장음표시 사용
351쪽
probos omnis, ambigo. Vide da singularibus his Sexti ni in numi Alexandrinis Achillei.
Flavia Vespasianus natus est in Sa-hinis prope Beate V. Hal. Decembres V. C. 6a, patre Flavio Sabino obscurae originis, matro Vespasia Polla nobili
Nursiae genere orta. Fratrem natu majorem habuit Flavium Sabinum praeseelum urbis, extremis, ut supra diximus,
Vitellii diebus ab hujus militibus obse
sum in Capitolio, et interfectum Deis auctus solitis maneribus a Claudio in Germaniam, mox in Britanniam missus tantum se virtut extulit, ut triumphalia ornamenta, et duplex sacerdotium acciperet h). Sub Nerone Asrioam rexit, eum que in itinere Achaico comitatus, dum eiu sibi ab hoc exitium jam immineret, quod eo cantante ausus esset obdoris miscere, repente contra spem bello adversum Iudaeos portinaeiter tum rebel-
Iantea gerendo praeficitur, illudquo extremo Neronis tempore, et mox digladiantibus inter se Galba, thone, Vitel-Ii magna aequitatis, et virtutis hellicae gloria persequitur. Adversis a Vitellio omnium animis praecipuus Vespasiano auctor acceptandi imperii sui Lictatus Mucianus, qui tum Syriam cum IV. ε-gionibus rexit φ . At initium serendi ad eum imperii Alexandriae coeptum estinante Ti. Alexandro praesecto, qui Hal. Iul. V. C. Ba sacramento legiones adis egit. Qua de causa laetum ut is principatus dies primus in posterum celebraretur Secutus proxime exercitus Iudaicus V non. Iul. ut seribit Tacitus, , ut Suetonius ' V. id Iul. neque multo post Mucianua suos milites in o. spasiani verba adegit 3. Dum hic eum Ieeiis militi has in Italiam navibus Tan mittit, interea Antonias Primus cum exercitu Moesiaco transgressus Alpesvietis ad Cremonam Vitellianis deniquo urhem ipsam exeunte Decembri capit,
caesoque Vitellio imperium Vespasiano V. C. 82 P. X. M. IN P. COS DES. L. Ser. MI Galba Aug. IT T. Vini R Fno cos. Vespasiano in Aegypto, Tito in Palaestina absontibus consulatus in aequentem annum decernitur. Interea Romao alter filius Domitianus Caesar, et Mucianus res Procuranti .
Praecipiendum ad monetam Vespasi ni, numos cum ejus capito in urbe hoe anno nondum usos fuisse, neque udi Potuisse. Nam ut supra in Vitellio dua Suet. l. a. b Suet. . . e Tacit. Hist. II. 76 seq. Tacit. L e. N. Suet. e. 6.. I e, s Taeit i. e. 8o. in Taeti Hist. IV Dio.
352쪽
ximus, hi ante diem XX Deeembriata exu non est, et hoc rerum potionis
fieri utiquo non potuit, ut Vespasiani, etsi per novincias agniti imperatorra, caput monetae urbis insereretur. Besidui dies vix suffecerint sormandis matricibus nova Vespasiani monetae exinvituris. Et revera nullus exstat Vespasiani numus, qui per titulos inscriptos huic tantum anno necessario competat, neque possit in annum proxime sequentem disserri. Interea ex residuis Vespasiani aurcis argenteisque numis erunt non pauci, qui hoc adhuc anno fuerint signati, nimirum extra urbem Taciatus ubi primas belli advorsus Vitellium a Vespasiano suseepti euras enumera inter reliquos apparatus commemorat etiam apud Antiochenses a riam argentumquc ignatur. Constat, ad imperatores pertinuisse ignare aurum et argentum, ut aes ad senatum. Quare aurum tantum , et argentum Tacito meis
moratur, in quod tantum jus Vespasiano fuit, omisso aere, ad quod signandum accedere debuit ac natus auctoritas, sed qui hoc anno adhuc in potestato Vitellii fuit. Ex quo consequitur, quemadmodum certa historia refert, fuisso hoc jam anno signatos aureos argenteosque Vespasiani numos, sed extra urbem, ita ex rerum gestarum ordine eertumeliam esse, aeneos nota . . insignes huic anno adfigi non possis. Aiebam, etsi hoc anno usi fuerunt num aurei, et argentei, tamen deesse nobis certa eorum criteria. Qui TR. P. addunt, etiam anni sequentis dimidio eompetunt, et raro in Vespasiani nuismis tribuniciae potestatis numerus Exprimitur Verisimile est, ad hune annum pertinere complures ex iis numis, qui omissis titulis ontificis maximi, et Amtris atriae, quos non videtur nisi B mam redux adoptasse, simpliciter in is scriptum habent:
similiter. Ceterum existimo, tuto ad hune annum reserri posse sequentes num azIMP. CAESAR VESPASIANUS.
