장음표시 사용
231쪽
at ei omnes Augusto tributi honores deis cernerentur, cum hi non essent statim decreti, non alia mortuum re, quam publiea sepultura decoravit quare etiam in num Alexandrino, qui imperanto Nerone signatus est, dicitur tantum Iia
BEΡΙΟΣ. ΚΛΙΣΑΡ, estque ejus caput
laureatum, cum tamen Augustus et Claudius in ejusdem aevi numis dicantur ΘΕΟΙ, et caput radiatum onerant. Uxor . Vipsania Agriminu, M. Agrippae Iia, quam ximio dilexit λ , verum repudiare jussus est ab Augusto V. C.'4a, ut Iuliam Augusti . duceret. Data subinde in matrimonium Asinio Gallo sola omnium Agrippae liberorum miti obitu excessit V. C.' 3 3. Filium habuit D stim, de quo mox Numis ipsa
Uxor II. Iulia Augustiis Scribonia filia, cum qua primo concorditer Lxit, mox dissedit, a patro Propter i. bidines in exilium ejecti, quo tempore maritus Rhodi vixit i . De ea vid plura supra in eius numis. Ex hoc matrim ni natus Aquileia fidius, sed mortuus
Num hujus partis anni non exstanteerat, quanquam et huc perlineant num trib. potestate XXXVIII. inscripti, quos descripsimus inde ab anno V. C. D.
Num restitutionum. IIo dedi in tractatu de numis resti
Irimi commatis peregrini. Graecae urbes libera non paucaenumos cum Tiberii capito signarunt, qui patriae mentionem vix omittunt. Coloniarum num plus dissicultatis pariunt, de quorum patria in compluribus jure dubitatur, ut qui inscribuntur C. C. I. . vel C. I. A. vel P. P. D. D. vel P. S. S. C. quos descriptos vide inter numos Carthaginis. Adde aeneos variae formae cum epigraphe ROM. T. AUG. qui sunt per-Doquentos, et de quibus, quorsum e tineant, iudicavi in numis Λugusti commatis peregrini.
De nomine Claudiani egimus in Annalibus ad V. C. D. Germanicus di-etus est propter res a crinanico Prae claro gestas '. Claudiant nomon et nu- mi, et marmora hactenus nota ignorant, ut et Germanici nomen numi, sed habet istud marmor apud Gruterum g .
Augusti nomen ad Tiberium hereditario jure pertinuit, illud tamen non P- ab Dio L. LIX. l. 3. b Suet in Tib. e. z. εἰ Tacit Mn. xcia, et Anti II lindySuet tu Tib. e. 7. e Guet L e Dio L. LVII. q. 3. g pag. 101. I.
232쪽
petiit, ut diserte Suetonius ac ne Augusti quidem nomen, quamvis herc- ditaritim . ullis nisi ad reges et Onastas epistolis addidit Dio, qui Primum obiter scribit, cum Augusti nomen non accepisse γ, paullo post opertius in haec
verba φὶ Augusti nomen non quidemtistimabat, audiens tamen, aut scrotum
legens ferebat quare etiam sorobat, sol numis omnibus, et publicis epigrammatis continuo, ex quo imperium adi itidie Augustum.
Pater atriae. IIo honoris vocabulo cum Perpetuo abstinuisse unci nimis est scriptorum in nium sontentia. Suetonius ait cognomen Patrι Patriar, et civicam in vesti-hialo Oroniam recusavit, id quo alibi copiosius confirmat φ . Idem adserit Diohinis Ioeis in et Tacitus g): omen patris utricle u mulo ramitis ingestum repudiavit, id quo alibi iterato inculis
Historicorum oraculum consimmant num Omnes, ac marinora, si qua
sunt certae fidei quare satis mirari non possum Mediobarbum, qui nullo auctore Tiberium statim mortuo Augusto atrem atria dictum temere adserit, idque tanto magis, quod ipse nullum
profert num una eo titulo inscriptum. Eodem errore Palinus, sors ducem Mo- diobarbum secutus Tiberio numum tribuit inscriptum II ATHΡ ΠΛTPI- ΔΟΣ qui per hanc ipsam epigraphen est Augusti, aut alterius, modo non Tiberii. Ponti rimaximus. Vide, qua de hoc dicta sunt ad anonum V. C. 63.
