Sancti Laurentii presbiteri Nouarum, ... Homiliae duae. Vna de poenitentia, altera de eleemosyna, ad uitae emendationem pietatemque perquam utiles, typis hactenus nusquam excusae

발행: 1522년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

i JNCIPIT HOMILIA SAN

VO SUNT TEMPORA AB A tisssimo praestituta:in quibus datur duo plex hominibus remissio peccatorum. Est nanque remissio publica,& est remissio priuata. Publica tempus suu habet, priuata suu exercet tempus. In publica fons est indulgentia in priuata fructus est poenitentiae In illa donii de in ista labor hominis. Inissa baptisma, in ista poenitudo. Et quae sunt ista tempora debent agnosci. Tempus primum est ab Adam usque ad

S TO usque ad consumationem saeculi.Haec sunt duo tempora. In primo quid est Peccatum Adam

quod CHRIST VS soluit. In secundo quid

peccata propria, quae Iabor hominu & solicitudo extinguit. Illud generale est a speciale. Advertequod dicitur, Peccatu Adam quod in filiis eius per ficit,diuina clementia abstulit. Sarcinam illam in se suscepit saluator,& euertit quando In primo temopore, Ubic in sonte baptismatis fluuio ν Iordanis, tot clamabat Eaptista,digit ν ostendebat coelcste principem dices, Ecce agnus deI,ecce qui tollit peccata mundi. Peccatum mundi quid est Delicitum

3쪽

Adam per traducem seminis ad filios deuolutum. Agnus igitur dei CHRISTVs tinctus in flumiisneaulit noxiam sarcinam a patre in filios derium tem. Nephas illud pessimum a serpete suggestum:

in sonte intinxit, in flumine aboleuit, in carne creπmauit. Tulit debitum unius 8c donauit indulgentia cunctis. Caput curauit,& sana sunt omnia me bra. Verum ab hoc fonte, uel indulgentia generaπti,aliud iam exoritur tempus, commis a peccata non aqua deletsed poenitudo remittit. Et hoc tetripus utrunque Psialmista David in quinquagesimo Psalmo notauit. Primum tempus posuit, ubi per CHRISTUM loquitur in psona Adam. Et quid dicit Incerta,inquit,& occulta sapientiae tuae maπnifestasti mihi. Et quae sunt ista Incertum fuit sal Dari Adam lapsum in mortem sed manifesta facta est & redemptio eius in carne, & remissio eius in aqua.Vidi in spiritu quomodo clementia tua misssa per unigenitum,& patrem recepit de crimine,&slisi donauit saluti. Ecce incerta sapientiae tuae,quae mihi tua dignatio reuelauit . Quid ergo Adam et ipse est qui per CHRIST uri exultat in David dices, One asperges me hyssopo S naudabor.Culpae etsi mea me obruit, immo crime praeuaricatio

nis foedauit. Sed asperges me hyssopo, id est aqua uiua,5c mu labor. Asperges me aqua filii tui sacro singulae mi ita, Sc mu dabor.lavabis me,& sup nis

4쪽

uem dealbabor. Lavabis me in illo ueturo sonte Scmystico flumine in quo no solii crimen meu extinπguetur scd S candor meus quem recepturus sum, iam super nivem excellet. Futurii est genitor Ut eε mittas filiu tuu unigcnitu qui auferat malu de mu-

do quod per me trigoductu est,& no fraudetur fialii in facinore patris.I lle aperiet uia salutis,ille rese, rabit remissionem sontis,& crimen meu abolebit in aqua Sc spiritu. Asperget me gratiae suae guttis, S mundabor. Lavabit me ignifero lumine, & suo per nive dealbabor. Hsc est primo tepore remissio generalis. Videamus quid in secudo.ltem Psalmiis sta declarat. Usquequaq; laua me ab inustitia mea,

R a delicto meo munda me.Ecce tepus,& tempus.

Superius Adam, inserius David. Ibi lauacrum est aquae ubi dicit,Lavabis me,& sup niue dealbabor. Hic lacryms sunt poenitetiae,ubi dicit David,/quequaque laua me ab iniustitia mea, SI a delicto meo in uda me. Illud publicis Ioc priuatu. Illud gratia hoc clemetiar. Illud omniv,hoc singulare. Illud mysticum hoc morale. Abluitur Adam in corpore CHRIST I,ut uetere abiiciat homine Sc induat nouli. Abluitur David i corde copuncto ut reformet in se specie qua crimen fuscavit. Ille renouat in son . te,iste reparat in fletu. Illu gratia curauit, istu gemitus resormauit. aut comimina suti hirsuto corpore