sic 'terque Caesar vel in citis equis, ne sellae curiali insidens, d. ramum ΑV. An. Μus Caes. Ε luxata orthographia, seripto nempe IVEN. vel IVN. pro IVVEN. verisia mile sit, hos numos esse ex iis, quos Antiochiae sub Vespasiani initia signatos dixi, allentibus per festinationem ejus urbis monetariis, iisque Latinae lingua minus peritis, quanquam pri ris modi altiore etiam aevo videre est exempla, qua dedimus volumine . p. si et 265, quin et in lucerna in He culani ruinis reperta legitur NOVM pro NOVUM , . Atque ut Vespasianus hi-
nos suos silio iussit inseri monetae, eosque insidentes equis, sic credam, a cundum hoc exemplum Antiochum IV. vicinae Commagenes tum regem utrum que suum filium equis item insidentem . nisi ii or b Lucerne d Ercol tab. VI.
353쪽
Ad hune etiam annum revocandus esset aureus inscriptus: CAES IMP.
VESP. PON. R. OT CENS., quem dedit Mediobarbus pag. OB, tum et argenteus: IMP. CAESAR VESPAS. PONT. R. OT. et in aversa EP. BED. quem idem dedit Pag. io, quia
stim tu e sot uterque, antequam Vespasianua Pontificatu maximo suisset or-
Sed fallax utiquo est utriusque Nam prior aureus propter additum CENS. nonnisi triennio post ai- gnari potuit, et satis ex modo inscripti ni apparet, numum esse Titi. Numum alterum, Etsi aversam habet in numis Vespasiani et Titi obviam cum hinc capitis inscriptione alibi non reperi. quidem miror. ii mardum hos numn aliis
quo loco Putasse, et quidem in ea ipsa dissertatione, in qua Mediobarbi fidem V. C. 8a P. X. o. TR. P. I. I COS. L. DES. III. P. M. P. R IMP. I. V.
'V. q. II. Tto Caes. cos. Atrox per Gallias Et geminata rebellio, populis Per anni praecedentis tu bida ad rea novas intentis. Harum prior instigant Iulio Sabino Lingone, qui genus suum a Iulio Caeaaro derivari ementitus palam a Caesarem ferebat, revidissipata est sus auctore, et latebris se abdere coacto In altera plus discriminiadve Civili Batavo accitia in societatem Germanis, caesis captisque egionibus Romanis. Domitianus ipse at ucianus ad grave hoc bellum proficiscuntur, sed praevenit Petilius Cerialis fusis duplicilat disiieillima pugna hostibus. Haec late Tacitus Vespasianus in Aegypto absens Tito bellum in Iudaeos demandat. qui diuturna et ardua Obsidione Hieros lyma deniquo expugnat, et evertit S ptembris dio II. Romae Capitolio restaurando initium sit XI Kal. Iul. Vespasianus exounte aestate Romam ingreditur.
