장음표시 사용
11쪽
eis. At praestolaretur Ignatius, & Hierosolymitanam peregrinationem, to susceptam simul cum illis aggredi pararet. I. Sed quod inter Iesultarum, di nostrum ordinem debuerat essi
ιib. a. firmandae charitatis argumentum, Iulio Nigronio Genuensi Socie g. a. ratis est contradicendi occasio. Hic enim temporum rami. c3 tiones locorumq. distantias obliqua,ut aiunt,regula metitus, infir-sμα ης mis licet rationibus narrationis nostrae fidem infringere conatur. Non potuit, inquit, cum Parenre nostro Ignatius agere cum toto M. ιδ. anno I 36. Venetijs Caietanus abfuerit, partim Neapoli, partim Romae distractus. Hoc enim tempore Bernardinum Ochinum in
aede Sancti Ioannis Maioris Neapoli concionantem haereticum cire deprehendit : postmodum sub finem Octobris mensis Romam proficilcitur ad Generalia Comitia celebranda, quibus mense De em- bri consignatis Neapolim recta reuertitur. Accedit Beatum n strum Petro Toletano Proregi cum penitus Neapoli cum tota milia abire, & Venelias reuerti decerneret,dixisse quatuor integros annos se cum socijs in ea Ciuitate mansisse, ut firmam aliquam sedem nancisceretur . Trigesimum sextum annum inter quatuor hoste Neapolitanae mansionis annos quis non supputauerit, cum trigesimo tertio anno vj. Non. Augusti Clemente VII. summo Pontifice iubente, & oppidano Comite expostulante Neapolim nostri primo appulerint, & trigesimo septimo a Toletano Prorege liberEdiscedendi petierit facultatem Θ Fieri igitur non potuit, ut loco &ιὰ bis corpore dissitus cum Caietano eo tempore egerit Ignatius. Haec carae. Nigronius ex nostra Historiar penu deprompsit testesq. veritatisi, ἡ Antonium Caracciolum invita Thienaei,& Io. Baptistam Tusum Acerrarum Antistitem in Chronicis nostri ordinis appellat. α Sed eorum quoque auctoritate qui Ignatij Historiam conscripse-e: HE. re haec addit. Ignatius cordatus vir,& in susceptis consilijs constam
Ret. tissimus,non ergo tanta leuitate fluctuauit,ut voluerit socios mutua
fide,votis,beneuolentia,beneficijs adstrictos,secum Deo dicatos imsalutato, ut aiunt,hospite deserere,prς sertim cum de noue insigniumviroru quos sibi in socios delegerat mutata voluntate dubitare non posset,quippe qui votum Hieroχlymitanae peregrinationis solut ri in Italiam mense Ianuario anni I 37. venire cogebantur. Prae terquam quod Ignatio ante haee tempora reuelatum fuerat ipsum.
12쪽
sere Instritorem Religiosae familiae, quae Societas Iesu appellar
tur. Iamque haec multis votis ad stricta Lutetiae coaluerat, nec ad
illius persectionem aliud desiderabatur nisi Apostolicae Sed is confirmatio, quam anno Iygo. a Paulo III. sumnio Pontifice tintianuit. Igitur nec lanatius diuinae voluntatis particeps factus pote xat nostri ordinis Institutum amplecti, neque Caietanus nouam Religionem ab Ignatio condendam praeuidero. Vt autem totam hanc Nigronij argumentationem facili manu corruere videas. non te pigeat, Vir optime, quae tradam animo v luere, exacteq; pcnsitare, & an singula singulis respondeant reputare. Principio igitur probandum est potuisse cum Beato Caietano Ignatium Venetijs colloqui. Quod sic probatum accipe. Verum est anno i y33. Vcmetijs summis lotabus discississe Caicianum,ut Neapolitanam domum iundaret. Non nem anno trigesimosexto mense Octobri ad Generalia Comitia cclcbranda Romam suisse profectum, indeq; Neapolim recta vcnisse ante Decembris finem. Subscribo narrationi de Ochino Caiciani industria deprehensb. At quid inde λ menses decem ab anni trigcsmissexti initio usque ad extremos Octobris dies excurrunt in quibus ciun, Caracci & T so testibus, nihil egerit Neapoli Caietanus potuit Venclijs consu tudinem cum Ignatio habere. Ochini enim deprchensio non Quadragesimali tempore facta est,sed cum dic bus Festis in eadem Sancti Ioannis Ecclesia hoc anno haereticusconcionarctur. Ncc mir