Imperator. Imperatoris titulo tanquam praenomunis abstinuit quoque, ut tostatur Suet nius λὶ Praenomen i eratoris
recusavit, o Di in eadem orba i , qui et alibi tradit, imperatorem se nisi
a militibus vocari passum non esse m . Consentiunt numi, et marmora, in quibus eius tituli non scribuntur: IMP. LCAESAR, sed simpliciter: TI. CLDSAR. Valeant ergo num uni Goli Eio comperti cum epigraphe ATTO TIBE.
PIOΤ etc. Imperatorem tamen a victoriis se diei sustinuit. Vidimus in annalibus ex numis, Tiberium in trib. potestate XII. suisse timperatorem . atque sub ipsum imperii aditum imperatorem Ull. Beliqui igitur numeri inter victorias Praec dentes dispertiendi, quarum quidem meminere historici, qui tamen semper adderent, o quibus acclamatus sit imperator Tros latorias refert Dio,
quas ea acclamatio consecuta est, numirum ad V. C. 46, 50, 63, reliquas dissimulat. Velleius Tiberii res
bello gestas, antequam imperio solus potiretur, enarrans, ait, Eumo temtriumphos meritum, tribus sisse conιemtum Ex quo apparet, eum septi dictum imperatorem ex rebus gestis. Ex quibus septenos triumphos est prom ritus. At quae suerint hae victoria ac
233쪽
20 Itriumphi uiua tituli feraees, disseilo
est decidere; nam neque ex omnibus latoriis Augustus Tiberio triumphum, aut imperatoris titulum decerni os pas u . atque hunc indutii etiam tum, cum bellum nulla memorabili re patrata finiebatur ut supra ad imperatoris Λugusti titulos observavimus. ediobarbus quidem septemplicem hunc titulum eris lis annis adfigit, at monumenta, quibus mittar, Goliata ciunii atque alia dubiae fidei. Fuisse Tiberium V. C. 4 Imporat rem II., colligitur ex marmore Gruteri quo is dieitur COS. ITERUM. luP. ITERUM. itidos votivos pro reditu Augusti fecisse Hos Iados Di peraetoa doeet Ieto anno 4 , additque, Tiberii tunc in Germania absentis nomino eos obitos a C. Caesare Imperatoris Il. titulum obtinuit Tiberius usque ad anisnum V. c. 74, quo die coepit IMP.
VIII., ut supra ad eundem annum deis monstravi, etsi intenea nobiles aliae viis ctoriae intercederent, neque, quoad, xit, eum deinceps iteravit, ut adeo ejus moi tui tituli fuerint, quos enarrat ammox ruteri
Aures, et argentei ----- α gentei signati in variis Cretae urbibus, et caesareae Cappadocia vario modulo BR. Aenei max mod commatis D.
Aenei max. Od. ommatis Peregrini, praecipue coloniarum --. - . R. I. II. IH sormae D. Alexandrini BD. Pag. XI. . Pag. 236. I.