354쪽
Caput in his omnibus constanter lau-
Praemitto numos, qui Titum et Domitianum variis lupis et inscriptionibus osserunt, idque eo magis utilo mihi visum, quoniam hujus generi numos parum adcurate in catalogis descriptos via
PRIN. IVVENT. Vterque Caesar vel togatus sedens in aeua curuli, e equo decurrens . elata. V. AR. Morelli
Caesar togatus stans . extenta s. ν
tamen. AV. Morelli ex mus reg. Gall. 3 Antica incerta.
AUGUSTI F. Vterque Caesar velatus stans hastam, et i eum humi attinet. AR. Morelli ex Schwarκburgico. Licheus in Gotha num hunc numum dissi
nudum Barbatum, Data: CAESAD. AUG. F. B. Caput Domitiani nudum imberbe. V. AR. Mus Caes. 5 Antica inceris.
Caesar in suggestu adversus edens. anto unumquemque inferne Aura togata tans. E. I. Valli. Mus Caes. Ex propositis Io numis primi duo
Titum, et Domitianum tanquam Vespasiani filios, Caesares, et principes iuventutis sistunt. Tertii typus totus captus est ex numis Cati et Lucii Agrippae fili rum. Ceterum tres hi num annum superiorem non fastidiunt, et forte horum aliqui signati sunt Antiochiae. quartus et quintus orto sunt anni praesentis, nam sistunt Titum consulem, qui hune magistratum hoc anno cum P . tre inivit, et Domitianum praetoreis iquem ad praeturam ho anno ipsis Hal. Ian. evectum infra in ejus numis doeebimus Numus quartus obvius est, etiam saepe vulgatus. Verum alium nobis objiei Liebeus nostro ut plane similem quidem, sed in quo legit, et quidem ad partem num in occidentem si iam CAESAR AUG. F. COS. ad alteram CAESAR AVG. R. P. Goth. num. . q. Videmus, in hoc num odisserro solas postremas literas B. P. . eum reliqui num omne onerant RPB Si vera omnino haec est lebei lectio, multa sunt citra morem, et insigniter violenta. Epigraphes lectio citra ordinem naturalem inchoanda, quod patebit inspicienti iconismum, uni dexisterior locus, atque is dignior datus Domitiano, ipsa Domitiani lineamenta magis vitilia, quam iii, etsi dispari multum aetate, effugium τι AUG. quaesitum, quod legendum utiquo ore LV. Gur, non Gustus, pro quo magis ex more scribendum in hoc num suisset COS DES IT. qui Titi hoc anno Pr prius titulus suit uare iure dubitare liceat, sitne revera epigraphe tam uinculenta, et sana, qualem eam spondet erudita editor Ex eodem praecona
355쪽
numus idem illatus quoque est Dua Romanae ait lanii editioni η .m it. H. AETERNITAS P. II S. C. Victoria ad-ρrπerans Neratori aludato, et s. Λ stam tenenti Palladium mori. E. I. Anecdotum hactenus hunc numum
edidi in mea νllogo I. Obvia indo a Vespasiano est AETERNITAS AUG.,
at nondum in numis ognita AETERNITAS. Populi Romani Victoria Imperatori porrigit Palladium tracta ab Ilio superstitione, cujus salus, o aolernitas Palladio nitebatur Romam quacunque via translatum, nam haec a veteribus, ut sabulosa omnia, vario proditur, eandem soriunam colonis Troja prosectis praestare debuit Signatus est num us,odem hoc anno, quo Vespasianus accepto nuper oris imperio urbem primum ingre sua est, cui adeo obviam progressa Letoria pretiosum imperii, eique Romanae pignus porrigit. V sit. A. CONSEN EXERCIT. Duae gurae litares s. aquilam legionariam tenentes a teras jungunt. Q. Mus Caes. Insignis hio denarius reeentem conis sensum exercituum Iudaici, Syriaci Aegyptii in evehendo ad imperium Vespasiano exponit. Similem epigraphon habet Vitellius in numis Buis. Vt it Abel C. COS. ITER. n. OT. t is varii, seiunae, Aequitatis, Pacis, Martis gradientis, Ne tuni etc. v. AR. Vt it A.