hur Nigronius modo Neapoli, modo Vcnerijs Caietanum breui temporis interuallo adsuisse cum nascentis L milia comm da parens optimus sertasse moderari non pollet, nisi tribus aliis socijs Venetam Civitatem ea tempestate cxcolcntibus ad consilium vincatis. Hac enim ratione Sancti Ordinum Fundatores instar sulpuris coruscantis modo in hanc partem modo in illam cxcurrere visi sunt, quo sitorum necessitatibus religiosorum consulio prouidere non desinerent. Quis crederet lanatium annis a s. dr 3o..m Mugium, & in Angliam bis, vel ter excurrisse ut stipem a mercatoribus cogere cum apud R ibadmeira m csterosq; ha b a t ab anno 28 .vsq; 8 M. ad 33. Lutetiae studiorum causa constituteὸ Sed & de Beato G Victa no non temere id estusum. is enim ut erat erecto vir anim6,& io Proximorum salutem accenso, temporis compcndio plena ricor,
13쪽
mcdis itinera aegredi solibat, vel animabus ἰ veI DI Ordinis bono
profuturus. Liceat nunc unius, aut alterius rem nist quo mih nccr Tusus, nec Quacciolus meminit. Neapoli mora ba tu r. sen io pertiit consectus cum Romani petijt S. R. E. Cardinalem alloquutura .; ised talia breui redijt, ut Neapolitani Proceros prius regressu in quia 2Md - pioiuctum sciuesiit. Hinc etiam Veronam usque ex currit 6 nescio
quid pro Gilberto i lius Ciuitatis Episcopo acturus, stiatimque Vecitona migrauit ut in manu scriptis fide plenis in Archiuio S. Palilias seruatis liquido constat. Potuit igitur. Beatus Caidiantis, vel sub finem trigesimi quinti anni,vel sub initium trigestiui sediti Venetias. petete,rebusque cum socijs compositis., Adriatico transfretato, vitrs labat; Neapolim iterum redire, Romam post Mapolitana negmstias X pedita prosccturus. , . . . r. Νcc vero Caietani cum Tolciano Protege congressus Nigro in umiuitat . esto enim parcns noster, nosti os, seq; dixerit Neapoliiqitatu ur intcgios annos mansiste, non inde fit non potuiste, uti poritum Neapoli dissecdcre sua munera i balarum , praesertim cum de tota familia lCquutus fuerit , quod indicat vox illae M. fisus, iquam & Petrus Veronensis tunc temporis Neapolitanae do mus ;Praepositus protulit,&tamen multis post Caietanum mensibus eant dem Civitatem incoluit. Non aliter de Ignatio dictum est anno: is 28. 'sque ad I 33. in Gallijs vacasses udijs; cum saepitis in va- ,riai regiones cCdem tempore abierit, Belgium,Angliai siritima Lique Prouincias lustrans . Accedit Caietanum anno trigesimos torducibus mensibus Romae constitisse, ut Comitia cclcbraret; quari tamen a Neapolitana Ciuitate distractio Thicncae astertionis verirritati non oscit. Sed age iam ostendamus Ignatium multo ante Octobrcnvincn-γstinveneti)sstrisie,ut omnino appareat potuisse cu Caietano agere
apte caiciani discessum. Scio adhuc sub iudice. cse quo mense Ignatius Vc t ijs appulerit. Quod omites fateatur lio est , ipsum ianno Ss .in Hispania Icdcuntem Venetias excepisse, dcvsq; ad 37. iretinusula . Sed ex ijs quae in eadem Civitate Ignatio accidolunt non te incire colligo sub ciusdem anni unitium dum adiicia dissemoria u diruis 1 n tenal ia haec trati iet: do it a atrii vi, i, inser illos familiainter eum. Irann. γ tro carra fa j v I
14쪽
Et paulo post; caeterum pri quam Usu aliquo eonsuetudineq. D. Pe reus mores calleret ignati' fat s criminationibus adrictus, ut erat in his quae ad orthodoxam siuem pertinent Ieuerus , ct acer in primis censor, minus eius fatiere ea a in ea quam diximus sus icionis procella visus es. Haec ille. Quod etiam Ribadenetra narrat lib. a. c.6. Sed Ioannes Petrus Carrata, ut Caracciolus scribit, mense Octobri z.. Venetijs discessit. Igitur ante hunc mensem suspicio de Ignatii fide /υ- iexorta est,Io.Petri contradictio excitata, eius vitae probitas examinata,ac demum Ignatius ad Carratae consuetudinem admissus .Quae omnia paucis diebus absolui nequaquam potuerunt: praesertia cum ad Illustrissimum virum Hieronymum Varallum Apostolicum Nuntium causa delata fuerit testes sint accersiti,mores Ignatij examinati , probatique, ac denique de ijs quae ad fidem pertinent sit conquisitum, quae non tam cito absoluuntur ut Nigronius fortasse suadere conaretur. Nec imprudens praetermitto Ignatium ante huius procellae ortum tres probatos viros suarum virtutum odore allectos multorum dierum exercitijs excultos ibidem Domino peperisse , sibique