234쪽
DRUSUS TI. Natus Tiberio, et Vipsania Agrippi
na non satis certo V. C. anno, maturatisque honoribus V. C. 64 quaesto 6 consul designatus, a tum missus a Tiberio patro in Pannoniam rius exercitum regionis excessu Augustinavis rebus studentem ad obsequium T vocavit b). V. C. 63 consul, τ 3 ob res Germaniae compositas, et Vannium regem Suc vis impositum ovans urbem intrat v). V. C. consul uerum , 75 trib. Potes talem a patro accipit 4 . Neque diu post haec superfuit aetato media exstinctus. Nam Sejani potentiao adversus ejus etiam os in jurgio verberaverat φ . qui vindicta cupidus ac iam pridem ejus caedem animo volvens
consilio eum Livia Drusi uxor communicato, quam antea sibi adulterio obstri xerat V. C. 76 sui securum veneno medio tollit i . Scelus tum propter Seiani metum eoopertum, hoc tandem V. C. 84 ca os vulgatum est faciente indi-eium Apicata Seiani uxore, quae eum suos quoque ex hoc liberos paterna calamitati involutos videret, dolor amens
misso ad Tiberium libello auctores proindidit, equo mox ipsam iteremitu . Fuit hie Devsus bello habitus idoneus, at animi luxioria, et remissioris vitas u . Vili etiam sanguine gaudebat usque adeo ejus fama vulgata, ut aeutissimi quique gladii Drusiani vocarentur l. Temulctntia, et potandi libidine patrem aequavit, reliquis omnibus rebus inserior habitus i . um publice funeratum dixit
Cassiodorus m . Ia numis tantum dicitur Drusus Camaar, at omnia ejus nomina complocuturmarmor apud Chandierum quod eum
Vxor Livia, et promiscue a reteribus dicta Liviala, ait Caesaris vidua, silia Drusi senioris, et Antoniao, toror Germanici, et Claudii, mulier libidinis extremae, et Sejani adulteriis Patens. Parii cops caedis mariti re patefacta aliis Tiberii jussu necata, aliis tradita matri Antoniae et ab hae inedia ad mortem adacta roditur u . In marmore apud ponium ejus iit mentior CYRUS LIVIAE DRUSI. ΑΕ S. ΜΕ-DICVS, quo nomino Sponius Parum consulte intelligi Liviam Augusti uxorem credidit nLiberi Tiberius et . gomelli, de quibus infra silia desponsata Primum
Seiano test Zonara, sed eventu caruit propositum. Nupta dein V. C. Neroni Germanici filio qὶ hoc caeso maritum nacta est Rubellium Blandum eque- a Dio L. LVI. 4 25. ac Ann. I. 14. M c Tae. Ann. III. O. et XII ad. d Tae Anti III. 56. ac Ann. IV. S. D Tae. An n. N. S. 8. Dio L. LVII 4. 22.suet in Tib. e. 62. Dio L. LVIII. l. is li Silet in Tib. e. 52. i Tae. Ann. I. 6.k Dio L. LVII. l. 13. Dio ibid. l. 14. Plin. . . L. XIV m in Chron ad ann. 776.ri luser ant. p. 52. n. XV. Q Dio L. Gus ali p Mise. p. i42. Taeti. III. 29.
235쪽
MHa a miliat V. C. B Imperante claudio oecisa sui V. C. 96 urgente per aemulationem Messalina D. Num te
Ex inscripta utriusquo Caesaris trib. potestate apparet, numum signatum V. C. 7 6. Ceterum dubitare liceat, an revora in huius num aversa notetur tribunatus V. Nam etsi sic legatur in novam mana Valuanlii editione, in vetero tamen legitur XXXV. Tanto major suspirandi causa, quod idem Valliantius, cum eundem ipsum num um in Tiberii, neta describit, rovera legi TR. P. XXXV. adserit quanquam et alium sic delinea tam sistit Morellius:
DRUSUS CAES TL AUG. COS. H. P. R. . sic omnia. Caput
n. . Editor Morellitus museum, in quo uismus lateat, non citat.
M. CAES AUG. P. H. R. P. XXXV. Caput Tiberii. V. Mediobarb. DRUSUS COS. II. D. P. Caput
iis Cayut nudum. TI CAES AUG. . . D. P. XXXV.Cviae laureatum. AH. Morellia . n. 5. Num os hos studiosius descripsi Pr
plerea, ut tanto Iuculentius appareat, eos omnes extra urbem signatos. Nam primum Tiberius in argentea sua moneta nunquam hac apitis epigraphe est usus, quae in Praesentibus numis egitur. Deinde non modo desunt integra vocabula, aut saltem eorum Prima n ta ad niciendum vorum sensum, sed etiam elementa ipsa aut sunt disjecta, aut minus Latina, aut alia aliis temere substituta. Ad haec Patris Patriae mentio in num postremo quam parum eo
veniat Tiberio, satis ex iis apparet. quae supra ad huius Caesaris titulos notavimus, nisi forte Morollius ex hocnum P. . pro P. At iniquo excepit. Verisimilo videtur, numos hos omnea CaesareaP, quae Cappadocia regno paullo ante in provinciam redacto denarios plurimos cum Augustorum capite etiam Latino inscriptos signavit, Et aliquotica aureos quoque, Cusos fuisse. v. ae Acin. VI 27 b Dio L. LX. l. Id. Seneca tu clavia v. 944. Cis 2
236쪽
Juod si in hac inscriptionum perversitato alari potest notata in his numis trib. potestato XXXIV. XXXV. Tiberii, e rum aetas Perquam vicina est iis temporibus, quibus detecto Sejani et Lia villae crimine pater Tiberius filii Drusi caedem gravissimis poenis ultum ivit, qua Caesaris perspecta voluntate quameunque ea urbs hinc patris illine litante novennium mortui imaginem inis mi proposuerit. Atqui et Harduinus sa-bricam in iis prorsus a Romana abludentem agnovit, dum horum binos fabricae Himanicae, ac rudis dicit Pel Ierinio id genus plures ex Epiro adlatos testatue uelleyus h .
