장음표시 사용
91쪽
adferri posse causam. Primam, quod ex Dion video Antonium jam anno V. C. in et quod sequitur, amico
adhue Caesaro sic Cleopatra amore insanivisse ut non dubitaret, natis ex
Romanus eheu posteri negabitio
Εmancoattis feminas Tert altam, et arma miles, et Padonibus Seri ire rugosis Otest.
se et CleoPatra liberis multas Λrabiae, Λtquc huc vero Pertinet, quod clari Phoenices. Palaestinae Cretae par Dio ), Cleopatram ita sibi Antonium, tes, ipsam etiam Cyrenen, et Cyprum, et ceteros, qui in aliqua apud eum nomanas nempe provincias largiri existimatione sucrant, volui incantati nio V. C. Io, ut ad hunc AEnnum di ne quadam devinxisse, ut sibi imp xi. pulcherrimas iisdem Asiae, fricaequo provincias addicere. Tantum
facinus qui usus erat palam atque in Iuc attentare, levius certe aliquid ausus est, cum in moneta hac aenea atque ignobili reginam pellicem sibi sociavi est Passus, neque noeesse est cum Maκκoleno statuere, non Posso Ant
nium cum Cleopatra componi ante annum V. C. Iaa, quo tandem rupta in- tori utrumques III virum Pax, quando multo anto Antonium graviora ausum vi domus Allera causa peti potest a lubidine praesectorum. Constat, horum olios, quos ovorentia Itomani nominis tonuit, graviter tulisso immoderata haec Antonii in Cleopatram studia, o fuisse Etiam, qui hac una de causa ad Caesaris artes transirent. At uero etiam, qui turpis quaestus causa eam insaniam aut serobant, aut etiam approbabant. Ex horum numero suisse Canidium Crassum, unum ex Praecipuis Λntonii ducitius, num ipsi docent; nam non eru
Cleopatrae solius, quem in huius reginae moneta descriptum dedimus, nomen suum inseribure, nimirum ut queis ritur IIoratius v rrium in Romanos ipsos auderet polliceri. Horum ergo alii, qui magis sobrii suero, Poterant Antonio claviam conjugem legitimam, alii Cleopatram adulteram sociare. Sed haec copiosius illustranda Permittamus tempori, quod forte aliquando plures hujus argumentiis mos, eosque magis integros spectandos dabit.
Supersunt explicanda aliqua, quae ad
inscriptionis, et typos Pectant. In nonnullis post omnes Praefecti titulos adduntur litora F. C. Novam senis entiam commentus est Paraelius, eas explicans: PII ΑΕ Fectus Lassi Foedera tarum Ορiarum, quam rcsulare piget. Ea lileias jam habuimus in numis Vii- eas, et in denatiis Eppii, in quorum
examine diximus eos significaro: Iandum, vel Fertiandum Curavit, quam explicationem maluit quoque imardus u . Literas in his numis solitarias A, B, C. Δ, Δ non posse indicare annos Praesecturae, sed notaro aliquid incomtum, supra in ipsis his commoniariis diximus. Ignota otiam significatio literarum IIS, quae sunt in nonnullis aeneis majoris formae. IIavercampus simili nota in num Atratini putabat in-M L. XLIX. l. 32. li: Erint id in v. ii e L. L. f. 5. ad Iob eri T. I. p. 36.
92쪽
dicari mus eum ad foetos Iesu spectans ), quod absurdum laboriosus hic, at parum adcuratus scriptor non dixisset, si res exisset animum ad similem num um Oppii apud eundem Morellium. Singularis lupus in numis oppii Atratini, et Bibuli Agura duae, togata una, itotata altera in imoca Orum qu drigis vectae. Valliantius in his Anto Humi et Cleopatram agnoscit, puta quo, hoc typo adludi ad triumphum da capta Armenia, ejusque rege Art vasde. Ignoscendus hic error Gilla tio, cujus numus vitiatus fuit, at non Perinde aversampo idem eum Vallis
Iantio sontienti nam nactus num umintegrum, in quo Antonius dicitur COS. DES ITER ET TER. in tolligerora huit, eum signatum, ant quam ni nius do Armenia triumpharet. Allegori-Cus corto est 3pus, sed cuius ego, Parum in obscuris audax, explicationem
Do typo triquetra egi in ipsis commentariis. Inter duces M. Antonii commemoran
tum Armeniae Prooincia conficit d), Mediobarbus LEGatiam AFricae. Verum cum hic numus certa sit merx Goligiana, negligendum puto, donec a viris idoneis adprobatum videro. Num alii commatis eregrini.
ut Antonii hedera redimitum, infra lituus, Omnia intra coro.