sociasse. Ergo eo tempore quo Beatus Caietanus Venetiis adesse poterat Ignatius Venetijs morabatur. illita. I Restat in hac prima controuersia ut Nigronio probem meam narrationem fide haudquaquam indignam esse eo quod Tusus, aut Caracciolus qui eam praetermisere sint fide dignissimi. Equidem . multa oriandino Masset . de Ignatio disserentibus libenter credimus,quae,si Nigronij ratiocinatio rite concluderetiretjcere debere mus : sic enim & mihi ratiocinari licebit. Petrus Ribademira imis Athail. epistola ad Gasparem Quiroga S. R. E. Cardinalem,& Toletanum t- Antistitem; & in litteris datis seb anno is 86. ad sui ordinis fiatres ingenue fatetur ab anno I . suae aetatis B. Ignatium sequutum fuisse, re M. a quo suorum itinerum Comes electus ne latum unguem ab eius latere unquam dimoueri potuit, siue domi contineretur Ignatiu . siue extra. domum aliquo pergeret. Deinde narrat omnia huiu Beati facta dictaq. scriptis mandasse,& quae ipse viderat audierati& quae vel a Ludovico Gonetales probato viro, di ignatio coniunctissimo, vel a Patre Lainea primo Ignatij socio acceperat . Hic igitur in vita sui Fundatoris lib. s.cap. vlt.disputationem longissimam
instituit, qua prudenter & eleganter v; s et Ignatium excusat, si
15쪽
qυἰ, Qrce temerario ausu Eius spreuerit impr6baueritq. vhtestem edquod miracula non patiarit. Quod Ludovicus Granatensis, clim, ad eumdem Ribadene iram de vita Ignatii ab ipso conscripta serret sentcntiam, comprobauit. At non pauca oriandinus, caeteriq. post Riba denetram attulere miracula. Cuius igitur fidei standum Si Ribadenetrae, ergo Ignatius miracula non egit: si oriandini caetero, rumq. nouissimorum, ergo fidem meam Nigronius non ableget, si Iosq. Caraccii lum, &id usum testes non appellet. Discat mihi misnora credere,qui illi suisq. maiora credere non recuso. Cum lcntiaque hoc mirabile non sit alium alio in investigandis veterum m numentis, Vel diligentiorem, vel certe sertunatiorem plerumque existere. Quod mihi Diuino munere datum fuisse non obscure, ut
humanissitne , Catacciolus ipse sign ificare dignatus est epistola ad me data sub anno 16ir. qua eratias Deo raret quod meo labori
propitius annuerit multaque sub ruina veterum temporum, vel sub modio Religiosae humilitatis latentia mea conquisitione in lucem dederit . Ita censuit Gracciolus , cui specialiter meae reuisendae Historiae iniunctum est opus, unaque cum alijs grauissimis Patribus eam approbauit, non lalsa opinatione deceptus, sed validissimis ductus lationibus , post eodices exactu col latos, qui consulto in terea apud nos asseruantur aptiori tempore proponendi . Quid autem potuerit Ignati j animum inclinare ad nostri ordinis institutum suspiciendum, & suscipiendum, omnino non constat. Portasse tamen ham quae subnectam prudentissimum virum coimmoda in erunt . Fulgebat ea tempestate nostra Religio legum no uitate, insignium virorum virtute,& sanctitatis nota spectabilis, Templi nitor, solitudinis amor, paupertatis studium, cultus diuini
puritas Venetorum animos adeo nostris devinxerant, ut eorum de
praecipue Io. Petri Carrast consilio grauiora animaru negotia disponerentur . Nostrum igitur probitatem proprius cum olfecisset Ignatius, nec ea ambitionis face vreretur, ut vellet nouae prolis parens
appellari, potuit iacile in illam mentem incidere ut nostris legibus adstrictus Deo dicaretur. Animo etiam versabat Ignatius quae pati necessest in nouo Clericorum ordine landando. Haec enim illa erant quae in Vicem Iconuentu anno salutis 1339. postea ipsuminiosq. a proposito coadendae Religionis dimouere videbantur au , Sic
16쪽
Summus Pontifex, cuius auctoritate nutuq. sanciencia denique.eram γι' omnia, nequaquam fors taunodia Religionis probato consilio, iuberet, potius ad mam aliquam ex veteribus, ct probatis, quarum tanta in i Eccleo iam copia erat, eos aggregare sese, quam ut nouas conderenti
indulgeret: Hare ille. Postremo complacuit sibi in nostro Ordine lanatius quoniam paupertatis erat amator, & magis de Diuina prouidentia quam de humana sibi praesumendum esse statuerat.