IMP. V. P. P. COS. II. DESIG. III. Lmperator togatus stans s. hastam a amotante milite Victoriolam accipit. V. Morelli ex mus reg. Gall. V. C. Ba P. X. t. TR. P. II. III. COS. ΙΙΙ. DES. m. P.M. P. R IMP. VI. VII. VIII.
Vespasiano Aug. ILL Cocceio Nerva cos. Titus o oriente redit, et una cum patro de Iudaea victa triumphat. Ianus clauditur in . Vespasianua molitur
A. M. CAES VESPASIAN AUG. P. M. R. P. P. P. COS. III. Caput Iotiis
n. IMP. ΑΕS VESPΛSIAN AUG. COS. III. CVut in aliis laureatiam, in aliis radiatum, in AZ II. c. IMP. CAESAR VESPAS AUG. COS. m. o. P. P. P. C ut aureatum. in V. et 'D. M. CAESAR VESPASIANUS AUG. R. P. Caput laureatum, in V.
356쪽
G. M. CAESAR VESPASIAN AUG. COS. III. vut radiatum, migrapherarior, in AE. II. H. IMP. ΑΕ. VESPASIAN AUG. P. M. R. P. P. P. COS. HL Caput Iam reatum, vigram rarior, in AE. I. I. IMP. CAESAR VESPASIANUS AUG. . . . . . . COS. III. G-ρut laureatum, in AE L.
H. IMP. CAESAR VESPASIANUS AUG. P. M. R. P. P. P. COS. III. mput laureatum i in AE L
tianus adversi stantes paludati . a. alam s. araetonium tenent. In aliis ple
T. IMP. CAESAR COS DES. Il. ΑΕ-SAR DOMIT COS DES II S. C. Ty-ρus idem. E. I. Beger Thes. Br T. II. p. 633. Morelli. Gorius, qui in hos Morolli numos
commentatus est, eos anno V. C. Bassignatos docet ). At enim is judicium
tantum ex Parte aversa tulit, cum o
rellius iniquo consilio anticas ab aversis avelleret, ipse vero Gorius Schlegelii, et a vereampi exemplo anticas, quas fortuna primas obtulit, temere partibua aversis adfinxit. Capitis inscriptionem, quam ego proposui, osserunt quinque num integerrimi musci Caesarei, quae eum Vespasianum COS. I. dicat, invicte arguit, numos praesentes huic, et nulli alteri anno deberi. At vero justum dissidium est in e plicat aversae. Valliantius epigrapheslectionem ex parte num sinisteriore, sivo orientali inchoat, ejusque partem; IMP. AVG. F. COS. DES IT adstanti eodem loco figurae, quam Titum putat, applicat reliquam epigraphes partem quae ad dexteram, sive occidentem incipit, nimirum C AES AUG. F. DES. ad adstantem juxta figuram, quae Domitianus ipsi est, refert. Causa Probabilis, cur aliter capiendas figuras, et aliter ordiendam inscriptionem duxerit, ipsi visa fuerit, quod sigura sinisterior dicitur COS DES. T. quem titulum uni putabat Tito posse competere, qui
revera anno proxime soquente consul II. processit. Haesi olim in stillantii sententia, et secundum hanc praesentes a T. u. P. 1i3.