IIIm R. P. C. Cista Bacchi inter diaos mentes, cui imminet viat Hiebre nudiam. n. m. m. Mus Caes.
ta Antonii hedera redimitum, o muliebre nudum. IUVID. D. P. C. Cista Bacchi inter duolaementes, cui insistit Bacchus stolatuae
d. cantharum, a thyroum. R. m. m.
Mus Caes. Est uterque hic numus ex istophororum genero, do quorum natura ty
Pisquo hic non agimus, contenti, ea solum attingore, qua in his ad Ant nium ertinent. Quem in uino anni V. C. i5 Antonium HereHem vidi
mus, nunc ex corona hederaco agno
scimus Bacchum, copiosis veterum instimoniis hanc eius apothoosin confirmantibus. Resert Dio οὶ et Seneca Antonium V. C. i ex Italia in Graeciam reversum Bacchum se alterum no minasse, hoc quoquo statuis nomine subscripto, illudque ab aliis sibi tribui voluisse. Cumques obviam progressi Aihonionses Libirum eum salutarent, quem honorem testa Diogene Laorti s iam anto Alexandro quoque M. detulerant. rogarentque ne gravaretur,
93쪽
sibi inervam in despondere, probare se istud dixisse,
at dotis nomine exegisso IIS. quadragies Addit Seneca cum nimis istud durum videretur, Graeculorum quempiam dixisse Antonior κιε, o Zr- τη μ r ea σου Σεμλην προικον An domine Ivpiter matrem tuam Semelem indotatam duxi: Teste Socrato Rhodio apud Athenaeum Antonius ipse inter pompam Baeehicam se praeconis voce Bacchum proelamari iussit. Quae in eadem causa refert Iutarchus, hiennio ante ac-eidere. Narrat enim ' i eum victo Bruto in Asiam prosectum, Ephesum quo ingressum, exceptum a laminis mcchaisi, a viris puerisque Satyrorum, et ornatu, appellatum palam acinebum benignum, ac blandum, urbemque totam hedera thyrsis, salteriis, fistulis, tibiis repletam IIo do pheso testimonium anto plus alci, quodnam hi, qui Antonium nobis Bacchum exhibent, signati sunt in provinciarasia, in qua Cistophoros omnes lucem vidis socertum est. At constat etiam, non primum suisse Antonium, cui iidem Asiani Baechi honores omnes detulere; nam iidem et Mithridatem Ponti rogem a thum dixere, ut ejus regis monet ara tet. Neque vero deinceps etiam Antonii tessavit insania perhibent Velleio ς ,
eum redimittim hederis coronaque velatum aures, et thyrsum tenentem cothumnisque succinctum curru velut Liberum Patrem eclum esse Alcaeandrias, quem lurorem aetern etiam monumento On-srmatum id in moneta Balaneae Syriae. Ne vero et Cleopatrae suae coel stes deessent honores, sese in Aegypto Osiridem et Liberum patrem, illam Lunam et Isidem professus est. Ex succe foribus Romanis habemus etiam Bacchum Caium cognomento Caligulam teste Athenaeo d).Do utriusque nius num ac late aliud dici nequit, nisi signatos suisse ante an num V. C. sto, quod docet inscriptus
consulatus. Do controverso capite muliebri utriusque numi, sitne Octaviae, an Cleopatras, proxime disputavimus.