Hac enim ratione . ut Ribadenetra scribit, cum Barcinone discede. ret naui transfretaturus in Italiam, nec 1Iccum panem,contradicen te tamen Naucier ecum serre deliberauerat: quod omnino perse-:cisset nisi Consessarij iussio accessisset. Simile est illud quod egit leum Roma abii et,& proficisceretur in Palestina octo enim aureo& o
si re datos in itineris usum statim pauperibus distribuit. Quid immoror in antiquioribus recolendis λ anno II 33. Lutetiae simul cum socijs pauperem vitam in illo itinere ducendi Deo votum egit. &ihoe ipso 3 6. quo Caietanum adit non aliter sibi victum parabat quam quotidiana stipe coacta. Cum igitur nostri ordinis instit tum nec stipe cogenda, nec redditibus subsisteret, & terrenorum omnium sollicitudinem in bonorum omnium auctorem proijceret facile Ignatium eo ipso vivendi modo incensum allicere potuit.
Haec autem quae prudenter expendens Ignatius cum B Caietano contulit cum nostrorum Patrum numero adscribi postulauit, nulla
criminis nota digna esse aggredior demonstrare. An sorte leuitate fluctuavit Ignatius cum socjs Lutetiae derelictis imo spretis nouum vitae genus eligeret Non equidem a Nullis enim certis legibus uti verbis utar Ortandini nulla proprio Duce, atque proposito inuebat. o Mn. Ergo nihil contra Ignatij constantiam praesumendum, si leges non certae, & vitae institutum non firmum. Scio Nigronium vota quaeε omadam Lutetiae ab Ignatio socijsq. emissa recensere, contra quae iscis, et ' set Ignatius si nostris adiungi optassetia Sed quaenam sint vota haec ex Ribadenesta, cui fidem dandam esse non est qui ambigat, au 'ix mus. Anno inquit 'r 334. die sextilis I . in qua Deiparae glorioso in caelum assumpti Hebratur in eiusdem Virginis Templo quod diei- , tur Mons naryrumpro, Lutetiam Ignarius sociis. summo numini haec υου nuncuparum. Primum is condicta ab iis die tantum ne . - B a cessa '
17쪽
emarys ad Italicum iter seruatis aetera pauperibus distribuerintvr P. decundum vi proxιmorum Glutusemper, di assidae consulerent. Ter num vi Hierosolymitanam peregrinatisnem jusciperens , loca an Lia inuiserens, in quibus su commode feri potuisset extremum diem
clauderent. Sin aurem Romam reuenerentur nurui Romani Pιntificis
obtemperaturi, illudq. vitae institui m accepιυν, quod idem Pontifex acceptandum esse decerneret. At quae huiusmodi votorum cum n
sim Instituto repugnantia ξ Accedit quod anno i 337. Ignatij socii Venet ijs coram illustriss. Hieronymo Varallo Apostolico apud V netam Rempubl. Nuntio paupertatem & castitatem proseisi sunt.