357쪽
ntimo descripsi in Catalogo muse Caeaare et auctor muse Theupoli. Aliter nune re maturius discussa semtiendum existimo, nimirum partem epigraphes a dextera num incipientem: CAES AUG. F. DES IMP. ad adstanistem guram quam Titum aio sinisteriorem aliam: AVG. F. COS. DES IT. ad adstantem aliam, nempe Domitianum pertinere. Sic statuendi causa multiplex. I. Servatur illaesus inscriptionis ordo quae ex lege Romanorum netaria omnis aetatis incipit a parte, mi dextera, reliqua deinde inscriptione nullo interstitio in irculum eontinuata. FallIantius violente epigraphen contianuam in medio ipsius versus inchoat c ius insolentiam facile quidem agnoverit ipse, sed aliud suaserit redita chron logiae lex. II. Cum ex Vaillanti sententia epigraphes pars ad sinistram posita
ad Titum pertineat, necesse est, talutam etiam juxta figuram esse Titum, et eam, quae ad dexteram adstat, Domitianum. Verum omni aevo apud B manos locus dexter dignior habitus est, et hic etiam competiit Tito seniori, etiam tum, cum hic numus usus est, Q. aignato a Vespasiano conlegae. Si in numis quoque superiore anno deseriptis, in quibus uterque Caesar frequenter pro- Ponitur, constanter videmus Titi et caput et inseriptionem dignior loco p sitam, ut omittam alia omnis aetatis exempla. Ill. Iaillantium manifeste redarguit numua egerianus altero hic a me loco descriptus, qui typo priori-hvs simillimu inseriptione tantum infert, quae ipsa Titi, et Domitianiis mina nunciat. in hae figuram dexteriorem vocat Titum, sinisteriorem D mitianum ergo ex analogiae lege idem de prioribus sentiendum. IV. Tituli
utriusque Caesaris secundum meam sententiam accepti non repugnant historiae et chronologiae. Dicitur nimirum iatu, CAESAR AVGusti Filius DESIGnmitis IMPerator. Cum Titum hoc jam a no revera dictus lacri a patre Ner lor, et adoptatus conlega, pronissimum est, eum in numis ante istud tempus signatis dici DESIGnatiam Peratorem quo modo et Caracallam adhuc Caesarem in numis dici videbimus Neratorem destinatum. Neque repugnat titulus
Domitiani AVGusti Filitis COS DESI-Gnatus rerum. Certum est, fuissem ni illa nurn Nonis April. hujus anni omsulem suffectum ut in hujus numiuir habitur, et nihil obstat, quo minus credi possit, eum iam tum a Patre in Pr ximum biennium suisse designatum tonis autem, ut revera processit V. C. Bab ergo, sinum praesente circa istud tempus signati sunt, potuit, ae debuit diei COS DESIG. ITertim. jus rei dubium
omne removet numus alter Begorianus
in quo aperte Domitianus dicitur COS. DES II At ertum est etiam hunc
numum anno Praesente suisse signat uni,
quoniam Titus hoc tantum anno COS. DES II fuit, qualis in eodem hoc numo proditur. 3. Ipsa quin etiam ait lanitisententia 4epugna chronologiae. In hac. quo tempore Titus iam dicitur IMPerrator Domitianus simpliciter tantum dicitur COS DES. Verum communis est chronologorum opinio Titum
358쪽
non anto reditum ex Oriente et actum Mulier in Getia sedens juxta triumphum Iudaicum a patro adlectum vel Captivus stans Mala rimam . Gimperatorem quod ex eorum mente contigit circiter exeunt Aprili. t Domitianus, ut mox dixi, jam Non. April. certus sui consul qui teste Zonara ipse consulari dignitate conspicuus inter fuit triumpho, ergo uterquo titulus e dem tempore una stare nequit a commode eodem tempore Tito compeii lutulus IMPeratoris DESIGnatι, et una
Domitiano COS. DESIGnat astrum. Deniquo VI. juxta Vaillantium ad D mitianum perlinet sola epigraphesio iior AES AUG. F. DES. Verum quid solitarium illud DES indicat Nimirum subaudiro oportet το COS. Sed haec
omissio plane adversatur mori moneta. rio. Advertit is scrupulus virum eruditum, quem ut ejiciat, non ea fide qua
agere religiosum antiquarium oportet,eto COS. subdolo intrusit, et epigraphen sie proposuit: CAESAR AUG. F. COS.
DES. Verum ea vox in omnibus mus ei Caesarci tum a Morellio Theupoli, Patino, et in Thesauro Christinae odilia conflanter abest. Atque his rite perpensis viderit octor, vjus sententiae subseribendum sit.
