Prælectio theologica moralis habita publice in Senensi licæo a Vincentio Mannotti anno 1769

발행: 1769년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

prodire ad evitandam molestiam , aut criminis turpitudinem, Selerisse mori sertiter potius, quam iugum capti Witati subire Non ita mile ex solis collegisset Angelicus Doctor na- aura, principiis, neque his in casibus licet alicui sibi mor tem consciscere, nisi a revelationis praesidiis, is di. in Legerationes, momenta decidendi mutuans comperisset, vitam

est quoddam donum divinitus homini attributum ejusque potestati subiectiim , qui occidit, o visere fatii ad blum Deum pestinere mortis in vita judicium 'ominem constitui quidem dominum ui ipsius per arbitrium liberum circa ea, quae pertinent ad hanc vitam , quae homini arbitrio li

bero regitur, non tamen circa ea, quae libero arbitrio non

subiacent, sed Potestati divinae ideoque non posse se ipsum

interficere, neque ad beatiorem vitam . capessendam, neque ad evadendas aerumnas sed neque ad puniendum aliquod a se commissium peccatum, tum quia in hoc sibi maxime nocet neces rutium paenitentiae sibi tempus adimens, tum quia nonii et criminis reum occidere, nisi per publicam Potestatem LDe it ordinatam , ut nem sui ipsius Iudex esse queat; pr terea neque licere ulli sibi manus violentas in serre ob metum, ne in peccatum , vita diutius producta, deinceps consentiat; Deus enim, ut Religio docet, hominem in quocumque en lationi aestu liberare potest a crimine, & gratia adjutorio sisestinere, ne peccet denique ad sortitudinem pertinere, quod qui ab alio mortem pati non refugiat propter bonum viri tis, sed quod sibi necem inserat, ut malum aenae declinet, hoc hahere quidem pecae quamdam fucatam fortitudinis, quapropter quidam se ipsos interfecerunt falso existimantes 1 fortiter agere, non tamen esse sortitudinem veram, sed magis infirmitatem quamdam animi laborum, dolorumque

sug nimis sibimet indulgentis, mollitie deserentis ossicia , ardua qualibet brmidantis.

12쪽

Quapropter uicidii numquam apparere potest ex omni parte dei brmitas, nisi illudis rationi human Fidei tu minibus, mirabili nempe utriusque concordia, deforme omni

ex parte ostendatur, neque omnimoda ejus patere dita , ii

si, ad Legem natum muI,in ad justitiam, S ad charit,tem in ad se ipsum, & ad communitatem δε ad supremum denique rerum piitiem, Legisque divinae Latorem compare tur Appossit itaque Tertullianus ajebat L. i. de anima Cui nam ve ita comperta line Deo Cui Deu cognitus me Christis Cui Christu exploratus sine Fidei Sacrament, Sine Fude igitur, ac Religione veritas praecipue quae ad mores, inrumque candorem pertinet, nemini comperta esse potest, Q a res ut adhuc luculentius appareat, cursim animadvertet liceat . Naturam hominis, piae lolo rationis intuitu percipi tota non poterat, auxilium aliquod, quo qualis,

quanta Oret viciere muc, desiderarie.

i. Diuinam vestatem hoc nobis detexisse, quod in nobillate hxt, mentis humanae videlicet depressionem per peccatum delapse, liberi'. infirmitatem arbitrii a culmine sanitatis in profundum aegritudinum, atque morborum dejecti, quod superna illustrationis indicio cognoscere necesse omnibus suit. 3. Certos nos et , quod existimuet, at quomodo exist mus, an semper existentia erimus preditio quom bpost fata superstites suturi sumus nisi Fidei lumen nostris entibus affuls stet ignoraetutos usque. 4. Necessari Deum existere, sed qua si essentia summi illius Boni cui debemus id omne, quod sumus, cujus

generis cultum Supremus rerum opifex a nobis exigat, incassum quaesituros, nisi Deu ipse locutu est olim stri Po-eribui in Prometis, vi nobi is Filio. s. Cogitandi facultate pollere hominum genus, sed numh e aeulias spirituali tantum substanti si a de peculiaris,

13쪽

iit nullo modo corporea ne per divinam quidem omnipotens tiam portit aptati, semper certaturos, sepositis Divinorum Oraculorum scitis, subtilio rex, Guὸaciores Philosophos, semperque litem suturam ess sub Iudice.