Caput laur. E. I. vel II. Hunc numum vix credam in urbe fiagnatum , quia nota S. C. in eo desider tur, et quoniam medius est inter aeneam Primae, et secunda sorma monetam commatis 1 ., quod ex eruditorum variis iudiciis apparet. Nam Valliantius eum aeneis I sormae accenset ς , orellius II d . Alibi hic numus non exstat, Et videtur ipso Morellius Picturam ex Vaillanti imagine mutuatus, qui forte, ut saepe alias ab eo erratum, coloniae nomen in num scriptum non id
POT. I in medio S. C. Sine migrvho Caduceus inter Ulex cornucostiae, quorum singulis insertum caput uerile. Q. Mus Caes. Sunt haec capita Tiberii, et . go melloruin Drusi filiorum de quibus imfra Numus hic certo signatus est V. C. b, nam tum Drusus trib. Potestatem l est auspicatus, et mox ipse, e .gemellus vivendi finem secere Typus ipse symbolicus eleganter secunditatem, et felicitatem imperii notati
in medio S. C. E. II. Mus Caes. Fuisse Drusum pontificem, numi d cent, DC ormora. Haec insuper eum staminem Augustalo produnt, ut docet inscriptio Grutori, quae omnes ejus titulos complectitur set
Sodalem Augustalem eum Prodit u que Tacitus sti et marmor apud Fas Ilist. Aug. p. lo. B. L. T. XXXIII. hist. p. 95.d Num Drus. n. 17. is pag. 236 Mn. i. 54.
237쪽
hreitum eum ontiσcem augurem sod tem Augustalem vocat ' .
in medio S. C. PIETAS ρυι muliebre velatum ΛΕ.ll. Mus Caes. Supra in numis Livia velisi ne dixi eapite aversae proponi Liviam Drusia tarn quo loco id et reliqua, quac ad praesentis num explicatum pertia Tum restitutionum Do his egimus Vol. V. in tractatu singulari. Num commotis peregrini. Niam Graeci rΕxstant aenei II formae absque me lione urbis, fabricae barbarae, in cujus Per
la nuda se remicientia. Verum pars adversa misere ab aniἐ-tentias audire opere Pretium.
ToΤ ΥΙΟΣ Caput aureatum, hine lituus, itiinc si ulum. Ita numam uno descripsit ore, livs oensvitque exhiberi Drusum
et in aversa Tiberium is trem, et Germanicum Drusi lilium. Delineari numum ex museo rogis Galliarum Sevius eundem restituit ex mu- se Schwarκburgico ). Eandem lectionem Belleyus ex num Pelle riniano Promulgavit si Hardvinus opigrapite antica ex uinnio regis Galliarum eodem modo describit, at in capite anticae Drusum juniorern, in postica eiusdem Drusi gemellos Tiberium, et, ut ipse alterum anonymum appellat, Germanicum videt e .
Vallianitus his verbis eundem num umdescribit, et caput anticae esse Drusi junioris, Posticae capita Tiberii Drusi filii, et Germanici adserit . Eodem modonum similis epigraphen effert Petrus Fundi auctor musei Theopoli x, ut et Arigonius sed certum videtur, an in bos nullo adhibito criterio ait laniit
Tam Morellii, quam Vallianti l
etio jure suspecta visa est magno Span- hemio, si ut ad utrum Drusum roserendus sit unius, decidere vereretur, etsi nonnihil in seniorem inclinaret ), eumque sere sequitur iebeus ejusdem num inde . Meam qui de hoe num requiret sententiam, sic habeto, quanquam quae dicturus sum, jam sere Praeceperint Spanhemius et lebeus Epigraphanum L, si de Druso seniore capiatur, repugnat fidei omnium tam monumentorum, quam historicorum; nam pria De Col. Trai. p. 9o. Specim P. 155d B L. T. XXXVIII hist. p. sto. e ad τὸ p. 83o. Num Graeci Seet II lab.
