Petri Martinez Toletani a Brea ... In tres libros Aristotelis de anima commentarij. His accessit indiuiduus & inseparabilis comes, tractatus eiusdem, quo integrè & copiosissimè ex peripatetica schola animae nostrae immortalitatis asseritur & probatur

4쪽

OLETANI A BREA IN PHILOSO

logiae doctoris,olim apud Complutenses praecipuae cathedrae praesecti, nunc vero in alma Seguntina Academia primarii professoris, intres libros Aristotelis de Anima

Commentarii.

HIs ausit indisi i inseparabilis remes tractatus eiusdem,quo intelia repperipatetica Iciati animα nostrae immortalitas asseritur probatunquisi Commentariis Goliatur,utrunq;peristi quas petis quaestiones de Anima Caietani de Vio,versa pagina reperies. Index locupletissimus duplex, nita quaestionum oer praecipuorum dubiorum se rerum ,grauiorum is sententiarum. Prima editio.

5쪽

Anima Caietani de Vio.

V Ideo, candide lector, Caietanas quaesiones sapius a te efflagitara,& velle pro auctario. huic corpori implicari atq; inseri. Hoc vero minime faciundum eNisin auimus:Eκvna,ne quisquam crederet alieno labore S automate cupere volumen nostriam copioissus & splendidius efficere: Ex altera vero,quoniam nihil est apud Caietanum in quaestionibus de Anima grauiter dictum aut acute,quod hic non illustretur, di ad unguem in studiosorum gratiam non perpendatur.

horum libroruit . . .

nil estis bifice cimenturiis, quia υdiasti otiles desideretis expositore,id sciati ci m a mini l nancyi maturὸ admodum aereudit sonse Aristotelis aperiuntur: acerrimὶ ite quae tiones in ipsemmotaesummaci; dexteritate traffautur de tuumn ita vid liceriit illic Aristotilem ipseM Tedi deris istu Hire,hic ν summum ae musiummissi mil ophum atq; Theolo'um qualis est bom tam 'mentario. um Autor de media re subia ac remigisprobatis se quasi a sententias emere,uben Theologiae professio

6쪽

Antonio de Eraso.

7쪽

h ERRATA.

8쪽

ILLUSTRISSIMO,

AT VE EXCELLEN

rio maiori Castellae, Maiestati Regiae a consilijs, & totius Flandriae praesidi, Petrus Martineae Theologiae prosetar

Salutem

annus, Princeps excelletissime,ex quo nostra comme

taria in libros Aristotelis de C lo edidimus, tibiq; inscripsimus:& postmodum nostras etia lucubrationes in libros de Generatione publicauimus , potentissimoq; fratri tuo ac domino meo domino Ioanni Stunicae nucupauimus,cuius animi altitudo tantum est apud Regem suum promerita, vi legatum illum apud Romanos Pontifices constituerit quod quidem munus tam strenuὸ gerit,ac sapienter in aetate minimὰ senili, ut usq; ad miraculum processisse videatur. Verum quid miru, si Princeps omnibus numeris absolutus, non Romanam legatione sed totius orbis moderationem mirificὰ & laudabiliter exerceat' seruates postremo libros de Anima fratri etia Didaco S tunicae, ne qui Dquam auderet hunc nostrum Geryonem l dere lorica tritici atq; impenetrabili, tanquam armis Vulcaniis communitum. Verum proh dolor)nobis haec meditantibus, longissunasq; spes,&machinas co- struentibus ecce Dida cus fato interceptus est immaturo quide atq; acerbo: quod quoties memoria repeto, angor intimis sensibus,&intercludor dolore,ad quem maxima pars huius iacturae inaestimabilis videtur pertinere. Non sum ambiciosus in malis, nec augere lachrymarum causas volo, utinamq; esset causa minuendi praesertim cum arcana Dei prouidelia ille sol oriens ereptus sit,qui in uniuersum orbem christianum lume suum propediem esset re susurus. Desponderam propemodum animum, Princeps praeclarissime,& usq; ad inertem animi deiectionem huius adolescentis & illustrissimi &sapientissimi obitu persenseram,ita ut ad eminentissimas artes,quibus ab adolescetia semper assuevi, sine ulla ingeni j alacritate retardare r. Verum cum hos libros de Anima tam esse ponderosos viderem,& quotidie eiu agitari cernerem,& iure agi mecum,quod fidem meam non liberarem, tandem illos constitui sub tuo nomine edere, apud quem & nomen Stunicae gentilitiu,& erepti fratris memoria

9쪽

sempiterna sunt plurimum valitura ut quod illi viventi promisera,

illius memoriae redda. Verum enimuero si tot vinculis obligatus tibi nunquam Bissem,aucupari gratiam tuam summo studio contenderem, meq; Polycrate feliciorem existimarem si te Mecce nate&co lumen rerum mearum essem habiturus: quibus enim natura dedit principem tenere locum eisdem etiam cotulit magnanimos esse,rerumq; praestatissimarum studiosos,& omnium bonarum artiu amplificatores.Testantur hoc maiores tui, quibus nihil Sol aspexit illustrius&consummatius & tu postremis seculi nostri brnamentu testin caris, que ad confirmandas constabiliendasq; christians reipublics opes naturavidetur genuisse. Qua de re taceo, quam strenuὲ in Grana tensi bello te gesseris, unde ad memorabile hauale praeliu cuTurcis te couertis,&quasi derepente victoriam refers qua post homines natos nil illustrius auditu est.Et ubi conquiescere te opus es.set potentissimus Philippus qui te ianquam ungues suos nouerat Mediolano totius Italiae retinaculo praeserti Inde Flandris imperiutibi demandatur, in quo tanta rerum colluuio,tot seditiones, tanta confusio&perturbatio,&in sacris ac prophanis tam praecipites &temerariae mentes,Vt quempiam hominem e caelo delapsum exigere videantur. Sed bona spes habet a ni mos nostros tale te seruatur u esse temperamentum, ut omne illud latissimum imperium resipiscar,&tuis auspici js traquillitate delectetur. Videsne clarissime Princeps, re tanquam alterum Herculem ad debellanda portenta monstraque subigenda,quae per varias a tiones sparsa sunt,merito circunducit Accipe igitur has nostras vigilias, quas dente Theonino circunr dendas no existimo,si tuo nomini sint cosecratae: nos enim cum has quales q; lucubrationes nostras tibi consecramus,pictores&summos statuarios imitati sumus,qui suas imagines in excella loco constituunt,ne . siquid errauerint, facile deprehendatur. Accipe grati animi mei tui,tuorumq; memoris monimentum,& vale excellentissime praeses, humanitatis & serti- iiiij