Nodi Ciceronis variorumq. libris 4. enodati. Ab And. Schotto Antuerp. de Societate Iesu

발행: 1612년

분량: 245페이지

출처: archive.org

분류: 로마

241쪽

Isto AN D. sc ROT TIadscribit, quae tamen nusquam exstant, nisi quod lib.I x. ad Atticum Epist. XI.& quidem verbis, Ut ap paret, Attici vitirparit. Contra igntur8Di, inquis,auerruncent: quasi,Ne Dii siuerint. Sed haec Gυμια Nonio tolemnis. non longe abiero. I, eodem ipso Lucilio lib.xxx. in dict. Imberbis pro imberbes, & Sexcentum: Maximu fl argenti sexcentum ac mille reliquit Maximus= argentoJ Imberbi, Andrur ii, barbari,

Moecho cinaedi.

Ni si sunt ab oscitantibus librariis, ut solet, re

perita,nec oblitterata,ne scripturam venalem deformarent. quod obiter moneo,quia ab H driano Iunio tentatum frustra videam. Pr

uerbi j vero speciem habere ex Arnobio doctissimo scriptore didici, lib. 3. aduersiis Gentes: Procul ut Δοtur, averruncetur amentia. Et lib. III. Namque haec mala, quibus uror,torreor,gem n

minis averruncare clementia. Vt& illud : Di, -li ra,vel Di, melius: quod apud omnes maiorum gentium poetas occurrit, ut exempla colligere putidae sit diligentiae. In scripto Nonio Complutensis bibliothecae legitur,Dj m; nuerint meliora, pro mihi annuerint: vincat tam e Varronis lib.vr. de L. Lat.& Festi in verruncent a

ctoritas,& Nonii ipsius, qui in monerint pro m nuerint ex Pacuuij Chryse cum Varrone & Fesso eodem laudat, cum Lucilio CICERONI q. supra adscripsisset.Nec audiendi, qui Dij munera dent meliora reponendum docuerunt. Sed quoniam Dij in scenam inducti,eadem opera Madaurensis alterum locum sanemus, ApOlogia D. ubi in Herennium Rufinu caluminia

242쪽

xeum, moresque eius impudicos agrius inuehitur: In iuuentute saltandis fabulis exosis plane oeneruιs, sed, ut audio, indocta is rudi mollitie. Negatur enim quidquam histrionis habu e,prater impudicitiam. In hac erram aetate,qua nunc est, qui istum deperduint, multi sunt: bonos auribus praefandae: domus eiin tota lenonia est. Sic Basil. editio omnium postrema. Florentina,qui istu dependuint multas honos.Eme do: qui istum Di, per uint, multus honos auribus pra fandus. Natum mendum quod Dij, & Di, Unica littera longa veteres scriberent: quae formula etiam Plauti est, quem studiose Afer ille asi

sectatur. EnniusTelepho apud Nonium in m-ctare: Qui illum Di, Deaeque magno mactasimi mala. Ex Turpilius Leucadia, apud Nonium in Con-Mens: Videtur Phusui incessus,quam est confidens8 Dii sum perduint. Sic enim obiter concinno. Terentius: Ut illum Di, Deaci, senium perduint, qui me

hodie remoratus est. &in Heauton.Sce.VI. Act. IV.

Ut te quidem Dijdeaeo omnes,quantum est Syre, Cum istuc inventa cum, incoepta perduint. Et in Phormione M. i.Scena D. Homo confidens ζ illum Di, omnes perduint. Ια Hecyra Act. VI. Sc.q. Cassiiuerosa facies. Di, illum perduint. Vtitur& M. TvLLIus restituente Iac. Cuiacio Iure consultorum coryphaeo, libris Obseruationum. C A P. XIII.

c. Pliny Praefatio Poetarum, versibus,

ta M. T. v L L II loca declarata . . iC Plinius audaciam dedicandi opcris Tito

. Vespasiano Caesari purgas. Hanc, inquit, illa imputabis in nostra culpa tu i bi ignosces. Malim - equidem

243쪽

equidem legi, ct in tua culpa tibi ignosces. Et vero facilia erat librario corrumpedi ansa obiecta, eum ex tina facile nra, hinc. denique nostra exscribatur. Ausonio idem in mente venisse video,culpam deprecanti ad Imp.Theodosium:

Tu modo te iusisse pater Romane memento, Inque tua culpa tu tibi da veniam.

Idem historicus Titi Imp. modestiam laudans, qui secuda fortuna nihil factus erat elatior, ut& Suetonius ait cap. XIV. Dictus essenim ob morum suauitatem & elegantiam, amor is deliciumgeneris humani. Nec quidquam,inquit Plinius, in te mutauit Fortunae amplitudo, nisi ut prodesse tantumdem posses, quantum velles. Quis non videt M. TvLLII locu in Ligariana extrema exprelsise,e8 Nihil habet nec Fortuna tua maius, quam utpossis; nec natara melius quam ri velis costruare quaplurimos. Et pro Marcello, initio: Totum hoc quantumcuque est,quod certe maximum est,sotum est tuum. Quinetiam illa ipsa rerum hAmanarum domina Fortuna,in istius se focietatem soriae non osteri: tibi cedit: tuam ese rotam,

o propriam fatetur. Ibidem Plin. Etiam non assecutis voluisse abumsepulcrum atque magnifιum est. Expresesit illud Propertii lib. ci. Heg.X.ad Musam: sudis deficiant i ires,audacia certe Laus erit: in magnis oe voluissesat est. Extrema Epistola: Quia vero occupationibus tuiςpκblico bono parcendum erat, quid fingulis contimeatur libris huic Epistolae Abiunxi. Allusit fortean ad Η ratium,qui in Epistola I .lib. II. Cum tuis ineas ct tanta negotia θIM,

Res Italas armis tuteris, moribus ornes, Legibus emendes,in commoda publica peccem Si lango sermone morer tua tempora, Caesar.

SEARCH

MENU NAVIGATION