L Goth. num P. Soa.. e Impp. domus August. Tab. VII. P. 22. Plin. T. I. p. 729. D Num Graee. p. 9. 3. i de praesti nuru Tom. I P. 32 .
238쪽
nivm Drusus senior Caesaris titulum nunquam habuit testibus numis, neque historicorum inus quispiam meminit, hunc Drusum fuisse adopialum. Perini. credo. eruditus Deauvat ad Pelle rinianum in colonia signatum Provocat in quo Druso Caesari liis tutus additur 3. Is in universo Pellerinii opere nusquam memoratur, quem cedite insignis is vir propter rei insolentiam describere non neglexisset, si revera Drusi senioris is num us esset. Sane cl. Beauvat eum videtur numum intelligere, quem Pelle rinius in qua piam frica colonia usum commemorat, sed quem ipsum vir eruditus non seniori, sed juniori Druso largitur Alium nu-mum citat auctor musci heu poli, in
quo juxta capita Antoniae, et Drusi senioris Praetenditur epigrapho ANTIENI - - - ΔΡΟΥ ΚΑΙΣ ΓΕΡ. at vix
fidem merebitur monumentum aevo adinrosum, quod addita puncta satis ostendunt, cujus veram epigraphon sistit nu-mus integerrimus musei Caesarei: APUT.
si Caesar unquam fuisset hic Drusus, eum titulum in gentis suae decus non omisisset silius Claudius, qui ad imp rium evectus copiosis in omni metallonum is Patris memoriam restauravit. De
inde non video, qua ratione dici possit Augusti suus is, qui in Caesarum lamiliam per adoptionem non transivit. Dubium item auget additus lituus et simpuvium, nam etsi non repugnet, eum fuisse augurem, tamen istud quopiam Probari nequit.
Verisimilior quidem esset Haeduini
sententia, eam epigraphon ad Drusiim un. pertinere adserentis. Verum eur contra receptum, ac constantem morem hie
de quod idem ait, aversam sistere gemmellos hujus Drusi, merum est Commemtum; nam veterum nemo prodidit, alteri nonymo fuisse nomen Germanici, neque Constat, qua causa fuerit inditi insanti hujus nominis, quo neque Pater, neque avus in moneta usi sunt. Vallianti ieetionem, secundum quam
Drusus jun dicitur ΚΑΙΣΑΡ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, non moror, nam sphalma Diar canorum, et quod vix cadere posse videatur in virum, qui vitam in explicandis numis tanta cum aude exegit. Mirum etiam, in aversa cum Tiberio Drusi jun. filio conjungi Germanicum qui illo nondum nato mortem jam obivit in Syria, etsi illius nativitas, et hujus obitus in eundem annum V. C. 7 inc,
Ergo tutissimum . omni de his numis judicio abstinere, dum de certa anticae inscription deniquo constet. Hactenus editos labe non carere, satis indo colligitur, quod iis egendis eruditorum judicia variant, et hos etiam aliquid
dedisse conjecturae, et supplevisse Iiteras mancas, saltem in Morellio certum, qui in num SchwarEburgico confidem
239쪽
dit. Etiam in num simili muse Caesarei Praeter ΚΑΙΣΑΡ perspicuum nihil est. Tempori igitur expediendum du-hium relinquatur.
In Cypro cum epigrapho Latina signati Drusi numi, quod persuadet pro-Positum in iis templum Veneris Paphiae, etsi insulae, aut sita in ea urbis omnis mentio absit. Valliantius eos inter urbes colonias, aut qua Latii iure donatae sunt, propior unam epigraphen Latinam recenset, sinistro sane instituto,
ut diximus in tractata de numis cito In numis Sardium fingitur sede cum Germanico, do quibus agemus in numis Germanici. In coloniarum, ac praecipue ispania numis recurrit frequentius, et quidem solus in numis Italicae, in confoditio cum Iulia avia, aut Germanico in numis Romulae, et Tarraconis.