5쪽

DE POENITENTIA asserens. Usquequaque laua me ab iniustitia mea. Quare usquequaque uia iniquitatem meam ego agnosco.& delictu meu cotra me est semper. Tanis qua si ita diceret, Sanaueras me domine iam ante in patre meo Adam,quado mebra illius in te susiscepta tinxisti in fonte,abluisti. flumine. Liber exisistebam beneficio tuo, nec potui indulta mihi gratia retineresterti em in meipsum erraui. A patris delicto liber etaetiis,proprium commict delictum. De publico ereptus laqueo, priuatum incurri. Noest iam sontis nec aquae praesidium. Quid faciam, aut unde piabor: Nunquid mereor iterum induugentiae tuae imbre perfundi generali lauacri fluis mine delui Absit. Non ego iam aquae munus rea

petam quod ablui. Semel petam quod semel cono

cessum est. Ex mea me inopia redimo ex meo me

Iabore persundo. Est in me exiguus quida humor,

qui non memore torrentis insundit, sed modico sudore inrorat. Laboris mei me guttis ablui quoeoro,uerborumque scintillis: virus in me conceptum

exuri desidero. Usquequaque laua me ab iniustiotia mea. Non iam aqua, sed opere lava me. Non baptismatis sonte,sed poenitentiae rore. Quia delioctum meum cotra me est semper.Vidi me cognoui factu meu:stat ante me delictu quod me desor mauit. V squequaq; laua me ab iniustitia mea,quia

cognoui quod seci.quod ego cognouitu dignanter

6쪽

DE POENITENTIA

ignosce.Despice tu quod ego inspicio. Sussicit me

uidere hoc.Tibi displicui,auerte faciem tuam a peecatis meis,& omnes iniquitates meas dele. Quarer quia delictum meum cotra me est semper.Scriptuest in corde meo,exaratu est sub oculis meis,fixum

est in conscientia mea. Ab'ue tu, quod ego scripsi, exime qd ego depinxi. Haec in figura plorata sun induxi in speculii quinquagesimi psalmi,in quo adas Otu nostru & primi temporis,& secudi gemiona imago resultat. Primi in Adam,secundi in Da uid. Licet ambo siue Adam siue David, primi temporis spacio concludantur. Spiritus est: sanctus qui loquitur in prophetis,& tempus utrius cpa sedistinguit, ut praeuaricationis uenia signetur in Adam, poenitetiae munus exoluat in David.Sermo nan

propheticus Sc praecedentem faciem temporis, Hsequete depingit in psalmo. Vobis igitur dilectissi, mi sermo iste coponitur,ad uos dirigitur ista assertio. Vobis haec disputatio claru prosectum habitura ingeritur,in quibus calor fidei, peccato sorte inoterueniente perfrixit. Mens perdita obstupuit,spes deprauata liquescit. Omnisep futuroru intctio aporiata torpescit. Dum secum unusquisq3 perpedit sio bio reputat,ac intra se loquitur ita.Quid tacturus suin modo,quid super agendum est mihi, aut quid restat speradue Redeptus sui,& faetus sum seruus er suera,& laetus sum seruus peccati. Perdidi

7쪽

DE POENITENTIA.gratiam largitoris, amisi beneficium redemptoris. Claro corpore egresctus de fonte, coeno me iteru in mundo perfudi, limoque iactaui. Purus de gratia dei, lictus sum de propria intemperatia perditus. Error meus de filio famulum, de intimo inimicu, de haerede extem. Violaui symbolum meu,corπrupi pactum in ipso uestibulo sontis conscriptum. O qua infelix coditio. O quam miseranda consilia. Operibus me diabolicis rcnuntiaturum spoponderam,& implere no ualui. Malis quibus carui,in ipsis relapsus contamin .Euangelicam tunicam,rursus in pellicia cZmutaui.Stolam meriti qua munda texuera, labe uitioru suscaui, & nouu homine iteoru uetustate contexL Quid nunc requiro, aut quid expecto adhuc,ubi quaero sontem, aut ubi inuenio baptisma uquid estrespectius ad aqua. unquid recipiet me adhuc unda, ut me resermct in utero aquar Sc pariat innocete Aut sorte quaerere debeo adhuc dextera sacerdotis, quae me mergat in Unxe& inde iteru purificet Haec tecum loqueris tu,haec tecu tractas coscietiae tuae onere praegrauatus Sed quae sunt haec uerba tua, o homo cognosce te esse imagine dei.Sapiente te secit deus,prouidu animo,

mente mysticu, sensibus sublimen, & uult te non perdere sed saluare. Non perimere sed protegere. Quare tu desperas,quando ille non despicitet Coninscientia tuam formidas,& ad caput indulgentia: H

8쪽

DE POENITE NTI A. .