cum obedientiae votum non ante Vicentinum Conuentum an O D no Iso coactum emittendum esse statutum sit. Sic enim oriandinus habet: Ea de re cum multis v rinque raIionibus noctes complures
disceptatum esset tandem una omnium mens, atque sententia fuit ad duo priora vota perpetua castitatis o paupertatis tertium in P r a iungendum perpetuae obedientiae, atque exivo corpore unum aliquem I diligendum, cuius dicto audientes essem reliqui, ct cui sua iudicia voluntatesq.submitterent. Haec ille. Igitur illo anno 36. nulla certa lexmulla Religio, nulla de nouo vitae instituto condendo delibera-
tio, nullum votum Religiose statui repugnans . Sed inquies votum Hierosolymitanae peregrinationis, quod est dissicillimum relaxatu, erat implendum. Fateoraed qua ratione factum est ut Ignatius cum sociis nunquam loluerit, eadem Omnino factum fuisset si nostru ordinem aeuouisset. Reliquum est, ut data fides ab Ignatio soci sseruetur. Et quidem minime suspicor moratum virum susceptae fidei seruatorem voluisse ingenuos homines carissimosq. de erere. Egie igitur cum Caietano Ignatius: si hic annuisset, socijs quos e Gallia praestolabatur ad paucos menses expectatis sessitan communic , to firmatoq. consilio omnes sub nostri ordinis legibus simul viueis,' re, timui mori statuissent. Hinc etiam facili manu deduco firmum non esse quod Nigronius . asserit, Lutetiae scilicet multo ante haec tempora Socψtatem Iesu pluribus aditrictam votis coaluisse ,& propterea B. Caietanum n Eo.ὸ itrum non potuisse noui Ordinis institutionem praeuidere. Perlegathb. a. quit quis est Lector quae Ribadenetra tradit ab initio lib. a. usq;ad 6.
Σ, 'μ cap.in quo narratur Isnath in Venetorum Ciuitatem aduentus aris
18쪽
no 1336. & iudicet an coaluerit societas aliqua votis adstricta, ait ordo institutus, an noua condita religio, an de alio vitae instituto probando mens, aut consilium suerit. Praeter illa enim quae,ut mox tradidi, Nigronium conuincunt, consulamus CrIandinum nouissimum harum Hi toriarum descriptorem. Is lib. 2. a g. 38. clare ostendit ante annum II 39. in quo Vicentinus Patrum congressus celebratus est non fuisse de Societate condenda consilium; irno & in tyso Conuentu quam plures in contrariam abiere sententiam. DiseM-tur inquit Orland nuo in eam partim, qua suadebas nihil noui O dinis asumend m, in p/imis verendum esse ne ctim apud non pax shomines deprauatos Religionis nomen inubum esseI. dum religionem i si conderent procurationi alienae salutis, cui prouisum voleban ce rent . Haec ille. Vnde duo licet scdulo colligere. Alterum Lutetiae non aliud Ignatij socios decreuitie nisi procurationi alienae salutis vacandum in primis esse, modum veto non institu fle. Alterum potuisse Caietanum anno 36. de nouo Ordine condendo disserere cum non nisi 39. Iesultarum religio coaluerit di qc. fuerit Pontificis auctoritate firmata.
Ultimo loco & illud inspiciendum est an B.Ignatio ante hunc annum 3 6. reuelatum sit Societatis Iesu futurum se esse parentem . Nigronius ut inferat Ignatium in illud consilium non venisse,ut nostro Ordini adscriberetur citius quam par erat, asseruit testibus ad idem confirmandum Petro Ribadenetra & oriandino vocatis. Sed quid uterque Iesuiticae Historiar scriptor affirmet non me piget in
medium proferre, quo infirmitas aduersarum rationum eluceat. Et
quidem quoad Ribadenc iram spectat,ingenue fateor integrum eius librum Hispano sermone conscriptum non caligante oculo, sed peruigili conquisitione me saepius perlegisse, nihilq quod talem reuela. tionem sapiat inuenisse. Nec mihi Nigionius obijciat Ribadenei-ram hoc assirmare in ignatii vita quam Latine edidit, cum de dono
prophetiae ageret. Frustra enim librum iactat quem perpetua occultatione latere multis ab hinc annis iterata diligensq.multorum conquisitio comprobauit. Quamuis dissicite in hanc partem inclinem , ut crediderim probatissimum virum hunc & fide plenum talia de Ignatio protuli sie. Nam si Latinam editionem Hispana Ignaiij vitae conscriptio subsequuta est, ut idem auctor in epistola ad Lectorem
19쪽