Insignem alium in incerta Asriesto colonia signatum edidit Pellerinius quem deseripsi in numis Carthaginis. PRETIUM. Aureus apud unum Mediobarbum. Argentei IIIIR. Aenei L formae n. II. C. III. O.
Anno V. C. et a Druso iuniori ex Livia sua duo virilis sexus na nati sunt magna Tiberii voluptate, et immodica laetatione, ut qui cuncta etiam sortubis ad gloriam vertebat IIorum uniluisse nomen Tiberio constat. Alterius appellatio ignota Drusum vocat Tristanus Germanicum arduinus d , sed neuter ullo auctore rem probat. Alterius huius nulla habenda ratio. quoniam insans adhuc quadriennio post V. C. mortuus est φ . Infelicior alter vitam aliquamdiu Protraxit, pr tus a Tiberio, velut conceptus esset Radulterio cognita matris Livia libidi. ne . Heres tamen Ex testamento eis a mei. i. P. 26O. YTae. Anu. II. M. Q Comm. hist T. I. p. lzi. M in nota ad Plinii Tom L p. etas o Tae. Ann. IV. LI. uat in Tib. e. 62. Dio L. LVlli.
240쪽
quis cum Caio Caligula partibus est lictus ot consors imperii constituistus h . Verum hane Tiberii voluntatem Caligula imperium adeptus mox aena tusconsulto evertit ratro imperio ex to adoptavit eum tamen, ac principem juventutis dixit ), sed mox quaesita inter ei V. C. q - . Lege Phia Iudaeum infelicem juvenis exitum tragico describentem φ . Lapis prope Pori in Flaminiam nuper e IIossus in-1elicem hunc adolescentem eo loco suisse sepultum testatur hoc epigrammate: Tib. Caesar Drusi Caesaris F. his strues '. Num id Capita Tiberii et . Amaltheae eoi, nui imposita, absquo tamen inscriptione, comparent in numis aeneis L sormae Drusi Caesaris Patris, quos supra in ha-jus moneta deseripsi. Vtriusque etiam eaput in num Grae. eo videro sibi visus est IIarduinus, sed quam sententiam supra in ejusdeminui
Natus Druso seniore, et Antonia minore V. C. nam V. C. 72, quo
Inortuust est, agebat annum aetatis
XXXII. 3. Germanici nomen traxit aratre Druso, ut supra in hujus numis dictum. V. C. 5 adoptatus a Tibe-vio Augusti iussu Caosa Tiberii filius Augusti nepos appellari coepit. V. C. 6 quaesturam obiit, et Tiberio ad boIIum Dalmaticum subsidio missus est Ex rebus hoc bello praeclare gestis insignia triumphalia, et praetorios honores meruit V. C. 63 , Anno sequenae una eum Tiberio proeonsulari imperio in Germaniam ad expiandam Vari eaedem impressionem iacit V. C. 65 consul, 6 sub Augusti exitum Iegionibus apud Bhenum impositus utrius que exercitus aeditionem Tiberium aversantia, atque ipsummo imperio admovere volentis, sopivit, minatus, i absisteret, o in sui caedem paratum, atque neci constantia, ut haud mullo post a Tiberii verba iuraret quae subinde continuato mermaniae hello Praeclare gesserit, quosque inde hono res abstulerit, in Tiberii annalibus Fgesia sunt V. C. consul iterum
apud Nicopolin Achaia proeedit 3 ei
quidem conlega Tiberio, missusque Orientem Artaxiam Armeniae praeli eis Cappadociam o Commagenem in pro vinciam redigit, V. C. proseelus in Aegyptum cognosconda antiquitatis usa ex hac in Syriam, Pisonis SI- viae praefecti ejusque uxoris Plancinae
injuria , ontumelias, malas artes per Pessus, neque quacunque moderati edeclinares valens in morbum ineidii, cujus vim augebat persuasio veneni a Suet in Titi cap. ult. b Dio L. LIX. q. l. Philo de Iegat ad Caium e sueti is Calig. e. l S. Dio L. LIX. g. 8 d Suet in Cal. e. 23. Dio ι e. e Legat ad c jum p. 49 seq. D oggini asti Verrii p. ibet g Suet in Cal. e. I. ti Dio L. LV. . di