6. Denique nasci nos mille miseriis, & aerutrini obnoxios, qu1 experimur, Wab incunabulis patimur, sed qua de ea uias, id factum it, quo nam fato, neminem nolitum , si Religio sancta conticuisset, divinare potuit , cum noveri mus homine quosdam in hut ne ignorantia probrosum te stimonium sola duce natura duplicem Deum alterum mni, alterum mali aut horem tam falso, quam inepte finxisse. Ec jam dicti duo conssequuntur Alterum, cum sibi semper ita ratiocinando, disserendaque de moribus constet Thomas Aquinas, non alibi tutius, neque utiliuς, quam in jux operibus hauriri posse piscepta vitae alterum, illum vere me honestum probumque Uirum, qui omnia prorsias ossicia ita persolvat, expleat, ut Legibus, cujuscumque demum generis eae sint, nihil debeat universis Quis itaque nostrum, A A., agistro illi non fideret,

qui morum p cepta tradens tim quam a Lege naturae mgem Divinam ejus it QDocteinarum puritati ita studuit

ut cum in nonnullis quorumdam eterum scriptis aeute,

E suspensio gradu Lectori sit incedendum, ne a sententias parum tutas imprudenter impingat, in hoc uno Ecclesia 1psius, Pontificum testimonio liceat pede inoffenso de Thomae igitur Aquinatis insistentes vestigiis, nec umquam ab ejus opinionibus deflectentes, a Pilosbphia dise

mus , nihil aliud esse morale virtutes, nisi propriae rationis usum, atque humaena productionem natam , ne falso queramur, nimis rive pondux esse nobis ab Evangelio su-

Perimpositum; neque supervacuum Philosophiae studium p

14쪽

tantium fit, aut nimis prophamim, aut minime dignum: quod fimum omnium in illa sese offerat di initate pra

ceptorum, quibus iter ad superos expeditur, pos quam ii lud summo habuit in pretio Angelicus Doctor naturalium Legum prae Et e fis studiosus, nobisque authoritate sua commendavit . At jux quoque exemplo incitati revelationis praesidiis adjuvemus naturam, ne sibi relicta fatiscat no fin1sque mente in scopulos, iriesique coniiciat, veraeque vi tuti notionem putemus ossi quidem in nobis inchoari rationis opibus, qua nobis natura ipsa suppeditat, ne R

ligione tamen, Divinis iue recepti perfigi minime posse. Sic enim, doctrinae 1 verita Evangelicae , quam initio

humanu animus reformidat, adiumento rationas, veluti quadam illecebra demulcebitur, cingeniorum liberius opina tium compresia licentia rerum omnium examen ad stabiles probitatis leges se totum convertet, cunctis recentium Acaedemicorum laqueis contritis in tuto posita fit, cum tuo fovebitur inter homine charitas, plurimaoue bona in societatem quoque redundabunt civilem 'eligioni nihil erit detractum, si s udio compirandae salutis Philosophia Gliam eamdem ad causam advocetur nos denique ad Christianam pietatem propiu adspirabimus, si praeter divinam authoritatem, qua premimur, Murgemur, naturalibus ad eam, rationibus, & viribus, quantum rex patitur, enitamur, dummodo Gratia Nova Legis confisi salutem nostram in Dei manibus collocemus, nec eam libero com mittamus arbitrio, quod licet in nobis vigeat, viribus quidem attenuatum, non profligatum, aut extinctum, ut delirabat ut herus, attamen non solum per illius aetatis, queante Reparatoris Adventum fluxit, longissimum intervallum,

sed etiam ad me usque tempora homines non fecit misi rabili experimento, neque facere potuit, nisi sonteς,4 no xios, mordibus inquinatos. Agi-Dj iij o by Ora e

15쪽

Agite lique Adolestentes optimi, quos Deus in sui soniatem Ministeri lem ter ac suaviter advocat, ad opus vangelicum implendum elestibus invitat Astatibus, ut ali quando efficiamini o a grex is exani,no. Ad vos praesertim spectat morum, vitae regulas, artem lue cognostere, qui

sebetis olim in eis ad salutem per idem, s. es in Cbristo Iesu, ut in secunda ad Timotheum scribit Apostolus. Clementissimus omnium nostrum 'ater PETRUς LEOPOLDUS Scientiarum, Resipionis, Hetrus in ei ut

lil ac Majestas amplis imum mili munus demandavitor dendi publice obis in hoc Senarum I. ucaeo Celet,errimo rissciplinam humanae vitae, morumque Ministram Excellenti simam, vestram nempe Provinciam itinere mecum per graudata non intermisso, tuae disciplina si, unde oritur, repetatur mirifice prospicit communibus humani generi commodi , quibun ii uendis, non evertendis e lesia Christilnata est in Imperio, di homine arcte cum Deo, atque liuet se mutui officii coniungit. Non ego turliato aditio ri os, neque vobis lutule, ta comin mirat, paludes ut vestram Rendi cupiditatem, ac veluti stim explere possitis, sed puros, ac tincero in

Angelici Doctori operibus ut indicavi, Fontes aperiam unde Evangeli, Doctrinae sicliolastica methodo expositae,inerra M in siluberrimi Latices abundanter exiliunt. Facite ut latit, vester assiduus mea tenustate adurus,

Dei optinu Maximi ocationi Sancte. scientiae, quam irae duce addiscetis , dignitati is Amantissimi Principis nostri Consilius, a Beneficus cum sate resilaondeat. E N MDCCLXIX.

SEARCH

MENU NAVIGATION