De generis humani consensu in agnoscenda divinitate opus metaphysicum, criticum, et historicum, in quo plures recentiorum incredulorum, praesertim Petri Baylii, confutantur errores ... Conscriptum ab Aloysio Brenna S. J. ... Volumen primum secundum

4쪽

DE GENERIS HUMANI CONSENSU

. IN AGNOSCENDA DIVINITATE

, OPUS METAPHYSICUM, CRITICUM, ET HISTORICUM,

AB ALOYSIO BRENNO ROMANO S. I.

PHILOSOPHIAE PROFESSORE.

ILLUSTRISSIMO ET EXCELLENTISSIMO DOMINO

SERENIssIΜAE GENUENSIS REI PUBLICAE

PROCURATORI PERPETUO &e. V O L M E N PRIMUM.

6쪽

ILLUSTRES. EYCELLENTUS. VIRO

PROCUR ORI PS RPETUO.

CUM Q. ε suumque hoc opus de

Generis Humani Consessu in stooscendamviritate publisi juris facere decrevise , o morem sequi deberem jam inque ab am tigri is Aetatibus ductum Libros principum

7쪽

quorundam Virorum ηomine isscriptos, quasi mdinitos edendi , diu multumqιe , Ra Iphe Semrtor Ampli me , dubitavi. Nam mihi , homini praefertim in Litterarum , quae dici solet, Republica potius ignoto , quam novo praesium in alicujus optimi Piri dc Republ=ca eadem praeclare meriti auctoritate quaerendum esse videbam , ct aliae quoque rationes obversabantur animo , quibus consuetudinem a Scriptoribus Graecis , se Latinis , quin ct a SS. Ecclesae PP. fa-pientia receptam nullo modo deferendam arbitrarer . At enim quantopere me pudor meus, ac timor Ouidam haud ita levis ab eadem deterreret , verbis explicare vix possum. Eo enim corruptis hisce temporibus deventum esse non ne animi dolore confiderabam, ut gratiae aucupandae causa haud ita raro Libri dicentur hominibus , divitiarum quidem' copia , vel etiam avita nobilitate claris , at xeque frientiae proflantia , neque dignitate virtutis ipsi Populo anteponendis. Hos tamen levissimi quidam Scriptores in epistolis ad eos datis, ut Librorum suorum patro

8쪽

cinium suscipiant, iνηumeris laudibus esserunt,

hos virtutibus o ribus ornatos exhibent, hos mirantur , bos colunt , hos beatos , ac tantum non inter homines Deos appellare non dubitant . Hunccine morem ego, tacitus Hebam , imitari videar φ Ego ne committam , di assentator vocari

posm, aut fallem id Lectior aliquis post etiam leviter de me fuspicarii Praestat eo praesidio

carere , quo mihi tantopere indigere videor, quam aliquid admittere hominis, qui se, at caetera Meam , Philosopbum profiteatur, gravitate prorsus indignum. Ha xc aliaque multa cogitanti mihi atque animi. vehemeater pendenti' consilium illud tandem maxime placuit, quod optimis eti- sim aetatis no irae Icriptoribus maxime probari mirio .. Ille nimiram inter principes .ieti m Viros Patronus optandus est, illiη praesium exquirendum , Eius imploran a clemeηtia, magnani-μitas, virtus , quem Patronum i a Philosephia' liberalesque Artes nanesi non dedignentur; Quem si laudibus omnibus ornaveris, nemo te

9쪽

bassent , ideo gravissimarum Hominum laudes il phi filentio traeterire debent; qxcema modum neq fiberasi Ff Artubas abali nonnuiali potuerunt, ideo riberales ipsas Artes esse deferendas sapientes existimabunt. Haec me ratio, Rodulphe , maxime movit , ut hoc meum opus Amicornm judicio potius, qnam meo, habitum Dinee dignum , tibi caeperem instrui, atqxe, at iη- scribi liceret , magnopere eurandum se arbitra rer. 2ais enim in ista bonis Arribus aequi macivitate , cfus lux paucis ab hine annis omnium fafragiis renunciatus Rei Genuensium publicae tanta em laxis praefui', negare inquam possit, , in Te uno ea famma inveηiri, quae rerκm p blicarum Moderatoribus , iussis Regibus commκ- nia esse, sprare quidem , ηθη tamen perare ax-

10쪽

kas vel a Fortaηa , vel a Natura muneribus in structam milito κοὰiliarem O liberalium Artium eraamentis , O caeteris animi virtutibus exto

iiiisse dixero. Nam O libcralium artium , Mai

diligente a texeris, si Hunt, unguiculis caluiasti, tanta femper amore furasti, a bomines etiam tuis addictos, iuevio, doctrin κε pracsto νυ humanissima charitate complectereris: Et tuam in agendis rebus dexteritatem , in ρευςieη is costantiam , ia pravideη is prudentiam, sagaci

vissimo, ct maximo. Mem tri Cives memoria te en, quoηta olim fortisuriae, spleatis, de , coUaxtia, labaati Patrio, quiη O amissa fere