NEωΤΕΡΑ. Copiae Cleopatrae diadema. tum AB. m. m. Morelli, Valli IIist Ptol.
certa eum anno epochao incertae:
i numis Cleopatrae. iter Thessalonica Macedoniae in consortio cum octaviano, coloniae Corinthi, aliique pauci. Signatum haud dubio Alexandriae inseripto ΡΩΜΗΣ xido in numis Aloxandrinis. Exstat etiam Antonii caput in num o Polemonis I. Ponti rogis cum pigr
94쪽
mus spurius. Copiosi circumseruntur num tam a
put levatrae. Primus similem vulgavit Goliatus, atque ab hujus ficto archetypo fluxerunt alii Omnos ejusdem sarris. Similem vulgavit et Frolichius ), qui nunc
est in museo Caesarco, sed hic certo spurius Malam horum numorum fidem
jam comprobavi II ii mardus ii .
Auguratum agento Caesare obtinuit V. C. Os tost Plutarcho φὶ ergo in hoc sacerdotio collega Ciceronis, qui oum iu Philippicis augurem saepe op pellat, sed et perversa ab eo auguria criminatur. Eius mentio in Antonii numis sero constans, inscripto AUG. ΛVGV. AUGUR. et ad auguratum pertinent adstitutus saepe lituus, caput volatum, aut ipse velatus gradiens, et lituum
praegestans. Graccum auguris nomen
gitur. Quare iure suspectum Puto nu-mum Longostale torum Laconiae, quom
dedit abbas est inius, in quo legitur: M. ANTONIOC. ΛΤTOK. LamCT. TPΙΩN ANAP., ut observavi in hujus
urbis numis. Consul, mi R. P. C. De utroquo munere ad ipsos numos egimus. III viratus dignἰtatem ad trema usque tempora numis sedulo inscripsit, cum eam collega octavi nus satis mature negligeret. At constat
etiam ex Plutarcho ), et Dion 0, iniquo tulisse Antonium, Lepido a Caesar IIIxiratum per vim suisse ademptum. In numis Graecis ΡLΩΝ. AmΔΡΩN, sed et hoc perrarum demptis Golia ianis, ut vidimus in numis comm tis peregrini. Immerator. In Antonii numis legitur IMP. solum, IMP. ITER. IMP. III. et IMP. IIII. Quo tempore imperatoris titulum adeptus sit, quove singulos multiplicarit, ardua si quaestio. Parum ad id conserunt historici. Solus Dio, sed inde fu
barbus dictum fuisse imperatorem Priamum ait V. C. io allato Catilinae capito atque istud Parachronismi poditentum video placuisse etiam Vallianti illi et quod magis mirum videatur. uterque Dionem testem advocat, qui tamen eo loco adlatum Catilinae caput non a Marco nostro, sed C. Antonio consule, Ciceronis in consulatu conto. ga, arei patruo, quod debuerat, reo et statuit ). Addit aillantius conje-eturam aliam quum ad exercitum circa Mutinam profectus est, scd nullo istud argumento probat Menso Sextili V. C. io nondum suisso imperatorem, Patet ex epigrapho iterarum, quas ad euma IV. Tent. p. 55. h ad Iober T. II p. 68 c in Anton. p. o II. in Anton p. uri. e L. L. l. I. o L. L. l. 25. g pag. . h nisi Ptol. p. m. i L. XXXVII. l. 40.