sestinas.Quid putas esse sontem qui concepitet Aut quid aestimas esse unda aquae quae te peperit: tau quid aqua est media aut unda in causiar Absit. Sed disce mysterium. Prudentia tua sons,& in te intes

lectus tuus aqua est inundans,habes aspectum cormdis ut uideas temetipsum. Accepistimentem altiorara petentem, sta in altitudine mentis tuae quasi imago de & de speculo hoc deifici operis profunda HAE maris. Habes arbitriu &sensum de deo cocessum. Delibera te cum sisimago det,quomodonon possis extingui.Si est in te prudentia,si habes cosilium, &Proprium mentis arbitrium,deus in te est. Ipse tibi erit poenitetia,& sons,8c baptisma,Sc remissio,qui tauqua in te nec desinit nec deficit. id ambiguus a stitas,quid resoIuerisanimo,& inter inepta taedia conscientiae tuae fatigatus t petas et Peccasti post sontem dapsus es post baptisina, secisti crimen post indulgentiam generalem. id nuc perit iam speset Nunquid intercepta est retributior non est itali mo. Quid circvduceris signum accepisti de sonte,no desperationis sed miserationis. Non desessitionis sed rei nissionis.Non ut unquam desperes.Signum acceperunt Iudaei.Quale circucisionis.Sunii acceα periit Christiam.Quale miseratiost. Ecce simuin Itidasis, cirucisio carnis. In Christianis,circucisio cordis.Sed satis hare illa praestatior. In alia sanguis inessionis,in hac aqua remissionis . Ibiplaga carnis,

9쪽

DE POE NITENT TAhic palma pietatis. Ibi obseruantia rigida, hic indulgeritia regia. Et hoc utru* signaculum CHR. Is T v S pendens in patibulo praenotauit, quando de uulnere suo Sc aquam eduxit sanguine Vasanguinis signaculum daret Iudaeis,aquae uero in dicium gentibus Christianis. Signum ergo tu accepsti de fonte, non iudaicum sed euangelicum. Ex illa die illaq3 hora qua egresssus es de lauacro, ipse tibi es sons iugis diuturna remissio. No opus hahes doctore, non dextra sacerdotis. Mox ascendisti de sacro fonte, uestitus es ueste alba,&unctus es ungueto mystico,iaeta est super te inuocatio,& uenit super te trina uirtus, qui nouum uas hac noua

e perfudit doctrina.Exinde teipsum statuit tibi iussiscem & arbitru . Dedit* tibi notitiam,ut possis ex te discere bonum Moalum, Idest inter meritu &peccatum. Et quia non poteras manes in membris corporiscp copage,liber existere a peccato,immuαnisin esse a noxa, post baptisma remedium tuu in teipso statuit, remissionem in arbitrio tuo posuit, ut non quaeras sacerdote cu necessitas flagitauerit,

Sed ipse ia ac si scitus aspicuusq; magister, errore tuu intra te emcdes, & peccatu tuu poenitudine ab hias. Itaq; desinat duritia, cesset desperatio, desinat ignauia. Fons nuqua deficit,aqua intus est, ablutio in arbitrio est,sanctificatio insolertia est,remissio in xore est Iacrymarii.Nolite resoluere in segnitia,sos

10쪽

D E POENITENTIA.est in homine ppetua poenitudo coseruatus. Ibi est poenitetia ad uocem baptistae qui sic vociferatur in heremo,& penetrabili clamore desertas hominum mctes exaggerat dices,Poenitetia agite adpropinWquabit enim regnii coeloru.Nemo potest supini imperii habere apice,habere fastigiu,nisi fuerit poeniintelle suffragio fultus. Ad regni supini pencti abiliano puenit quilqq,nisi egerit poenitetia. Repetit adohuc baptista, Ego inquit baptizo vos aqua inpcenitetiam sed alter est post me uenies qui uos bametabit in spu sancto Sc igni.Noli tu ia quaerere nccp Iohane,necp Iordane, se tibi esto baptista. Pollut uxes post lauacru,uitiata sunt uiscera tua.COtaminax est anima,tlagucre in aqua poenitetiae,ablue te abudantia lacrymarit,exuberet sons computa stionis in extis tuis. Exundciat aquae uiuae in fibris tuis. aino te uenienti domino,8 ipse te baptizabit in spiritu sancto& igni,habens uentilabrum in manu sua,

qd est inspectio,vel pJderatio poenitudinis ac pecσcati. ipse epedit in te uti uin pondus, ipse inspicit in

te mole & mole. Vnam poenitentia ,8c una pesti lentiae. Et poenitentiae quide fructus,ac si triticu cogerit in tuu prosectu. Peccata uero tua quasi pestiWletiae paleas coburit igni inextiguibili. Haec est priuata remissio,intimo corde prouocata,& poenitu

tudine adquisita. Multa sunt repetenda, plurima

SEARCH

MENU NAVIGATION