nem hanc semel narratam iterum reticeret ξ praesolim cum caetera rum meminerit quae tanti aestimandae non sunt, si commune Religi nis bonum spectetur. Nec silentio perimam quod prudentibus re rum asstimatoribus illud esset in votis:Ribadenetram soriaste in Himspana narratione huiusmodi reue lationem consulto praeteris os si quam nouerat false vel incerto testimonio niti. Itaque tantum ea Gm , aduocanda sunt quae ipsemet in praefatae epistola non semel repetit se scilicet in hac secunda conscriptione multa cassare, plura adderet singula magis probare certior de singulis factus. Cum & optimi bibstoriae scriptoris munus sit ex antiquorum monumentis illa seligere, quae collatis ad inuicem rebus vera esse probantur illaq. omnino re
spuere, quae falsitatis argui non dissicile possent Nec prodest, Nigrinnium uti Ribadenetrae testimonio non equidem in vita Ignatij , sed in eiusdem vitae compendio. Qui enim fieri potest ut quod in vita lanatij copiose digesta omissum est in compendio colligatur non
ne ridiculum videtur, copiosus esse compendium, quam accurata totius vitae descriptio praecipue in re tanti ponderis λ vel itaque Ri bad ene ira hoc verum censuit,sicq. minime in viis descriptione omisisset, si autem omisit, certe tanquam inane atque figmentum repu lit. Illud praeterea pro hac veritate non leue argumentum est, quod an. Franciscus Ribera praeclari vir ingenii, praestantisq. virtutis, cum in Tractatu Vita & Reuelationibus R. Teresiae di omnes B. Ignatij reuelationes enumeret quot enim describit, tot & non plures in 3 Ribad enetra notant uo huius tamen de nouo Ordine ab Ignatio in-
οα, . Iam nunc Ortandini testimonia expendamus. Tria autem haec sunt . i. ex quibus Nigronij ratiocinatio conflatur. Primum habet Ignatium .sisi Antuerpiae morantem Mercatori pudixisse futurum ut domum S cietatis I E S V ipse fundaret. Eius haec sunt verba. In mercatorum corona fertur precipue in iuuenem Θ Meri a campi Petrum auadratum nomine obtutum isse ,ο fuscarum monuise grates ut ageret
Deo,ὼ quo lectus esset qui olim in Da patria Socinatis Iesu Collegium
conderet,quam praedictionem multis pos annis probauit euentus. Haec
ille. Sed quam fidem huic narrationi praestare debeamus quae Igna .. . i. rio socijsq postea acciderunt ostendunt. Vt enim Petrus Ribadene
20쪽
ra scribit Ignatinsiti Be gium non excurrit nisi annis Domini i329
& 3 o. cum 28. ab Hispania Lutetiam venerit. Hoc igitur tempore , mercatori praedictio facta est. At quis prudenter assereret Ignatium cum socios deinde seligeret & simul cum illis multa Deo vota nuncuparet,deq.vit g aliquo genere instituendo cogitaret noluisse quod a l 'eo acceperat propalare)praesertim cum prudentissimus vir opti-mξ sciret huiusmodi stimulos haesitantium animis, quo timor insci tiaq. pellerentur, esse adhibendos ξ Scio oriandinum in hanc vali dissimam rationem conari:postquam enim praedictionem mercatori sectam narrauit aduertens hoc, uno claudicare pede, cόniecturis etiam probare gestit hanc reuelationem Ignatio tunc temporis factam fuisse & consulto occultatam; Ex ea vero, inquit ideli praedi o Gone manifesum sit iam tum fuisse certum Ignalis, ct reuelatum lib. i. diuinitusinore vi Religiosum caelum te fundaret Etsanetot annorum, si totque graues Audiorum labores non videntur ei Mati, ct rerum g sui diuinarum futuri fui e tolerabiles nisi diuinus quispiam monitus, qui de exitu dubitare non Aneret,prrauilei: quem tamen ille donorum huiusmodi sagacismus occultator planius explicare noluerit. Verum an nouam ut Religionem conderet, quod Ortandinus inscrt,an vero ut proximoru saluti praedicationibus, adhortationibusq. consuleret tot tamq; diuturni studiorum labores ab Ignatio suscepti sint, quisque si velit apud Ribadenetram perlegat, qui de hoc sui parentis consilio lare disseruit. ix quo etiam hausi Ignatium quo gustus re-ib. r. rum diuinarum acueretur studijs operam dedissed ut prosectb quam 'i' parum Ortandini Nigroni,q. verbis standum sit penitus appareret. iNec denique mihi suadere poterit Ortandinus Ignatium reuela- - tionem sibi factam reticuisse cum esset sagacissimus donorum occultator . Quae enim in abscondendo hoc dono sagacitas,si huiuscemodi doni propalatio Ignatij sociorumq. consilio erat prosutura An sorte sagacissitam sic dicendus est iuuatura reticens, cum caeteras reuelationes non reticuit non sagaxὸ sed & prudentis,ime igna- tium solere quae Deo reuelante in sodalitatis bonum accepisset so- Ri Icijs narrare illud ostendit, qu5d cum in Romano itinere a Christo is Domino audivisser Ego vobis Boms propitius ero, illico ijs qui secum