etiam superbia, qua se, I consulem, & Antonium dicit; tum o- , missis aliis peccatis , quibus Remp. vexavit, Cicero redit ad civile hellum , cujus

cum sit causa Antonius, non tamen reliquias conficere voluit . num. N. at qaamo crebro .

Nam in Africam Caesarem non secutus 1 est , propter timiditatem , & libidines :quamobrem appellatus ab offenso Caesare se de pecunia, quam debebat pro sectione bonorum Cn. Pompeji, quidquid accusarit, ali teram bonorum suorum auctionem facerei coactus est, ut aes diffolveret; Cicero autem prosopopoeja , & commemoratis Caesaris beneficiis excusationem Antonii irridet, , uti ejus auctionem ad majorem invidiam; ι N. 7 i. cui bello cum . i. Neque in Hispaniam Caesarem secutus est nisi iero admodum, propter easdem causas : hunc Cicero I .irridet atque arguit dissi, mili exemplo constantis Dolabellae, quem ii tam oportuit interesse bello, Hispalen si , i quam Antonium ; quia hic sector fuerat ho-ι norum Cn. Pomprii, quae liberi ejusdem Pompeji repetebant. N. 7 . proficiscitur ium paniam. . a. Ridet illum, ficto praetexta, Narbone consistentem in poculis, & inde nequiteri Romam redeuntem facta per digressionem

560쪽

' II. PHILIPPICA

dissimili comparatione suae reversionis, &petitionis Consulatus. 76. an tu, Nam

3. Ridet facete, & dialogismo levitatem Antonii, qui ut se nec opinato reducem o-senderet conjugi, Urbem nocte tenuit; sed&aliae , praeter revisendam uxorem , tur- piores causae redeundi fuerunt Antonio. n. v. at Videte . . l

. Pars Antecedentis , Consulatu oppressit l

Remp. amplificata est, & distincta in seκ tempora : I. ante Kalendas Ian. Antoni us e- lgens , & perditus aere alieno, rursus in grariam Caesaris receptus, hujus jussu , & voluntate . non populi suffragio renuntiatus est Consul, eluso perfide Dolabella. nu. 78. sed nimis multa. v. Kalendis Ian.cum Antonius iniret magistratum , audiretque Caesari ad Parthositum Dolabellam Consulem subrogandum , Impudenter restitit , & imperi te quippe qui ConsuI sit, stulte ad sacerdotium suum recurrit se auspicia oppositurum esse denuntiat . num. 8o. veniunt Halen Jan. 3. AKalendis Ian. usque ad idus Martias, Antonius pari inscitia, & impudentia obnuntia-Vit comitiis, cum revera in iis nihil cerneret vitii ; sed auspicia, religionesque fingeret . num.82. atque ex illo die . Digreditur Cicero ad Lupercalia,quibus Antonius magna lascivia & audacia , Caesari diadema supplex obtulit ; idque fastis .inscribi iussit equod flagitium orator maximo populi Rom. odiis, & cruenta morte dignum amplificat,

SEARCH

MENU NAVIGATION