I mi testes istae Iudaeae, et do eatriω hi. Incipiunt hoc anno num praetone Iaudis ex victoriis ludaicis partae, in
quibus epigrapho IVDAΕΑ tantum. vel IUDAEA CAPTA, vel IVDΑΕΛ. DEVICTA vel DE IUDAEIS. Tyri:
stante nonnunquam Agura intaνi ere Sunt ex omni metallo, et durat digna ea jactatio in sequentes etiam annos.
V Iit. D. TRIVMP. AUG. Imperato in quadrigis triu halibus d. amiam coronaturia adstante retro Victoria praecessit Aura militaris et cutixtis nudus mani-δus a tergo revinctis,sono tubicen. V.
Mus Caes. De Vespasiis victoriis Iudaieta, aet que illustri triumpho scripsere Suetonius. Dio, at omnium liberalissime losephus' . Adhibitos in triumphis quoque abicines. resor Appianus in egregia deseriptione triumphi Seipionis Num huius anni reliqui memorabiliorerim lit C.
AUG. scriptum intra coronam uernam. in aliis oleaginam, in aliis idem inscriptum θρeo coronas Ieagina inserto.
AV. Morelli. An Mus Caes. Sunt qui existinent. τα AVG. in his numia scriptum pro AVGVIl ut revera
in numis anni sequentis videbimus. V spasianum sese in numis praedicare amgurem. At verisimilius est quod enset I .iebeus d , quoniam auguratus nullum attributum adest, legendum potius AV-Gusto, et notare coronam vel cirPeum. ut moris tum erat, VesPasiano dedicatumque. Num praesto. l. pag. 3 . edit IIOm.d Goth uum P. 15 M
359쪽
LIBERI IMP. AUG. VESPAS. Titus et
Domitianus togati tantes. Q. Mus. Caes. Λversa sumpta est o numis Vitellii, nisi quod in his sunt capita liberorum Vitellii se respicientia. Sed et sola ea pita habebis in numis anni sequentis. Vt it M. NEP ΠΕD. Neptunus edo deaetero ea
cans globum d acrostolium, a. hastam
Hic aversae typus deinceps quoque, ut et in numis Titi reeurrit Nimirum Vespasianus anno superiore, isthoc Titus ex Orient itinero maritimo Romam salvi reversi sunt, unde Neptuno nominere eis honores habiti sunt.
togatus stans mulierem genu cientem sublevat, aliis ura galeata cum ci eo retro stante. E. I. Mus Caes.
In numis Galbae vidimus ROMA. BENASCES in hi, RESURGES, nimirum pro RESURGENS, ut ibi diximus.
Et vero Vespasianus Romam elato uaresurgentem dicere potuit, qui eam cum aedificiis novis, tum resectis veteribus, qua Per superiorum temporum negligentiam, aut Neronianum et mox Vitellianum incendium vitium secere, insigniter exornavit. Atque auroum istud Vespasiani tempus respicit Tacitus, ubi agens de egregiis urbis monumentis Neroniano igno corruptis, hae eontinuo subjecit quamvis in tanta RESUM
GENTIS URBIS pulchritudine multa
m. lit A. S. C. Templum Aerelegans 6 colGmnarum atatuis Uerne, atque utrinquo exornatum, in cujus medio signum Avis aedemtis, cui ad dexteram iadstat Pallas, ad sinistram Iuno. E. I. Pedrus Mus.
Farn a pulcherrimo delineatum sistit Norellius. Osseri hic num frontem templi Capitolini a Vespasiano, postquam in turbia Vitellianis arserat magnifice resecti, aut
verius oriundamentis de novo educti, cui substructioni iactum initium XI. Hal. Iul. anni superioris, L. Vestino oquestris ordinis a Vespasiano adhuc absonio operipiae secto Caerimonias tum adhibitas, ac populi studium eleganter describit ac Ltus Vespasiano vero in eo Persiciendo contentionem non modo comprobat id, quod narrant Dio et Suetonius si . eum ipsum ruderibus amoliendis manum admovisse, ac suo ollo quaedam extulisso quanquam non, ut iidem addunt, primum, nam Pluribus ante ejus advenis tum mensibus jam coeptum aedificium, ut occi Tacitus synchronus et ad cur tus verum etiam ollata ad id opus liberalitas etsi aliena nam jussi laevo Iudaei superstites didrachmum, quod antea in templi Hierosolymilani usus en
de re quotannis debebant, Iovi Capitolino Iargiri ' Quo edicto non aspernandasa Ann. XV. i. h uist. IV. 55. G L. LXVI. 3. lo. Cap. d. o Ioseph. Beli.