95쪽
dedore Brutus et Cassius praetores, in quibus Antonius tantum consul appellatur At paullo post illi oblata est ex S. C. haec dignitas; nam decopiis artificio patribus, ut testatur Appianus D, eeΘη της ἰ Μακεδονια δυναμεως ἐινα reα-
Macedonia exercitus. Deinceps certo eum tulisse imperatoris nomen, patet ex Cicerone, qui dum ejus ad Hirtium, et Caesarem litera recitat, quarum exor dium suit Antonius Hirti et Caesari,
hae eontinuo subjicit Neque se im-
Peratorem, neque Hirtium constitem, nec pruraetor Caesarem Satis hoc quidem scite. monere alienum nomen ipse mali 4 quam illis suum reddere. En ali num vocat imperatoris nomen, quia fraude aequisitum, sed tamen ab ntonio
IMP. ITER. rarius occurrit, et tum iungitur cum COS DESIG. ITER. T. a Tnam, quae sormula coepit V. C. Io, Verisimilo, Antonium eodem hoc anno dictum imperatorem itorum ex victoria suis auspiciis de Labieno, Parthisque
IMP. III. Quo tempor hoc titulo
uti coeperit, justa controversia . qui Putant hune captum ex victoria Armeniaca, quos inter Valliantius Havereampus aliique passim, non adverterunt, exstare magna copia Antonii num os inscriptos: IMP. III. COS. DES ITER. ET TERT. ergo signatos ante cons latum ejus II., et annum V. C. 2ο. Verum Antonius nonnisi hoc anno initoque iam consulatu II..in vere ingre aus cst Armeniam, eamque subegit, et quod sequitur, jam anto hanc vir loriam fuit imperator III. Idem probatur ex num II. Atratini supra descripto, in quo hi dicitur COS DESIGnatus, et Antonius IMP. III. Atqui Atratinus nonnisi usque ad al. Ian. V. C. a fuit consul designatus, ergo Antonius jam ante annum hunc ineuntem sui imperator III. Quapropter necesso est eum sic appellatum o priore aliqua victoria, sorte ea, quam Canidius Crassus V. C. i do Iberis retulit aut qua eodem anno victus est Sex. Pompojus, qui habebatue communis et octaviani, et Antonii hostis, et contra quem c ipso naves misit. IMP. IIII. jungitur cum COS. III. . sunt adeo hi num cus indo ab anno
V. c. 23, quo consul III. Processit. Quae uerit ea victoria , ob quam titulum auxit, mihi incomportum, nisi jaetatio potius sui de victoria inani spooeeu Pata, quam spem lepidam revera innuit Dio 3. Videor mihi posse conjicero, in Antonii numis imperatoris titulo non se in- per numerum additum, eumque saePe, praecipuo in Cistophoris, ct aeneis praesectorum dici tantum LMP., cum IMP.
ITER. vel TEII dicondus fuerat. Singularis est num iis apud Ursinum in Antonia ab. I. n. 5 , in quo circum Antonii caput est epigrapho IMP. ANT. AUGUR IUVIII. . . C. In hac titulus IMP. ad victorias referri nequit, Cie ad Faruit. L. X. p. 3. b B. Q L. III. e. 25. Plia XIII. c. lo. d L. L.
96쪽
quia is iam memoratur in ejusdem numiaversa scripto IMP. ΕΠ Λ ergo Antonius titulo imperatoris tanquam prae nominis usus quoque est aemulatione
Octaviani, qui eadem jam aetate scripsit etiam IMP. CAESAR an illos ex uam epigraphon excepit Vrsinus Sancti alio num Antonii, si Goligianos domas, praefixum IMP. non reperi.
M. Antonii ex Fulvia lius natu, jor, auctoribus Graecis Passim dictasAntyllus, nemP υποκορι ικωe. Ei patera clade Actiaca in Aegyptum reversus continuo togam virilem odit, ut, si quid sibi accideret, Aegyptiis vir rex ne deesset. Sed id ipsum misero exitium
maturavit; nam eum postea Octavianus
Hujus num duo exstant exemPlaria, unum est in muse Caesareo, alterum
sui in museo Petri Seguini, et ab hoo vulgatum postea in museum regia Galliarum translatum. Singulare in utroque, non tam, quod alterum alteri ut gutta guttae simillimum est, quam quod utrumque eodem plane loco in parte antica vitium lacitio propterea fraudis in ambobus suspicio Sane exemplar Vindobonens habet nonnuI-la, quae poritioribus minus possint adridere.
Εjus donarium vide in fratre IIIviro ad annum . . ia. a Dio L. LI. l. 6. et is Sueton in Aug. c. iz a Sol num P. m.
98쪽
C. Iulius Caesar Gor Aurelia. .QVL. CAES DICI . Iulia
C. Octavii Octavia uxor primum C. Claudii Marcelli
lulia Augusti silia. Mao deinde M. Antonii III viri o Antonia major.
L. Domit Alio Neronis Claud. Drusi. nobarbi
99쪽
Agrippa Mor bae x Germanici. Postumus. Maor altera
Vipsania Agrippina. Nero Claud.
Livia Germante soror. Tiberius. Germanicus Caes.