360쪽
novo operi accessisse opes vel ex uno Cicerone colligi potest, memorante ' :Cum aurum udaeoriam nomine quotannis ea Italia, et ex omnibus vestris rovinciis Hierosodimam exportari oleret, Haecus sanxit edicto, ne ax Asia e Ortari liceret Ortari aurum non oportere cum a e antea senatus, tum me consule gravissime judicavit Eliam
Philo collectae hoc modo pecuniae magnam vim depraedicat' . Sed do hoc argumento vide plura in numis Nervao ad V. C. 340.
Praeter Iovis statuam comparent innum signa Palladis ac Iunonis nimirum docente Tacito Helvidius pra tor pus aggressus precatus est cumprimis Iovem, Iunonem Minervam. a ro Capitolium vetus, quod ibi face lum Iovis Iunonis, Minervae Et Maditialis palpans Domisanum in Capitolii r staurationem incumbentem, nam sub Tito rursum arserat isto canit u rQuid pro culminthias gemini matro na Tonantis Palla iraetereo I res agit illa tuas. Ea propterea apposito Dio συν- I vis Capitolini appellat Observandum in hoc numo, Palladis signum Iovi ad dexteram, nimirum loco digniore, stare, postpositam adeo Iunonem. Non solus est hic numus, qui testimonium perhibeat, in augusto eo tempIo Palladem Iovi ad dexteram adstitisse. Etenim remota rei Romana aetate hune locum in eodem templo occupasse Palladem nimirum anno V. C. 3qx, et Livius narransis . clavum fixum suisse deaeter lateri aedis Iovis . . . ex qua arte Minervae te tam est. Confirmant istud num Antonini Pii, in quibus tria haec numina eodem honoris discrimine sedentia proponuntur. In aliis
ejusdem Antonini pro diis ipsis propriae
singulorum avea oomparent, rursum lege, sic ut mediunneat aquila, dexterum noctua, aevum
pavo. Idem dignitatis discrimen mortvetus lucerna tres templi Capitolini eoulas exhibens, quam edidit Passerius h . Ex quo apparet, plus honoris impertitos Romanos Palladi, quam ipsi Iunoni petita haud dubio causa ab ipso rei Bois manae exordio, Palladio Troja hue translato, secundum quod Horatiuariu
Nec viget quicquam simus aut aecun-Proximos ilia tamen occvarit
Sed et inter poeta Graecos fuerunt. qui eam ad Iovis dexteram colloeau runt. Sane ex Aristidis rhetoris testimonio' Πινδαρο φησι, καταχει e που πατeo ατη π εζομενη τα ἐκ λυτοι Θερι αποδεχωΘαι, Pindarus ait ad patris eam dexteram aedere, et mandata diis perferenda accipere. Contrarius a. men alibi apud Graecos sui ordo. Naserat Pausania i , Delphos euntibus o currere templum, in quo signum Iovis adstanto ad dexteram Iunone, ad sinistram inerva. Ceterum similem tem
pii Capitolini typum, eundemque cel-
vide repetitum in numis Pro Flacco c. 23. h de Monarchia L. II p. 224. edit Mangey. e ac d L. PLde L. L. P. m. 3. e L. IX. epigr. 4. D L. LXVl 24. g L. VII. c. 5. h Lucem. si et T. I tab. 29. Carm. I. OLM a orat T. L p. to l L. X. c. S.